Филистимляне отказываются от помощи Довуда
1Филистимляне собрали все свои войска в Афеке, а исроильтяне расположились станом у источника в Изрееле. 2Когда филистимские правители шли со своими сотнями и тысячами воинов, Довуд и его люди шли сзади с Ахишем.
3Начальники войска филистимлян спросили:
– Что делают здесь эти евреи?
Ахиш ответил:
– Ведь это Довуд, который был слугой Шаула, царя Исроила! Он у меня уже больше года, и с того дня, когда он покинул Шаула, я не увидел в нём ничего плохого.
4Но филистимские вожди разгневались на него и сказали:
– Отошли этого человека назад, пусть возвращается на место, которое ты ему определил. Он не должен идти с нами на войну, иначе он обратится против нас во время сражения. Чем ещё он мог бы примириться со своим господином, как не головами наших людей? 5Разве это не тот Довуд, о котором они, танцуя, пели:
«Шаул сразил тысячи,
а Довуд – десятки тысяч»?
6Ахиш призвал Довуда и сказал ему:
– Верно, как и то, что жив Вечный, – ты честен, и мне было бы приятно позволить тебе служить со мной в войске. С того дня, когда ты пришёл ко мне, и до сегодняшнего дня я не увидел в тебе ничего плохого, но вожди тебя не одобряют. 7Поворачивай и иди с миром, не делай ничего, что могло бы рассердить филистимских правителей.
8– Но что же я сделал? – спросил Довуд. – Что плохого ты нашёл в твоём рабе с того дня, когда я пришёл к тебе, и до сегодняшнего дня? Почему я не могу идти и сражаться с врагами господина моего царя?
9Ахиш ответил:
– Я знаю, ты был в моих глазах хорош, как ангел Всевышнего, но филистимские вожди сказали: «Он не должен идти с нами на войну». 10Итак, поднимись рано вместе со слугами твоего господина, которые пришли с тобой. Встаньте на рассвете и уходите.
11Довуд и его люди встали рано утром, чтобы вернуться в филистимскую землю, а филистимляне поднялись к Изреелю.
อาคีชส่งดาวิดกลับไปศิกลาก
1ชาวฟีลิสเตียระดมกำลังทั้งหมดที่อาเฟค ส่วนอิสราเอลตั้งค่ายอยู่ที่ริมธารน้ำพุในยิสเรเอล 2เมื่อขุนพลฟีลิสเตียยกขบวนออกไปเป็นกองร้อยและกองพัน ดาวิดและพรรคพวกก็ร่วมขบวนเป็นกองหลังพร้อมกับอาคีช 3ขุนพลฟีลิสเตียทูลถามว่า “คนฮีบรูพวกนี้มาทำอะไรอยู่ที่นี่?”
อาคีชตรัสตอบว่า “นี่ไงดาวิด อดีตทหารของกษัตริย์ซาอูลแห่งอิสราเอล เขามาอยู่กับเราปีกว่าแล้ว เราไม่พบข้อเสียของเขาเลยตั้งแต่เขาจากซาอูลมา”
4แต่ขุนพลฟีลิสเตียพากันโกรธจัด และทูลว่า “ส่งเขากลับไปเถิด เขาจะได้กลับไปยังสถานที่ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดให้ ห้ามเขาไปช่วยเรารบเด็ดขาด มิฉะนั้นเขาจะทรยศเราและไปเข้าข้างนายเดิม ลองคิดดูสิว่าเขาจะได้รับความโปรดปรานสักเพียงใดจากการนำศีรษะของพวกเราไปถวาย? 5ดาวิดคนนี้ไม่ใช่หรือที่พวกเขาร้องรำทำเพลงว่า
“ ‘ซาอูลฆ่าศัตรูนับพัน
และดาวิดฆ่าศัตรูนับหมื่น’”
6อาคีชจึงทรงเรียกดาวิดมาและตรัสกับดาวิดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด เจ้าเป็นคนที่น่าเชื่อถือ และเราจะดีใจมากถ้าได้เจ้าเข้ามาร่วมกองทัพกับเราฉันนั้น ตั้งแต่วันที่เจ้ามาหาเราจนถึงวันนี้ เราไม่พบข้อเสียในตัวเจ้าเลย แต่พวกผู้นำไม่ยอมรับเจ้า 7จงกลับไปอย่างสันติ อย่าทำอะไรให้เหล่าผู้นำฟีลิสเตียไม่พอใจเลย”
8ดาวิดทูลว่า “ข้าพระบาททำอะไรหรือ? นับแต่วันที่ข้าพระบาทมาเข้าเฝ้าฝ่าพระบาทจนบัดนี้ ฝ่าพระบาททรงพบสิ่งใดไม่ดีในตัวข้าพระบาทหรือ? ทำไมข้าพระบาทออกไปสู้รบกับศัตรูของฝ่าพระบาทไม่ได้?”
9อาคีชตรัสว่า “เรารู้ว่าเจ้าเป็นที่ชื่นชอบในสายตาของเราเหมือนทูตของพระเจ้า แต่ขุนพลฟีลิสเตียกล่าวว่า ‘ห้ามเขาไปช่วยเรารบเด็ดขาด’ 10เจ้ากับบริวารของนายเจ้าจงตื่นขึ้นแต่เช้าและกลับไปทันทีเมื่อฟ้าสาง”
11ดาวิดกับพวกจึงตื่นขึ้นแต่เช้าตรู่และกลับไปยังดินแดนฟีลิสเตีย ส่วนกองทัพฟีลิสเตียเคลื่อนสู่ยิสเรเอล
