1Исо сказал им:
– Говорю вам истину: некоторые из вас, стоящих здесь, не умрут, пока не увидят, что Царство Всевышнего проявило себя в силе9:1 Многие толкователи считают, что объяснением этих слов Исо служат следующие семь стихов (см. также Ин. 1:14; 2 Пет. 1:16). Другие думают, что Исо говорил о могущественном воздействии и росте Своего Царства, увеличении количества Его последователей и распространении Радостной Вести после Его воскресения. Существуют и другие толкования..
Преображение Исо Масеха
(Мат. 17:1-13; Лк. 9:28-36)
2Через шесть дней Исо взял с Собой Петруса, Якуба и Иохана и привёл их на высокую гору. Они были там совсем одни. И на глазах учеников Его облик изменился. 3Его одежда стала сияющей, ослепительно белой, как ни один белильщик в мире не смог бы отбелить. 4Затем они увидели пророков Ильёса и Мусо, беседующих с Исо. 5Петрус сказал Исо:
– Учитель, нам здесь так хорошо! Давай мы сделаем три шалаша: один Тебе, один Мусо и один Ильёсу, – 6он и сам не знал, что сказать, потому что они были сильно испуганы. 7Тут появилось облако и накрыло их, и из облака прозвучал голос:
– Это Мой любимый Сын (Масех), слушайте Его!9:7 См. Нач. 22:2; Втор. 18:15; Заб. 2:7. В Исо мы видим исполнение всех этих пророчеств: Он и жертвенный ягнёнок, и обещанный Мусо Пророк, и Масех (Царь Исроила).
8Ученики вдруг оглянулись и уже никого не увидели рядом с собой, кроме Исо. 9Когда они спускались с горы, Исо предупредил их, чтобы они никому не рассказывали о том, что видели, до тех пор, пока Ниспосланный как Человек не воскреснет из мёртвых. 10Они сохранили это в тайне, но между собой рассуждали о том, что же означают слова «воскреснуть из мёртвых». 11А Исо они спросили:
– Почему учители Таврота говорят, что вначале, перед Масехом, должен прийти Ильёс?
12– Верно, – ответил Исо, – Ильёс действительно должен прийти первым и всё приготовить9:12 См. Мал. 4:5-6.. Но почему же о Ниспосланном как Человек в Писании говорится, что Ему придётся перенести много страданий и унижений? 13Но говорю вам, что Ильёс уже пришёл9:13 См. Лк. 1:13-17., и люди поступили с ним по своему произволу, как о нём и было написано9:13 См. 6:14-29, также 3 Цар. 19:1-10..
Исцеление мальчика, одержимого нечистым духом
(Мат. 17:14-19; Лк. 9:37-42)
14Когда они вернулись к остальным ученикам, то увидели, что тех окружила большая толпа и учители Таврота спорят с ними. 15Когда все увидели Исо, они пришли в крайнее изумление и побежали Ему навстречу, чтобы приветствовать Его.
16– О чём у вас спор? – спросил Исо.
17Кто-то из толпы ответил:
– Учитель, я привёл к Тебе сына, в него вселился дух немоты. 18И когда дух схватывает его, то бросает его на землю, и тогда у мальчика идёт пена изо рта, он скрежещет зубами и цепенеет. Я просил Твоих учеников изгнать духа, но они не смогли.
19Исо в ответ сказал:
– О неверующее поколение! Сколько Мне ещё быть с вами? Сколько Мне ещё терпеть вас? Приведите мальчика ко Мне.
20Мальчика привели. Как только дух увидел Исо, он вызвал у мальчика приступ, и тот упал и стал кататься по земле, и изо рта у него пошла пена.
21– Давно с ним так? – спросил Исо у отца.
– С самого детства, – ответил тот. – 22Дух часто бросает его то в огонь, то в воду, чтобы погубить его. Сжалься над нами и помоги, если Ты что-нибудь можешь сделать.
23– Если можешь?! – сказал Исо. – Кто верит, тот может всё.
24И тотчас отец мальчика воскликнул:
– Я верю, но помоги мне победить свои сомнения!
25Исо, увидев, что сбегается толпа, приказал нечистому духу, говоря:
– Дух немоты и глухоты, Я приказываю тебе: выйди из него и больше никогда не входи!
26Вскрикнув и сильно сотрясши мальчика, дух вышел. Мальчик стал как мёртвый, так что многие говорили, что он умер. 27Но Исо, взяв мальчика за руку, поднял его, и тот встал.
28Позже, когда Исо вошёл в дом, ученики спросили Его наедине:
– Почему же мы не смогли изгнать его?
29Исо ответил:
– Этот вид демонов можно изгнать только молитвой9:29 Или: «молитвой и постом»..
Исо Масех вновь говорит о своей смерти и воскресении
(Мат. 17:22-23; Лк. 9:43-45)
30Покинув ту местность, Исо и Его ученики проходили через Галилею, и Исо не хотел, чтобы кто-либо об этом знал, 31потому что Он был занят наставлением Своих учеников.
Он говорил им:
– Ниспосланный как Человек будет предан в руки людей, которые убьют Его, но через три дня Он воскреснет.
32Но они не поняли, что Он имел в виду, а спросить боялись.
Кто важнее?
(Мат. 18:1-5; Лк. 9:46-48)
33Они пришли в Капернаум, и, когда расположились в доме, Исо спросил учеников:
– Скажите, о чём это вы говорили по дороге?
34Но они молчали, потому что по дороге они спорили о том, кто из них важнее. 35Тогда Исо сел, созвал двенадцать учеников и сказал:
– Кто хочет быть первым, тот пусть будет последним из всех и всем слугой.
36Взяв ребёнка, Он поставил его посреди них, обнял его и продолжал:
37– Кто ради Меня принимает такого ребёнка, тот принимает и Меня, а кто принимает Меня, тот принимает не только Меня, но и Пославшего Меня.
Кто не против нас, тот за нас
(Мат. 10:42; Лк. 9:49-50)
38Иохан сказал Ему:
– Учитель! Мы видели человека, который Твоим именем изгонял демонов, и мы пытались запретить ему, потому что он не следовал за нами.
39– Не запрещайте ему, – сказал Исо. – Кто Моим именем совершает чудеса, тот не станет после этого говорить обо Мне плохо. 40Кто не против нас, тот за нас. 41Если кто-либо напоит вас чашей воды за то, что вы носите имя последователей Масеха, то, говорю вам истину, он не останется без награды.
Об искушениях
(Мат. 18:8-9; Лк. 17:1-2)
42Если же кто введёт в грех одного из этих малых, верующих в Меня, то для него было бы лучше, если бы ему надели на шею мельничный жёрнов и бросили в море. 43-44Если твоя рука влечёт тебя ко греху, отсеки её. Лучше тебе оставаться с одной рукой, но войти в рай, чем с двумя руками пойти в ад, в неугасимый огонь!9:43-44 В некоторых рукописях присутствуют слова: «Где черви, грызущие тело, не умирают, и огонь пожирающий не угасает». То же в 9:45-46. 45-46Если твоя нога влечёт тебя ко греху, отсеки её. Лучше тебе остаться с одной ногой, но войти в рай, чем с двумя ногами быть брошенным в ад. 47Если твой глаз влечёт тебя ко греху, вырви его. Лучше тебе с одним глазом войти в Царство Всевышнего, чем с двумя глазами быть брошенным в ад, 48где
«черви, грызущие тело, не умирают,
и огонь пожирающий не угасает»9:48 Ис. 66:24..
49Потому что каждый будет очищен огнём, как жертва очищается солью9:49 См. Лев. 2:13; Езек. 43:24.. 50Соль – хорошая вещь, но если она потеряет свой вкус, то что может опять сделать её солёной? Имейте в себе соль и будьте в мире друг с другом.
Jezus, Gods geliefde Zoon
1Hij zei: ‘Sommigen van u die hier bij Mij staan, zullen nog voor hun dood het Koninkrijk van God zien komen met grote kracht!’ 2Zes dagen later nam Hij Petrus, Jakobus en Johannes mee een hoge berg op. Er was niemand anders bij Hem. Daar bovenop die berg zagen de leerlingen hoe het uiterlijk van Jezus veranderde. 3Zijn kleren werden verblindend wit, zo wit als niets ter wereld. 4Ze zagen ook Elia en Mozes erbij komen, die met Jezus spraken.
5‘Meester,’ zei Petrus, ‘het is maar goed dat wij hier zijn. Wij zullen drie tenten maken. Eén voor U, één voor Mozes en één voor Elia!’ 6Hij wist niet wat hij anders moest zeggen, want hij en ook de anderen waren vreselijk geschrokken. 7Op dat moment werden ze overschaduwd door een wolk en een stem uit die wolk zei: ‘Dit is mijn Zoon. Hem heb Ik lief. Luister naar Hem.’ 8Toen zij om zich heen keken, zagen ze plotseling dat Mozes en Elia weg waren. Alleen Jezus was nog bij hen. 9Terwijl zij van de berg afdaalden, zei Jezus dat ze hier pas over mochten spreken als Hij, de Mensenzoon, uit de dood teruggekomen zou zijn. Dus hielden zij het voor zich. 10Maar onder elkaar spraken zij er wel over. Zij begrepen niet goed wat Hij bedoelde met dat ‘terugkomen uit de dood’. 11Zij vroegen Jezus: ‘Waarom zeggen onze leraren eigenlijk dat Elia eerst moet komen?’ 12Jezus antwoordde: ‘Elia zal inderdaad eerst komen om alles in orde te maken. En wat hebben de profeten over de Mensenzoon geschreven? Dat Hij veel zal lijden en dat de mensen Hem zullen minachten. 13Maar nu zeg Ik jullie: Elia is al gekomen en zij hebben met hem gedaan wat ze wilden, zoals de profeten hadden voorspeld.’
Jezus reist verder
14Zij kwamen aan de voet van de berg en zagen dat de andere leerlingen met enkele bijbelgeleerden in discussie waren. Er stonden veel mensen om hen heen. 15Zodra de mensen Jezus zagen aankomen, liepen zij Hem tegemoet. 16‘Wat is er aan de hand?’ vroeg Jezus. 17‘Meester,’ antwoordde een man, ‘ik wilde mijn zoon bij U brengen. Hij kan niet praten omdat er een boze geest in hem zit. 18Telkens als die geest hem de baas wordt, gooit hij hem op de grond. Dan staat het schuim hem op de mond, knarst hij met zijn tanden en wordt hij helemaal stijf. Ik heb uw leerlingen gevraagd of zij de boze geest wilden verjagen, maar dat lukte hun niet.’ 19Jezus zei: ‘O, wat een ongeloof! Hoelang moet Ik nog bij u blijven? Hoelang moet Ik nog geduld met u hebben? Kom, breng de jongen maar hier.’ 20Dat deden zij, maar zodra de boze geest Jezus zag, kreeg de jongen vreselijke stuiptrekkingen. Hij viel op de grond en rolde heen en weer, het schuim stond hem op de mond. 21‘Hoe lang heeft hij dit al?’ vroeg Jezus aan de vader. ‘Van jongsaf aan,’ antwoordde deze. 22‘De boze geest heeft hem vaak in het vuur en in het water laten vallen om hem te vermoorden. Heb medelijden met ons en doe iets als U kunt.’ 23‘Als U kunt?’ vroeg Jezus. ‘Voor wie gelooft, is alles mogelijk.’ 24‘Ik geloof!’ riep de man meteen. ‘En toch twijfel ik nog. Help mij!’ 25Jezus zag dat er steeds meer mensen bijkwamen. Hij zei tegen de boze geest: ‘Eruit! Jij, die dit kind doof en stom maakt. Eruit! En kom nooit meer in hem terug!’ 26De jongen gilde vreselijk en kreeg hevige stuiptrekkingen toen de boze geest uit hem wegging. Daarna lag hij zo stil dat het leek of hij dood was. De mensen begonnen al te mompelen: ‘Hij is dood.’ 27Maar Jezus nam hem bij de hand, trok hem overeind en de jongen stond op. 28Even later, toen Jezus met zijn leerlingen in een huis was, vroegen zij Hem: ‘Waarom hebben wij die boze geest niet uit die jongen kunnen verjagen?’ 29Jezus antwoordde: ‘Boze geesten gaan alleen maar op de vlucht voor gebed.’
30Vandaar reisden zij Galilea door langs allerlei binnenwegen om onopgemerkt te blijven. 31Jezus wilde met zijn leerlingen alleen zijn om hun bepaalde dingen uit te leggen. ‘Ik, de Mensenzoon, zal verraden worden en in handen van de mensen vallen,’ zei Hij. ‘Zij zullen Mij vermoorden, maar na drie dagen zal Ik uit de dood terugkomen.’ 32De leerlingen begrepen niet wat Hij daarmee bedoelde en durfden Hem er ook niet naar te vragen. 33Toen zij in Kafarnaüm waren gekomen, vroeg Hij aan zijn leerlingen: ‘Waar hebben jullie het onderweg over gehad?’ 34Zij durfden het niet te zeggen, want ze hadden lopen discussiëren wie van hen de belangrijkste was. 35Hij ging zitten en riep hen bij Zich. ‘Luister,’ zei Hij, ‘wie de eerste wil zijn, moet de allerlaatste zijn en iedereen dienen.’ 36Hij riep een kind bij Zich. Toen het tussen hen in stond, sloeg Hij zijn arm om het kind heen en zei: 37‘Wie uit liefde voor Mij zoʼn kind ontvangt, ontvangt Mij. En wie Mij ontvangt, ontvangt mijn Vader, die Mij gestuurd heeft.’
38Johannes zei: ‘Meester, wij hebben iemand gezien die uw naam gebruikte om boze geesten te verjagen. Wij hebben hem gezegd dat dat niet mocht, omdat hij niet bij ons hoort.’ 39Maar Jezus zei: ‘Houd hem niet tegen, want iemand die in mijn naam wonderen doet, zal niet vlug kwaad van Mij spreken. 40Wie niet tégen ons is, is vóór ons. 41Wie jullie een beker water geeft, omdat jullie bij Mij horen, zal vast en zeker een beloning krijgen. 42Maar als iemand een van deze jonge mensen die in Mij geloven, op het slechte pad brengt, zou het voor hem beter zijn met een zware molensteen om zijn hals in de zee te worden gegooid.
43Als uw hand of voet u tot slechte daden verleidt, hak hem dan af. Je kunt beter met één hand het eeuwige leven binnengaan, 44dan met twee handen in de hel terechtkomen, in het vuur dat nooit uitgaat. 45Als je voet je op het slechte pad brengt, hak hem dan af. Je kunt beter mank het eeuwige leven binnengaan, 46dan met twee voeten in de hel worden gegooid. 47En als je oog je op het slechte pad brengt, ruk het dan uit. Je kunt beter met één oog het Koninkrijk van God binnengaan, dan met twee ogen in de hel worden gegooid.
48Daar blijven de wormen vreten en gaat het vuur nooit uit. 49Iedereen zal met vuur gezouten en gelouterd worden. 50Zout is goed. Maar als het zijn kracht verliest, hoe moet je het dan smaak geven? Zorg ervoor het zout in jezelf te bewaren. Leef in vrede met elkaar.’
