上帝再次与亚伯兰立约
1亚伯兰九十九岁那年，耶和华向他显现说：“我是全能的上帝。你要遵行我的旨意，做纯全无过的人。 2我要与你立约，我要使你子孙极其兴旺。” 3亚伯兰就俯伏在地，上帝又对他说： 4“我要与你立约，你必成为许多民族的始祖。 5以后你的名字不再叫亚伯兰，要改为亚伯拉罕17:5 “亚伯拉罕”意思是“万族之父”。，因为我要立你为万族之父。 6我要使你的子孙极其兴旺，许多民族和君王必从你而出。 7我要和你并你的子子孙孙立永恒的约，我要做你和你子孙的上帝。 8我要把你现在寄居的整个迦南赐给你和你的后裔永远作产业，我也必做他们的上帝。”
9上帝又对亚伯拉罕说：“你和你的子孙世世代代都要遵守我的约。 10你们所有的男子都要受割礼，这是我与你和你的子孙所立的约，你们要遵守。 11你们都要割包皮，作为我与你们立约的记号。 12你们世世代代的男子在出生后的第八日都要接受割礼。在你家里出生的和用钱从外族人那里买来的奴仆也要受割礼。 13不论是在你家里生的，还是你用钱买来的男子，都要接受割礼，这样你们的肉体上就有我永恒之约的记号。 14任何没有接受割礼的男子，要将他从民中铲除，因为他违背了我的约。”
15上帝对亚伯拉罕说：“你的妻子以后不要叫撒莱，她的名字要叫撒拉。 16我必赐福给她，让她为你生一个儿子。她必成为万族的母亲，万民的君王必从她而出。” 17亚伯拉罕就俯伏在地，笑了起来，心想：“我一百岁了，还能有孩子吗？撒拉已经九十岁了，还能生养吗？” 18亚伯拉罕对上帝说：“愿以实玛利蒙你赐福。” 19上帝说：“不，你妻子撒拉必为你生一个儿子，你要给他取名叫以撒，我必向他和他的后代坚守我的约，直到永远。 20至于以实玛利，我已听见你的祈求，我必赐福给他，使他的后代极其兴旺昌盛。他必做十二个族长的父亲，我必使他成为大国。 21撒拉必在明年这时候给你生以撒，我必向他坚守我的约。” 22上帝说完以后，便离开亚伯拉罕上升而去。
23亚伯拉罕就在那天照着上帝的吩咐，为儿子以实玛利和家中所有的男子，不论是在家中出生的，还是买回来的，都行了割礼。 24亚伯拉罕接受割礼的时候九十九岁。 25他的儿子以实玛利接受割礼的时候十三岁。 26他们父子二人就在那天接受了割礼。 27亚伯拉罕家里所有的男子，包括家中出生的和买回来的，都一起接受了割礼。
وعده تولد اسحاق
1وقتی ابرام نود و نه ساله بود، خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من خدای قادر مطلق هستم. از من اطاعت كن و آنچه راست است بجا آور. 2با تو عهد می‌بندم كه نسل تو را زياد كنم.»
3-4ابرام به خاک افتاد و خدا به وی گفت: «من با تو عهد می‌بندم كه قومهای بسيار از تو به وجود آورم. 5از اين پس نام تو ابرام نخواهد بود، بلكه ابراهيم؛17:5 «ابرام» يعنی «پدر سرافراز» و «ابراهيم» يعنی «پدر قومها». زيرا من تو را پدر قومهای بسيار می‌سازم. 6نسل تو را زياد می‌كنم و از آنها قومها و پادشاهان به وجود می‌آورم. 7من عهد خود را تا ابد با تو و بعد از تو با فرزندانت، نسل اندر نسل برقرار می‌كنم. من خدای تو هستم و خدای فرزندانت نيز خواهم بود. 8تمامی سرزمين كنعان را كه اكنون در آن غريب هستی، تا ابد به تو و به نسل تو خواهم بخشيد و خدای ايشان خواهم بود.»
9-11خدا به ابراهيم فرمود: «وظيفهٔ تو و فرزندانت و نسلهای بعد، اين است كه عهد مرا نگاه داريد. تمام مردان و پسران شما بايد ختنه شوند تا بدين وسيله نشان دهند كه عهد مرا پذيرفته‌اند.
12«هر پسر هشت روزه بايد ختنه شود. اين قانون شامل تمام مردان خانه‌زاد و زرخريد هم می‌شود. 13همه بايد ختنه شوند و اين نشانی بر بدن شما خواهد بود از عهد جاودانی من. 14هر کس نخواهد ختنه شود، بايد از قومِ خود طرد شود، زيرا عهد مرا شكسته است.»
15خدا همچنين فرمود: «اما در خصوص سارای، زن تو: بعد از اين ديگر او را سارای مخوان. نام او ساره (يعنی ”شاهزاده“) خواهد بود. 16من او را بركت خواهم داد و از وی به تو پسری خواهم بخشيد. بلی، او را بركت خواهم داد و از او قومها به وجود خواهم آورد. از ميان فرزندان تو، پادشاهان خواهند برخاست.»
17آنگاه ابراهيم سجده كرد و خنديد و در دل خود گفت: «آيا برای مرد صد ساله پسری متولد شود و ساره در نود سالگی بزايد؟» 18پس به خدا عرض كرد: «خداوندا، همان اسماعيل را منظور بدار.»
19ولی خدا فرمود: «مطمئن باش خودِ ساره برای تو پسری خواهد زاييد و تو نام او را اسحاق (يعنی ”خنده“) خواهی گذاشت. من عهد خود را با او و نسل وی تا ابد برقرار خواهم ساخت. 20اما در مورد اسماعيل نيز تقاضای تو را اجابت نمودم و او را بركت خواهم داد و نسل او را چنان زياد خواهم كرد كه قوم بزرگی از او به وجود آيد. دوازده امير از ميان فرزندان او برخواهند خاست. 21اما عهد خود را با اسحاق كه ساره او را سال ديگر در همين موقع برای تو خواهد زاييد، استوار می‌سازم.»
22آنگاه خدا از سخن گفتن با ابراهيم باز ايستاد و از نزد او رفت. 23سپس ابراهيم، فرزندش اسماعيل و ساير مردان و پسرانی را كه در خانه‌اش بودند، چنانكه خدا فرموده بود ختنه كرد. 24-27در آن زمان ابراهيم نود و نه ساله و اسماعيل سيزده ساله بود. هر دو آنها در همان روز با ساير مردان و پسرانی كه در خانه‌اش بودند، چه خانه‌زاد و چه زرخريد، ختنه شدند.
