撒母耳记上 17 – CCB & TNCV

Chinese Contemporary Bible (Simplified)

撒母耳记上 17:1-58

大卫迎战歌利亚

1非利士人在犹大梭哥招聚军队,准备作战。他们在梭哥亚西加之间的以弗·大悯扎营。 2扫罗以色列人也聚集起来在以拉谷安营,摆好阵势准备迎战。 3双方的军队在两边的山上对峙,中间隔着山谷。 4非利士营中有个名叫歌利亚的巨人出来讨战。他来自迦特,身高三米, 5头戴铜盔,身穿重达五十七公斤的铠甲, 6腿上有铜护膝,肩背铜戟。 7戟柄粗如织布机的轴,铁戟头重七公斤。有卫士拿着他的盾牌走在前面。 8他挑战以色列人,说:“你们为什么列阵打仗呢?我是非利士人,你们是扫罗的仆人,你们选一个人下来跟我一比高下。 9如果他打得过我,将我杀了,我们就做你们的奴隶。但如果我战胜他,把他杀了,你们就要做我们的奴隶,服侍我们。 10我今天向以色列军队骂阵,你们找一个人出来跟我比个高下吧!” 11扫罗和所有以色列人听了非利士人的这些话,都吓得惊恐不已。

12大卫以法他耶西的儿子。扫罗执政期间,耶西已经年纪老迈,住在犹大伯利恒,有八个儿子。 13他的三个儿子已经跟随扫罗去打仗了,他们是长子以利押、次子亚比拿达和三子沙玛14大卫年纪最小,他的三个哥哥跟随扫罗期间, 15他有时去扫罗的军营,有时回伯利恒为他父亲放羊。 16非利士人早晚都出来骂阵,长达四十天。

17一天,耶西大卫说:“你带上十公斤烤麦和十个饼,赶快到军营中送给你的哥哥们。 18再带十块奶饼送给他们的千夫长,看望一下他们,带个信儿回来。 19他们跟随扫罗率领的以色列军在以拉谷跟非利士人打仗。”

20大卫清早起来把羊交给一个牧人看顾,然后照父亲的吩咐带着食物出发了。他来到军营的时候,大军正吶喊着出战。 21以色列人与非利士人摆好阵势,两军对垒。 22大卫把带来的东西交给负责看守的人保管,自己跑到阵中去问候哥哥们。 23他们正在交谈的时候,非利士军中的迦特歌利亚出来像往常一样向以色列军骂阵,大卫都听见了。 24以色列人一看见歌利亚都竞相奔逃,极其害怕。 25以色列人彼此议论说:“看那个人!他是来向以色列军骂阵的。谁要能杀死他,王必有重赏,还会把女儿嫁给他为妻,并免去他父亲家在以色列应缴的赋税。” 26大卫问站在旁边的人:“如果有人杀了这非利士人,洗掉以色列人的羞辱,他会得到什么呢?这个未受割礼的非利士人是谁?竟敢向永活上帝的军队骂阵!” 27他们就把刚才的话一一告诉大卫

28大卫的长兄以利押听见他跟人说话,就愤怒地对他说:“你来这里做什么?你把旷野的那几只羊交给谁了?我知道你骄傲自大,心怀恶意,你来只是想看打仗。” 29大卫说:“我做错了什么?我问一下都不行吗?” 30他又去问其他人同样的问题,得到了同样的答复。 31有人听见了大卫的话,就去告诉扫罗扫罗便派人来召大卫32大卫扫罗说:“大家不要因这个非利士人而丧胆,让仆人去战他。” 33扫罗说:“你不能去,你年纪还小,他却是一个久经沙场的战士。” 34大卫说:“我一直替父亲放羊,有时候狮子或熊会从羊群中叼走羊, 35我会去追打它,把羊从它口中救出来。如果它起来攻击我,我就揪着它的胡子把它打死。 36我曾打死过狮子和熊。这未受割礼的非利士人竟敢向永活上帝的军队骂阵,他的下场也必像狮子和熊一样。 37耶和华曾经从狮子和熊的利爪下拯救我,祂也必从非利士人手中拯救我。”扫罗大卫说:“去吧,愿耶和华与你同在。” 38扫罗把自己的战袍给大卫穿上,又给他戴上自己的头盔,穿上自己的铠甲。 39大卫把刀挎在战袍上,试着走了几步,却不习惯这种装束,就对扫罗说:“我穿着这些无法作战,因为我不习惯。”他便摘下头盔,卸下铠甲, 40然后拿着杖,在溪里捡了五块光滑的石头放进牧人用的袋子,拿着投石器向歌利亚走去。

41歌利亚也迎着大卫走来,卫士拿着他的盾牌走在前面。 42歌利亚大卫是个面色红润、相貌英俊的少年,就藐视他。 43他对大卫说:“你拿着棍子来战我,难道我是一条狗吗?”他就凭自己的神明咒诅大卫44又说:“你过来,我要把你的肉丢给天上的飞禽和地上的走兽。” 45大卫答道:“你是靠刀枪剑戟来攻击我,我是靠万军之耶和华的名,就是你所蔑视的以色列军队的上帝来迎战你。 46今天,耶和华必把你交在我手中,我必杀死你,砍掉你的头,用非利士军兵的尸体喂天上的飞禽和地上的走兽,使普天下都知道以色列有上帝。 47这里所有的人都必知道耶和华拯救人不靠刀枪,因为祂掌管战争的胜负。祂必把你们交在我们手中。” 48歌利亚迎面走来的时候,大卫就飞快地跑上去应战, 49他从袋里拿出一块石子用投石器猛力抛去,石子击中歌利亚的额头,嵌了进去,他迎面栽倒在地。

50大卫就这样不用刀剑,只用投石器和一块石子战胜了那个非利士人,杀死了他。 51大卫跑到那非利士人身边,从他刀鞘里拔出刀杀了他,并割下他的头颅。非利士人看见自己的英雄死了,纷纷逃跑。 52以色列人和犹大人乘势吶喊,追杀非利士人,直追到迦特以革伦的城门。通往迦特以革伦沙拉音大道上到处是非利士人的尸体。 53以色列军队追杀非利士人回来,又掳掠了他们的营地。 54大卫把那非利士人的头颅带到耶路撒冷,把那人的兵器存放在自己的帐篷中。

55扫罗看见大卫出去迎战歌利亚,就问押尼珥元帅:“押尼珥啊,那少年是谁的儿子?”押尼珥答道:“王啊,我向你发誓,我真的不知道。” 56扫罗王说:“你去查查他是谁的儿子。” 57大卫杀了歌利亚回来,押尼珥就把他带到扫罗那里,他手上还拿着那非利士人的头颅。 58扫罗问他:“年轻人,你是谁的儿子?”大卫答道:“我是你仆人伯利恒耶西的儿子。”

Thai New Contemporary Bible

1ซามูเอล 17:1-58

ดาวิดกับโกลิอัท

1ครั้งนั้นชาวฟีลิสเตียรวมพลมาสู้รบและชุมนุมกันที่โสโคห์ในยูดาห์ พวกเขาตั้งค่ายพักที่เอเฟสดัมมิมซึ่งอยู่ระหว่างโสโคห์กับอาเซคาห์ 2ซาอูลและชนอิสราเอลมารวมพลและตั้งค่ายพักอยู่ที่หุบเขาเอลาห์ ตั้งแนวรบประจันหน้ากับชาวฟีลิสเตีย 3ชาวฟีลิสเตียยึดเนินเขาด้านหนึ่ง อิสราเอลยึดเนินเขาอีกด้านหนึ่ง มีหุบเขาคั่นกลาง

4ยอดนักรบชื่อโกลิอัทจากเมืองกัทออกมาจากค่ายฟีลิสเตีย เขาสูง 6 ศอกกับ 1 ฝ่ามือ17:4 คือ สูงประมาณ 3 เมตร 5เขาสวมหมวกเกราะทองสัมฤทธิ์และสวมเสื้อเกราะทองสัมฤทธิ์หนักประมาณ 57 กิโลกรัม17:5 ภาษาฮีบรูว่า 5,000 เชเขล 6ใส่สนับแข้งทองสัมฤทธิ์ มีหอกทองสัมฤทธิ์คล้องอยู่ที่บ่า 7ด้ามหอกเหมือนไม้กระพั่นทอผ้า ปลายหอกทำด้วยเหล็กหนักประมาณ 7 กิโลกรัม17:7 ภาษาฮีบรูว่า 600 เชเขล มีคนแบกโล่เดินนำหน้า

8โกลิอัทยืนร้องท้าทหารอิสราเอลว่า “พวกเจ้าจะมาตั้งแถวสู้รบกันทำไม? ข้าก็เป็นฟีลิสเตีย ส่วนพวกเจ้าก็เป็นบริวารของซาอูลไม่ใช่หรือ? จงเลือกคนหนึ่งลงมาสู้กับข้า 9ถ้าคนของเจ้าฆ่าข้าได้ พวกข้าจะยอมแพ้พวกเจ้า แต่ถ้าข้าชนะและฆ่าเขาได้ พวกเจ้าต้องยอมแพ้เป็นทาสรับใช้พวกข้า” 10ชาวฟีลิสเตียคนนั้นพูดว่า “วันนี้ข้าขอท้ากองทัพอิสราเอล! ส่งคนมาสู้กับข้าสิ” 11เมื่อซาอูลและชนอิสราเอลทั้งหมดได้ยินเช่นนี้ ก็พากันหวาดผวาและท้อแท้ใจ

12ฝ่ายดาวิดเป็นบุตรเจสซีชาวถิ่นเอฟราธาห์จากเบธเลเฮมในเขตยูดาห์ เจสซีมีบุตรชายแปดคน เขาก็ชราและมีอายุมากแล้วในสมัยที่ซาอูลเป็นกษัตริย์ 13บุตรชายสามคนแรกของเจสซีที่ติดตามซาอูลไปรบมีดังนี้คือ เอลีอับบุตรหัวปี อาบีนาดับบุตรคนที่สอง และชัมมาห์บุตรคนที่สาม 14ดาวิดเป็นบุตรคนสุดท้อง พี่ชายสามคนแรกติดตามซาอูลไป 15ส่วนดาวิดไปๆ มาๆ ระหว่างซาอูลกับการเลี้ยงแกะของบิดาที่เบธเลเฮม

16ชาวฟีลิสเตียคนนี้มายืนร้องท้าเป็นประจำทุกเช้าเย็นตลอดสี่สิบวัน

17ฝ่ายเจสซีพูดกับดาวิดบุตรชายว่า “จงรีบเอาข้าวคั่วประมาณ 22 ลิตร17:17 ภาษาฮีบรูว่า 1 เอฟาห์กับขนมปังสิบก้อนนี้ไปให้พี่ชายของเจ้าที่ค่าย 18เอาเนยแข็งสิบชิ้นนี้ไปให้ผู้บังคับกอง17:18 ภาษาฮีบรูว่ากองพันของพี่ๆ ด้วย จงดูว่าพวกพี่เป็นอย่างไรกันบ้าง แล้วนำข่าว17:18 หรือของฝากหรือของที่ริบได้จากพวกเขากลับมาบอกเราด้วย 19พวกเขาอยู่กับซาอูลและกองทัพอิสราเอลที่หุบเขาเอลาห์ระหว่างการสู้รบกับคนฟีลิสเตีย”

20ดาวิดทิ้งฝูงแกะไว้กับคนเลี้ยงอีกคนหนึ่ง แล้วออกเดินทางตามคำสั่งของเจสซีตั้งแต่เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้นพร้อมด้วยของฝาก เขามาถึงค่ายพอดีกับที่กองทัพอิสราเอลกำลังจะยกออกไปสนามรบ มีเสียงตะโกนเสียงโห่ร้องออกศึก 21กองพลอิสราเอลและฟีลิสเตียต่างก็มาตั้งขบวนประจันหน้ากัน 22ดาวิดทิ้งข้าวของไว้กับเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลสัมภาระ แล้ววิ่งออกไปที่แนวรบและทักทายพวกพี่ๆ 23ขณะกำลังคุยกับพวกพี่ๆ โกลิอัทยอดนักรบชาวฟีลิสเตียจากเมืองกัทก้าวออกจากแถวมายืนร้องท้าเช่นเคย และดาวิดก็ได้ยิน 24ทันทีที่เห็นโกลิอัทคนอิสราเอลก็พากันวิ่งหนีด้วยความกลัวยิ่งนัก

25คนอิสราเอลพูดกันว่า “เจ้าเห็นคนนี้ไหม? เขาออกมาสบประมาทอิสราเอลอยู่เป็นประจำ กษัตริย์จะประทานทรัพย์สินมากมายให้แก่คนที่ฆ่าเขาได้ และจะยกพระธิดาให้เป็นภรรยา ยิ่งกว่านั้นครอบครัวของบิดาของเขาจะได้รับการยกเว้นภาษีด้วย”

26ดาวิดถามคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ว่า “ผู้ที่ฆ่าฟีลิสเตียคนนี้และกู้หน้าให้อิสราเอลจะได้รับบำเหน็จอะไรบ้าง? ชาวฟีลิสเตียผู้ไม่ได้เข้าสุหนัตคนนี้เป็นใครกัน ถึงบังอาจมาร้องท้ากองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่?”

27พวกเขาก็บอกซ้ำสิ่งที่พูดไปแล้วว่า “คนที่ฆ่าเขาสำเร็จจะได้รับสิ่งต่างๆ ดังกล่าว”

28เมื่อเอลีอับพี่ชายคนโตของดาวิดได้ยินดาวิดพูดกับคนนั้นก็โกรธ และถามว่า “เจ้ามาทำอะไรที่นี่ แล้วเจ้าทิ้งแกะไม่กี่ตัวในถิ่นกันดารไว้ให้ใครดูแล? ข้ารู้ว่าเจ้าชอบคุยโวและรู้จักใจชั่วช้าของเจ้า นึกอยากมาดูเขารบกันล่ะสิ”

29ดาวิดตอบว่า “ข้าทำอะไรผิดหรือ? ถามดูไม่ได้หรือ?” 30แล้วดาวิดเดินไปถามคนอื่นๆ อีกในเรื่องเดิม ก็ได้รับคำตอบอย่างเดียวกัน 31มีผู้ได้ยินคำพูดของดาวิดจึงไปทูลรายงานซาอูล พระองค์จึงให้คนไปตามตัวดาวิดมาเข้าเฝ้า

32ดาวิดทูลซาอูลว่า “อย่าให้ผู้ใดเสียขวัญเพราะชาวฟีลิสเตียคนนี้เลย ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทจะไปรบกับเขา”

33ซาอูลตรัสว่า “เจ้าออกไปสู้กับชาวฟีลิสเตียคนนั้นไม่ได้หรอก เจ้าเป็นเพียงเด็ก ส่วนเขาเป็นนักรบมาตั้งแต่หนุ่ม”

34แต่ดาวิดทูลซาอูลว่า “ข้าพระบาทดูแลแกะของบิดา เมื่อมีสิงโตหรือหมีมาคาบแกะไปจากฝูง 35ข้าพระบาทจะไล่ตามฟาดฟันช่วยแกะนั้นออกมาจากปากของสิงโต หากมันหันมาเล่นงาน ข้าพระบาทก็จะกระชากขนของมัน ฟาดมัน และฆ่าเสีย 36ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทได้ฆ่าทั้งสิงโตและหมีมาแล้ว ชาวฟีลิสเตียผู้ไม่ได้เข้าสุหนัตคนนี้จะเป็นเหมือนสัตว์เหล่านั้น เพราะเขามาสบประมาทกองทัพของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ 37องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพระบาทจากเขี้ยวเล็บของสิงโตและหมี จะช่วยข้าพระบาทจากมือชาวฟีลิสเตียผู้นี้”

ซาอูลตรัสกับดาวิดว่า “ไปเถิด ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเจ้า”

38จากนั้นซาอูลก็ให้ดาวิดสวมเครื่องทรงของซาอูลเอง มีเสื้อเกราะและหมวกเกราะทองสัมฤทธิ์ 39ดาวิดสะพายดาบ ทับเสื้อเกราะ ลองเดินวนไปรอบๆ เพราะไม่คุ้นเคยกับชุดแบบนี้มาก่อน

ดาวิดทูลซาอูลว่า “ข้าพระบาทออกไปอย่างนี้ไม่ได้เพราะไม่เคยชิน” แล้วดาวิดก็ถอดชุดนั้นออก 40จากนั้นเขาหยิบไม้เท้าและไปเก็บหินเกลี้ยงห้าก้อนจากลำธารใส่ไว้ในย่ามของเขา ในมือถือสลิง เดินเข้าไปหาชาวฟีลิสเตียคนนั้น

41ขณะนั้นโกลิอัทเดินเข้ามาหาดาวิด มีคนแบกโล่เดินนำหน้า 42เมื่อเห็นดาวิดซึ่งเป็นเพียงเด็กหนุ่มรูปหล่อผิวพรรณดี ก็นึกดูหมิ่น 43และกล่าวว่า “เห็นข้าเป็นหมาหรือไง ถึงได้ถือไม้เท้าออกมาหา?” แล้วก็แช่งด่าดาวิดโดยอ้างนามเทพเจ้าต่างๆ ของตน 44โกลิอัทพูดว่า “มาสิ เดี๋ยวข้าจะแล่เนื้อเจ้าให้นกกาและสัตว์ป่ากิน!”

45ดาวิดพูดว่า “ท่านถือดาบ ถือหอก และหอกซัดมาสู้กับเรา ส่วนเราจะสู้กับท่านในพระนามพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าของกองทัพอิสราเอลซึ่งท่านลบหลู่ 46วันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงมอบท่านแก่เรา เราจะฆ่าและตัดหัวท่าน วันนี้เราจะเอาซากศพของกองทัพฟีลิสเตียให้นกกาและสัตว์ป่ากิน แล้วทั้งโลกจะได้รู้ว่ามีพระเจ้าในอิสราเอล 47คนทั้งปวงที่ชุมนุมกันอยู่ที่นี่จะได้รู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงช่วยให้รอดด้วยดาบหรือหอก การศึกครั้งนี้เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์จะทรงมอบเจ้าทุกคนไว้ในมือของพวกเรา”

48ขณะที่โกลิอัทเข้ามาใกล้เพื่อต่อสู้ ดาวิดก็วิ่งเข้าไปประจันหน้า 49เอามือล้วงลงไปในย่ามหยิบก้อนหินออกมาคล้องเข้ากับสลิง แล้วเหวี่ยงก้อนหินอัดเข้าที่หน้าผากของโกลิอัท ก้อนหินฝังจมเข้าไป โกลิอัทล้มคว่ำลงกับพื้น

50เป็นอันว่าดาวิดพิชิตชาวฟีลิสเตียคนนั้นด้วยสลิงและก้อนหิน แม้ไม่มีดาบแต่ก็ล้มเขาได้และฆ่าเขาเสีย

51ดาวิดวิ่งขึ้นไปยืนบนร่างของเขา ดึงดาบของโกลิอัทออกจากฝักและฆ่าเขา แล้วก็ตัดศีรษะออกมา

เมื่อชาวฟีลิสเตียเห็นวีรบุรุษของตนตายเสียแล้ว ก็หันหลังวิ่งหนีไป 52คนอิสราเอลและยูดาห์จึงโห่ร้องมีชัย แล้วรุกไล่ฟีลิสเตียไปไกลถึงทางเข้าเมืองกัท17:52 ภาษาฮีบรูว่าทางเข้าหุบเขาแห่งหนึ่งและประตูเมืองเอโครน ศพชาวฟีลิสเตียเกลื่อนกลาดตลอดเส้นทางชาอาราอิมที่จะไปยังเมืองกัทและเมืองเอโครน 53หลังจากนั้นอิสราเอลก็กลับมาปล้นค่ายของชาวฟีลิสเตีย 54ดาวิดนำศีรษะของโกลิอัทไปยังเยรูซาเล็ม และเก็บอาวุธของเขาไว้ในเต็นท์ของตน

55ขณะซาอูลทอดพระเนตรดาวิดออกไปสู้กับโกลิอัท พระองค์ตรัสถามแม่ทัพอับเนอร์ว่า “อับเนอร์ เด็กหนุ่มคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร?”

อับเนอร์ทูลตอบว่า “ข้าแต่กษัตริย์ พระองค์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าพระบาทไม่ทราบฉันนั้น”

56ซาอูลตรัสว่า “ไปสืบมาสิว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกของใคร”

57ทันทีที่ดาวิดกลับจากสังหารโกลิอัท อับเนอร์นำตัวเขามาเข้าเฝ้าซาอูล ดาวิดยังหิ้วศีรษะของโกลิอัทอยู่

58ซาอูลตรัสถามว่า “พ่อหนุ่ม เจ้าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร?”

ดาวิดทูลว่า “ข้าพระบาทเป็นบุตรของเจสซีแห่งเบธเลเฮม ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาท”