1Мы знаем, что когда наша земная палатка – наше тело – будет уничтожена, тогда на небе нас ждёт вечный дом – духовное тело, созданное Всевышним, а не руками людей. 2Пока же мы находимся в этой палатке, мы стонем в ожидании того момента, когда облечёмся в наше небесное жилище. 3Облёкшись же в него, мы не будем бестелесными духами5:3 Букв.: «не будем нагими».. 4Но пока мы ещё находимся в нашей земной палатке и стонем; нам трудно, но не потому что мы хотим избавиться от земного тела, а потому, что мы хотим быть одеты в вечное, чтобы всё смертное было поглощено жизнью. 5Для того мы и созданы Всевышним, давшим нам Своего Духа как залог того, что Он нам обещал.
6Поэтому мы всегда спокойны, даже зная, что пока мы находимся в своём земном теле, мы удалены от Повелителя; 7ведь мы руководствуемся верой, а не тем, что видим. 8Зная это, мы спокойны и хотели бы уже, покинув наши тела, поселиться у Повелителя. 9Поэтому и цель наша – делать то, чего хочет от нас Повелитель, будь мы в теле или вне его. 10Ведь всем нам предстоит явиться на Суд Масеха, и каждому будет дано по заслугам, за его добрые или злые дела, которые он совершал, находясь в земном теле.
Служение примирения
11Итак, зная, что такое страх перед Повелителем, мы стараемся убедить других. Всевышнему же хорошо известно, каковы мы, и я надеюсь, что мы так же хорошо известны и вашей совести. 12Мы не пытаемся расхваливать себя перед вами, но вы можете смело хвалиться нами, чтобы у вас было что ответить тем «служителям», которые хвалятся чем-то показным, а не тем, что в сердце. 13Если кто-то полагает, что мы не в своём уме, то мы стали такими для Всевышнего, если же мы рассуждаем здраво – это для вас. 14Любовь Масеха движет нами, потому что мы убеждены в том, что раз Масех умер за всех, то, значит, все умерли для греховной жизни. 15Он умер за всех ради того, чтобы те, кто живёт, жили уже не для себя, но для Того, Кто умер за них и был воскрешён.
16Итак, теперь мы уже не смотрим ни на кого с человеческой точки зрения. Когда-то мы смотрели так на Масеха, но больше не смотрим. 17Поэтому, если кто-то находится в единении с Масехом, он уже новое творение. Всё старое миновало, теперь всё новое! 18А всё это от Всевышнего, Который примирил нас с Собой благодаря Масеху и дал нам служение примирения. 19То есть Всевышний через Масеха примирил с Собой мир, не вменяя людям их грехов, и Он поручил нам возвещать весть об этом примирении.
20Итак, мы – представители Масеха, так как через нас с людьми говорит Всевышний. Поэтому мы умоляем вас от имени Масеха: примиритесь со Всевышним. 21На безгрешного Масеха Всевышний возложил вину за грех людей, чтобы в единении с Ним мы стали праведными перед Всевышним5:21 Букв.: «Не знавшего греха Он ради нас сделал грехом, чтобы в Нём мы стали праведностью Всевышнего»..
برای ما، مرگ يعنی بودن با خدا
1زيرا میدانيم وقتی اين «خيمه» كه اكنون در آن زندگی میكنيم فرو ريزد، يعنی وقتی بميريم و اين بدنهای خاكی را ترک گوييم، در آسمان خانهها يعنی بدنهايی جاودانی خواهيم داشت كه به دست خدا برای ما ساخته شده است، نه به دست انسان. 2حال كه در اين بدن زندگی میكنيم، چقدر خسته و فرسوده میشويم. به همين دليل مشتاقانه روزی را انتظار میكشيم كه بدن آسمانیمان را همچون لباسی نو در بركنيم. 3آنگاه يقيناً روحهايی بدون بدن نخواهيم بود. 4ما در اين بدن خاكی، تحت فشار هستيم و آه و ناله میكنيم؛ اما در ضمن نمیخواهيم بميريم و از اين بدن خلاص شويم، بلكه میخواهيم به همين صورت كه هستيم، بدن آسمانی خود را بپوشيم تا اين بدنهای فانی در آن زندگی جاويد غرق شود. 5اينست آنچه كه خدا برای ما تدارک ديده است؛ و برای آنكه يقين بدانيم كه همهٔ اين بركات را نصيب ما خواهد ساخت، روحالقدس را به عنوان بيعانه به ما عطا كرده است.
6پس با اطمينان كامل چشم انتظار بدن آسمانیمان هستيم، و میدانيم كه هر لحظه از عمرمان كه در اين بدن خاكی صرف شود، دور از مسيح و خانهٔ ابدیمان، صرف شده است. 7ما اين امور را نه با ديدن بلكه با ايمان باور میكنيم. 8بنابراين، از مرگ ترسی نداريم، بلكه از آن استقبال میكنيم، چون میدانيم كه پس از مرگ نزد خداوند رفته، در خانهٔ آسمانیمان به سر خواهيم برد. 9اما چه در اين دنيا، در اين بدن باشيم، و چه در آسمان با مسيح، هدفمان اينست كه همواره در هر چه میكنيم، رضايت او را جلب نماييم. 10زيرا همهٔ ما در مقابل تخت داوری مسيح خواهيم ايستاد و هر يک از ما نتيجهٔ اعمالی را كه در اين زندگی انجام داده است، خواهد ديد، چه نيک، چه بد.
عيسی مسيح ما را با خدا آشتی میدهد
11بنابراين، چون چنين ترس و احترامی نسبت به خداوند در دل ما هست، میكوشيم تا مردم را به سوی نجات هدايت كنيم. خدا از دل ما باخبر است و میداند كه آنچه میگوييم، عين حقيقت است. اميدوارم شما هم به اين موضوع پی برده باشيد.
12فكر نكنيد كه بار ديگر شروع به خودستايی كردهايم! نه، بلكه میخواهيم دليلی داشته باشيد تا بتوانيد به ما افتخار كنيد و جواب آن دسته از معلمين دروغين را بدهيد كه به مقام و موقعيت و ظاهر خود افتخار میكنند، نه به باطن و خصايل درونی. 13-14آيا گمان میكنيد كه عقل خود را از دست دادهايم كه دربارهٔ خود چنين سخن میگوييم؟ حتی اگر چنين باشد، برای آنست كه خدا جلال يابد! و اگر در سلامت عقل به سر میبريم، به نفع شماست. هر آنچه میكنيم، نه برای نفع خودمان، بلكه برای اينست كه عشق مسيح سراسر وجود و هستیمان را تسخير كرده است. و چون ايمان داريم كه مسيح جان خود را در راه همهٔ ما فدا كرد، به اين نيز ايمان داريم كه ما هم نسبت به زندگی گناهآلود گذشته خود، مردهايم. 15مسيح برای همه مرد تا تمام كسانی كه زندهاند يعنی كسانی كه از او زندگی جاويد يافتهاند، ديگر برای خود و ارضای خواستههای خود زندگی نكنند، بلكه برای خشنودی همان كسی زندگی كنند كه در راه ايشان مرد و دوباره زنده شد.
16بنابراين، از اين پس برادران مسيحی خود را برحسب ظاهر و مطابق طرز فكر مردم دنيا، قضاوت نكنيد. زمانی من نيز دربارهٔ مسيح چنين قضاوت میكردم و بر اين باور بودم كه او يک انسان عادی است. اما اكنون ديگر چنين فكری ندارم. 17كسی كه از آنِ مسيح میگردد، تبديل به شخص جديدی میشود. او ديگر آن انسان قبلی نيست؛ او زندگی كاملاً تازهای را آغاز كرده است.
18تمام اين نيكويیها از سوی خدايی است كه به خاطر فداكاری عيسی مسيح، ما را با خود آشتی داده است، و اين مسئوليت را به ما سپرده تا پيغام اين آشتی را به ديگران نيز برسانيم و ايشان را به سوی لطف الهی رهنمون شويم. 19پيغام ما اينست كه خدا در مسيح بود و مردم را به آشتی با خود فرا میخواند تا گناهانشان را ببخشايد و آثار آن را پاک نمايد. 20ما سفيران مسيح هستيم. خدا بوسيلهٔ ما با شما سخن میگويد. وقتی ما چيزی را از شما درخواست میكنيم، مانند اينست كه مسيح آن را از شما میخواهد. بنابراين، از جانب او از شما میخواهيم كه لطف و محبت خدا را رد نكنيد و با او آشتی نماييد. 21زيرا خدا بار گناهان ما را بر دوش مسيح بیگناه گذاشت، تا ما به عنوان پيروان او، آن طور كه مورد پسند خداست، نيک و عادل شويم.