上帝对祂子民的安慰
1你们的上帝说：
“你们要安慰我的子民。
2要温柔地告诉耶路撒冷，
她的苦难已经结束，
她的罪恶已经被除去。
她因自己的一切罪已受到耶和华加倍的惩罚40:2 “她因自己的一切罪已受到耶和华加倍的惩罚”或译“她的一切罪已得到耶和华双倍的赦免”。。”
3听啊，有人高喊：
“在旷野预备耶和华的道，
在沙漠修直我们上帝的路。
4一切山谷将被填满，
大山小丘将被削平；
坎坷之地将变得平坦，
崎岖的地面将成为平原。
5耶和华的荣耀必彰显，
世人必一同看见。
这是耶和华亲口说的。”
6有声音说：“呼喊吧！”
我问道：“我呼喊什么呢？”
那声音说：“芸芸众生尽如草，
荣华富贵像野地的花。
7耶和华吹一口气，
草就枯干，花也凋残。
人类诚然像草。
8草必枯干，花必凋残，
唯有我们上帝的话永远长存。”
9向锡安报告好消息的人啊，
要登上高山！
向耶路撒冷报告好消息的人啊，
要大声宣告！
要提高声音，不要惧怕！
要高声对犹大的城邑说：
“你们的上帝来了！”
10看啊，主耶和华带着能力来了，
祂的臂膀执掌王权；
祂带着赏赐而来，
要酬劳祂的子民。
11祂像牧人一样牧养自己的羊群，
用臂膀把羊羔聚在一起，
抱在怀中，
温柔地引导母羊。
12谁曾用手心量海水？
谁曾用手掌度苍天？
谁曾用升斗盛大地的尘土？
谁曾用秤称高山，用天平称丘陵？
13谁曾测度耶和华的心？
谁曾做祂的谋士指点祂？
14祂请教过谁？
谁教过祂正道？
谁教过祂知识？
谁指点过祂领悟之道？
15看啊，列国就像水桶中的一滴水，
又如天平上的尘埃。
祂举起众海岛，好像捧起微尘。
16黎巴嫩的树木不够作献祭的燃料，
林中的走兽也不够作燔祭。
17万国在祂面前都算不得什么，
在祂看来不过是虚无。
18你们拿谁与上帝相比呢？
你们用什么形象比作上帝呢？
19偶像是工匠制造的，
银匠替它包上金子、打造银链。
20买不起这种偶像的人就选一块耐用的木头，
找个精巧的工匠，
雕出一个可以站立不倒的偶像。
21难道你们不知道吗？
难道你们没有听过吗？
难道不是从起初就告诉过你们吗？
难道从大地奠立根基以来，
你们一直没有明白吗？
22上帝的宝座设立在大地的圆圈之上，
地上的人类好像蚱蜢。
祂铺展诸天，就像铺展幔子、铺展人居住的帐篷。
23祂使掌权者归于无有，
使世上的审判官化为虚无。
24他们像草一样刚被栽上，
刚被种上，
刚在土里扎根，
上帝一口气吹来，便都枯干了，
暴风将他们像禾秸一样吹去。
25那位圣者说：“你们拿谁与我相比，
使之与我同等呢？”
26你们向天举目，
看看是谁创造了这万象？
是谁把众星一一领出来，
给它们取名？
祂的权柄和能力极大无比，
它们一个也不会少。
27雅各啊，你怎能说耶和华看不见你的遭遇呢？
以色列啊，你怎能说上帝并不顾念你的冤情呢？
28难道你不知道？
难道你没有听见过？
永恒的上帝耶和华——创造地极的主宰不会疲乏也不会困倦，
祂的智慧深不可测。
29祂赐疲乏的人能力，
给软弱的人力量。
30即使青年也会疲乏困倦，
强壮的人也会踉跄跌倒；
31但仰望耶和华的人必重新得力。
他们必像鹰一样展翅高飞，
他们奔跑也不困倦，
他们行走也不疲乏。
พระเจ้าทรงปลอบโยน
1พระเจ้าของท่านตรัสว่า
จงปลอบโยน จงปลอบโยนประชากรของเรา
2จงกล่าวแก่เยรูซาเล็มอย่างอ่อนโยน
และแจ้งให้เธอทราบว่า
เธอได้ผ่านความทุกข์ลำเค็ญแล้ว
บาปของเธอได้รับการชดใช้แล้ว
ซึ่งเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าครบถ้วน40:2 ภาษาฮีบรูว่าเป็นสองเท่าแล้ว
ตามบาปทั้งสิ้นที่เธอทำไป
3เสียงของผู้หนึ่งร้องว่า
“จงเตรียมทางในถิ่นกันดาร
สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า40:3 หรือเสียงของผู้หนึ่งในถิ่นกันดารร้องว่า / “จงเตรียมทางสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า
จงทำทางหลวงของพระเจ้า40:3 ฉบับ LXX. ว่าจงทำทางของพระเจ้าของเรา
ในถิ่นกันดารให้ตรงไป
4หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกขึ้น
ภูเขาและเนินเขาทุกแห่งจะถูกทำให้ต่ำลง
พื้นดินขรุขระจะถูกทำให้เรียบ
ที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะถูกทำให้เป็นที่ราบ
5แล้วพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการเปิดเผย
และมวลมนุษยชาติจะได้เห็นร่วมกัน
เพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว”
6เสียงหนึ่งกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงร้องเถิด”
และข้าพเจ้าถามว่า “ข้าพเจ้าควรจะร้องว่าอะไร?”
เสียงนั้นกล่าวว่า “มวลมนุษยชาตินั้นเหมือนหญ้า
และเกียรติทั้งปวงของพวกเขาก็เหมือนดอกไม้ในท้องทุ่ง
7ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหายใจรดใส่มัน
แน่ทีเดียว มนุษย์เราก็เหมือนหญ้า
8ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป
แต่พระวจนะของพระเจ้าของเรายืนยงนิรันดร์”
9ท่านผู้นำข่าวดีมายังศิโยน
จงขึ้นไปบนภูเขาสูง
ท่านผู้นำข่าวดีมายังเยรูซาเล็ม40:9 หรือศิโยนเอ๋ย ผู้นำข่าวดี / จงขึ้นไปบนภูเขาสูง / เยรูซาเล็มเอ๋ย ผู้นำข่าวดี
จงป่าวร้องสุดเสียง
จงป่าวร้องให้สุดเสียง อย่ากลัวเลย
จงร้องบอกเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า
“นี่คือพระเจ้าของท่าน!”
10ดูเถิด พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตเสด็จมาด้วยฤทธิ์อำนาจ
พระกรของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์
ดูเถิด บำเหน็จรางวัลของพระองค์ก็อยู่ที่พระองค์
และพระองค์ทรงนำค่าตอบแทนของพระองค์มาด้วย
11พระองค์ทรงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์ดั่งคนเลี้ยงแกะ
พระองค์ทรงรวบรวมบรรดาลูกแกะไว้ในอ้อมพระกร
โอบอุ้มไว้แนบพระทรวง
พระองค์ทรงนำแม่แกะที่มีลูกอย่างอ่อนสุภาพ
12ใครเล่าที่ตวงห้วงน้ำไว้ในอุ้งมือ
และวัดขนาดฟ้าสวรรค์ด้วยฝ่ามือ?
ใครหนอบรรจุผงคลีของโลกไว้ในภาชนะ
และชั่งน้ำหนักของภูเขาบนตาชั่ง
และชั่งเนินเขาด้วยตราชู?
13ใครเล่าจะเข้าใจพระทัย40:13 หรือพระวิญญาณหรือวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้า
หรือเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้?
14ใครหนอที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรึกษาเพื่อพระองค์จะทรงรู้แจ้ง?
และใครหนอสอนหนทางที่ถูกต้องแก่พระองค์?
ใครหนอที่ให้ความรู้
และชี้แนะทางแห่งความเข้าใจให้แก่พระองค์ได้?
15แน่ทีเดียว ประชาชาติทั้งสิ้นเหมือนน้ำหยดหนึ่งในถัง
เทียบได้กับผงคลีบนตาชั่ง
พระเจ้าทรงชั่งเกาะต่างๆ เหมือนมันเป็นเพียงผงคลีดิน
16เลบานอนไม่พอเป็นฟืนสำหรับแท่นบูชา
สัตว์ทั้งปวงของมันไม่พอเป็นเครื่องเผาบูชา
17ในสายพระเนตรของพระองค์ ประชาชาติทั้งปวงก็ไร้ค่า
พวกเขามีค่าอะไรสำหรับพระองค์
พวกเขาไร้ค่ายิ่งกว่าศูนย์
18เช่นนี้แล้วท่านจะเอาพระเจ้าเปรียบกับใคร?
ท่านจะเอาพระองค์ไปเทียบกับเทวรูปองค์ไหน?
19ส่วนรูปเคารพนั้น ช่างก็หล่อขึ้น
แล้วช่างทองจึงหุ้มด้วยทอง
และทำสร้อยเงินให้มัน
20คนที่ยากจนเกินกว่าจะหาของถวายเช่นนั้น
ก็จะหาไม้ที่ไม่ผุ
เขาหาช่างฝีมือผู้ชำนาญ
เพื่อทำรูปเคารพตั้งไว้ไม่ให้ล้มลง
21ท่านไม่รู้หรือ?
ท่านไม่เคยได้ยินเลยหรือ?
ไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่ต้นหรือ?
ท่านไม่เข้าใจตั้งแต่ครั้งวางฐานรากของโลกหรือ?
22พระองค์ประทับบนบัลลังก์เหนือเส้นรอบวงของโลก
และประชากรโลกก็เหมือนตั๊กแตน
พระองค์ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกเหมือนคลี่ผ้าม่าน
ทรงขึงมันเหมือนเต็นท์สำหรับพักอาศัย
23พระองค์ทรงนำบรรดาเจ้านายมาถึงความสูญสิ้น
และลดค่าเหล่าผู้ปกครองของโลกให้เป็นศูนย์
24พวกเขาถูกหว่าน
และปลูกขึ้นไม่ทันไร
แม้รากก็ยังไม่ทันหยั่งลึกในดิน
พระองค์ก็ทรงเป่าลมใส่และพวกเขาก็เหี่ยวเฉาไป
เหมือนแกลบถูกกวาดไปในพายุหมุน
25องค์บริสุทธิ์สูงส่งตรัสว่า “เจ้าจะเปรียบเรากับใคร?
ผู้ใดจะเทียบเทียมเราได้?”
26จงเงยหน้าขึ้นมองฟ้าสวรรค์เถิด
ใครสร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้?
ผู้ทรงนำดวงดาวออกมาทีละดวง
และขานชื่อของมัน
โดยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่และพละกำลังอันเกรียงไกรของพระองค์
จึงไม่มีดาวขาดหายไปสักดวง
27ยาโคบเอ๋ย เหตุใดท่านจึงพูด
อิสราเอลเอ๋ย เหตุใดท่านจึงบ่นว่า
“ทางของเราถูกซ่อนไว้จากองค์พระผู้เป็นเจ้า
นั่นคือพระเจ้าของเราไม่ทรงแยแสเรื่องของเรา”?
28ท่านไม่เคยรู้หรือ?
ท่านไม่เคยได้ยินหรอกหรือ?
พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์
พระผู้สร้างทุกสิ่งในโลก
พระองค์จะไม่ทรงอ่อนล้าหรือเหน็ดเหนื่อย
ความเข้าใจของพระองค์ไม่มีผู้ใดหยั่งถึงได้
29พระองค์ทรงประทานกำลังแก่ผู้อ่อนล้า
และทรงเพิ่มพละกำลังแก่ผู้อ่อนแอ
30แม้คนหนุ่มสาวยังเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า
และชายหนุ่มก็ยังสะดุดล้ม
31แต่บรรดาผู้ที่รอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความหวัง
จะฟื้นกำลังขึ้นใหม่
พวกเขาจะกางปีกทะยานขึ้นเหมือนนกอินทรี
พวกเขาจะวิ่งไปโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
พวกเขาจะเดินไปโดยไม่อ่อนระโหยโรยแรง
