Вопрос о власти Исо Масеха
(Мат. 21:23-27; Мк. 11:27-33)
1В один из дней, когда Исо учил в храме, проповедуя Радостную Весть, к Нему пришли главные священнослужители и учители Таврота со старейшинами.
2– По какому праву Ты всё это делаешь, и кто дал Тебе такое право? – спросили они. 3В ответ Исо сказал:
– Я тоже задам вам вопрос. Скажите, 4обряд погружения в воду20:4 Или: «обряд омовения»., который совершал Яхьё, был от Всевышнего20:4 Букв.: «с Небес». Во избежание напрасного употребления имени Всевышнего (см. Исх. 20:7) иудеи часто заменяли его словом «Небеса» (см., напр., 15:18). или от людей?
5Они стали совещаться между собой:
– Если мы скажем: «От Всевышнего», то Он спросит: «Почему же вы ему не поверили?» 6Если скажем: «От людей», то весь народ побьёт нас камнями, ведь они убеждены, что Яхьё был пророком.
7– Мы не знаем от кого, – ответили они.
8– Тогда и Я вам не скажу, по какому праву Я всё это делаю, – сказал им Исо.
Притча о злых виноградарях
(Мат. 21:33-46; Мк. 12:1-12)
9Он начал рассказывать народу притчу:
– Один человек посадил виноградник20:9 Ср. Ис. 5:1-7.. Он отдал его внаём виноградарям, а сам уехал в далёкую страну на долгое время. 10Когда пришло время, он послал раба к виноградарям, чтобы они дали причитающуюся ему часть урожая. Виноградари же избили раба и отослали его с пустыми руками. 11Он послал другого раба, но они и этого избили, поиздевались над ним и отослали с пустыми руками. 12Он послал третьего раба. Они и этого изранили и выбросили из виноградника.
13Тогда хозяин виноградника подумал: «Что же мне делать? Пошлю своего любимого сына, может, хоть его они устыдятся». 14Когда же виноградари увидели сына, они решили: «Это наследник. Давайте убьём его, чтобы наследство стало нашим». 15Они выбросили его из виноградника и убили. Что теперь сделает с ними хозяин виноградника? 16Конечно же, он придёт и убьёт тех виноградарей, а виноградник отдаст другим.
Слышавшие это воскликнули:
– Пусть этого не случится!
17Но Исо, взглянув на них, сказал:
– Что означают слова Писания:
«Камень, Который отвергли строители,
стал краеугольным»?20:17 Заб. 117:22.
18Каждый, кто упадёт на Тот Камень, разобьётся вдребезги, а на кого Он упадёт, того раздавит.
19Учители Таврота и главные священнослужители, поняв, что эту притчу Исо рассказал о них, хотели немедленно арестовать Его, но побоялись народа.
Вопрос об уплате налогов
(Мат. 22:15-22; Мк. 12:13-17)
20Они стали внимательно следить за Исо и подослали к Нему людей, которые, притворясь искренними, попытались бы подловить Его на слове, чтобы можно было отдать Его во власть римского наместника. 21Те спросили Исо:
– Учитель, мы знаем, что Ты правильно говоришь и учишь. Ты беспристрастен и истинно учишь пути Всевышнего. 22Следует ли нам платить дань римскому императору или нет?
23Исо видел их лукавство и сказал:
24– Покажите Мне серебряную монету20:24 Букв.: «динарий».. Кто на ней изображён и чьё на ней имя?
– Императора, – ответили они.
25– Вот и отдавайте императору то, что принадлежит императору, а Всевышнему – то, что принадлежит Всевышнему, – сказал Он им. 26Они не могли подловить Его перед народом ни на каком Его слове, и, удивлённые Его ответом, замолчали.
Вопрос о воскресении мёртвых
(Мат. 22:23-33; Мк. 12:18-27)
27К Исо подошли несколько саддукеев20:27 Саддукеи – аристократическая религиозная партия иудеев, члены которой отвергали идею воскресения мёртвых, не верили в ангелов и в духов. Саддукеи имели огромное влияние в Высшем Совете иудеев., которые утверждают, что нет воскресения мёртвых. Они спросили Его:
28– Учитель, Мусо написал, что если у кого-либо умрёт брат, у которого была жена, но не было детей, то он должен жениться на вдове и восстановить род своему брату20:28 См. Втор. 25:5-6.. 29Так вот, было семеро братьев. Первый брат женился и умер бездетным. 30Затем второй 31и третий женились на ней, и так все семеро. И все они умерли, не оставив после себя детей. 32Потом умерла и женщина. 33Итак, после воскресения, чьей женой она будет, ведь все семеро были женаты на ней?
34Исо ответил им:
– Люди этого века женятся и выходят замуж. 35Те же, кто удостоится жить в будущем веке и будет воскрешён из мёртвых, не будут ни жениться, ни выходить замуж, 36и умереть уже не смогут, но будут подобны ангелам. Они сыны Всевышнего, потому что участвуют в воскресении. 37А то, что мёртвые воскресают, показал Мусо в истории с терновым кустом, когда он назвал Вечного «Богом Иброхима, Богом Исхока и Богом Якуба»20:37 Исх. 3:6.. 38Он Бог не мёртвых, а живых, потому что для Него все живы!
39Некоторые из учителей Таврота сказали:
– Хорошо Ты ответил, Учитель!
40И больше уже никто не решался задавать Ему вопросы.
Масех – Повелитель Довуда
(Мат. 22:41-46; Мк. 12:35-37)
Затем Исо спросил их:
41– Почему говорят, что Масех – лишь сын Довуда? 42Ведь сам Довуд сказал в книге Забур:
«Вечный сказал моему Повелителю:
сядь по правую руку от Меня,
43пока Я не повергну всех врагов Твоих
к ногам Твоим»20:42-43 Заб. 109:1..
44Итак, Довуд называет Масеха Повелителем. Как же в таком случае Он может быть всего лишь его сыном?
Предостережение от лицемерия
(Мат. 23:1-7; Мк. 12:38-39)
45Весь народ слушал Исо, а Он сказал Своим ученикам:
46– Остерегайтесь учителей Таврота. Они любят наряжаться в длинные одежды и любят, когда их приветствуют в людных местах. Они сидят на самых почётных местах в молитвенных домах и на званых обедах. 47Они разоряют дома вдов и напоказ долго молятся. Таких ждёт очень суровое наказание.
ปัญหาเรื่องสิทธิอำนาจของพระเยซู
(มธ.21:23-27; มก.11:27-33)
1วันหนึ่งขณะพระเยซูทรงสอนประชาชนอยู่ในลานพระวิหารและประกาศข่าวประเสริฐ พวกหัวหน้าปุโรหิต ธรรมาจารย์ และผู้อาวุโสมาหาพระองค์ 2และทูลว่า “จงบอกเราว่าท่านทำสิ่งเหล่านี้โดยอาศัยสิทธิอำนาจใด? ใครให้สิทธิอำนาจนี้แก่ท่าน?”
3พระองค์ตรัสตอบว่า “เราจะถามท่านสักข้อเช่นกัน จงบอกเราว่า 4บัพติศมาของยอห์นมาจากสวรรค์หรือจากมนุษย์?”
5พวกเขาหารือกันว่า “ถ้าเราตอบว่า ‘มาจากสวรรค์’ เขาก็จะถามว่า ‘ทำไมท่านไม่เชื่อยอห์น?’ 6แต่ถ้าเราตอบว่า ‘มาจากมนุษย์’ ประชาชนทั้งปวงก็จะเอาหินขว้างเรา เพราะพวกเขาเชื่อว่ายอห์นเป็นผู้เผยพระวจนะ”
7ดังนั้นพวกเขาจึงทูลตอบว่า “เราไม่ทราบว่ามาจากไหน”
8พระเยซูตรัสว่า “เราก็จะไม่บอกพวกท่านเช่นกันว่าเราอาศัยสิทธิอำนาจใดที่ทำสิ่งเหล่านี้”
คำอุปมาเรื่องผู้เช่าสวน
(มธ.21:33-46; มก.12:1-12)
9แล้วพระองค์ตรัสคำอุปมาให้ประชาชนฟังว่า “ชายคนหนึ่งทำสวนองุ่นให้ชาวสวนเช่า แล้วจากไปต่างแดนเสียนาน 10เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว เขาก็ส่งคนรับใช้ไปหาผู้เช่าเพื่อรับส่วนแบ่งของผลผลิตจากสวนองุ่น แต่พวกผู้เช่าทุบตีและไล่คนรับใช้นั้นกลับมามือเปล่า 11เขาส่งคนรับใช้อีกคนไป พวกเขาก็ทุบตีคนรับใช้นั้น ทำให้อับอายขายหน้า และไล่กลับมามือเปล่าอีก 12เขายังส่งคนที่สามไปอีก พวกนั้นก็ทำร้ายคนรับใช้นั้นและโยนออกมา
13“แล้วเจ้าของสวนองุ่นจึงกล่าวว่า ‘เราจะทำอย่างไรดี? เราจะส่งบุตรชายที่รักของเราไป บางทีพวกนั้นจะเคารพเขา’
14“แต่เมื่อผู้เช่าเห็นบุตรชายของเจ้าของสวนก็ปรึกษากันว่า ‘นี่ไงทายาท ให้เราฆ่าเขา แล้วมรดกจะตกเป็นของเรา’ 15ดังนั้นพวกเขาจึงจับบุตรชายเจ้าของสวนโยนออกมานอกสวนองุ่นแล้วฆ่า
“แล้วเจ้าของสวนจะทำอย่างไรกับคนพวกนั้น? 16เขาย่อมจะมาฆ่าพวกผู้เช่าเหล่านั้น และให้คนอื่นเช่าสวนองุ่นนี้”
เมื่อประชาชนได้ยินดังนี้ก็ทูลว่า “ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย!”
17พระเยซูทอดพระเนตรตรงไปที่พวกเขาและตรัสว่า “ก็แล้วที่เขียนไว้นั้นหมายความว่าอย่างไร? ที่ว่า
“ ‘ศิลาซึ่งช่างก่อได้ทิ้งแล้ว
บัดนี้กลับกลายเป็นศิลามุมเอก20:17 หรือศิลาหัวมุม’20:17 สดด.118:22
18ทุกคนที่ตกทับศิลานั้นจะแหลกเป็นชิ้นๆ แต่ศิลานี้ตกทับผู้ใด ผู้นั้นจะแหลกลาญ”
19พวกธรรมาจารย์และพวกหัวหน้าปุโรหิตหาทางจะจับกุมพระองค์ทันที เพราะรู้ว่าพระองค์ตรัสคำอุปมานี้ว่าพวกตน แต่พวกเขากลัวประชาชน
การเสียภาษีแก่ซีซาร์
(มธ.22:15-22; มก.12:13-17)
20พวกเขาจับตาดูพระองค์อย่างใกล้ชิดโดยส่งคนสอดแนมซึ่งแสร้งทำเป็นคนซื่อตรงมา หวังจะจับผิดถ้อยคำของพระเยซู จะได้มอบพระองค์ไว้ในอำนาจและการพิพากษาของผู้ว่าการ 21คนสอดแนมนั้นจึงมาทูลถามพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ เรารู้ว่าท่านพูดและสอนสิ่งที่ถูกต้อง ไม่เข้าข้างใคร แต่สอนทางของพระเจ้าตามความจริง 22เป็นการถูกต้องหรือไม่ที่เราจะเสียภาษีให้แก่ซีซาร์?”
23พระเยซูทรงรู้ทันอุบายของพวกเขา จึงตรัสว่า 24“ไหนเอาเงินหนึ่งเหรียญเดนาริอันมาให้เราดูซิ รูปและคำจารึกบนเหรียญเป็นของใคร?”
25พวกเขาทูลว่า “ของซีซาร์” พระองค์จึงตรัสว่า “ของของซีซาร์จงให้แก่ซีซาร์ และของของพระเจ้าจงถวายแด่พระเจ้า”
26พวกเขาไม่สามารถจับผิดสิ่งที่พระองค์ตรัสต่อสาธารณชนได้ และต้องนิ่งอึ้งเพราะประหลาดใจในคำตอบของพระองค์
เรื่องการเป็นขึ้นจากตายและการแต่งงาน
(มธ.22:23-33; มก.12:18-27)
27บางคนในพวกสะดูสีซึ่งกล่าวว่าไม่มีการเป็นขึ้นจากตาย มาทูลถามพระเยซูว่า 28“ท่านอาจารย์ โมเสสเขียนสั่งพวกเราไว้ว่า ถ้าชายใดเสียชีวิตไปโดยไม่มีบุตร พี่ชายหรือน้องชายของเขาต้องแต่งงานกับภรรยาม่ายเพื่อจะมีบุตรสืบสกุลให้ผู้นั้น 29คราวนี้มีพี่น้องเจ็ดคน พี่คนโตแต่งงานแล้วตายไปโดยไม่มีบุตร 30คนที่สอง 31และจากนั้นคนที่สามได้รับนางมาเป็นภรรยา และเป็นอย่างนั้นถัดมาเรื่อยๆ จนถึงคนที่เจ็ด ทั้งหมดล้วนตายโดยไม่มีบุตร 32ในที่สุดหญิงนั้นก็ตายด้วย 33แล้วเมื่อเป็นขึ้นจากตาย หญิงนี้จะเป็นภรรยาของใคร ในเมื่อทั้งเจ็ดคนล้วนได้นางเป็นภรรยา?”
34พระเยซูทรงตอบว่า “คนยุคนี้แต่งงาน ยกให้เป็นสามีภรรยากัน 35แต่ผู้ที่สมควรมีส่วนในยุคนั้นและในการเป็นขึ้นจากตาย จะไม่แต่งงานหรือยกให้เป็นสามีภรรยากัน 36และพวกเขาจะไม่ตายอีกเลย เพราะจะเป็นเหมือนทูตสวรรค์ พวกเขาเป็นบุตรของพระเจ้าเนื่องจากเป็นบุตรแห่งการเป็นขึ้นจากตาย 37แต่ในเรื่องพุ่มไม้นั้น แม้กระทั่งโมเสสยังแสดงให้เห็นว่าคนตายเป็นขึ้นมาใหม่ เพราะเขาเรียกองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า ‘พระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ’20:37 อพย.3:6 38พระองค์ไม่ใช่พระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น เพราะสำหรับพระองค์แล้ว คนทั้งปวงเป็นอยู่”
39ธรรมาจารย์บางคนทูลว่า “ท่านอาจารย์ ท่านพูดดีแล้ว!” 40และไม่มีใครกล้าทูลถามพระองค์อีก
พระคริสต์เป็นบุตรของใคร
(มธ.22:41—23:7; มก.12:35-40)
41จากนั้นพระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาบอกว่าพระคริสต์20:41 หรือพระเมสสิยาห์เป็นบุตรของดาวิด? 42ดาวิดเองได้ประกาศไว้ในพระธรรมสดุดีว่า
“ ‘พระเจ้าตรัสกับองค์พระผู้เป็นเจ้า
ของข้าพเจ้าว่า
“จงนั่งที่ขวามือของเรา
43จนกว่าเราจะทำให้ศัตรูของเจ้า
เป็นแท่นวางเท้าของเจ้า” ’20:43 สดด.110:1
44ในเมื่อดาวิดเรียกพระองค์ว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า’ แล้วพระองค์จะเป็นบุตรของดาวิดได้อย่างไร?”
45ขณะประชาชนทั้งปวงกำลังฟังอยู่ พระเยซูตรัสกับเหล่าสาวกของพระองค์ว่า 46“จงระวังพวกธรรมาจารย์ พวกเขาชอบใส่เสื้อชุดยาวเดินไปมา ชอบให้ผู้คนมาคำนับทักทายในย่านตลาด ชอบนั่งในที่ที่สำคัญที่สุดในธรรมศาลาและที่อันทรงเกียรติในงานเลี้ยง 47เขาริบบ้านของหญิงม่าย และแสร้งอธิษฐานยืดยาวให้คนเห็น คนเช่นนี้จะถูกลงโทษอย่างหนักที่สุด”
