Сокровище в глиняных сосудах
1Вот почему, имея по милости Всевышнего это служение, мы не отчаиваемся. 2Мы отвергаем любые нечестные методы, за которые бывает стыдно, мы никого не обманываем и не искажаем слово Всевышнего. Напротив, мы открыто возвещаем истину, и пусть каждый человек судит нас в своей совести перед Всевышним. 3Если для кого-то Радостная Весть, которую мы возвещаем, и закрыта, то только для тех, кто идёт к погибели, 4для неверующих, у которых бог этого мира (сатана) ослепил умы, чтобы им не видеть света Радостной Вести о славе Масеха, Который в Самом Себе открывает нам Всевышнего4:4 Букв.: «Который есть образ Всевышнего».. 5Ведь мы возвещаем не самих себя, а Исо Масеха как Повелителя, мы же – ваши рабы ради Исо. 6Потому что Всевышний, сказавший: «Пусть из тьмы воссияет свет»4:6 Нач. 1:3., и Сам есть тот свет, который светит в наших сердцах, давая нам знание славы Всевышнего, которая видна на лице Исо Масеха.
7Но это сокровище мы носим в глиняных сосудах – наших телах – и показываем, что эта выдающаяся сила исходит не от нас, а от Всевышнего. 8Нас теснят со всех сторон, но мы не стеснены; мы в отчаянных обстоятельствах, но не в отчаянии; 9нас преследуют, но мы не покинуты; мы сильно побиты, но не убиты. 10Будучи постоянно гонимы, мы как бы носим смерть Исо в своём теле, чтобы в нас была явлена и Его жизнь. 11Мы, живые, всё время предаёмся смерти за Исо, чтобы и жизнь Исо была явлена в наших смертных телах. 12Смерть совершает свою работу в нас ради того, чтобы в вас совершила свою работу жизнь!
13В Писании сказано: «Я верил, поэтому я и говорил»4:13 Заб. 115:1.. А поскольку мы обладаем тем же духом веры, мы тоже верим и поэтому говорим. 14Мы знаем, что Тот, Кто воскресил Повелителя Исо, воскресит с Исо и нас и поставит перед Собой рядом с вами. 15Всё это к вашему благу, чтобы благодать, достигающая всё большего и большего числа людей, усиливала благодарность, возносимую во славу Всевышнего.
Жизнь в надежде на небеса
16Поэтому мы не унываем. Если даже мы изнашиваемся физически, то внутренне мы изо дня в день обновляемся, 17так как наши лёгкие и временные страдания – ничто по сравнению с весомой и вечной славой, которую они нам приносят. 18Мы смотрим не на видимое, а на невидимое, потому что видимое временно, а невидимое вечно.
माटी के बरतन म धन
1एकरसेति, जब हमन ला परमेसर के दया ले ओकर सेवा के काम मिले हवय, त हमन हिम्मत नइं हारन। 2हमन गुपत अऊ लज्जा के काममन ला छोंड़ दे हवन; हमन ठगी नइं करन अऊ न ही परमेसर के बचन ला तोड़-मरोड़ के बतावन। एकर उल्टा सच्चई ला साफ-साफ बताय के दुवारा, हमन अपन-आप ला परमेसर के आघू म हर मनखे के बिवेक के ऊपर छोंड़ देथन। 3अऊ यदि मनखेमन के दिमाग म परदा पड़े हवय, जब हमन सुघर संदेस सुनाथन, त ए परदा ह सिरिप ओमन के ऊपर हवय, जऊन मन नास होवत हवंय। 4ए जुग के देवता (सैतान) ह अबिसवासीमन के बुद्धि ला अंधरा कर दे हवय; ताकि ओमन परमेसर के रूप याने मसीह के अंजोर ला झन देख सकंय, अऊ ए अंजोर ह मसीह के महिमा के सुघर संदेस ले आथे। 5हमन अपन परचार नइं करन, पर ए परचार करथन कि यीसू मसीह ह परभू ए अऊ हमन यीसू के हित म तुम्हर सेवक अन। 6काबरकि एह परमेसर ए, जऊन ह कहिस, “अंधियार म ले अंजोर हो जावय।”4:6 उतपत्ती 1:3 ओहीच परमेसर ह अपन अंजोर ला हमर हिरदय म चमकाईस ताकि हमन ओकर महिमा के गियान के अंजोर ला पा सकन, जऊन ह मसीह के चेहरा म हवय।
7पर हमर करा माटी के बरतन म ए आतमिक धन ह ए दिखाथे, कि ए महान सामरथ ह हमर नो हय, पर परमेसर के अय। 8हमन जम्मो कोति ले दुःख तो भोगथन, पर टूटन नइं; बियाकुल तो होथन, पर निरास नइं होवन। 9हमन सताय तो जाथन, पर तियागे नइं जावन; मार तो खाथन, पर नास नइं होवन। 10हमन हमेसा अपन देहें म यीसू के मिरतू ला अनुभव करथन, ताकि यीसू के जिनगी घलो हमर देहें म दिखय। 11हमर जीयत म, हमन हमेसा यीसू खातिर मिरतू के खतरा म रहिथन, ताकि ओकर जिनगी ह हमर नासमान सरीर म दिखय। 12ए किसम ले, मिरतू ह हमन म काम करत हवय, पर जिनगी ह तुमन म काम करत हवय।
13परमेसर के बचन म ए लिखे हवय, “मेंह बिसवास करेंव; एकरसेति मेंह गोठियाएंव।” बिसवास के ओहीच आतमा के संग हमन घलो बिसवास करथन अऊ एकरसेति हमन गोठियाथन। 14हमन जानथन कि परमेसर जऊन ह परभू यीसू ला मरे म ले जियाईस; ओह हमन ला घलो यीसू के संग जियाही अऊ तुम्हर संग हमन ला अपन आघू म लानही। 15ए जम्मो ह तुम्हर फायदा बर ए, ताकि जऊन अनुग्रह ह जादा से जादा मनखेमन करा पहुंचत हवय, ओ अनुग्रह के कारन मनखेमन परमेसर के महिमा बर अऊ जादा धनबाद देवंय।
16एकरसेति, हमन हिम्मत नइं हारन। हालाकि हमर देहें ह धीरे-धीरे कमजोर होवत जावत हवय, पर आतमिक रूप ले दिन ब दिन हमन नवां होवत जावत हन। 17काबरकि हमर ए छोटे अऊ पल भर के समस्या ह हमर बर एक अनंत महिमा लावत हवय, जऊन ह सदाकाल तक बने रहिही। 18एकरसेति, हमन ओ चीज ऊपर धियान नइं देवन, जऊन ह दिखत हवय, पर हमन ओ चीज ऊपर धियान लगाथन, जऊन ह नइं दिखत हवय। काबरकि जऊन चीज ह दिखत हवय, ओह सिरिप कुछू समय बर अय, पर जऊन चीज ह नइं दिखय, ओह सदाकाल तक बने रहिथे।
