Чудесный улов рыбы
(Мат. 4:18-22; Мк. 1:16-20)
1Однажды Исо стоял у Генисаретского озера5:1 Генисаретское озеро – также называлось Галилейским и Тивериадским., и народ, столпившись вокруг Него, слушал слово Всевышнего. 2Исо увидел у воды две лодки, которые принадлежали рыбакам, промывавшим невдалеке сети. 3Он вошёл в одну из лодок, которая принадлежала Шимону, и попросил того отплыть немного от берега. Затем Он сел и стал учить народ из лодки. 4Когда Исо закончил говорить, Он сказал Шимону:
– Отплыви на глубокое место и закинь сети для лова.
5Шимон ответил:
– Наставник, мы трудились всю ночь и ничего не поймали, но если Ты так говоришь, то я закину сети.
6И когда они сделали это, то поймали столько рыбы, что сети начали рваться. 7Они знаками стали звать на помощь товарищей из другой лодки. Те подплыли, и вместе они наполнили две лодки так, что лодки стали погружаться в воду. 8Когда Шимон Петрус это увидел, он пал к ногам Исо и сказал:
– Оставь меня, Повелитель, ведь я человек грешный!
9Он сказал так потому, что его и всех, кто вместе с ним ловил рыбу, объял ужас при виде столь обильного улова. 10Были поражены и товарищи Шимона: Якуб и Иохан, сыновья Завдая. Исо же сказал Шимону:
– Не бойся, отныне ты будешь ловить людей.
11И вытащив лодки на берег, они оставили всё и пошли за Ним.
Исцеление прокажённого
(Мат. 8:2-4; Мк. 1:40-44)
12Однажды, когда Исо находился в одном из городов, Ему встретился человек, покрытый проказой. Когда он увидел Исо, то пал на своё лицо и стал умолять Его:
– Господин, если Ты захочешь, Ты можешь меня очистить.
13Исо протянул руку и прикоснулся к нему, сказав:
– Хочу, очистись!
В тот же миг проказа сошла с этого человека, 14и Исо предупредил его никому об этом не рассказывать, но повелел:
– Пойди, покажись священнослужителю и принеси жертву за очищение, как это повелел Мусо5:14 См. Лев. 14:1-32.. Так люди удостоверятся, что ты исцелён5:14 Букв.: «…повелел Мусо, во свидетельство им». Это также можно понять, как «во свидетельство священнослужителям»..
15Однако слух об Исо распространялся всё шире, и люди толпами шли к Нему, чтобы послушать Его и исцелиться от болезней. 16Исо же часто уходил в безлюдные места и молился.
Исцеление парализованного и прощение его грехов
(Мат. 9:2-8; Мк. 2:3-12)
17Однажды, когда Исо учил, рядом сидели блюстители Закона5:17 Блюстители Закона (букв.: «фарисеи») – религиозная партия, которую отличало неукоснительное выполнение законов Таврота, следование обычаям предков и строгое соблюдение ритуальной чистоты. и учители Таврота, которые собрались из всех селений Галилеи, Иудеи и из Иерусалима. С Исо была сила Вечного, чтобы исцелять больных. 18И тут пришли несколько человек, неся на постели парализованного, и пытались внести его в дом, чтобы положить перед Исо. 19Но из-за толпы они не смогли этого сделать, и тогда они поднялись на крышу и, разобрав черепицу, опустили парализованного на постели в середину толпы, прямо перед Исо. 20Когда Исо увидел их веру, Он сказал больному:
– Друг, прощаются тебе твои грехи!
21Блюстители Закона и учители Таврота подумали про себя:
– За кого Он Себя принимает, что так кощунствует? Кто, кроме Всевышнего, может прощать грехи?
22Узнав, о чём они думают, Исо ответил им:
– Что у вас за мысли в сердце? 23Вы, наверное, думаете, что сказать «Прощаются тебе твои грехи» намного легче, чем сказать «Встань и ходи». 24Но чтобы вы знали, что Ниспосланный как Человек5:24 Ниспосланный как Человек (букв.: «Сын Человека») – один из титулов Масеха, восходящий к книге пророка Дониёла (см. Дон. 7:13-14; ср. Мат. 26:64). Исо всегда употреблял этот титул применительно к Себе. Так Он давал понять, что это о Нём говорится у Дониёла, что Он и есть Тот Царь над всеми народами, Чьё Царство будет вечным. имеет власть на земле прощать грехи… – И тут Исо обратился к парализованному человеку:
– Говорю тебе, встань, возьми свою постель и иди домой.
25Тот сразу же у всех на глазах встал, взял то, на чём лежал, и пошёл домой, прославляя Всевышнего. 26Всех охватило изумление, и они прославляли Всевышнего. Объятые страхом, они говорили:
– Невероятные вещи видели мы сегодня.
Обед в доме у Леви
(Мат. 9:9-13; Мк. 2:14-17)
27Выйдя из этого дома, Исо увидел сборщика налогов по имени Леви, сидевшего на месте сбора таможенных пошлин.
– Следуй за Мной, – сказал ему Исо. 28Тот встал, оставил всё и пошёл за Ним. 29Потом Леви устроил у себя дома большой пир для Исо. На пир собралось много сборщиков налогов и другого народа. Они возлежали вместе с Исо. 30Блюстители же Закона и те учители Таврота, которые принадлежали к их партии, возмущённо спрашивали учеников Исо:
– Почему вы едите и пьёте со сборщиками налогов и с грешниками?
31Исо ответил им:
– Не здоровым нужен врач, а больным. 32Я пришёл призвать к покаянию не праведников, а грешников.
О посте
(Мат. 9:14-17; Мк. 2:18-22)
33Тогда они сказали Исо:
– Ученики Яхьё и блюстителей Закона часто постятся и молятся, а Твои ученики – едят и пьют.
34Исо ответил им так:
– Разве можно заставить гостей на свадьбе поститься, пока с ними жених?5:34 То есть пока Исо (жених) находился с верующими, им не нужно было печалиться и держать пост. 35Но наступит время, когда жених будет взят от них, вот тогда, в те дни, они и будут поститься.
36Он также рассказал им притчу:
– Никто не пришивает заплату к старому плащу, оторвав для этого кусок от нового. Если он это сделает, то он и новый плащ испортит, и к старому заплата не подойдёт. 37И никто не наливает молодое вино в старые бурдюки, иначе молодое вино прорвёт их – оно вытечет, а бурдюки пропадут. 38Нет, молодое вино льют в новые бурдюки. 39И никто, пьющий старое вино, не захочет молодого, потому что скажет: «Старое лучше».
Jezus geneest zieken
1Op een dag was Hij bij het meer van Galilea. De mensen drongen van alle kanten tegen Hem op, want zij wilden horen wat Hij over God zou vertellen. 2Hij zag twee boten liggen die half uit het water waren getrokken. De vissers stonden iets verderop hun netten schoon te spoelen. 3Jezus stapte in de boot van Simon en vroeg of hij Hem een stukje van de oever wilde afduwen. Daarna ging Hij zitten om de mensen meer over God te vertellen. 4Toen Hij was uitgesproken, zei Hij tegen Simon: ‘Vaar het meer eens op naar diep water en gooi daar jullie netten uit.’ 5‘Maar Meester,’ antwoordde Simon, ‘wij zijn de hele nacht aan het vissen geweest en hebben niets gevangen! Maar omdat U het zegt, zal ik het nog eens proberen.’ 6Zij deden wat Jezus had gezegd en vingen zoveel vis dat hun netten begonnen te scheuren. 7Zij wenkten de mannen in de andere boot om hen te komen helpen. Even later was in beide boten zoveel vis dat die bijna zonken. 8Simon Petrus was hiervan zo onder de indruk dat hij voor Jezus op de knieën viel en zei: ‘Ga maar van mij weg, Here. Ik ben veel te slecht om bij U in de buurt te zijn.’ 9De andere mannen konden het ook bijna niet geloven dat zij zoveel vis hadden gevangen. 10Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten, wisten niet wat ze zagen. Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang meer. Van nu af aan zul je een visser van mensen worden.’ 11De mannen trokken hun boten op de wal, lieten alles voor wat het was en gingen met Jezus mee.
12In een van de stadjes waar zij kwamen, viel hun oog op een man die helemaal melaats was. Toen de man Jezus zag aankomen, viel hij voor Hem neer met zijn gezicht in het stof. ‘Here,’ smeekte hij, ‘als U wilt, kunt U mij genezen.’ 13Jezus stak zijn hand uit, raakte de man aan en zei: ‘Natuurlijk wil Ik dat. Wees genezen van deze ziekte.’ En de melaatsheid verdween onmiddellijk. 14Jezus zei dat hij er met niemand over mocht praten. ‘Ga naar de priester en laat u onderzoeken. Doe wat in de wet van Mozes staat en breng het offer voor de genezing van melaatsheid. Dan zal niemand kunnen ontkennen dat u genezen bent.’ 15Toch wist iedereen binnen de kortste tijd wat voor kracht er van Jezus uitging. Van alle kanten stroomden de mensen toe om te luisteren naar wat Hij zei en om genezen te worden. 16Maar Hij trok Zich terug. Hij wilde ergens alleen zijn om te bidden.
17Toen Jezus op een dag de mensen weer over God vertelde, zaten er ook Farizeeën en bijbelgeleerden te luisteren. Het leek wel of zij overal vandaan kwamen. Uit Galilea, Judea en uit Jeruzalem. Jezus was vol van Gods genezende kracht. 18Er kwamen enkele mannen met een verlamde op een draagbed. 19Zij probeerden hem het huis binnen te dragen tot vlakbij Jezus. Maar er stonden zoveel mensen dat het niet lukte. Daarom gingen zij het platte dak op en haalden daar enkele tegels weg. Vervolgens lieten zij de man op zijn draagbed door het gat zakken tot vlak voor de voeten van Jezus. 20Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de verlamde man: ‘Vriend, uw zonden zijn vergeven.’ 21‘Wat denkt die man wel?’ mopperden de Farizeeën en bijbelgeleerden. ‘Hij beledigt God! Wie kan zonden vergeven dan God alleen?’ 22Jezus wist wel wat in hen omging en vroeg: ‘Wat gaat er in uw hart om? 23Wat is makkelijker? Te zeggen: “Uw zonden zijn u vergeven,” of: “Sta op en loop”? 24Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon macht heeft om zonden te vergeven.’ Hij zei tegen de verlamde: ‘Sta op, neem uw bed en ga naar huis.’ 25Op hetzelfde moment, terwijl iedereen met grote ogen toekeek, stond de man op. Hij nam zijn bed onder de arm en liep naar huis. Hij juichte van blijdschap en prees God voor dit wonder. 26De omstanders wisten niet wat ze zagen. Ook zij prezen God en zeiden vol ontzag: ‘We hebben vandaag ongelooflijke dingen gezien.’
27Kort daarna reisde Jezus verder. Onderweg zag Hij Levi, een tolontvanger, voor zijn tolhuis zitten. 28Jezus zei tegen hem: ‘Kom, ga met Mij mee.’ Levi stond op, liet alles achter en ging met Hem mee. 29Enige tijd later organiseerde Levi een grote feestmaaltijd ter ere van Jezus. Onder de genodigden waren ook veel tolontvangers. 30De Farizeeën en bijbelgeleerden zeiden tegen Jezusʼ leerlingen: ‘Onbegrijpelijk dat u met zulk soort mensen aan tafel gaat.’
31Toen nam Jezus het woord: ‘Weet u wie een dokter nodig hebben? Zieke mensen, maar gezonde niet. 32Ik ben gekomen om zondaars uit te nodigen een nieuw leven te beginnen, niet degenen die Gods wil al doen.’
33Zij hadden er ook kritiek op dat Jezusʼ leerlingen gewoon aten en dronken in plaats van te vasten en te bidden. ‘Wat een verschil met de leerlingen van Johannes de Doper en die van ons!’ zeiden zij. 34Jezus vroeg: ‘Wilt u dat de bruiloftsgasten vasten, terwijl de bruidegom nog bij hen is? 35Maar er komt een dag dat de bruidegom gedood zal worden. Dan zullen ze niet willen eten.’ 36Om duidelijk te maken wat Hij precies bedoelde, gaf Hij hun dit voorbeeld: ‘Men knipt toch niet een stuk uit een nieuwe jas om er een oude mee te verstellen? Dat zou zonde zijn van die nieuwe jas. En de oude jas zou er toch niet mee gemaakt kunnen worden, omdat de nieuwe stof zou gaan krimpen. Zowel de oude jas als de nieuwe lap zouden scheuren. 37Men doet ook geen jonge wijn in oude leren zakken. Want door het gisten van de jonge wijn zou het oude, stugge leer gaan scheuren. 38Zowel de oude zakken als de jonge wijn zouden verloren gaan. Nee, jonge wijn hoort in nieuwe zakken. 39Als iemand van de oude wijn heeft gedronken, wil hij de nieuwe niet eens proeven. Hij vindt de oude goed genoeg.’
