Размышления 1 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Размышления 1:1-18

Всё – пустое

1Слова Учителя1:1 Букв.: «Екклесиаста». Слово «екклесиаст» с языка оригинала можно перевести и как «возглавляющий собрание» или «проповедник»., сына Довуда, царя в Иерусалиме.

2«Пустое!1:2 Слово, стоящее здесь в оригинале, переводится как «дуновение ветра», «выдох» и означает что-то бессмысленное, ничтожное и мимолётное. Пустое! –

сказал Учитель. –

Всё бессмысленно,

всё пустое!»

3Что приобретает человек от всех трудов своих,

которые он делает под солнцем?

4Поколения приходят и уходят,

а земля остаётся навеки.

5Солнце всходит, и солнце заходит,

и вновь спешит к месту своего восхода.

6Летит ветер на юг,

потом направляется к северу,

кружится, кружится

и возвращается на свои круги.

7Все реки текут в море,

но море не переполняется.

И возвращаются реки к своим истокам,

чтобы течь снова.

8Все эти вещи утомляют:

человек не может всё пересказать,

глаз не насытится тем, что видит,

ухо не наполнится тем, что слышит.

9Что было, то и будет,

и что делалось, то и будет делаться опять.

Нет ничего нового под солнцем!

10Бывает такое, о чём говорят:

«Смотри, вот что-то новое!»

Но и это уже бывало в прежние времена,

ещё задолго до нас.

11Никто не помнит о живших прежде,

и о тех, кто ещё не родился,

не вспомнят те, кто будет жить после них.

Мудрость – пуста

12Я, Учитель, был царём над Исроилом в Иерусалиме. 13Я решил изучить и испытать мудростью всё, что делается под небом. Это тяжёлое бремя, которое Всевышний возложил на людей. 14Я видел всё, что делается под солнцем, и всё – пустое, всё – погоня за ветром1:14 Или: «томление духа». Также в остальных местах этой книги..

15Кривое не выпрямить,

а чего нет, того не сосчитать.

16Я сказал себе: «Величием и мудростью я превзошёл всех, кто правил Иерусалимом до меня. Я приобрёл много мудрости и знаний». 17Затем я решил узнать, в чём мудрость, а также в чём безумие и глупость, но понял, что и это погоня за ветром.

18Ведь с большой мудростью приходит много печали,

и чем больше знаний, тем больше скорбь.

Ang Pulong Sang Dios

Manugwali 1:1-18

Wala sing Pulos ang Tanan

1Amo ini ang mga ginsiling sang isa ka manugwali1:1 manugwali: ukon, manunudlo; ukon, maalamon nga tawo. nga anak ni David kag hari sang Jerusalem:

2Wala sing pulos! Wala gid sing pulos ang tanan! 3Ano bala ang makuha sang tawo sa iya pagpangabudlay diri sa kalibutan? 4Nagataliwan ang isa ka henerasyon kag nagabulos naman ang isa, pero ang kalibutan amo lang gihapon. 5Nagabutlak ang adlaw, kag dayon nagasalop; nagabalik-balik lang ini sa iya ginahalinan. 6Nagahuyop ang hangin sa bagatnan kag dayon sa aminhan; nagalibot-libot lang ini kag nagabalik-balik. 7Ang tanan nga suba nagailig sa dagat, pero wala ini nagakapuno bisan sige-sige ang ilig sang suba.1:7 bisan sige-sige ang ilig sang suba: ukon, dayon nagabalik ang tubig sa iya ginahalinan kag nagailig ini liwat sa dagat. 8Ina tanan nga butang makatalaka—ang pagkatalaka nga indi masaysay. Wala nagakaayawan ang aton mga mata kag mga dulunggan sa aton makita kag mabatian. 9Ang mga natabo sang una matabo man liwat. Ang mga ginhimo sang una himuon man liwat. Wala gid sing bag-o nga nagakatabo sa kalibutan. 10May butang bala nga masiling mo nga bag-o naman? Pero ara na ina sang una pa, bisan sang wala pa kita matawo. 11Wala ginadumdom sang mga tawo ang mga nagligad; amo man ang palaabuton, indi man ini pagdumdumon sang mga tawo sa ulihi.

Ang Kaalam sang Tawo Wala sing Pulos

12Ako nga isa ka manugwali naghari sa Israel, kag sa Jerusalem ako nag-estar. 13Sa akon kaalam, gintun-an ko gid sing maayo ang tanan nga nagakalatabo diri sa kalibutan. Isa ini ka makatalaka nga buluhaton nga ginhatag sang Dios nga kabalak-an sang tawo. 14Nakita ko ang tanan nga ginahimo diri sa kalibutan, kag ini tanan wala sing pulos; daw pareho lang nga nagalagas ako sa hangin. 15Ang tiko indi mo mapatadlong, kag ang wala indi mo maisip.

16Nagsiling ako sa akon kaugalingon, “Mas maalam gid ako sang sa tanan nga naghari sa Jerusalem antes sa akon. Madamo gid ako sang nahibaluan.” 17Gintun-an ko sing maayo ang kinalain sang kaalam kag kabuangan, pero nareyalisar ko nga ini wala man sing pulos; daw pareho lang nga nagalagas ako sa hangin. 18Kay sang nagdugang ang akon nahibaluan, nagdugang man ang kalain sang akon buot.