耶户被立为以色列王
1以利沙先知叫来一个先知，吩咐他：“你要束上腰带，拿着这瓶膏油去基列的拉末。 2到了以后，你去找宁示的孙子、约沙法的儿子耶户，带他离开同僚，进入密室， 3把这瓶膏油倒在他头上，告诉他，‘耶和华说，我膏立你为以色列王。’然后，你要马上开门逃走，不可迟延。”
4于是，那位年轻的先知启程前往基列的拉末。 5到了那里，他看见众将领正坐在一起，便说：“将军，我有话对你说。”耶户说：“你想对我们哪一个说话？”他说：“将军啊，我有话对你说。” 6耶户便站起来，随他进入屋里。他将膏油倒在耶户头上，说：“以色列的上帝耶和华说，‘我膏立你做我以色列子民的王。 7你要杀你主人亚哈的全家，这样我就可以为我的仆人——众先知以及其他仆人报仇，他们被耶洗别杀害。 8亚哈全家必灭亡，我要从以色列铲除他家中所有的男子——不论奴隶还是自由人， 9使他家像尼八的儿子耶罗波安家和亚希雅的儿子巴沙家一样。 10耶洗别的尸体必在耶斯列的田间被狗吃，无人埋葬。’”说完这话，那位年轻的先知便开门逃跑了。
11耶户出来回到同僚那里，一个人问他：“没事吧？那疯子为什么来找你？”耶户答道：“你们认得他，也知道他会说什么。” 12他们说：“我们不知道，你告诉我们吧！”耶户说：“他告诉我，耶和华说膏立我做以色列王。” 13他们连忙将自己的衣服铺在耶户脚下的台阶上，吹响号角，高喊：“耶户做王了！”
以色列王约兰被杀
14宁示的孙子、约沙法的儿子耶户背叛了约兰。当时，约兰率领全体以色列人在基列的拉末防御亚兰王哈薛， 15他与哈薛交战受伤后，回到耶斯列养伤。耶户对属下说：“如果你们要我做王，就不要让任何人逃出城去耶斯列报信。” 16于是，耶户驾车去了耶斯列，因为约兰在耶斯列养伤，犹大王亚哈谢也在那里探望他。
17耶斯列城楼上的哨兵看见耶户的人马朝耶斯列奔来，就报信说：“我见到一队人马！”约兰下令：“派一个骑兵去看看他们是否为平安而来。” 18骑兵出去迎接耶户，对他说：“王问你是否为平安而来。”耶户说：“这与你何干？你跟在我后面。”哨兵禀告说：“骑兵到了那里，却没有回来。” 19王又派一个骑兵到耶户那里，对他说：“王问你是否为平安而来。”耶户说：“这与你何干？你跟在我后面。” 20哨兵又禀告说：“他到了那里，也没有回来。那人驾车很猛，一定是宁示的孙子耶户。”
21约兰下令备车。以色列王约兰和犹大王亚哈谢各乘自己的战车去见耶户。他们和耶户在耶斯列人拿伯的田里相遇。 22约兰问他：“耶户，你为平安而来吗？”耶户答道：“国中到处都是你母亲耶洗别的偶像和邪术，怎能平安呢？” 23约兰调转车头逃跑，向亚哈谢大喊：“亚哈谢，他反了！” 24耶户张弓搭箭，射中约兰的后背，箭穿透他的心脏，他倒毙在车上。 25耶户对将领毕甲说：“你去把他丢在耶斯列人拿伯的田里。还记得吗？你我一起驾车跟随他父亲亚哈的时候，耶和华曾预言亚哈的事说， 26‘我昨天看见拿伯和他儿子们被杀，我必使你在这块田里受到报应，这是耶和华说的。’现在你照耶和华的话，把他丢在这块田里吧。”
27犹大王亚哈谢见状，就沿着通往伯哈干的道路逃跑。耶户在后面追，并大喊：“射死他！”他们在以伯莲附近的姑珥坡射伤了亚哈谢。他逃到米吉多后，伤重身亡。 28他的臣仆用车把他的尸体运回耶路撒冷，安葬在大卫城他的祖坟里。
29在以色列王亚哈的儿子约兰执政第十一年，亚哈谢登基做犹大王。
耶洗别被杀
30耶户去了耶斯列。耶洗别闻讯，便梳头描眉，向窗外眺望。 31耶户进城时，耶洗别高声喊道：“谋杀主人的心利啊，平安吗？” 32耶户抬头望着窗口，喊道：“谁拥护我？谁？”有两三个太监从窗口往外看他。 33耶户说：“把她扔下来！”那几个太监便把耶洗别扔下去，血溅在墙壁上和马匹身上。耶户驾车轧过她的身体， 34进入王宫，大吃大喝，然后吩咐部下说：“把那受咒诅的妇人埋了，她毕竟是王的女儿。” 35他们出去埋葬她，却只找到她的头骨、手掌和脚， 36便回去禀告耶户。耶户说：“这正应验耶和华借祂仆人提斯比人以利亚说的话，‘狗必在耶斯列的田间吃耶洗别的肉， 37耶洗别的尸体必像耶斯列田间的粪便，无人能认出那是耶洗别。’”
เยฮูได้รับการเจิมตั้งเป็นกษัตริย์อิสราเอล
1เอลีชาเรียกผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งมาสั่งว่า “จงคาดเอวทับเสื้อคลุมให้ทะมัดทะแมง ถือน้ำมันขวดนี้ไปราโมทกิเลอาด 2เมื่อไปถึงที่นั่นแล้ว ให้ถามหาเยฮูบุตรเยโฮชาฟัทหลานนิมชี นำเขาออกจากกลุ่มเพื่อนและพาเข้าไปในห้องชั้นใน 3แล้วรินน้ำมันลงบนศีรษะของเขาและประกาศว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราเจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล’ จากนั้นเจ้าจงเปิดประตูและวิ่งไป อย่าชักช้า!”
4ฉะนั้นผู้เผยพระวจนะหนุ่มจึงไปที่ราโมทกิเลอาด 5เมื่อเขาไปถึงที่นั่นก็พบนายทัพทั้งหลายนั่งอยู่ด้วยกัน จึงกล่าวว่า “ข้าพเจ้ามีเรื่องจะเรียนท่านแม่ทัพ”
เยฮูถามว่า “แม่ทัพคนไหนล่ะ?”
เขาตอบว่า “ท่านนี่แหละ ท่านแม่ทัพ”
6เยฮูจึงลุกขึ้นเข้าไปในบ้าน แล้วผู้เผยพระวจนะรินน้ำมันลงบนศีรษะของเยฮูและประกาศว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เราเจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า 7เจ้าจงทำลายล้างราชวงศ์อาหับนายของเจ้า เราจะแก้แค้นให้กับโลหิตของผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเรา และบรรดาผู้รับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งถูกเยเซเบลสังหาร 8ทั้งราชวงศ์ของอาหับจะพินาศ เราจะประหารผู้ชายทุกคนในวงศ์วานของอาหับทั้งที่เป็นทาสหรือเป็นไทในอิสราเอล 9เราจะให้วงศ์วานของอาหับเป็นเหมือนวงศ์วานของเยโรโบอัมบุตรเนบัทและเหมือนวงศ์วานของบาอาชาบุตรอาหิยาห์ 10ส่วนเยเซเบลจะถูกสุนัขกัดกินบนที่ดินผืนนั้นในยิสเรเอล และจะไม่มีใครฝังศพพระนาง’ ” แล้วผู้เผยพระวจนะคนนั้นก็เปิดประตูวิ่งออกไป
11เมื่อเยฮูกลับไปหาเพื่อนพ้อง เพื่อนคนหนึ่งถามเขาว่า “ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือ? เจ้าคนบ้านั่นมาหาท่านทำไม?”
เยฮูตอบว่า “พวกท่านก็รู้ว่าเขาเป็นใครและมาพูดเรื่องอะไร”
12พวกเขาตอบว่า “อย่าบ่ายเบี่ยงเลย! จงบอกมาเถิด”
เยฮูจึงกล่าวว่า “เขาบอกเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่าเราได้เจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล’ ”
13พวกเขาจึงกุลีกุจอเอาเสื้อคลุมของตนปูบนบันไดให้เยฮูยืน พวกเขาเป่าแตรและร้องประกาศว่า “เยฮูเป็นกษัตริย์!”
เยฮูปลงพระชนม์โยรัมและอาหัสยาห์
(2พศด.22:7-9)
14ฉะนั้นเยฮูบุตรเยโฮชาฟัทหลานนิมชีได้กบฏต่อโยรัม (โยรัมกับกองทัพอิสราเอลสู้รบป้องกันเมืองราโมทกิเลอาดกับกษัตริย์ฮาซาเอลแห่งอารัม 15แต่กษัตริย์โยรัม9:15 ภาษาฮีบรูว่าเยโฮรัมเป็นอีกรูปหนึ่งของโยรัมเช่นเดียวกับข้อ 17 และ 21-24เสด็จกลับมายังยิสเรเอลเพื่อพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บเพราะน้ำมือของชาวอารัมในการสู้รบกับกษัตริย์ฮาซาเอลแห่งอารัม) เยฮูกล่าวว่า “ในเมื่อพวกท่านเห็นชอบดังนี้ก็อย่าให้ใครเล็ดลอดไปแจ้งข่าวนี้ที่ยิสเรเอล” 16แล้วเยฮูก็ขับรถม้าศึกมาที่ยิสเรเอลเพราะโยรัมประทับพักฟื้นอยู่ที่นั่น กษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์ก็ได้เสด็จมาเยี่ยมโยรัมด้วย
17ยามรักษาการณ์บนหอคอยของยิสเรเอลเห็นเยฮูกับกองทหารของเยฮูเข้ามาใกล้ก็ร้องตะโกนว่า “ข้าพเจ้าเห็นกองทหารกำลังตรงมาทางนี้”
โยรัมตรัสสั่งว่า “ส่งพลม้าไปพบพวกเขาและถามว่า ‘ท่านมาอย่างสันติหรือ?’ ”
18พลม้านั้นออกไปพบเยฮูและกล่าวว่า “กษัตริย์ให้มาถามว่า ‘ท่านมาอย่างสันติหรือ?’ ”
เยฮูตอบว่า “ท่านจะมาพูดอะไรเรื่องสันติภาพ? จงตามเรามาเถิด”
ยามรักษาการณ์ทูลกษัตริย์ว่า “ผู้สื่อสารออกไปพบพวกเขาแล้ว แต่ไม่ได้กลับมา”
19กษัตริย์จึงส่งพลม้าออกไปเป็นครั้งที่สอง เมื่อเขามาถึงก็แจ้งว่า “กษัตริย์ให้มาถามว่า ‘ท่านมาอย่างสันติหรือ?’ ”
เยฮูตอบว่า “ท่านจะมาพูดอะไรเรื่องสันติภาพ? จงตามเรามาเถิด”
20ยามรายงานว่า “ผู้สื่อสารไปพบพวกนั้นแล้วก็ไม่กลับมาอีก ดูจากการขับรถน่าจะเป็นเยฮูบุตรนิมชี เขาขับมาเร็วอย่างบ้าคลั่ง”
21โยรัมตรัสสั่งว่า “เตรียมรถม้าศึกของเราให้พร้อม” จากนั้นกษัตริย์โยรัมแห่งอิสราเอลและกษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์ต่างก็เสด็จขึ้นรถม้าศึกของตนออกมาพบเยฮู และประจันหน้ากันที่ทุ่งนาของนาโบทชาวยิสเรเอล 22เมื่อโยรัมเห็นเยฮูก็ตรัสถามว่า “เจ้ามาอย่างสันติหรือเยฮู?”
เยฮูตอบว่า “จะสันติได้อย่างไรในเมื่อยังมีการกราบไหว้รูปเคารพ และการเล่นคาถาอาคมของเยเซเบลราชมารดาของฝ่าพระบาทอยู่มากมายเช่นนี้?”
23โยรัมทรงหันกลับและหนีไป พลางตรัสบอกอาหัสยาห์ว่า “อาหัสยาห์! พวกนี้เป็นกบฏ!”
24เยฮูจึงโก่งธนูยิงออกไปเต็มแรง ถูกโยรัมที่กลางหลัง ลูกธนูเสียบทะลุหัวใจโยรัมล้มลงในรถม้าศึก 25เยฮูกล่าวกับบิดคาร์พลรถรบของเขาว่า “เอาศพของโยรัมโยนลงไปบนที่ดินของนาโบทชาวยิสเรเอล จำได้ไหมเมื่อครั้งเราสองคนขี่ม้าติดตามอาหับบิดาของเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงคำพยากรณ์แก่เราเกี่ยวกับเขาว่า 26‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศว่า เมื่อวานนี้เราได้เห็นเลือดของนาโบทกับลูกๆ และเราจะให้เจ้าชดใช้บนที่ดินนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น’9:26 1พกษ.21:19 บัดนี้จงทิ้งร่างของเขาไว้บนที่ผืนนั้นตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้”
27เมื่อกษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็เสด็จหนีไปตามเส้นทางสู่เบธฮักกาน9:27 หรือหนีไปทางบ้านสวน เยฮูขี่ม้าไล่ตามและร้องตะโกนว่า “ฆ่าคนนี้ด้วย!” พวกทหารจึงทำให้อาหัสยาห์บาดเจ็บอยู่ในรถม้าศึกระหว่างทางขึ้นไปยังกูรใกล้อิบเลอัม แต่อาหัสยาห์หนีไปไกลถึงเมกิดโดและสิ้นพระชนม์ที่นั่น 28ข้าราชบริพารรับพระศพขึ้นรถม้าศึกกลับมายังเยรูซาเล็ม และฝังไว้กับบรรพบุรุษในอุโมงค์ของพระองค์ที่เมืองดาวิด 29(กษัตริย์อาหัสยาห์ขึ้นครองราชย์เหนือยูดาห์ ตรงกับปีที่สิบเอ็ดของรัชกาลกษัตริย์โยรัมโอรสของอาหับ)
เยเซเบลถูกปลงพระชนม์
30เมื่อเยเซเบลได้ยินว่าเยฮูมาที่ยิสเรเอล ก็เขียนตาแต่งผมและมองออกมานอกหน้าต่าง 31เมื่อเยฮูผ่านประตูวังเข้ามา พระนางก็ร้องถามว่า “มาดีหรือเปล่า เจ้าฆาตกรศิมรีผู้ฆ่านายของตัวเอง?”9:31 หรือ “ศิมรีผู้สังหารนายของเขายังเป็นสุขอยู่หรือ?”
32เยฮูมองขึ้นไปที่หน้าต่างและร้องตะโกนว่า “มีใครอยู่ฝ่ายเราบ้าง? มีใครบ้าง?” ขันทีสองสามคนก็มองลงมา 33เยฮูจึงกล่าวว่า “โยนนางลงมา!” พวกเขาก็ช่วยกันจับพระนางทิ้งลงมาทางหน้าต่าง โลหิตกระเซ็นเปรอะกำแพงและม้า ขณะที่พระนางถูกม้าเหยียบ
34เยฮูเข้าไปในวังรับประทานอาหารและดื่ม แล้วเขากล่าวว่า “ให้ใครออกไปฝังผู้หญิงที่ถูกสาปแช่งคนนั้นเถิด เพราะนางเป็นธิดากษัตริย์” 35แต่เมื่อพวกเขาออกไปจะฝังศพพระนาง ก็พบแต่หัวกะโหลก กระดูกมือ และกระดูกเท้า 36จึงกลับมาบอกเยฮู เยฮูจึงกล่าวว่า “นี่แหละเป็นไปตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้ผ่านทางเอลียาห์ชาวทิชบีผู้รับใช้ของพระองค์ว่าสุนัขจะกัดกินเนื้อเยเซเบล9:36 1พกษ.21:23บนที่ดินผืนนั้นในยิสเรเอล 37ร่างของนางจะกระจัดกระจายเหมือนขยะบนท้องทุ่งของยิสเรเอล จนไม่มีใครบอกได้ว่า ‘นี่คือเยเซเบล’ ”
