Переход через море
1Вечный сказал Мусо:
2– Скажи исроильтянам, чтобы они повернули назад и остановились у Пи-Хахирот, между Мигдолом и морем. Пусть они расположатся у моря, прямо перед Баал-Цефоном. 3Фараон подумает: «Исроильтяне блуждают по этой земле в растерянности, окружённые пустыней». 4Я сделаю сердце фараона упрямым, и он погонится за ними. И тогда, победив фараона с его войском, Я прославлюсь. Тогда египтяне узнают, что Я – Вечный.
Исроильтяне так и сделали. 5Когда царю Египта сказали, что народ Исроила убежал, фараон и его приближённые настроились против исроильтян и сказали:
– Что мы сделали? Мы отпустили исроильтян и лишились работников!
6Фараон запряг колесницу и взял с собой войско. 7Он взял шестьсот отборных колесниц и все остальные колесницы Египта с их начальниками. 8Вечный наполнил сердце фараона, царя Египта, упрямством, и он погнался за исроильтянами, которые смело покидали Египет. 9Войско египтян со всеми лошадьми фараона, колесницами и всадниками погналось за исроильтянами и настигло их, когда они расположились лагерем у моря, рядом с Пи-Хахиротом, напротив Баал-Цефона.
10Когда фараон приблизился, исроильтяне оглянулись и увидели, что египтяне преследуют их. Они очень испугались и стали взывать к Вечному. 11Они сказали Мусо:
– Разве в Египте не было могил, что ты повёл нас умирать в пустыню? Что ты сделал с нами, выведя нас из Египта? 12Разве мы не говорили тебе в Египте: «Оставь нас в покое. Дай нам служить египтянам?» Лучше бы нам оставаться рабами у египтян, чем умирать в пустыне!
13Мусо ответил народу:
– Не бойтесь. Стойте твёрдо, и вы увидите, как Вечный спасёт вас сегодня. Египтян, которых вы видите сейчас, вы не увидите больше никогда. 14Будьте спокойны, Вечный будет сражаться за вас.
15Вечный сказал Мусо:
– Зачем ты взываешь ко Мне? Вели исроильтянам идти вперёд. 16Подними посох, простри руку над морем, и оно разделится. Тогда исроильтяне смогут пройти через море, как по суше. 17А Я сделаю египтян упрямыми, и они пойдут за вами. Я прославлюсь, победив фараона и его войско с его колесницами и всадниками. 18Египтяне узнают, что Я – Вечный, когда Я прославлюсь, победив фараона с его колесницами и всадниками.
19Ангел Всевышнего, Который шёл перед исроильским войском, пошёл позади него. Облачный столб тоже передвинулся со своего места и оказался позади них, 20между войсками Египта и Исроила. Всю ночь облако давало тьму одной стороне и свет другой, и всю ночь свет и тьма не могли сойтись.
21Мусо простёр руку над морем, а Вечный всю ночь отгонял море сильным восточным ветром и превратил его в сушу. Воды разделились, 22и исроильтяне прошли через море, как по суше: одна стена воды стояла у них справа, а другая – слева. 23Египтяне погнались за ними. Лошади, колесницы со всадниками фараона ринулись в море за исроильтянами. 24Перед самым рассветом Вечный посмотрел из огненного и облачного столба на египетское войско и поверг его в смятение. 25Он застопорил14:25 Или: «снял». колёса их колесниц, и им стало трудно ехать.
Египтяне сказали:
– Бежим отсюда! Вечный сражается на стороне исроильтян против Египта.
26Тогда Вечный сказал Мусо:
– Протяни руку над морем, чтобы воды хлынули назад, на египтян, на их колесницы и всадников. 27Мусо простёр руку над морем, и с рассветом воды сомкнулись. Египтяне бежали навстречу морю, и Вечный смёл их в воду. 28Вода хлынула назад и накрыла колесницы и всадников – всё войско фараона, которое ринулось за исроильтянами в море. Не спасся никто.
29Но исроильтяне перешли через море, как по суше: одна стена воды стояла у них справа, а другая – слева. 30В тот день Вечный спас исроильтян от египтян, и исроильтяне увидели их мёртвыми на берегу. 31Когда исроильтяне увидели великую силу Вечного, которой Он сразил египтян, то страх перед Вечным охватил их. Они поверили Вечному и Мусо, рабу Его.
1แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งโมเสสว่า 2“จงบอกชนอิสราเอลให้วกไปตั้งค่ายใกล้ปีหะหิโรท ซึ่งอยู่ระหว่างมิกดลกับทะเลแดง ให้พวกเขาตั้งค่ายริมทะเลตรงข้ามบาอัลเซโฟน 3ฟาโรห์จะคิดว่า ‘ชาวอิสราเอลนั้นเร่ร่อนไปทั่วดินแดนด้วยความสับสน ติดกับอยู่ในทะเลทราย’ 4เราจะทำให้ฟาโรห์ใจแข็งกระด้าง เขาจะไล่ตามพวกเจ้า เพื่อเราจะได้รับเกียรติโดยทางฟาโรห์กับกองทัพทั้งสิ้นของเขา และชาวอียิปต์ทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า” ดังนั้นชาวอิสราเอลจึงตั้งค่ายพักแรมตามคำสั่ง
5เมื่อกษัตริย์อียิปต์ทรงทราบว่าชาวอิสราเอลหนีไปแล้ว ฟาโรห์กับเหล่าข้าราชการก็เปลี่ยนใจ แล้วฟาโรห์ตรัสว่า “เราทำอะไรลงไป? ทำไมเราปล่อยชาวอิสราเอลไปและสูญเสียแรงงานของพวกเขา!” 6ดังนั้นฟาโรห์จึงเสด็จขึ้นรถม้าศึกและนำกองทัพไปด้วย 7พระองค์ทรงนำรถม้าศึกที่ดีที่สุดหกร้อยคันและรถม้าศึกอื่นๆ ทั้งปวงของอียิปต์พร้อมทั้งนายทหารบัญชาการ 8องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำให้ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์มีใจแข็งกระด้าง ฟาโรห์จึงไล่ตามชนอิสราเอลซึ่งยกขบวนออกมาอย่างกล้าหาญ 9กองทัพอียิปต์ได้แก่ กองม้า รถม้าศึก และพลม้า14:9 หรือพลรถรบเช่นเดียวกับข้อ 17,18,23,26 และ 28และทหารของฟาโรห์ทั้งสิ้นออกติดตามชาวอิสราเอลมาทันพวกเขาซึ่งตั้งค่ายริมทะเล ใกล้ปีหะหิโรท ตรงข้ามกับบาอัลเซโฟน
10เมื่อชนอิสราเอลมองเห็นกองทัพอียิปต์เข้ามาใกล้ก็ตกใจกลัวยิ่งนักและร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้า 11พวกเขากล่าวกับโมเสสว่า “ที่อียิปต์ไม่มีหลุมฝังศพพวกเราหรือ? ท่านจึงพาเรามาตายในถิ่นกันดารนี้ ทำไมหนอท่านจึงนำเราออกมาจากอียิปต์? 12เราบอกท่านตั้งแต่อยู่ที่อียิปต์แล้วไม่ใช่หรือว่า ‘อย่ามายุ่งกับพวกเรา ปล่อยให้เรารับใช้ชาวอียิปต์’? ปล่อยให้เรารับใช้ชาวอียิปต์ก็ยังดีกว่าเอาชีวิตมาทิ้งในถิ่นกันดารนี้!”
13โมเสสตอบประชากรว่า “อย่ากลัวเลย จงหนักแน่นเข้าไว้ ท่านจะได้เห็นการช่วยกู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงนำมาให้ท่านในวันนี้ ท่านจะไม่ได้เห็นชาวอียิปต์ที่ท่านเห็นอยู่ในเวลานี้อีกเลย 14องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสู้รบแทนพวกท่านเอง ท่านเพียงแต่นิ่งไว้เถิด”
15แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งโมเสสว่า “เจ้ามัวร้องขอเราอยู่ทำไม? จงสั่งให้ชนอิสราเอลเคลื่อนไปข้างหน้าเถิด 16จงยกไม้เท้าขึ้นและเหยียดมือของเจ้าออกเหนือทะเล เพื่อให้น้ำแยกออกเป็นทางให้ชนอิสราเอลเดินผ่านทะเลไปบนดินแห้ง 17เราจะทำให้ชาวอียิปต์ใจแข็งกระด้างเพื่อพวกเขาจะรุกไล่พวกเจ้ามา แล้วเราจะได้รับเกียรติผ่านทางฟาโรห์ กองทัพ รถม้าศึก และพลม้าทั้งหมดของเขา 18ชาวอียิปต์จะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราได้รับเกียรติผ่านทางฟาโรห์และรถม้าศึกกับพลม้าของเขา”
19จากนั้นทูตของพระเจ้าผู้ได้นำหน้ากองทัพอิสราเอลก็ถอยมาอยู่ข้างหลังพวกเขา เสาเมฆก็เคลื่อนจากข้างหน้ามาตั้งอยู่ข้างหลังพวกเขา 20กั้นระหว่างกองทัพอียิปต์กับอิสราเอล ตลอดคืนนั้นด้านหนึ่งของเมฆให้แสงสว่างและอีกด้านหนึ่งเป็นความมืด ฉะนั้นทั้งสองฝ่ายไม่ได้เข้าใกล้กันเลยตลอดคืน
21ฝ่ายโมเสสเหยียดมือออกเหนือทะเลแดง และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้มีลมตะวันออกพัดกล้าตลอดคืน ทำให้พื้นทะเลเป็นที่แห้ง น้ำถูกแยกออกจากกัน 22ชาวอิสราเอลจึงเดินผ่านทะเลบนพื้นแห้ง สองข้างทางคือกำแพงน้ำ
23กองทัพอียิปต์ ทั้งม้า รถม้าศึก และพลม้าของฟาโรห์ก็รุกไล่ตามพวกเขาเข้าไปในทะเล 24ในเวลาเช้ามืดองค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรจากเสาเพลิงและเสาเมฆเห็นกองทัพอียิปต์จึงทรงกระทำให้พวกเขาสับสนวุ่นวาย 25พระองค์ทรงทำให้ล้อรถของเขาหลุดออกมา14:25 หรือทำให้ล้อรถรบของเขาติดหล่ม ทำให้ยากที่จะขับเคลื่อน ชาวอียิปต์ร้องว่า “หนีจากพวกอิสราเอลกันเถิด! องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังต่อสู้กับอียิปต์แทนพวกเขา”
26แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงเหยียดมือของเจ้าออกไปเหนือทะเล น้ำจะได้ไหลกลับมาท่วมชาวอียิปต์ รถม้าศึก และพลม้าของเขา” 27โมเสสปฏิบัติตาม ครั้นรุ่งสางน้ำทะเลก็ไหลกลับดังเดิม ชาวอียิปต์พากันตะเกียกตะกายหนีเอาชีวิตรอด แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกวาดพวกเขาลงทะเล 28น้ำทะเลซัดกลับท่วมกองทัพทั้งหมดของฟาโรห์ ได้แก่รถม้าศึกและพลม้าซึ่งไล่ตามอิสราเอลเข้าไปในทะเล ไม่มีใครรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว
29ส่วนชาวอิสราเอลเดินบนทางแห้งข้ามทะเล โดยมีน้ำเป็นกำแพงสองข้างทาง 30ในวันนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกอบกู้อิสราเอลพ้นจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์ อิสราเอลเห็นซากศพชาวอียิปต์เกลื่อนกลาดอยู่บนชายฝั่ง 31เมื่อชนอิสราเอลได้เห็นฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ทรงกระทำต่อชาวอียิปต์ ประชาชนก็เกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้าและวางใจในพระองค์และในตัวโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์
