Исход 33 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исход 33:1-23

1Вечный сказал Мусо:

– Покинь это место, ты и народ, который ты вывел из Египта, и иди в землю, которую Я клялся дать Иброхиму, Исхоку и Якубу, сказав: «Я дам её твоим потомкам». 2Я пошлю перед тобой Ангела и прогоню ханонеев, аморреев, хеттов, перизеев, хивеев и иевусеев. 3Идите в землю, где течёт молоко и мёд. Но Я не пойду с вами, чтобы не погубить вас в дороге, потому что вы – упрямый народ.

4Услышав эти грозные слова, народ зарыдал, и никто не надевал украшений. 5Ведь Вечный сказал Мусо:

– Скажи исроильтянам: «Вы – упрямый народ. Даже если бы Я прошёл с вами хоть немного, Я погубил бы вас. Снимите же украшения, а Я решу, что делать с вами».

6И у горы Синай33:6 Букв.: «у горы Хорив». Хорив – другое название горы Синай. исроильтяне сняли свои украшения.

Шатёр встречи

7Мусо поставил шатёр за лагерем, поодаль, и называл его «шатёр встречи». Всякий, кто хотел спросить Вечного, шёл к шатру встречи за лагерь. 8Всякий раз, когда Мусо шёл к шатру, народ поднимался и, стоя у входа в свои шатры, смотрел на Мусо, пока тот не входил в шатёр. 9Когда Мусо входил в шатёр, облачный столб опускался и стоял у входа, пока Вечный говорил с Мусо. 10Когда народ видел у входа в шатёр облачный столб, они вставали и кланялись у входа в свои шатры. 11Вечный говорил с Мусо лицом к лицу, как человек говорит со своим другом. Потом Мусо возвращался в лагерь, но его молодой помощник Иешуа, сын Нуна, не покидал шатра.

Мусо и слава Вечного

12Мусо сказал Вечному:

– Ты велел мне: «Веди этот народ», но не дал знать, кого пошлёшь со мной. Ты сказал: «Я знаю тебя по имени. Ты нашёл у Меня милость». 13Если так, то научи меня Твоим путям, чтобы мне познавать Тебя и находить у Тебя милость и впредь. Вспомни: эти люди – Твой народ.

14Вечный ответил:

– Я Сам пойду с тобой и дам тебе покой.

15Тогда Мусо сказал:

– Если Ты не пойдёшь с нами, то и не выводи нас отсюда. 16Откуда станет известно, что Ты благосклонен ко мне и Своему народу, если Ты не пойдёшь с нами? Что ещё отличит меня и Твой народ от прочих народов на земле?

17Вечный сказал Мусо:

– Я сделаю то, о чём ты просишь, потому что благосклонен к тебе и знаю тебя по имени.

18Тогда Мусо сказал:

– Прошу, покажи мне Свою славу.

19Вечный сказал:

– Я покажу всё Своё великолепие и возвещу Своё имя – Вечный. Я проявлю милосердие к тем, к кому Я хочу его проявить, и помилую тех, кого Я хочу помиловать. 20Но лица Моего ты не увидишь, потому что никто не может увидеть Меня и остаться в живых.

21Вечный сказал:

– Вот место рядом со Мной – встань тут на скале. 22Когда будет проходить Моя слава, Я поставлю тебя в расселину скалы и покрою тебя рукой, пока не пройду. 23Когда Я уберу руку, ты увидишь Меня сзади, но Моего лица не будет видно.

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 33:1-23

1Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Halin ka sa sini nga lugar, upod sa mga tawo nga ginpaguwa mo sa Egipto, kag kadto kamo sa duta nga ginsumpa ko nga ihatag kay Abraham, Isaac, kag Jacob. Nagsiling ako sa ila sadto nga ihatag ko ini nga duta sa ila mga kaliwat. 2Paunahon ko ang anghel sa inyo, kag tabugon ko ang mga Canaanhon, mga Amornon, mga Hithanon, mga Periznon, mga Hivhanon, kag mga Jebusnon 3sa sina nga duta nga maayo kag mapatubason.33:3 duta… mapatubason: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos. Kamo lang ang magkadto didto; indi ako mag-upod sa inyo kay mga matig-a kamo sang ulo, kag basi kon pamatyon ko pa kamo sa dalan.”

4Sang mabatian sang mga tawo ining masakit nga mga pulong, nagpangasubo gid sila kag wala sila magsul-ob sang ila mga alahas. 5Kay nagsugo ang Ginoo kay Moises nga ihambal niya ini sa mga Israelinhon: “Mga matig-a kamo sing ulo nga mga tawo. Kon updan ko kamo bisan sa malip-ot lang nga tion, basi kon mapatay ko pa kamo. Karon, panghuksa ninyo ang inyo mga alahas hasta nga makadesisyon ako kon ano ang akon himuon sa inyo.” 6Gani ginpanghukas sang mga Israelinhon ang ila mga alahas didto sa Bukid sang Horeb.

Ang Tolda nga Ginapakigkitaan

7Kinabatasan na ni Moises nga magpatindog sang Tolda nga medyo malayo sa kampo. Ini nga Tolda ginatawag nga “Tolda nga Ginapakigkitaan.” Ang bisan sin-o nga gusto makahibalo sang kabubut-on sang Ginoo nagakadto sa sini nga Tolda. 8Kon magsulod si Moises sa Tolda, nagatindog ang mga tawo sa puwertahan sang ila mga tolda. Ginatan-aw nila si Moises hasta nga makasulod siya sa Tolda. 9Kag samtang didto si Moises sa sulod, nagapaidalom ang panganod nga daw haligi sa puwertahan sang Tolda samtang nagapakighambal ang Ginoo kay Moises. 10Kag kon makita sang mga tawo ang panganod nga daw haligi sa puwertahan sang Tolda, nagatindog sila kag nagasimba sa Ginoo sa may puwertahan sang ila mga tolda. 11Kon magpakigsugilanon ang Ginoo kay Moises, daw sa nagaatubangay gid sila, pareho sa mag-abyan nga nagaestoryahanay. Pagkatapos nagabalik si Moises sa kampo, pero ang bataon niya nga kabulig nga si Josue, nga anak ni Nun, nagapabilin sa Tolda.

Nakita ni Moises ang Gamhanan nga Presensya sang Dios

12Nagsiling si Moises sa Ginoo, “Permi mo ako ginahambalan nga pangunahan ko ini nga katawhan sa pagkadto sa duta nga imo ginpromisa, pero wala mo pa ako ginpahibalo kon sin-o ang paupdon mo sa akon. Nagsiling ka pa nga kilala mo gid ako kag nalipay ka sa akon. 13Kon matuod nga nalipay ka sa akon, tudlui ako sang imo mga pamaagi agod makilala ko ikaw kag agod malipay pa gid ikaw sa akon. Dumduma nga ini nga nasyon imo katawhan.” 14Nagsabat ang Ginoo, “Ako mismo ang magaupod sa imo, kag hatagan ko ikaw sang kapahuwayan.” 15Nagsiling si Moises sa iya, “Kon indi ka mag-upod sa amon, indi kami pagpahalina sa sini nga lugar. 16Kay paano mahibaluan sang iban nga nalipay ka sa akon kag sa imo katawhan kon indi mo kami pag-updan? Kag paano nila mahibaluan nga espesyal kami nga katawhan sang sa iban nga mga katawhan sa kalibutan?”

17Nagsabat ang Ginoo kay Moises, “Himuon ko ang ginapangayo mo, kay nalipay ako sa imo, kag kilala ko gid ikaw.” 18Dayon nagsiling si Moises, “Karon, ipakita sa akon ang imo gamhanan nga presensya.”

19Nagsabat ang Ginoo, “Ipakita ko sa imo ang tanan ko nga kaayo, kag imitlang ko sa imo ang akon ngalan, ang Ginoo. Kaluoyan ko ang gusto ko nga kaluoyan. 20Pero indi mo makita ang akon nawong kay wala sing tawo nga makakita sa akon nga mabuhi.”

21Dayon nagsiling ang Ginoo, “Tindog ka diri sa dako nga bato malapit sa akon. 22Kag samtang nagalabay ang akon gamhanan nga presensya, isulod ko ikaw sa guhab sang bato kag tabunan ko ikaw sang akon kamot hasta nga makaagi ako. 23Dayon kuhaon ko ang akon kamot kag makita mo ang akon likod, pero indi ang akon nawong.”