Марьям и Хорун завидуют Мусо
1Марьям и Хорун порицали Мусо за то, что он женился на эфиоплянке12:1 Букв.: «на кушитке». Возможно, что жена Мусо была не из Куша (Эфиопия), а из Кушана (Мадиан; ср. Авв. 3:7). В таком случае имеется в виду Ципора (см. Исх. 2:15-22).. 2Они говорили:
– Разве Вечный говорил только через Мусо? Разве не говорил Он и через нас?12:2 Или: «…с Мусо? Разве Он не говорил и с нами?»
И Вечный услышал это.
3А Мусо был очень кротким, самым кротким человеком на земле.
4Внезапно Вечный сказал Мусо, Хоруну и Марьям:
– Выйдите втроём к шатру встречи, – и они вышли втроём.
5Вечный сошёл в облачном столбе. Он встал у входа в шатёр, подозвал Хоруна и Марьям, и они вдвоём вышли вперёд. 6Тогда Он сказал:
– Слушайте Мои слова!
Если есть среди вас пророк Вечного,
то Я ему открываюсь в видениях,
говорю с ним в снах.
7Но не так с рабом Моим Мусо;
он верен во всём Моём доме12:7 Мой дом – это народ Всевышнего, Исроил..
8С ним Я говорю лицом к лицу,
ясно, а не загадками;
он видит образ Вечного.
Как же вы не побоялись
порицать Моего раба Мусо?
9Вечный разгневался на них и удалился. 10Когда облако поднялось от шатра, Марьям поразила проказа12:10 На языке оригинала стоит слово, которое обозначает несколько разных кожных болезней, а не только проказу., её кожа стала белой, как снег. Хорун повернулся к ней и увидел, что она поражена проказой. 11Он сказал Мусо:
– Молю, мой господин, не наказывай нас за грех, который мы совершили в своём безумии. 12Не дай ей стать похожей на мертворождённого младенца, у которого уже истлела половина тела, когда он вышел из материнского чрева.
13И Мусо воззвал к Вечному:
– Всевышний, прошу, исцели её.
14Но Вечный ответил Мусо:
– Если бы её отец плюнул ей в лицо, разве не была бы она в бесчестии семь дней? Пусть её выведут вне лагеря на семь дней; потом она сможет вернуться.
15Марьям семь дней была вне лагеря, и народ не трогался в путь, пока она не вернулась.
มิเรียมและอาโรนต่อต้านโมเสส
1มิเรียมกับอาโรนได้กล่าวโจมตีโมเสส เพราะโมเสสได้แต่งงานและมีภรรยาเป็นชาวคูช 2ทั้งสองพูดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสผ่านโมเสสเท่านั้นหรือ? พระองค์ไม่ได้ตรัสผ่านเราด้วยหรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงได้ยินสิ่งนี้
3(โมเสสนั้นเป็นคนถ่อมใจมาก ถ่อมใจยิ่งกว่าใครๆ ในโลก)
4ทันใดนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสส อาโรน และมิเรียมว่า “เจ้าทั้งสามจงออกมาที่เต็นท์นัดพบ” ดังนั้นพวกเขาจึงออกมา 5องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาในเสาเมฆ ทรงประทับยืนอยู่ตรงทางเข้าพลับพลา พระองค์ทรงเรียกอาโรนกับมิเรียม เมื่อทั้งสองก้าวมาข้างหน้า 6พระองค์ตรัสว่า “จงฟังถ้อยคำของเรา
“เมื่อผู้เผยพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ในหมู่พวกเจ้า
เราสำแดงตัวเองแก่เขาในนิมิต
เราพูดกับเขาในความฝัน
7แต่กับโมเสสผู้รับใช้ของเราไม่เป็นเช่นนั้น
เขาซื่อสัตย์กว่าใครๆ ในนิเวศของเรา
8เราพูดกับเขาซึ่งๆ หน้า
อย่างชัดเจนและไม่เป็นปริศนา
เขาได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้า
ทำไมเจ้าจึงไม่กลัว
ที่จะพูดโจมตีโมเสสผู้รับใช้ของเรา?”
9พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าพลุ่งขึ้นต่ออาโรนและมิเรียม แล้วพระองค์ก็เสด็จไป 10เมื่อเมฆที่อยู่เหนือพลับพลาลอยขึ้น มิเรียมก็เป็นโรคเรื้อน12:10 คำภาษาฮีบรูอาจหมายถึงโรคผิวหนังต่างๆ ไม่จำเป็นต้องหมายถึงโรคเรื้อนเท่านั้น เป็นด่างขาวดั่งหิมะ อาโรนหันไปเห็นมิเรียมเป็นโรคเรื้อน 11จึงกล่าวกับโมเสสว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า ได้โปรดอย่าถือโทษบาปที่เราทำไปโดยความโง่เขลานี้ 12ขออย่าให้มิเรียมเป็นเหมือนทารกที่แท้งตั้งแต่อยู่ในครรภ์และออกมาด้วยร่างกายที่ถูกกัดกินไปครึ่งหนึ่ง”
13โมเสสจึงร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่พระเจ้า โปรดรักษานางด้วยเถิด!”
14องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบโมเสสว่า “หากบิดาของนางถ่มน้ำลายใส่หน้านาง นางจะเป็นมลทินไปเจ็ดวันไม่ใช่หรือ? ฉะนั้นจงกักนางไว้นอกค่ายเจ็ดวัน แล้วจึงให้กลับเข้ามาได้” 15มิเรียมจึงถูกกักไว้นอกค่ายตลอดเจ็ดวัน และประชากรไม่ได้ออกเดินทางจนนางกลับเข้ามาอีก
16หลังจากนั้นพวกเขาออกเดินทางจากฮาเซโรท มาตั้งค่ายพักแรมในถิ่นกันดารปาราน
