因罪与主隔绝
1看啊，耶和华的臂膀并非没有力量拯救，
祂的耳朵并非聋得听不见。
2你们的罪过使你们与上帝隔绝，
你们的罪恶使祂转脸不看你们，
也不听你们的祈求。
3你们的手染满了血污，
手指沾满了罪恶。
你们的嘴唇吐出谎言，
舌头嘀咕恶事。
4无人按公义诉讼，
无人凭诚实申辩。
你们依靠诡辩，口出谎言，
心怀鬼胎，生出罪恶。
5你们孵毒蛇蛋，
人吃了这蛋必死，
蛋破后爬出毒蛇。
你们编蜘蛛网，
6这网不能做衣服遮盖你们。
你们行为邪恶，
做事残暴。
7你们奔向邪恶，
急于滥杀无辜；
你们心怀恶念，
所到之处大肆毁灭。
8你们不知道平安之路，
你们的行径毫无公正；
你们走歪门邪道，
跟从你们的必得不到平安。
9因此，正义远离我们，
公义临不到我们。
我们渴望光明，却得到黑暗；
我们渴望曙光，却仍然走在幽暗中。
10我们像盲人一样沿墙摸索，
像无眼睛的人一样探路。
我们在中午也跌跌撞撞，
如同走在晚上。
我们在强壮人当中如同死人。
11我们像熊一样咆哮，
如鸽子一般哀鸣。
我们渴望正义，却得不到；
渴望得到拯救，却遥不可及。
12因为我们在上帝面前过犯累累，
我们的罪恶向我们发出控诉。
我们被过犯缠身，自知有罪。
13我们悖逆，否认耶和华，
离弃我们的上帝，
说欺压、叛逆的话，
吐露心中编织的谎言。
14正义被赶逐，
公义不能靠近，
真理倒在街上，
正直被拒之门外。
15真理无处可寻，
远离恶事的人反成了猎物。
耶和华因正义荡然无存而不悦。
16祂因无人、
无一个人主持公道而惊讶，
于是亲自伸出臂膀，
以自己的公义施行拯救。
17祂以公义作铠甲，
以救恩作头盔，
以复仇作衣服，
以热忱作外袍。
18祂必按各人的行为报应各人，
向祂的敌人发烈怒，
惩罚祂的仇敌，
向众海岛施行报应。
19这样，日落之处的人必敬畏耶和华的名，
日出之地的人必对祂的荣耀肃然起敬。
祂必奔来，如被耶和华之气推动的急流。
20耶和华说：“必有一位救赎主来到锡安，
到雅各那些离弃罪恶的子孙那里。”
21耶和华说：“我亲自与他们立约，我赐给他们的灵和我放在他们口中的话，必不离开他们和他们的子子孙孙，从现在直到永远。这是耶和华说的。”
گناه قوم اسرائيل
1ای مردم فكر نكنيد كه خداوند ضعيف شده و ديگر نمی‌تواند شما را نجات دهد. گوش او سنگين نيست؛ او دعاهای شما را می‌شنود. 2اما گناهان شما باعث شده او با شما قطع رابطه كند و دعاهای شما را جواب ندهد. 3دستهای شما به خون آلوده است و انگشتهايتان به گناه. لبهای شما سخنان دروغ می‌گويد و از زبانتان حرفهای زشت شنيده می‌شود. 4در دادگاه عدالت را زير پا می‌گذاريد و با دروغهايی كه می‌گوييد رأی دادگاه را به نفع خود تغيير می‌دهيد. شما گناهكار و ظالم هستيد. 5-6نقشهٔ شومتان مانند تخم افعی است كه وقتی شكسته می‌شود افعی از آن بيرون می‌آيد و مردم را به هلاكت می‌رساند! اما بدانيد كه نقشه‌هايتان عملی نخواهد شد و هيچ فايده‌ای به شما نخواهد رسانيد. آنها مانند لباسی هستند كه از تار عنكبوت بافته شده باشند. 7با فكرتان دائم نقشه‌های پليد طرح می‌كنيد و با پاهايتان به دنبال بی‌گناهان می‌دويد تا آنها را بكشيد. هر جا می‌رويد خرابی و ويرانی برجای می‌گذاريد 8و سلب آرامش می‌كنيد. تمام كارهای شما از روی بی‌انصافی است. راههای شما كج است، و هر كه در آن قدم بگذارد از آسايش برخوردار نخواهد شد.
اعتراف قوم اسرائيل
9مردم می‌گويند: «الان فهميديم چرا خدا ما را از دست دشمنانمان نجات نمی‌دهد و چرا هنگامی كه در انتظار نور بوديم، تاريكی به سراغمان آمد! 10مانند اشخاص نابينا، كورمال كورمال راه می‌رويم و در روز روشن جايی را نمی‌بينيم و به زمين می‌افتيم؛ گويی در دنيای مردگان زندگی می‌كنيم! 11همهٔ ما همچون خرسهای گرسنه خرناس می‌كشيم و مانند فاخته‌ها می‌ناليم. به خداوند روی می‌آوريم تا ما را نجات دهد، اما بی‌فايده است؛ زيرا او از ما روگردان شده است. 12گناهانی كه نسبت به خداوند مرتكب شده‌ايم در حضور او روی هم انباشته شده و عليه ما شهادت می‌دهند.
«ای خداوند، می‌دانيم كه گناهكاريم. 13ما تو را ترک گفته و رد كرده‌ايم و از پيروی تو دست برداشته‌ايم. ما ظالم و ياغی هستيم. فكرهای ما كج است و حرفهای ما پر از دروغ. 14انصاف را زير پا گذاشته‌ايم؛ عدالت را از خود رانده‌ايم؛ حقيقت را در كوچه‌ها انداخته‌ايم و صداقت را به بوتهٔ فراموشی سپرده‌ايم. 15راستی از بين رفته است؛ و هر كه بخواهد از ناراستی دوری كند، مورد سرزنش واقع می‌شود.»
رستگاری قوم اسرائيل
خداوند تمام اين بديها را ديده و غمگين است. 16او تعجب می‌كند كه چرا كسی نيست به داد مظلومان برسد. پس او خود آماده می‌شود تا ايشان را نجات دهد، زيرا او خدای عادلی است. 17خداوند عدالت را مانند زره می‌پوشد و كلاهخود نجات را بر سر می‌گذارد. سراسر وجود او آكنده از حس عدالت‌خواهی است؛ او از ظالمان انتقام خواهد كشيد. 18دشمنان خود را به سزای اعمالشان خواهد رسانيد و مخالفان خود را حتی اگر در سرزمينهای دور دست نيز باشند، جزا خواهد داد. 19همهٔ مردم، از شرق تا غرب، از قدرت او خواهند ترسيد و به او احترام خواهند گذاشت. او مانند سيلابی عظيم و طوفانی شديد خواهد آمد.
20خداوند به قوم خود می‌گويد: «نجات دهنده‌ای در اورشليم ظهور خواهد كرد تا كسانی را كه از گناهانشان دست می‌كشند، نجات بخشد. 21و اما من با شما اين عهد را می‌بندم: روح من كه بر شماست و كلام من كه در دهان شماست، هرگز از شما دور نخواهند شد. اين است عهد من با شما و با نسلهای شما تا ابد.»
