Всевышний вознаграждает щедрость
1Мне нет нужды писать вам о помощи святому народу Всевышнего в Иерусалиме. 2Я знаю ваше горячее желание помочь, и я даже хвалил вас перед македонцами. Я говорил им о том, что вы в Охоии готовы были к такому пожертвованию ещё в прошлом году, и ваше рвение побудило и их к действиям. 3Однако я посылаю к вам братьев, чтобы в этом случае наша похвала о вас не была пустой и чтобы вы оказались готовы, как я и говорил вам. 4Ведь если македонцы придут со мной и найдут, что вы, о ком мы говорили с такой уверенностью, не готовы, то нам будет стыдно, не говоря уже о вас. 5Поэтому я посчитал необходимым убедить братьев посетить вас заранее, чтобы завершить сбор пожертвований, как вы сами обещали. Тогда и будет видно, что вы делаете это не по принуждению, а добровольно.
6Помните: кто скупо сеет, тот скупо и жнёт, и кто сеет щедро, тот щедро и жнёт. 7Каждый пусть даёт столько, сколько ему подсказывает сердце, не с огорчением и не по принуждению, потому что Всевышний любит того, кто жертвует с радостью. 8Всевышний может обеспечить вас всем, что нужно, чтобы у вас всегда было всего в достатке и с лихвой хватало ещё на любое доброе дело, 9как написано:
«Он щедро раздал своё имущество бедным,
и праведность его не забудется вовек!»9:9 Заб. 111:9.
10И Тот, Кто даёт семя сеятелю, Кто даёт людям хлеб в пищу, умножит посеянное вами и увеличит жатву вашей праведности9:10 Ср. Ис. 55:10; Ос. 10:12.. 11Вы станете так богаты всем, что всегда сможете щедро помогать людям, и за ваш щедрый дар, переданный через нас, они будут благодарить Всевышнего.
12Ваше служение не только помогает нуждам святого народа Всевышнего, но и вызывает всё большую и большую благодарность Всевышнему. 13И, видя это ваше служение милосердия, люди будут славить Всевышнего за вас, потому что вы верны Радостной Вести о Масехе, которую вы исповедуете, и делитесь с ними и со всеми тем, что имеете сами. 14Они будут молиться о вас и будут тянуться к вам благодаря безмерной благодати, которая дана вам Всевышним. 15Благодарность Всевышнему за Его неописуемый дар!
1संतमन बर जऊन सेवा करे जाथे, ओकर बारे म तुमन ला लिखे के जरूरत नइं ए। 2काबरकि मेंह जानथंव कि तुमन मदद करे बर उत्सुक रहिथव अऊ मेंह मकिदुनिया के मनखेमन के आघू म तुम्हर बारे म डींग हांकके ए कहे हवंव कि पऊर साल ले तुमन, जऊन मन अखया म रहिथव, मदद करे बर तियार हवव अऊ तुम्हर उत्साह ह ओम के बहुंते झन ला उत्साहित करे हवय। 3पर मेंह ए भाईमन ला एकरसेति पठोवत हवंव ताकि ए बिसय म तुम्हर बारे, हमन जऊन घमंड करे हवन, ओह लबरा साबित झन होवय, पर जइसने मेंह कहे हवंव, तुमन तियार रहव। 4काबरकि यदि कोनो मकिदुनिया के मनखे ह मोर संग आथे अऊ ए देखथे कि तुमन तियार नइं अव, त हमन तुम्हर बारे म कुछू कहे नइं सकबो, अऊ तुम्हर ऊपर अतेक भरोसा करे के बाद हमर बेजत्ती होही। 5एकरसेति, मेंह भाईमन ले ए बिनती करना जरूरी समझेंव कि ओमन पहिली ले तुम्हर करा जावंय अऊ ओ दान के परबंध करंय, जऊन ला तुमन देय के वायदा करे हवव। तब एह दबाव म दिये गय दान नइं, पर उदार मन ले दिये गय दान होही।
उदार मन ले बोवव
6ए बात ला सुरता रखव: जऊन ह थोरकन बोथे, ओह थोरकन काटही घलो, अऊ जऊन ह बहुंत बोथे, ओह बहुंते काटही घलो। 7हर एक मनखे वइसने ही दान करय, जइसने ओह अपन मन म ठाने हवय; न अनिछा ले अऊ न ही दबाव ले, काबरकि परमेसर ह ओकर ले मया करथे जऊन ह खुसी मन ले देथे। 8परमेसर ह तुमन ला जम्मो किसम के आसिस बहुंतायत ले देय म सामरथी अय, ताकि तुम्हर करा जरूरत के हर चीज हमेसा बहुंतायत म रहय अऊ तुमन हर एक बने काम म बहुंतायत से दे सकव। 9जइसने कि परमेसर के बचन म लिखे हवय:
“ओह दिल खोलके गरीबमन ला दान देथे; ओकर धरमीपन ह सदाकाल तक बने रहिथे।”9:9 भजन-संहिता 112:9
10जऊन परमेसर ह बोवइया ला बीजा अऊ खाय बर रोटी देथे, ओह तुमन ला घलो बीजा अऊ खाय बर रोटी दिही अऊ तुम्हर बीजा के भंडार ला बढ़ाही अऊ तुम्हर धरमीपन के काम ला बगराही। 11तुमन ला हर किसम ले धनवान बनाय जाही, ताकि तुमन हर समय उदार बनव अऊ हमर जरिये तुमन जऊन उदारता ले देथव, ओकरे कारन बहुंते झन परमेसर ला धनबाद दिहीं।
12तुम्हर ए सेवा के कारन, परमेसर के मनखेमन के सिरिप जरूरत ही पूरा नइं होवत हवय, पर कतेक किसम ले बहुंतायत ले परमेसर के धनबाद घलो होवत हवय। 13ए सेवा के दुवारा तुमन अपन-आप ला साबित कर चुके हवव, एकरसेति मनखेमन परमेसर के महिमा करहीं, काबरकि तुमन मसीह के सुघर संदेस ला गरहन करके ओकर मुताबिक चलत हवव अऊ दिल खोलके तुमन ओमन ला अऊ आने जम्मो झन ला दान देवत हवव। 14ओमन तुम्हर बर पराथना करथें अऊ ओमन के मन ह तुमन म लगे रहिथे, काबरकि परमेसर के अनुग्रह तुम्हर ऊपर बहुंतायत ले होय हवय। 15परमेसर के धनबाद होवय ओकर ओ दान खातिर, जेकर बयान नइं करे जा सकय।
