Якуб 3 – CARST & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Якуб 3:1-18

О языке

1Братья мои, пусть немногие из вас становятся духовными учителями, ведь вы знаете, что мы, учители, будем судимы более строго. 2Мы все во многом грешим. Кто не грешит в словах, тот человек совершенный, способный обуздать и всё тело.

3Вкладывая удила в рот лошади, чтобы заставить её повиноваться, мы управляем всем её телом. 4Или, к примеру, корабли: как бы велики они ни были и какой бы сильный ветер ни дул, они направляются небольшим рулём туда, куда хочет штурман. 5Так же и язык: это маленький орган, но как велики его претензии! Взгляни, большой лесной пожар начинается с маленькой искры. 6Язык – это тоже огонь, это место обитания неправедности среди других наших органов. Он оскверняет всё тело и воспламеняет весь ход жизни, сам воспламеняясь от ада.

7Различные звери, птицы, пресмыкающиеся и морские животные могут быть укрощены и укрощаются человеком, 8но язык никто из людей укротить не может. Он – необузданное зло, полное смертоносного яда.

9Языком мы славим Вечного, нашего Небесного Отца, и тем же языком проклинаем людей, сотворённых по подобию Всевышнего (в духовном плане)3:9 См. Нач. 1:26-27.. 10Из тех же уст выходят хвала и проклятие! Братья мои, этого быть не должно. 11Разве может из одного и того же источника течь хорошая и плохая вода? 12Братья мои, разве могут на инжире расти оливки или же на виноградной лозе – инжир? Так же и из солёного источника не может течь пресная вода.

Два рода мудрости

13Кто среди вас мудрый и разумный? Пусть он своей достойной жизнью покажет, что его дела совершены с кротостью, которую даёт мудрость. 14Но если вы вынашиваете в сердце горькую зависть и честолюбие, то не хвалитесь и не лгите против истины. 15Такая «мудрость» приходит вовсе не с небес, она земная, человеческая, демоническая. 16Там, где людьми руководят зависть и честолюбие, там беспорядок и всякого рода зло.

17А та мудрость, которая приходит с небес, прежде всего, чиста, потом миролюбива, мягка, послушна, полна милосердия и добрых плодов, беспристрастна и искренна. 18Семена, дающие плод праведности, мирно сеются теми, кто творит мир.

Ang Pulong Sa Dios

Santiago 3:1-18

Ang Dila

1Mga kaigsoonan ko, unta ang kadaghanan kaninyo dili mohandom nga mahimong magtutudlo, kay nasayran ninyo nga mas higpit ang paghukom sa Dios kanamo ingon nga mga magtutudlo. 2Tinuod nga kitang tanan makadaghan masayop. Apan ang tawo nga dili masayop sa iyang pagpanulti, hingpit siya ug makapugong sa iyang kaugalingon. 3Ang mga kabayo rendahan nato aron mosunod kon asa nato gusto paadtoon. 4Ug tan-awa usab gani ninyo ang barko: bisan dako ug gipadagan sa kusog nga hangin, kontrolado kini sa gamay nga timon. Busa bisan asa paadtoon sa timonil ang sakayan, didto kini moadto. 5Mao man usab ang atong dila. Gamay lamang kini nga bahin sa atong lawas apan makapanghinambog ug dagkong mga butang. Hunahunaa ninyo kon unsa kalapad nga kakahoyan ang masunog sa gamay lang nga kalayo. 6Ang dila sa tawo sama usab sa kalayo. Daghang daotan nga pulong ang mahaling sa dila, ug modalahig sa atong tibuok nga pagkatawo. Ang mga daotan nga pulong sa atong dila sama sa kalayo nga gikan sa impiyerno ug mao ang nagaguba sa tibuok natong pagkinabuhi.

7Ang tanang matang sa mga mananap: ang nagalakaw, ang nagalupad, ang nagakamang ug ang nagapuyo sa tubig, mahimong anaron sa tawo. 8Apan wala gayoy tawo nga makapugong sa iyang dila. Ang dila daotan ug dili mapugngan, ug puno sa hilo nga makapatay. 9Ang atong dila gigamit nato sa pagpasalamat sa atong Ginoo ug Amahan, apan mao usab ang atong gigamit sa pagdaot sa atong isigka-tawo nga gilalang nga susama sa Dios. 10Pagpasalamat ug pagpangdaot ang nagagawas sa usa lang ka baba. Mga igsoon ko, dili kini angay mahitabo. 11Dili mahimo nga mogawas ang tubig nga tab-ang ug parat sa usa lang ka tuboran. 12Ug ang kahoy nga igos dili mahimong mamunga ug olibo, ug ang tanom nga ubas dili mahimong mamunga ug igos. Dili ka usab makakuha ug tubig nga tab-ang diha sa dagat.

Ang Kaalam nga gikan sa Langit

13Aduna ba kaninyoy maalam ug masinabuton? Ipakita niya kini pinaagi sa iyang maayo nga pagkinabuhi nga may pagpaubos. Ang tawo dili maalam kon dili siya mapainubsanon. 14Apan kon may kasina kamo ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo pagpasigarbo nga maalam kamo, kay gipanghimakak lang ninyo ang kamatuoran. 15Kana nga matang sa kaalam wala maggikan sa Dios kondili kalibotanon lang. Iya kana ni Satanas ug dili iya sa Espiritu Santo. 16Kay kon asa gani ang kasina ug pagkahakog atua usab ang kaguliyang ug ang tanang matang sa kadaotan. 17Apan kon may kaalam kita nga gikan sa Dios, una sa tanan, putli ang atong kinabuhi, ug unya maabiabihon kita, maaghop, maminaw sa katarungan, maluloy-on kaayo, maayo ang atong binuhatan, wala kitay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon. 18Ang tawo nga nagapugas ug kalinaw moani ug pagkamatarong ug maayo nga relasyon sa usag usa.