耶稣超越摩西
1因此，同蒙天召的圣洁的弟兄姊妹，你们应当仔细思想那位我们公认为特使和大祭司的耶稣。 2祂向委任祂的上帝尽忠，就好像摩西向上帝的全家尽忠一样。 3然而祂却比摩西配得更大的荣耀，因为建造房子的人当然比房子更尊贵。 4所有的房子都有建造者，但建造万物的是上帝。 5摩西以仆人的身份向上帝的全家尽忠，为将来要宣告的事做见证。 6但基督是以儿子的身份忠心治理上帝的家。我们若坚强勇敢，持定引以为荣的盼望，我们就是祂的家了。
不可存刚硬的心
7因此，正如圣灵说：
“你们今天若听见祂的声音，
8不可心里顽固，
像从前在旷野试探祂、悖逆祂一样。
9当时，你们的祖先试我、探我，
观看我的作为达四十年之久。
10所以，我向那世代的人发怒，
说，‘他们总是执迷不悟，
不认识我的道路。’
11我就在愤怒中起誓说，
‘他们绝不可进入我的安息。’”
12弟兄姊妹，要谨慎，免得你们当中有人心存恶念，不肯相信，背弃了永活的上帝。 13趁着还有今日，要天天互相劝勉，免得有人被罪迷惑，心里变得刚硬。 14如果我们将起初的信念坚持到底，便在基督里有份了。
15圣经上说：
“你们今日若听见祂的声音，
不可像从前那样硬着心悖逆祂。”
16听见祂的声音却又悖逆祂的是谁呢？不就是摩西从埃及领出来的那些人吗？ 17四十年之久惹上帝发怒的是谁呢？不就是那些犯罪作恶并倒毙在旷野的人吗？ 18上帝起誓不准谁进入祂的安息呢？不就是那些不肯信从的人吗？ 19可见，他们不能进入上帝的安息是因为不信的缘故。
برتری مسيح بر موسی
1پس ای برادران عزيز، ای جداشدگان و برگزيدگان خدا كه برای رسيدن به آسمان دعوت شده‌ايد، بياييد به عيسی بينديشيم، به كسی كه اعتراف می‌كنيم رسول خدا و كاهن اعظم ما است.
2عيسی به خدا كه وی را به مقام كاهن اعظم منصوب كرده بود، وفادار بود، همانگونه كه موسی در خانهٔ خدا وفادارانه خدمت می‌كرد. 3اما عيسی، از عزت و جلالی به مراتب بيشتر از موسی برخوردار بود، همانطور كه احترامِ سازندهٔ خانه، بيشتر از خود خانه است. 4در ضمن، بسياری می‌توانند خانه بسازند، اما فقط خداست كه آفرينندهٔ همه چيز می‌باشد.
5موسی در خانهٔ خدا به نحو احسن خدمت كرد، اما او فقط يک خدمتگزار بود؛ و اصولاً كار او بيشتر اشاره‌ای بود به اموری كه بعدها می‌بايست تحقق يابد. 6اما مسيح كه فرزند امين خداست، مسئوليت كامل خانهٔ خدا را به عهده دارد؛ و خانهٔ خدا ما ايمانداران هستيم و خدا در وجود ما زندگی می‌كند؛ به شرطی كه شهامت و شادی و اعتمادی را كه در خداوند داريم، تا به آخر محكم نگاه داريم.
7به دلیل همين برتری مسيح، روح‌القدس به ما هشدار می‌دهد كه امروز به او گوش فرا دهيم و با دقت صدای او را بشنويم، 8و نگذاريم دلهايمان مانند قوم بنی‌اسرائيل نسبت به او سخت شود. زمانی كه خدا قوم اسرائيل را در بيابان امتحان می‌كرد، ايشان به محبت او پشت پا زدند و از او شكايت كردند؛ 9اما خدا چهل سال تحمل نمود. با اينكه بارها كاسهٔ صبر او را لبريز كردند، باز خدا در برابر چشمان ايشان معجزات حيرت‌آور به عمل آورد. 10اما خدا می‌فرمايد: «من نسبت به ايشان خشمگين شدم، زيرا ايشان همواره گمراه هستند و هيچگاه مايل نبوده‌اند به راهی كه من می‌خواستم بروند.» 11بنابراين، خدا به هنگام خشم خود، قسم خورد كه ديگر هرگز اجازه ندهد ايشان وارد سرزمين موعود گردند و در آنجا آرامش يابند.
12پس ای برادران عزيز، مواظب باشيد مبادا در يكی از شما، دلی گناهكار و بی‌ايمان وجود داشته باشد كه او را از خدای زنده دور سازد. 13تا فرصت باقی است، هر روز يكديگر را در ايمان تقويت كنيد تا هيچيک از شما فريب گناه را نخورد و نسبت به خدا بی‌اعتنا نگردد.
14زيرا اگر تا به آخر وفادار بمانيم و مانند روزهای نخست ايمانمان، اعتماد خود را به خدا حفظ كنيم، آنگاه در جلال مسيح سهيم خواهيم شد. 15اين اخطار كتاب آسمانی را فراموش نكنيد كه می‌فرمايد: «امروز اگر صدای خدا را می‌شنويد، نسبت به آن بی‌اعتنا نباشيد، مانند بنی‌اسرائيل كه در بيابان نسبت به او بی‌اعتنا شدند.»
16آيا می‌دانيد آنانی كه صدای خدا را شنيدند و به آن بی‌اعتنايی كردند، چه كسانی بودند؟ آنان، همان كسانی بودند كه به رهبری موسی، از سرزمين مصر بيرون آمدند. 17آيا می‌دانيد چه كسانی برای مدت چهل سال، خدا را به خشم می‌آوردند؛ همان اشخاصی كه گناه كردند و در نتيجه، در بيابان از بين رفتند. 18و خدا دربارهٔ چه كسانی قسم خورد و گفت كه هرگز نخواهند توانست وارد سرزمين موعود شوند؟ دربارهٔ همان اشخاصی كه از او سرپيچی كرده بودند. 19و چرا نتوانستند داخل سرزمين موعود گردند؟ زيرا نسبت به خدا بی‌ايمان بودند و به او وفادار نماندند.
