Проповедь в силе Духа
1Братья, когда я пришёл к вам, чтобы возвещать о тайне Всевышнего2:1 Или: «чтобы возвещать свидетельство Всевышнего»., то мои слова не отличались ни красноречием, ни особой мудростью. 2Находясь среди вас, я решил не знать ничего, кроме Исо Масеха, и притом распятого. 3Будучи у вас, я был слаб, полон страха и трепета. 4И моя весть и моя проповедь были не в убедительных словах человеческой мудрости, но в проявлении силы Духа, 5чтобы ваша вера основывалась не на мудрости человеческой, а на силе Всевышнего.
Мудрость от Духа
6Мудрость же мы возвещаем среди людей духовно зрелых, но это не мудрость этого мира и не мудрость властителей этого мира, которые обречены стать ничем. 7Нет, мы говорим о тайной мудрости Всевышнего, которая до сих пор была скрыта, но ещё до сотворения мира предназначена Им для нашей славы. 8Те, кому принадлежит власть в этом мире, не поняли её, иначе они не распяли бы Повелителя славы. 9Но, как написано:
«Не видел глаз,
не слышало ухо,
и не приходило на сердце человеку то,
что Всевышний приготовил любящим Его»2:9 См. Ис. 64:4..
10Нам же Всевышний открыл это Духом Своим, потому что Духу известно всё. Он проникает во все глубины премудрости Всевышнего. 11Кто может знать мысли человека, кроме его собственного духа, живущего в нём? Так же и замыслов Всевышнего никто не знает, кроме Духа Всевышнего. 12Мы же получили не дух этого мира, но Духа от Всевышнего, чтобы мы могли понять всё дарованное нам Всевышним. 13Об этом мы возвещаем не словами человеческой мудрости, но словами, которым нас научил Дух. Мы объясняем духовные истины словами, которые нам даёт Дух2:13 Или: «Мы духовные истины объясняем людям духовным».. 14Человек, не знающий Всевышнего, не принимает того, что приходит от Духа Всевышнего. Он считает это глупостью и не может понять, потому что об этом можно судить только духовно. 15Духовный же человек может судить обо всём, тогда как о нём никакой человек судить не может, 16потому что
«кто постиг разум Вечного Повелителя,
чтобы советовать Ему?»2:16 Ис. 40:13.
Мы же имеем разум Масеха.
1हे भाईमन हो, जब मेंह तुम्हर करा परमेसर के गवाही के परचार करत आएंव, त मेंह एक बने बक्ता के रूप म या उत्तम गियान के संग नइं आएंव। 2काबरकि जब मेंह तुम्हर संग रहेंव, त मेंह ए ठान ले रहेंव कि यीसू मसीह अऊ कुरुस म ओकर मिरतू के छोंड़ अऊ कोनो बात ला नइं जानंव। 3मेंह तुम्हर करा निरबल मनखे के रूप म भय के संग अऊ बहुंत कांपत आएंव। 4मोर संदेस अऊ परचार म गियान अऊ मोह लेवइया बात नइं रिहिस, पर एम परमेसर के आतमा के सामरथ के सबूत रिहिस, 5ताकि तुम्हर बिसवास ह मनखेमन के बुद्धि के ऊपर नइं, पर परमेसर के सामरथ ऊपर निरभर रहय।
पबितर आतमा के गियान
6तभो ले हमन समझदार मनखेमन के बीच म गियान के बात जरूर बताथन, पर एह ए जुग के गियान या ए जुग म ओ सासन करइयामन के गियान नो हय, जऊन मन खतम हो जाहीं। 7पर हमन परमेसर के गुपत गियान के बारे म गोठियाथन जऊन ह छुपाय गे रिहिस अऊ जऊन ला परमेसर ह संसार ला बनाय के पहिली हमर महिमा बर ठहराय रिहिस। 8ए जुग म सासन करइया कोनो घलो एला नइं समझिन, काबरकि यदि ओमन एला समझे रहितिन, त ओमन ओ महिमामय परभू ला कुरुस म खीला ठोंकके नइं मारे होतिन। 9पर जइसने परमेसर के बचन म ए लिखे हवय:
“जऊन चीज ला कोनो मनखे नइं देखे हवंय, जऊन बात ला कोनो मनखे नइं सुने हवंय,
जऊन बात ला कोनो मनखे समझ नइं सकिन,
ओहीच बात ला परमेसर ह ओमन बर तियार करे हवय,
जऊन मन ओकर ले मया करथें।”2:9 यसायाह 64:4
10पर परमेसर ह ए बात ला अपन आतमा के दुवारा हमन ला बताय हवय।
ओकर आतमा ह हर एक चीज ला खोज लेथे, अऊ त अऊ परमेसर के गहिरई के बातमन ला घलो। 11मनखेमन म कोन ए जऊन ह कोनो आने मनखे के मन के बात ला जानथे। सिरिप ओ मनखे के आतमा ही ओकरेच मन के बात ला जानथे। ओही किसम ले परमेसर के बातमन ला कोनो नइं जानय। सिरिप परमेसर के आतमा ही एला जानथे। 12हमन संसार के आतमा नइं पाय हवन, पर हमन परमेसर के पठोय आतमा ला पाय हवन, ताकि हमन ओ बात ला समझ सकन, जऊन ला परमेसर ह हमन ला मुफत म दे हवय। 13जऊन मन करा पबितर आतमा हवय, ओमन ला जब हमन आतमिक सच ला बताथन, त हमन मनखे के गियान के दुवारा सिखोय बात ला नइं, पर पबितर आतमा के दुवारा सिखोय बातमन ला बताथन। 14जऊन मनखे करा पबितर आतमा नइं ए, ओह ओ बातमन ला गरहन नइं करय, जऊन ह परमेसर के आतमा करा ले आथे, काबरकि ओ बातमन ओकर बर मूर्खता के बात अंय, अऊ ओमन ला ओह नइं समझ सकय, काबरकि ओ बातमन ला सिरिप ओह समझ सकथे, जेकर करा पबितर आतमा हवय। 15जऊन मनखे करा पबितर आतमा हवय, ओह हर एक चीज ला सही या गलत रूप म परखथे, पर कोनो आने मनखे ओला परखे नइं सकंय।
16परमेसर के बचन म लिखे हवय:
“परभू के मन ला कोन ह जाने हवय कि ओह ओला सिखोवय?”2:16 यसायाह 43:13
पर हमन करा मसीह के मन हवय।
