Последние слова Довуда
1Вот последние слова Довуда:
– Пророчество Довуда, сына Есея,
пророчество человека, вознесённого Высочайшим23:1 Или: «который был поднят на высоту».,
человека, помазанного Богом Якуба,
и сладкоголосого певца Исроила:
2Дух Вечного говорит через меня,
слово Его у меня на языке.
3Бог Исроила сказал,
Скала Исроила изрёк обо мне:
«Тот, кто правит людьми справедливо,
тот, кто правит со страхом перед Всевышним, –
4подобен свету утра,
подобен солнцу, встающему безоблачным утром,
подобен сиянию после дождя,
которое растит траву из земли».
5Разве не таков мой дом у Всевышнего?
Разве Он не заключил со мной вечное соглашение,
полностью устроенное и непреложное?
Разве не от Него всё моё спасение
и все мои желания?
6Но все нечестивые23:6 Или: «Но беззаконие». подобны тернию,
которое отбрасывают прочь и не берут руками.
7Всякий, кто касается терния,
вооружается железом или древком копья;
его сжигают там же, на месте.
Прославленные воины Довуда
(1 Лет. 11:10-41)
8Вот имена воинов, которые были у Довуда.
Ахмонитянин Иашовеам23:8 Букв.: «тахкемонитянин Иошев-Башшевет»; в 1 Лет. 11:11 он назван «ахмонитянин Иашовеам». был главой Тройки. Он сражался с копьём против восьмисот человек и перебил их в одной схватке.
9После него в числе Тройки воинов был Элеазар, сын Додо, внук Ахохи. Он был с Довудом, когда они насмешками вызывали на бой собравшихся для битвы филистимлян. 10Исроильтяне вышли против них, и он проявил храбрость и разил филистимлян, пока его рука не устала и не прилипла к мечу. В тот день Вечный даровал великую победу. Только после битвы воины вернулись к Элеазару, но лишь для того, чтобы обирать убитых.
11После него был Шамма, сын араритянина Аге. Когда филистимляне собрались в Лехи, где было поле, засеянное чечевицей, воины Исроила бежали от них. 12Но Шамма встал посредине поля. Он защитил его и перебил филистимлян, и Вечный даровал великую победу.
13К началу жатвы трое из Тридцатки вождей пришли к Довуду в пещеру Адуллам, когда отряд филистимлян стоял станом в долине Рефаим. 14В то время Довуд находился в укреплении, а войска филистимлян были в Вифлееме. 15Довуда томила жажда, и он сказал:
– О, если бы кто-нибудь принёс мне попить воды из колодца, что у ворот Вифлеема!
16Тогда те трое воинов пробились через филистимский стан, зачерпнули воды из колодца, что у ворот Вифлеема, и принесли Довуду. Но он отказался пить и вылил воду как приношение Вечному.
17– Сохрани меня, Вечный, сделать это! – сказал он. – Разве я стану пить кровь людей, которые рисковали своей жизнью?!
И он не стал пить.
Таковы подвиги этих трёх воинов.
18Авишай, брат Иоава, сын Церуи, был главой над Тройкой23:18 Или: «главой Тридцатки».. Он с копьём сражался против трёхсот человек, перебил их всех и прославился наравне с той Тройкой. 19Он был знаменит среди Тройки23:19 Или: «Он был самым знаменитым из Тридцатки». и стал их командиром, но сам не был одним из Тройки.
20Беная, сын Иодая, был доблестным воином из Кавцеила, совершившим великие подвиги. Он сразил двух сильнейших воинов23:20 Или: «двух сыновей Ариила». из Моава. Ещё он спустился в ров в снежный день и убил там льва. 21Он также сразил огромного египтянина. В руке у египтянина было копьё, а Беная вышел против него с палкой. Он вырвал копьё из руки египтянина и убил его этим же копьём. 22Таковы были подвиги Бенаи, сына Иодая. Он прославился наравне с той Тройкой. 23Он был знаменит среди Тридцатки, но сам не был среди Тройки. Довуд поставил его во главе своей стражи.
24Среди Тридцатки были:
Асаил, брат Иоава,
Элханан, сын Додо, из Вифлеема,
25Шамма из Харода,
Элика из Харода,
26палтитянин Хелец,
Ира, сын Иккеша, из Текоа,
27Авиезер из Анатота,
хушатянин Мебуннай,
28ахохитянин Цалмон,
Махарай из Нетофы,
29Хелед, сын Бааны, из Нетофы,
Иттай, сын Ривая, из Гивы, что в земле Вениамина,
30Беная из Пирафона,
Иддай из Нахале-Гааша23:30 Или: «с рек Гааша».,
31Ави-Албон из Аравы,
Азмавет из Бахурима,
32Элиахба из Шаалбона,
сыновья Иашена,
Ионафан, 33сын араритянина Шаммы,
Ахиам, сын араритянина Шарара,
34Элифелет, сын Ахасбая, из Маахи,
Элиам, сын Ахитофела, из Гило,
35Хецрай из Кармила,
арбитянин Паарай,
36Игал, сын Нафана, из Цовы,
Бани из рода Гада,
37аммонитянин Целек,
Нахарай из Беэрота, оруженосец Иоава, сына Церуи,
38итритянин Ира,
итритянин Гарев
39и хетт Урия.
Всего их было тридцать семь23:8-39 Списки имён здесь и в 1 Лет. 11 не вполне совпадают. Большая часть различий объясняется разным написанием одних и тех же имён. В других случаях, это действительно могли быть разные люди. Вероятно, когда одни воины погибали, на их место вставали другие, так что число 30 оставалось постоянным. Это и может быть одним из объяснений итогового числа 37..
De laatste woorden van David
1Hier volgen de laatste woorden van David:
‘David, de zoon van Isaï, spreekt. David, de man die door God werd grootgemaakt. David, de gezalfde van de God van Jakob. David, de lieflijke psalmist van Israël:
2De Geest van de Here sprak door mij en zijn woord lag op mijn tong.
3De Rots van Israël zei tegen mij: “Wie rechtvaardig heerst over de mensen, heerst in diep ontzag voor God.
4Hij is als het morgenlicht, een wolkeloze dageraad, als de zonneschijn na de regen, waarna het tere gras uit de aarde omhoog springt.”
5Is het niet waar dat het zo met mijn nageslacht zal gaan? Ja, want God heeft een eeuwig verbond met mij gesloten, zijn overeenkomst is eeuwig en voor altijd bezegeld. Hij zal Zich steeds blijven bekommeren om mijn veiligheid en heil.
6Maar de goddelozen zijn als dorens die worden weggegooid, want zij beschadigen de hand die hen aanraakt.
7Men moet gereedschap hebben om ze op te ruimen, zij zullen worden verbrand.’
8Dit zijn de namen van de dapperste helden uit Davids leger: de eerste was de Eskiet Adino, een inwoner van de stad Schebeth van de Tachkemonieten. Eens doodde hij tijdens een gevecht in zijn eentje achthonderd mannen. 9Na hem kwam Eleazar, de zoon van Dodo en een kleinzoon van een Ahohiet. Hij was een van de drie mannen die samen met David de Filistijnen tegenhielden toen de rest van het leger op de vlucht sloeg. 10Hij doodde de Filistijnen totdat hij van vermoeidheid kramp in zijn hand kreeg en zijn zwaard niet meer kon loslaten. De Here gaf die dag een grote overwinning. De rest van het leger kwam pas terug toen de buit moest worden binnengehaald! 11-12 Na hem volgde Samma, de zoon van de Harariet Age. Eens, tijdens een Filistijnse aanval waarbij al zijn mannen er vandoor gingen, hield hij alleen stand op een stuk bouwgrond en sloeg de Filistijnen terug. God gaf ook door hem een grote overwinning.
13Toen David in de grot van Adullam verbleef en het invasieleger van de Filistijnen zich in het dal van Refaïm bevond, gingen drie van de dertig hoogste officieren van het Israëlitische leger in de oogsttijd naar hem toe om hem een bezoek te brengen. 14David was op dat moment in de vesting op de berg, want Filistijnse stoottroepen hadden kort daarvoor het dichtbijgelegen Bethlehem ingenomen. 15David zei: ‘Ik heb zin in een beker helder water uit de stadsput in Bethlehem.’ Die put lag vlakbij de stadspoort. 16Daarop braken de drie mannen door de Filistijnse linies heen, haalden water uit de put en brachten het naar David. Maar hij wilde er niet van drinken! In plaats daarvan goot hij het op de grond voor de Here. 17‘Nee, mijn God,’ riep hij uit, ‘ik kan onmogelijk van dit water drinken! Dit is het bloed van de mannen die hun leven hebben gewaagd.’
18-19 Van deze drie mannen was Abisaï, de broer van Joab en een zoon van Zeruja, de grootste. Eens versloeg hij helemaal alleen driehonderd vijanden en doodde hen allemaal. Door dergelijke daden kreeg hij eenzelfde reputatie als de eerdergenoemde drie helden, ook al maakte hij geen deel van hen uit. Maar wel was hij de belangrijkste man van de dertig hoogste legerofficieren en tevens hun leider.
20Verder was er dan nog Benaja, de zoon van Jojada, een moedige soldaat uit Kabzeël. Benaja doodde twee helden, zonen van Ariël, uit het leger van Moab. Een andere keer liet hij zich in een kuil zakken, waarin een leeuw terecht was gekomen. Hoewel er sneeuw lag en alles glad was, doodde hij de leeuw. 21Weer een andere keer bond hij, slechts gewapend met een stok, de strijd aan met een Egyptenaar die een speer had. Hij wrong de speer uit de handen van de Egyptenaar en doodde hem met zijn eigen wapen. 22Dit waren enkele wapenfeiten die Benaja bijna net zo beroemd maakten als de drie eerstgenoemden, tot wie hij echter niet gerekend werd. 23Ook hij was een van de grootsten onder de dertig officieren. David benoemde hem tot hoofd van zijn lijfwacht.
24-39Joabs broer Asaël hoorde ook bij de dertig officieren. Anderen waren: Elhanan, de zoon van Dodo uit Bethlehem; Samma uit Harod; Elika uit Harod; Helez uit Palti; Ira, de zoon van Ikkes uit Tekoa; Abiëzer uit Anathot; de Husathiet Mebunnai; de Ahohiet Zalmon; de Netofathiet Maharai; Heleb, de zoon van de Netofathiet Baäna; Ittai, de zoon van Ribai uit Gibea, van de stam van Benjamin; de Pirathoniet Benaja; Hiddai uit de dalen van Gaäs; de Arbathiet Abialbon; Azmaveth uit Bahurim; de Saälboniet Eljahba; de zonen van Jasen waaronder Jonathan; de Harariet Samma; Ahiam, de zoon van de Harariet Sarar; Elifelet, de zoon van Ahasbai uit Maächa; Eliam, de zoon van Achitofel uit Gilo; Hezrai uit Karmel; Paërai uit Arba; Jigal, de zoon van Nathan uit Zoba; Bani uit Gad; de Ammoniet Zelek; Naharai uit Beëroth, de wapendrager van Joab; de Jethrieten Ira en Gareb en ten slotte de Hethiet Uria; zevenendertig in totaal.
