1所以我们要离开有关基督的初级道理，努力迈向成熟，而不是再次打基础：教导为致死的行为悔改、信靠上帝、 2各种洗礼、按手礼、死人复活、永远的审判等道理。 3上帝若许可，我们会这样做。
4有些人曾蒙上帝光照，尝过天赐恩典的滋味，有份于圣灵， 5尝过上帝之道的甘美，领悟到永世的权能， 6却背弃了真道，让他们重新悔改是不可能的。因为他们等于把上帝的儿子重新钉在十字架上，使祂再度公开受辱。 7一块经常受到雨水滋润的田地若为耕种的人长出庄稼来，就蒙上帝赐福； 8若长出来的尽是荆棘和蒺藜，就毫无价值，它会面临被咒诅的危险，最后必遭焚烧。
9亲爱的弟兄姊妹，虽然我们这样说，却深信你们的光景比这强，有得救的表现。 10因为上帝并非不公义，以致忘记你们为祂所做的工作以及你们过去和现在服侍圣徒所表现的爱心。 11愿你们各人从始至终表现出同样的殷勤，以便对所盼望的有完全的把握。 12这样，你们就不致懒散，可以效法那些凭信心和忍耐承受应许的人。
上帝的应许可靠
13当初，上帝向亚伯拉罕许下诺言的时候，因为没有比自己更大的可以凭着起誓，就凭自己起誓说： 14“我必赐福给你，使你子孙众多。” 15亚伯拉罕经过耐心的等待，得到了上帝的应许。
16人总是指着比自己更大的起誓，并用誓言作保证，了结各样的争论。 17同样，上帝为要向承受应许的人显明祂的旨意绝不更改，就用誓言向他们保证。 18上帝绝不说谎，祂将永不改变的应许和誓言给了我们，使我们这些寻找避难所、持定摆在前面之盼望的人可以大得鼓励。 19我们有这盼望作我们灵魂的锚，既安稳又可靠，一直通往圣幕里面的至圣所。 20耶稣照麦基洗德的模式成了永远的大祭司，祂替我们先进入了圣幕内。
1Przestańmy więc ciągle wracać do podstaw nauki o Chrystusie, a zajmijmy się sprawami bardziej zaawansowanymi. Czy wciąż mamy zajmować się tylko podstawami wiary, przypominając wam o konieczności odwrócenia się od zła i uwierzenia Bogu, 2o chrzcie, nakładaniu rąk, zmartwychwstaniu oraz sądzie ostatecznym? 3Zresztą, jeśli taka będzie wola Boga, to wrócimy do nauczania was tych spraw. 4Do nawrócenia nie da się bowiem nakłonić tych, którzy kiedyś już zostali oświeceni przez Boga, posmakowali Jego dobroci, doświadczyli działania Ducha Świętego, 5zaczęli poznawać słowo Boże i dowiedzieli się o wspaniałym, przyszłym świecie, 6a mimo to odwrócili się od Boga. Czyniąc to, na nowo krzyżują bowiem Syna Bożego i wystawiają Go na pośmiewisko.
7Bóg cieszy się, gdy pole, które zostało obficie nawodnione deszczem, wydaje plon i przynosi pożytek tym, którzy je uprawiają. 8Ale gdy rodzi tylko chwasty—jest bezużyteczne, przeklęte przez Boga i ostatecznie zostanie wypalone.
9Kochani, chociaż piszemy wam o tym, to jednak jesteśmy przekonani, że wy przynosicie dobre owoce, godne waszego zbawienia. 10Bóg zaś nie postępuje niesprawiedliwie i On nie zapomni o waszej pracy oraz miłości, jaką Mu okazaliście i nadal okazujecie, pomagając innym wierzącym. 11Pragniemy, aby każdy z was był tak gorliwy aż do końca, czyli do dnia, w którym spełni się to, na co teraz z nadzieją czekamy. 12Nie chcemy bowiem, abyście obniżali sobie poprzeczkę, ale pragniemy, byście naśladowali tych, którzy dzięki wierze i cierpliwości otrzymali od Boga wszystko, co obiecał.
Pewność Bożej obietnicy
13Gdy Bóg składał obietnicę Abrahamowi, powołał się na samego siebie, nie było bowiem nikogo większego niż On. 14Obietnica ta brzmiała następująco:
„Obdarzę cię wielkim szczęściem
i sprawię, że twój ród stanie się wielki”.
15Abraham okazał cierpliwość i doczekał się spełnienia tej obietnicy.
16Ludzie, chcąc rozwiązać jakiś spór, przysięgają na kogoś większego od siebie. 17Dlatego Bóg, chcąc pokazać, że Jego obietnica jest niepodważalna, również złożył przysięgę. 18A Bóg nie może złamać swojej obietnicy lub przysięgi! Dzięki temu zapewnieniu możemy więc uchwycić się Jego obietnicy, wierząc, że ją spełni.
19Nadzieja ta jest dla naszej duszy jak kotwica dla statku—jest bowiem niewzruszona, mocna i zaczepiona za zasłoną nieba. 20Tam właśnie wszedł Jezus, nasz reprezentant, na wieki stając się najwyższym kapłanem na wzór Melchizedeka.
