Павлус говорит в защиту своего служения
1Я, Павлус, который, как вы говорите, всегда так робок, когда нахожусь у вас, и так смел вдали от вас, обращаюсь сейчас к вам в кротости и смирении Масеха. 2Прошу вас, не вынуждайте меня, когда я буду у вас, быть смелым и строгим по отношению к тем, кто считает, что мы совершаем служение из-за каких-то человеческих соображений. 3Хотя мы и живём в этом мире, мы не воюем так, как этот мир воюет. 4Мы сражаемся не обычным оружием, которое используется в этом мире, но оружием Всевышнего, которое способно разрушить самые неприступные духовные твердыни. Мы опровергаем ложные доводы 5и сокрушаем надменность тех, кто ведёт борьбу против познания Всевышнего. Мы берём в плен каждую мысль, чтобы сделать её послушной Масеху. 6Мы готовы наказать тех, кто упорствует в непослушании Масеху, как только остальные докажут нам своё послушание и преданность.
7Вы смотрите на вещи поверхностно10:7 Или: «Так смотрите же на то, что и так лежит на поверхности».. И тот, кто гордится своими особыми взаимоотношениями с Масехом, тот должен знать, что и мы принадлежим Масеху так же, как и он. 8Даже если бы я стал ещё больше хвалиться той властью, которую Повелитель дал нам для созидания, а не для разрушения, мне не пришлось бы стыдиться.
9Пусть никто не думает, будто я только хочу запугать вас своими посланиями. 10Некоторые говорят, что в посланиях-то я строг и силён, но когда я присутствую лично, то я слаб, а мои слова слишком незначительны. 11Пусть те, кто так говорит, знают, что каковы мы в посланиях, таковы будем и на деле, когда придём к вам.
12Мы не хотим уподобляться тем из вас, кто сам возвышает себя, или сравнивать себя с ними. Они поступают глупо, сравнивая и соизмеряя себя с самими же собой. 13А мы не будем преувеличивать собственную значимость, но будем отстаивать свои права в тех пределах, что даны нам Всевышним, а сюда входит и наша работа среди вас. 14Ведь мы не выходим за эти пределы, как если бы мы не приходили к вам, но мы на самом деле были первыми, кто принёс вам Радостную Весть о Масехе. 15Мы не хвалимся без меры, потому что наш труд – это наша, а не чужая заслуга. Мы надеемся, что ваша вера будет расти, а вместе с тем будут расширяться и пределы нашей деятельности у вас. 16И тогда мы сможем идти дальше и там возвещать Радостную Весть, а не хвалиться тем, что сделано другими в их собственных пределах. 17«Тот, кто хвалится, пусть хвалится Вечным Повелителем»10:17 Иер. 9:24.. 18Ведь не тот достоин одобрения, кто сам себя хвалит, а тот, кого хвалит Повелитель.
Obrona Pawła
1Teraz ja, Paweł, pragnę osobiście zwrócić się do was w duchu łagodności i dobroci Chrystusa. Niektórzy z was twierdzą, że w listach jestem odważny, ale gdy staję przed wami twarzą w twarz, jestem nieśmiały. 2Proszę, nie zmuszajcie mnie do okazywania odwagi, gdy do was przybędę—szczególnie wobec tych, którzy uważają, że w naszej pracy dla Pana kierujemy się ludzkimi motywami. 3To prawda—jesteśmy zwykłymi ludźmi, ale nie kierujemy się tym, czym kieruje się świat. 4Narzędzia, których używamy w naszej walce, nie są ludzkie, ale pochodzą od Boga. Mają one moc potrzebną do burzenia duchowych twierdz 5i pokonywania tego, co utrudnia ludziom poznawanie Boga. Dzięki tej mocy nawet dawni przeciwnicy dobrej nowiny poddają się Chrystusowi. 6Jesteśmy więc gotowi karać buntowników—do czasu, gdy będziecie w pełni posłuszni Bogu.
7Wasza ocena jest powierzchowna. Kto z dumą uważa, że należy do Chrystusa, niech pamięta, że my również do Niego należymy. 8Może się wam wydawać, że za bardzo szczycę się otrzymanym od Pana autorytetem. Czynię to jednak dla waszego pożytku, a nie szkody. I nie wstydzę się tego. 9Wcale nie próbuję was jednak zastraszyć moimi listami. 10Niektórzy mówią o mnie: „W listach jest odważny i surowy, w rzeczywistości zaś jest słabeuszem i kiepskim mówcą”. 11Chciałbym jednak zapewnić tych, którzy tak mówią, że jacy jesteśmy w listach—na odległość, tacy okażemy się w czynach—gdy do was przybędziemy.
12Nie chcemy porównywać się z tymi, którzy zachwalają samych siebie. Porównują się sami ze sobą i w podobny sposób oceniają innych, nie rozumieją jednak tego, co robią. 13My zaś nie szczycimy się czymś, czego nie posiadamy. Dążymy bowiem tylko do celu wyznaczonego nam przez Boga, a jest nim także nasza służba wśród was. 14Nie przesadzamy, twierdząc, że mamy do was prawo, gdyż jako pierwsi przynieśliśmy wam dobrą nowinę o Chrystusie. 15Nie szczycimy się cudzymi sukcesami. Mamy jednak nadzieję, że wasza wiara będzie coraz silniejsza, a nasza praca wśród was będzie się nadal rozwijać. 16Później zaś zaniesiemy dobrą nowinę dalej, poza wasz region—ale tylko tam, gdzie nikt jej jeszcze nie głosił. Nie chcemy bowiem szczycić się tym, czego dokonał ktoś inny. 17Jedynym powodem do dumy jest nasz Pan. 18A naprawdę wiarygodny jest nie ten, kto zachwala samego siebie, ale ten, kogo chwali Pan.
