1我听见殿中有宏亮的声音对七位天使说：“去将那盛满上帝烈怒的七个碗倾倒在地上。”
2第一位天使离去，将碗倒在了地上，那些有怪兽的印记、敬拜兽像的人身上长出奇痛无比的毒疮。
3第二位天使将碗倒在了海洋里，海水变得像死人的血，海中的活物都死光了。
4第三位天使将碗倒在了江河与水泉里，水就变成了血。 5我听见掌管各水源的天使说：
“昔在今在的圣者啊！
你是公义的，
因为你施行了审判。
6由于他们流了众圣徒和先知们的血，
现在你使他们喝血，
这正是他们应得的报应。”
7我又听见从祭坛发出的声音说：
“是的，全能的主上帝，
你的判决真实公义。”
8第四位天使将碗倒在太阳上，太阳就变得炙热如火，可以灼伤人。 9人们被炙热灼伤，就亵渎掌管这些灾祸的上帝的名，他们毫无悔意，不肯归荣耀给上帝。
10第五位天使将碗倒在那海中怪兽的座位上，它的国便被黑暗笼罩，它的国民痛苦难当，咬自己的舌头。 11他们因为痛苦和毒疮就亵渎天上的上帝，不肯为自己的所作所为悔改。
12第六位天使将碗倒在幼发拉底大河上，河水立刻干了，为东方各国的王预备了道路。 13我又看见三个像青蛙一样的污鬼分别从巨龙、怪兽和假先知的口里跳出来。 14其实它们都是鬼魔的灵，能行奇迹。它们到普天下召集各王，预备在全能上帝的大日子来临时聚集争战。
15“看啊！我要像贼一样出其不意地来到。那警醒等候，看守自己衣裳，不致赤身行走蒙受羞辱的人有福了。”
16鬼魔把众王召集到一个希伯来话叫哈米吉多顿的地方。
17第七位天使将碗倒在空中时，从殿里的宝座上传出响亮的声音说：“成了！” 18随后雷电交加，伴随着巨响，还有空前剧烈的大地震。 19巴比伦大城裂作三段，其他各国的城邑也都倒塌了。上帝并没有忘记巴比伦大城的罪恶，要把那杯盛满祂烈怒的酒给她喝。 20海岛都沉没了，山岭也都不见了， 21又有重达三十四公斤16:21 “三十四公斤”希腊文是“一他连得”。的巨型冰雹从天而降，打在世人身上。世人无法忍受这极大的灾祸，就亵渎上帝。
Siedem pucharów Bożego gniewu
1I usłyszałem, jak donośny głos ze świątyni zawołał do siedmiu aniołów: „Idźcie i wylejcie na ziemię siedem pucharów Bożego gniewu!”.
2Wtedy ruszył pierwszy anioł i wylał swój puchar na ziemię. I natychmiast wszystkich ludzi, noszących znak bestii i oddających cześć jej posągowi, dotknęły złośliwe i bolesne wrzody.
3Drugi anioł wylał swój puchar na morze, a jego woda stała się jak krew umarłego. Wszystkie stworzenia, które w niej żyły, wyginęły.
4Trzeci anioł wylał swój puchar na rzeki oraz źródła wód, a ich woda zamieniła się w krew. 5Wtedy usłyszałem, jak anioł, który miał władzę na wodą, obwieścił:
„Święty i sprawiedliwy Boże,
Ty jesteś i zawsze byłeś.
Twój wyrok jest słuszny.
6Tym, którzy przelali krew,
mordując świętych i proroków,
dałeś teraz do picia właśnie krew
—zasłużyli na to”.
7I usłyszałem głos dobiegający od ołtarza:
„Wszechmocny Boże, Panie,
Twój wyrok jest sprawiedliwy i słuszny”.
8Czwarty anioł wylał swój puchar na słońce—i poraziło ono ludzi swoim żarem. 9Upał był tak wielki, że ludzie zaczęli przeklinać Boga, który ma władzę nad klęskami. Nie opamiętali się jednak i nie oddali Mu czci.
10Piąty anioł wylał swój puchar na tron bestii. Wtedy jej królestwo pogrążyło się w ciemności, a ludzie z bólu gryźli własne języki. 11Przeklinali Boga, który jest w niebie, za swój ból i wrzody pokrywające ich ciało, ale nadal nie opamiętali się i nie porzucili zła.
12Szósty anioł wylał puchar na wielką rzekę Eufrat, a jej wody zupełnie wyschły. Koryto rzeki utworzyło zaś drogę dla władców ze Wschodu. 13Wtedy zobaczyłem, że z paszczy bestii, z paszczy smoka i z ust fałszywego proroka wyszły trzy złe duchy, podobne do ropuch. 14Duchy te to demony potrafiące czynić cuda. Nakłoniły one władców całego świata, aby w wielkim dniu Bożego sądu przystąpili do walki z wszechmocnym Bogiem.
15Chrystus ostrzega: „Zjawię się nieoczekiwanie jak złodziej. Szczęśliwy ten, kto będzie wtedy gotowy i będzie miał przygotowane ubranie, aby nie musiał się wstydzić swojej nagości”.
16Duchy zgromadziły władców w miejscu zwanym po hebrajsku Armagedon.
17Wtedy siódmy anioł wylał swój puchar w powietrze, a z tronu świątyni w niebie rozległ się potężny głos: „Wykonało się!”. 18Wówczas uderzyły gromy i pojawiły się błyskawice, po czym nastąpiło potężne trzęsienie ziemi, jakiego nie było od początku świata. 19Ogromne miasto Babilon rozpadło się na trzy części, a wszystkie inne miasta świata również legły w gruzach. W ten sposób Bóg okazał wielkiemu Babilonowi swój gniew. 20Wyspy zniknęły, góry rozpadły się, 21a z nieba zaczął padać na ludzi ogromny grad, o wadze ponad czterdziestu kilogramów. Ludzie przeklinali Boga z powodu klęski gradu, miała ona bowiem straszne skutki.
