Начало 17 – CARST & TCB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Начало 17:1-27

Обряд обрезания – знак священного соглашения

1Когда Иброму было девяносто девять лет, Вечный явился ему и сказал:

– Я – Бог Всемогущий; ходи передо Мной и будь непорочен. 2Я заключу священное соглашение между Мной и тобой и дам тебе многочисленное потомство.

3Ибром поклонился до самой земли, и Всевышний сказал ему:

4– Вот Моё священное соглашение с тобой. Ты будешь отцом многих народов. 5Ты больше не будешь называться Ибромом («превознесённый отец»): твоё имя будет Иброхим («отец множества»), потому что Я сделал тебя отцом множества народов. 6Я сделаю тебя очень плодовитым; от тебя Я произведу народы, и от тебя произойдут цари. 7Я заключу Моё священное соглашение с тобой и твоими потомками17:7 Букв.: «семенем». в грядущих поколениях как вечное священное соглашение: Я Бог, Которому будешь поклоняться ты и твои потомки. 8Всю землю Ханона, где ты сейчас пришелец, Я отдам в вечное владение тебе и твоим потомкам; и они будут Мне поклоняться.

9Всевышний сказал Иброхиму:

– Ты же должен соблюдать Моё священное соглашение, ты и потомки твои после тебя в грядущих поколениях. 10Вот Моё священное соглашение с тобой и твоими потомками после тебя, которое ты должен соблюдать: каждый младенец мужского пола да будет обрезан. 11Каждому должно быть сделано обрезание крайней плоти, и это будет знаком священного соглашения между Мной и вами. 12Каждый ваш младенец мужского пола должен быть обрезан, когда ему исполнится восемь дней: и тот, кто рождён в твоём доме, и тот, кто не из твоего потомства, а куплен за деньги у чужеземца. 13И рождённый в твоём доме, и купленный за деньги должен быть обрезан, и на теле вашем будет знак Моего вечного священного соглашения. 14Необрезанный младенец мужского пола, у которого не была обрезана крайняя плоть, будет исторгнут из своего народа: он нарушил священное соглашение со Мной.

15Ещё Всевышний сказал Иброхиму:

– Что до Сары, жены твоей, ты больше не будешь называть её Сарой: её имя будет Соро («княгиня»). 16Я благословлю её и дам тебе сына от неё. Я благословлю её так, что она станет матерью народов; цари народов произойдут от неё.

17Иброхим поклонился до самой земли и подумал, рассмеявшись: «Родится ли сын у человека, которому сто лет? Родит ли ребёнка Соро, которой уже девяносто?» 18И он сказал Всевышнему:

– Хотя бы Исмоил был жив и благословлён Тобой!

19Всевышний сказал:

– Именно твоя жена Соро родит тебе сына, и ты назовёшь его Исхок («он смеётся»). Я заключу Моё священное соглашение с ним как вечное соглашение для его потомков после него. 20Что до Исмоила, то Я услышал тебя: Я непременно благословлю его, Я сделаю его плодовитым и сильно размножу его. Он будет отцом двенадцати правителей, и Я произведу от него великий народ. 21Но Моё священное соглашение Я заключу с Исхоком, которого Соро родит тебе к этому времени в следующем году.

22Закончив говорить с Иброхимом, Всевышний поднялся от него. 23В тот же самый день Иброхим взял своего сына Исмоила и всех, кто был рождён в его доме или куплен за деньги, всех людей мужского пола в доме, и обрезал их, как сказал ему Всевышний. 24Иброхиму было девяносто девять лет, когда он был обрезан, 25а его сыну Исмоилу было тринадцать; 26Иброхим и его сын Исмоил оба были обрезаны в тот же день. 27И все мужчины в доме Иброхима, включая тех, кто был рождён в его доме или куплен у чужеземца, были обрезаны вместе с ним.

Tagalog Contemporary Bible

Genesis 17:1-27

Ang Pagtutuli ay Tanda ng Kasunduan

1Nang 99 na taong gulang si Abram, nagpakita sa kanya ang Panginoon at sinabi, “Ako ang Dios na Makapangyarihan. Palagi kang maging matapat sa akin at mamuhay nang matuwid. 2Tutuparin ko ang kasunduan ko sa iyo; pararamihin ko ang mga lahi mo.”

3Nang marinig ito ni Abram, nagpatirapa siya bilang paggalang sa Dios. Sinabi ng Dios sa kanya, 4“Sa ganang akin, ito ang kasunduan ko sa iyo: Magiging ama ka ng maraming bansa. 5Mula ngayon, hindi na Abram ang itatawag sa iyo kundi Abraham17:5 Abraham: Ang ibig sabihin, ama ng maraming tao. dahil gagawin kitang ama ng maraming bansa. 6Pararamihin ko ang mga lahi mo at magtatayo sila ng mga bansa, at ang iba sa kanila ay magiging hari. 7Tutuparin ko ang kasunduan ko sa iyo at sa mga lahi mo sa susunod mo pang mga henerasyon, na patuloy akong magiging Dios ninyo. Ang kasunduang ito ay magpapatuloy magpakailanman. 8Mga dayuhan lamang kayo ngayon sa lupain ng Canaan. Pero ibibigay ko ang buong lupaing ito sa iyo at sa mga lahi mo. Magiging inyo na ito magpakailanman, at patuloy akong magiging Dios ninyo.”

9Sinabi pa niya kay Abraham, “Ingatan mo ang kasunduan nating ito, at ganoon din ang dapat gawin ng mga lahi mo sa susunod pang mga henerasyon. 10At tungkol sa kasunduang ito, dapat ninyong tuliin ang lahat ng lalaki. 11Ito ang magiging palatandaan ng kasunduan ko sa inyo. 12-13Mula ngayon hanggang sa susunod pang mga henerasyon, ang lahat ng lalaking ipapanganak ay dapat tuliin pagsapit nang ikawalong araw mula nang isilang ito. Tuliin din ninyo ang mga aliping lalaki na isinilang sa tahanan ninyo at pati ang mga aliping binili ninyo sa mga taga-ibang lugar. Ito ang palatandaan sa katawan ninyo na magpapatunay na ang kasunduan ko sa inyo ay magpapatuloy hanggang wakas. 14Ang sinumang lalaki sa inyo na tumangging magpatuli ay huwag ninyong ituring na kababayan, dahil binalewala niya ang kasunduan ko.”

15Sinabi pa ng Dios kay Abraham, “Tungkol naman sa asawa mong si Sarai, hindi mo na siya tatawaging Sarai, kundi mula ngayon ay Sara17:15 Sara: Ang ibig sabihin, prinsesa. na ang itatawag mo sa kanya. 16Pagpapalain ko siya at bibigyan kita ng anak sa pamamagitan niya. Magiging ina siya ng maraming bansa, at ang iba niyang mga lahi ay magiging hari.”

17Nang marinig ito ni Abraham, nagpatirapa siya bilang paggalang sa Dios, pero tumawa siya sa kanyang narinig. Sinabi niya sa kanyang sarili, “Magkakaanak pa ba ako na nasa 100 taong gulang na? At si Sara, mabubuntis pa kaya siya na nasa 90 taong gulang na?” 18Sinabi niya sa Dios, “Kung ganoon po ang mangyayari, nawaʼy pagpalain nʼyo rin po ang anak kong si Ishmael.”

19Sumagot ang Dios, “Ang totoo ay ito: Ang asawa mong si Sara ay manganganak ng lalaki at papangalanan mo siyang Isaac.17:19 Isaac: Ang ibig sabihin, masayahin siya. Sa kanya ko ipagpapatuloy ang kasunduan ko sa iyo, at magpapatuloy ang kasunduang ito sa mga lahi niya magpakailanman. 20Tungkol naman kay Ishmael, narinig ko ang kahilingan mo para sa kanya. Pagpapalain ko siya at bibigyan ng maraming lahi. Magiging ama siya ng 12 pinuno, at ang mga lahi niya ay magiging mga tanyag na tao.17:20 tanyag na tao: o, bansa. 21Kaya lang, ang kasunduan ko sa iyo ay tutuparin ko lang kay Isaac at sa mga lahi niya. Ipapanganak ni Sara si Isaac sa ganito ring panahon sa susunod na taon.” 22Umalis ang Dios pagkatapos niyang sabihin kay Abraham ang mga ito.

23Sa mismong araw na iyon, tinupad ni Abraham ang iniutos sa kanya ng Dios. Tinuli niya ang anak niyang si Ishmael at ang lahat ng lalaki sa kanyang sambahayan: ang mga aliping isinilang sa tahanan niya at ang mga aliping binili niya. 24Si Abraham ay 99 na taong gulang nang tuliin siya, 25at si Ishmael naman ay 13 taong gulang na. 26-27Sa mismong araw na iyon na nag-utos ang Dios na ang lahat ng lalaki ay dapat tuliin, nagpatuli si Abraham at si Ishmael pati ang lahat ng alipin ni Abraham na isinilang sa sambahayan niya at ang mga alipin na binili niya sa mga taga-ibang lugar.