Всевышний заключает священное соглашение с Ибромом
1После этого Вечный обратился к Иброму в видении:
– Не бойся, Ибром. Я – твой щит; награда твоя будет весьма велика.
2Но Ибром сказал:
– О Владыка Вечный, что Ты можешь мне дать, если я остаюсь бездетным, и моё имущество унаследует Элиезер из Дамаска?
3Ибром добавил:
– Ты не дал мне детей, и слуга моего дома станет моим наследником.
4В ответ было ему слово Вечного:
– Он не станет твоим наследником; от семени твоего будет тебе наследник.
5Вечный вывел его наружу и сказал:
– Взгляни на небеса и сосчитай звёзды, если можешь их сосчитать.
И сказал ему:
– Так многочисленно будет твоё потомство.
6Ибром поверил Вечному, и Он вменил ему это в праведность.
7Ещё Он сказал ему:
– Я Вечный, Который вывел тебя из Ура Халдейского, чтобы дать тебе во владение эту землю.
8Но Ибром спросил:
– О Владыка Вечный, как мне убедиться, что я буду владеть ею?
9Вечный сказал ему:
– Приведи Мне трёхлетнюю телицу, трёхлетнюю козу и трёхлетнего барана, а также принеси горлицу и молодого голубя.
10Ибром так и сделал. Он рассёк их пополам и разложил половины одну напротив другой; но птиц он не рассёк пополам. 11Хищные птицы слетались на трупы, но Ибром отгонял их. 12Когда солнце начало садиться, Иброма охватил глубокий сон; и тут кромешная тьма опустилась, и ужас объял его.
13Вечный сказал ему:
– Знай же, что твои потомки будут странниками в чужой земле; они будут обращены в рабство и будут угнетаемы четыреста лет. 14Но Я накажу народ, поработивший их, и тогда они выйдут оттуда с большим имуществом. 15Ты отойдёшь к отцам своим в мире и будешь погребён в глубокой старости. 16В четвёртом поколении15:16 То есть примерно через 400 лет. твои потомки вернутся сюда, потому что грех аморреев ещё не достиг полной меры.
17Когда солнце село и стало темно, вдруг появились дымящаяся жаровня с пылающим факелом и прошли между рассечёнными кусками. 18В тот день Вечный заключил священное соглашение с Ибромом и сказал:
– Я отдаю твоим потомкам эту землю, от египетской реки15:18 От египетской реки – существует два толкования: большинство толкователей считают, что это пересыхающая летом река Вади аль-Ариш, граница между Ханоном и Египтом (см. Чис. 34:5; Иеш. 15:4), но другие думают, что речь здесь идёт о реке Нил. до великой реки Евфрат: 19землю кенеев, кенезеев, кедмонеев, 20хеттов, перизеев, рефаитов, 21аморреев, ханонеев, гиргашеев и иевусеев.
พระเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับราม
1ต่อมาองค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสมาถึงอับรามทางนิมิตว่า
“อย่ากลัวเลย อับรามเอ๋ย
เราเป็นโล่ของเจ้า15:1 หรือเราเป็นผู้ครอบครองเหนือเจ้า
เป็นบำเหน็จยิ่งใหญ่ของเจ้า15:1 หรือบำเหน็จของเจ้าจะยิ่งใหญ่”
2แต่อับรามทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์จะประทานบำเหน็จให้แก่ข้าพระองค์ไปทำไมในเมื่อข้าพระองค์ยังไม่มีลูกเลย และผู้ที่จะรับมรดกของข้าพระองค์15:2 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนก็คือเอลีเยเซอร์แห่งดามัสกัส?” 3และอับรามทูลว่า “พระองค์ไม่ได้ประทานลูกให้ข้าพระองค์เลย ฉะนั้นคนรับใช้ในครัวเรือนจะเป็นผู้รับมรดกของข้าพระองค์”
4แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสมาถึงอับรามว่า “ชายผู้นี้จะไม่ได้เป็นผู้รับมรดกของเจ้า แต่ลูกที่เกิดจากตัวเจ้าเองจะเป็นผู้รับมรดกของเจ้า” 5พระองค์ทรงนำเขาออกมาข้างนอกและตรัสว่า “จงเงยหน้าขึ้นดูฟ้าแล้วนับดวงดาว หากเจ้าสามารถนับได้” แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “เผ่าพันธุ์15:5 หรือเมล็ดพันธุ์ของเจ้าจะเป็นเช่นนั้นแหละ”
6อับรามเชื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์ทรงนับว่าเขาเป็นคนชอบธรรมเพราะความเชื่อนี้
7พระองค์ตรัสกับเขาด้วยว่า “เราคือพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้นำเจ้าออกจากเมืองเออร์ของชาวเคลเดีย เพื่อจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า”
8แต่อับรามทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์จะรู้ได้อย่างไรว่าดินแดนนี้จะเป็นกรรมสิทธิ์ของข้าพระองค์?”
9ดังนั้นพระยาห์เวห์ จึงตรัสกับเขาว่า “จงนำวัวตัวเมีย แพะ และแกะผู้ ซึ่งแต่ละอย่างมีอายุสามปี พร้อมกับนกเขาและนกพิราบรุ่นอย่างละตัวมาให้เรา”
10อับรามนำสัตว์เหล่านี้มาถวาย โดยผ่าเป็นสองซีก แต่ละซีกวางไว้ตรงข้ามกัน ส่วนนกนั้นเขาไม่ได้ผ่า 11แล้วฝูงเหยี่ยวโฉบมาที่ซากสัตว์เหล่านั้น แต่อับรามไล่มันไปเสีย
12ขณะดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า อับรามหลับสนิท ความมืดทึบอันน่าหวาดกลัวแผ่ปกคลุมเขา 13แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอับรามว่า “จงรู้แน่เถิดว่า ลูกหลานของเจ้าจะเป็นคนต่างด้าวในต่างแดน และจะตกเป็นทาสถูกกดขี่ข่มเหงสี่ร้อยปี 14แต่เราจะลงโทษชนชาติที่เขาเป็นทาสรับใช้ และหลังจากนั้นเขาจะออกมาพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมากมาย 15ส่วนเจ้าจะตามบรรพบุรุษไปอย่างสงบสุขและถูกฝังเมื่อชรามากแล้ว 16ในชั่วอายุที่สี่ ลูกหลานของเจ้าจะกลับมาที่นี่ เพราะขณะนี้บาปของชาวอาโมไรต์ยังไม่ถึงที่สุดที่เราจะลงโทษพวกเขา”
17เมื่อดวงอาทิตย์ลับไปและความมืดเข้ามาปกคลุม ก็มีกระถางไฟควันโขมงและคบเพลิงที่ลุกโชติช่วงปรากฏขึ้น และเคลื่อนผ่านสัตว์เหล่านั้น 18ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับรามว่า “เราจะมอบดินแดนนี้แก่ลูกหลานของเจ้า ตั้งแต่ลำน้ำแห่งอียิปต์จดแม่น้ำใหญ่คือยูเฟรติส 19คือดินแดนของชาวเคไนต์ ชาวเคนัส ชาวคัดโมไนต์ 20ชาวฮิตไทต์ ชาวเปริสซี ชาวเรฟาอิม 21ชาวอาโมไรต์ ชาวคานาอัน ชาวเกอร์กาชี และชาวเยบุส”
