以赛亚书 49 – CCB & APSD-CEB

Chinese Contemporary Bible (Simplified)

以赛亚书 49:1-26

主的仆人

1众海岛啊,听我说!

远方的众民啊,要留心听!

我还没有出生,

耶和华就呼召我;

我还没有离开母腹,

祂就点我的名。

2祂使我的口像利剑,

用祂的手护庇我;

祂使我成为磨亮的箭,

把我藏在祂的箭囊中。

3祂对我说:“以色列啊,

你是我的仆人,

我要借着你彰显我的荣耀。”

4但我说:“我虚耗精力,

徒劳无功。

然而,耶和华必公正地待我,

我的报酬在我的上帝那里。”

5我在母腹之中,耶和华便塑造我做祂的仆人,

叫我领雅各归向祂,

以色列人召集到祂那里。

我在耶和华眼中是尊贵的,

我的上帝是我的力量。

6祂对我说:“我不仅要你做我的仆人,

去复兴雅各的众支派,

使以色列的余民重归故土,

我还要使你成为外族人的光,

好把我的救恩带到地极。”

7以色列的救赎主和圣者——耶和华对受藐视、

被本国人憎恨、

遭官长奴役的那位说:

“因为拣选你的以色列的圣者耶和华是信实的,

君王必在你面前肃然起立,

首领必在你面前俯伏下拜。”

以色列的复兴

8耶和华说:

“在悦纳的时候,我应允了你;

在拯救的日子,我帮助了你。

我要保护你,

使你做我跟民众立约的中保,

复兴家园,

分配荒凉的产业。

9你要对被囚禁的人说,

‘出来吧!’

要对暗牢中的人说,

‘你们自由了。’

他们在路上必有吃的,

光秃的山岭必有食物。

10他们不再饥渴,

也不再被热风和烈日灼伤,

因为怜悯他们的那位必引导他们,

领他们到泉水边。

11我要使我的群山变为通途,

修筑我的大路。

12看啊,他们必从远方来,

有的来自北方,有的来自西方,

还有的来自希尼49:12 希尼”可能指遥远的东方或南方某地。。”

13诸天啊,要欢呼!

大地啊,要快乐!

群山啊,要歌唱!

因为耶和华必安慰祂的子民,

怜悯祂受苦的百姓。

14锡安说:“耶和华撇弃了我,

主把我忘了。”

15耶和华说:“母亲岂能忘记自己吃奶的婴儿,

不怜悯自己亲生的孩子?

就算有母亲忘记,

我也不会忘记你。

16看啊,我已经把你铭刻在我的手掌上,

你的墙垣在我的看顾之下。

17你的儿女必很快回来,

毁灭和破坏你的必离你而去。

18举目四下看看吧,

你的儿女正聚集到你这里。

我凭我的永恒起誓,

你必把他们作为饰物戴在身上,

如新娘一样用他们妆扮自己。

这是耶和华说的。

19“你那曾经荒废、凄凉、

遭到毁坏之地现在必容不下你的居民,

那些吞灭你的人必远远地离开你。

20你流亡期间所生的子女必在你耳边说,

‘这地方太小了,

再给我们一些地方住吧。’

21你会在心里问,‘我丧失了儿女、

不再生育、流亡在外、漂流不定,

谁给我生了这些儿女?

谁把他们养大?

我孤身一人,

他们是从哪里来的?’”

22主耶和华说:

“我必向列国招手,

向万民竖立我的旗帜,

他们必抱着你的儿子、

背着你的女儿回来。

23列王必做你的养父,

王后必做你的褓姆。

他们必向你俯伏下拜,

舔你脚上的尘土。

那时你便知道我是耶和华,

信靠我的必不致失望。”

24勇士抢去的能夺回来吗?

暴君掳走的能救回来吗?

25但耶和华说:

“勇士掳去的必被夺回,

暴君抢去的必被救出。

我必与你的敌人争战,

拯救你的儿女。

26我要使那些欺压你的人吞吃自己的肉,

喝自己的血喝得酩酊大醉,

好像喝酒一样。

那时候,世人都必知道我耶和华是你的救主,

是你的救赎主,

雅各的大能者。”

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 49:1-26

Ang Israel sama sa Suga sa Kanasoran

1Pamati kamo kanako, kamong anaa sa mga isla. Sa wala pa ako matawo gitawag na ako sa Ginoo nga moalagad kaniya. 2Gihimo niya ang akong mga pulong nga sama kahait sa espada. Gipanalipdan niya ako sa iyang gahom. Gihimo niya ako nga sama sa sinaw nga pana nga andam nang gamiton. 3Miingon siya kanako, “Israel, ikaw ang akong alagad. Pinaagi kanimo, pasidunggan ako sa mga tawo.” 4Apan miingon ako, “Ang akong paghago nakawang; giusikan ko ang akong kusog sa mga butang nga walay hinungdan.” Apan gitugyan ko lang kini sa Ginoo nga akong Dios; siya na ang mahibalong moganti kanako.

5Ang Ginoo naghimo kanako diha sa sabakan sa akong inahan nga mahimong iyang alagad aron magtigom ug dad-on pagbalik ang mga Israelinhon ngadto kaniya. Gipasidunggan ako sa Ginoo ug siya nga akong Dios mao ang naghatag kanakog kusog. 6Miingon siya, “Ikaw nga akong alagad, may dako pa akong buluhaton nga ipabuhat kanimo, gawas sa pagpabalik sa mga Israelinhon nga akong gipanalipdan. Himuon ko ikaw nga sama sa suga ngadto sa mga kanasoran aron maluwas ang tibuok kalibotan.49:6 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan.

7Miingon ang Ginoo, ang Manluluwas ug Balaang Dios sa Israel, ngadto sa tawo nga gikalagotan ug gitamay sa mga nasod, ug alagad sa mga pangulo, “Makita sa mga hari kon kinsa gayod ikaw ug manindog sila sa pagtahod kanimo. Ang mga pangulo moyukbo sa pagpasidungog kanimo. Mahitabo kini tungod kanako, ang Ginoo nga matinumanon, ang Balaan nga Dios sa Israel. Ako ang nagpili kanimo.”

Tukoron Pag-usab ang Jerusalem

8Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Sa hustong panahon nga luwason ko ikaw, tubagon ug tabangan ko ikaw. Panalipdan ko ikaw ug pinaagi kanimo maghimo akog kasabotan tali sa mga tawo. Tukoron mo pag-usab ang yuta sa Israel nga naguba, ug ihatag mo kini pagbalik sa akong katawhan. 9Moingon ka sa mga Israelinhon nga binihag ug binilanggo diha sa mangitngit nga dapit, ‘Gawas kamo! May kagawasan na kamo!’

“Mahisama sila sa mga karnero nga manibsib sa daplin sa mga agianan o sa taas nga mga dapit. 10Dili sila gutomon o uhawon. Dili sila maunsa sa kainit sa adlaw o sa mainit nga hangin sa disyerto. Kay ako nga may kalooy kanila motultol kanila ngadto sa tuboran. 11Himuon kong dalan ang akong mga bukid nga ilang agianan. 12Moabot ang akong katawhan gikan sa layo, ang uban gikan sa amihan, ang uban sa kasadpan, ug ang uban gikan sa yuta sa Sinim.49:12 Sinim: Sa ubang mga kopya sa Hebreo, Aswan, nga usa ka dapit sa habagatan sa Ehipto.

13Pag-awit sa kalipay, O kalangitan! Paglipay, O kalibotan! Pag-awit kamong mga bukid! Kay lipayon ug kaloy-an sa Ginoo ang iyang katawhan nga nagaantos. 14Apan miingon ang katawhan sa Jerusalem,49:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. “Gisalikway na kami sa Ginoo. Gikalimtan na niya kami.”

15Apan mitubag ang Ginoo, “Makalimot ba ang usa ka inahan sa iyang anak nga masuso? Dili ba niya kaloy-an ang bata nga iyang gipanganak? Bisan malimot siya, ako dili gayod malimot kaninyo!

16“O Jerusalem, dili ko gayod ikaw kalimtan. Gisulat ko ang imong ngalan sa akong mga palad. Gihunahuna ko kanunay nga pabarogon ko pag-usab ang imong mga paril. 17Hapit na moabot ang mopabarog kanimo pag-usab,49:17 mopabarog kanimo pag-usab: Mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, ang imong mga anak o kaliwat. ug ang mga naglaglag kanimo mobiya na kanimo. 18Tan-awa ang imong palibot; ang imong katawhan nagatigom na ug nagaduol kanimo. Ako, ang buhi nga Ginoo, manumpa nga ipasigarbo mo sila sama sa pagpasigarbo sa babayeng kaslonon sa mga alahas nga iyang gisul-ob. 19Nalaglag ka ug nahimong awaaw. Apan karon, ang imong yuta halos dili na paigo nga puy-an sa imong katawhan. Ug kadtong mga naglaglag kanimo mahilayo na. 20Ang imong katawhan nga natawo sa panahon sa imong pagsubo49:20 panahon sa imong pagsubo: Ang buot ipasabot, ang panahon sa pagkalaglag sa Jerusalem ug pagkabihag sa katawhan niini. moingon kanimo, ‘Gamay ra kaayo kining dapita alang kanamo. Hatagi kamig mas dako pang dapit nga kapuy-an.’ 21Unya moingon ka sa imong kaugalingon, ‘Kinsa bay nanganak niini kanila alang kanako? Nangamatay ang daghan kong katawhan,49:21 katawhan: sa literal, mga anak. Mao usab sa bersikulo 22 ug 25. ug tungod niini nasubo ako. Ang uban kanila gibihag ngadto sa ubang dapit, ug nahibilin akong nagainusara. Busa diin kini sila gikan? Kinsa ang nagsagop kanila?’ ”

22Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Pamati! Sinyasan ko ang mga nasod, ug ibalik nila kanimo ang imong katawhan nga daw sa mga bata nga ginakugos.49:22 nga daw sa mga bata nga ginakugos tungod kay tabangan sila sa mga taga-Persia sa ilang pagpauli. 23Magaalagad kanimo ang mga hari ug mga rayna. Sila ang moatiman kanimo. Moluhod sila agig pagtahod kanimo, ug magpasakop gayod sila kanimo.49:23 magpasakop gayod sila kanimo: sa literal, tilapan nila ang abog sa imong mga tiil. Unya mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo, ug ang mga nagsalig kanako dili gayod mapakyas.”

24Makuha ba pagbalik ang gipang-ilog sa mapintas49:24 mapintas: Mao kini sa Dead Sea Scrolls, sa Syriac, ug sa Latin Vulgate; apan sa Masoretic Text, matarong. nga mga sundalo? Maluwas pa ba ang ilang gipangbihag?

25Apan mao kini ang giingon sa Ginoo, “Oo, maluwas mo ang gipangbihag sa mapintas nga mga sundalo ug makuha mo pagbalik ang ilang gipang-ilog. Kay makig-away ako sa mga nakig-away kanimo ug luwason ko ang imong katawhan. 26Ipakaon ko sa mga nagdaog-daog kanimo ang ilang kaugalingong lawas. Ug sama sa bino, mahubog sila sa ilang kaugalingong dugo. Unya masayod ang tanang mga tawo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob.”