Иохан 17 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Иохан 17:1-26

Исо Масех молится о Себе

1Закончив говорить, Исо поднял глаза к небу и сказал:

– Отец, настало время. Прославь Твоего (вечного) Сына, чтобы Сын мог прославить Тебя. 2Ты дал Ему власть над всеми, чтобы Он мог давать вечную жизнь всем тем, кого Ты дал Ему. 3Ведь вечная жизнь состоит в познании Тебя, единственного истинного Бога, и Исо Масеха, Которого Ты послал. 4Я прославил Тебя на земле, совершив работу, которую Ты Мне поручил. 5И сейчас, Отец, прославь Меня у Тебя Самого той славой, которую Я имел у Тебя ещё до начала существования мира.

Исо Масех молится об учениках

6– Я открыл имя Твоё17:6 В древние времена иудеи, говоря: «имя такого-то», часто имели в виду саму личность, носящую это имя. Исо открыл нам характер Всевышнего на более высоком уровне, показав, что Всевышний заботится о нас и любит нас, как отец своих детей. тем, кого Ты взял из мира и дал Мне. Они были Твоими, и Ты дал их Мне, и они соблюдали слово Твоё. 7Теперь они поняли, что всё, что Ты дал Мне, исходит от Тебя, 8потому что слова, которые Ты дал Мне, Я передал им. Они приняли их и действительно поняли, что Я от Тебя пришёл, и поверили, что Ты послал Меня. 9Я молюсь о них. Молюсь не обо всём мире, но о тех, кого Ты дал Мне, потому что они принадлежат Тебе, 10так как всё, что Я имею, принадлежит Тебе, и всё Твоё принадлежит Мне. В них Я был прославлен! 11Я уже больше не в мире, но они в мире, а Я иду к Тебе. Святой Отец, сохрани их во имя Твоё – имя, которое Ты дал Мне, – чтобы они были одно, как и Мы с Тобой одно. 12Пока Я был с ними, Я Сам хранил их во имя Твоё, которое Ты дал Мне. Я охранял их, и никто из них не погиб, кроме осуждённого на погибель17:12 То есть Иуды Искариота., чтобы исполнилось Писание17:12 См. Заб. 40:10; 108:8; Деян. 1:20.. 13Сейчас Я возвращаюсь к Тебе, но пока Я ещё в мире, Я говорю это, чтобы они познали Мою радость сполна.

14Я дал им слово Твоё, и мир ненавидит их, потому что они не от мира, как и Я не от этого мира. 15Я молюсь не о том, чтобы Ты взял их из мира, но чтобы Ты сохранил их от дьявола17:15 Или: «от зла».. 16Ведь они не принадлежат миру, как и Я не принадлежу ему. 17Твоей истиной освяти их: Твоё слово есть истина. 18Как Ты послал Меня в мир, так и Я посылаю их в мир. 19Я Тебе посвящаю Себя ради них, чтобы и они истиной были освящены.

Исо Масех молится о всех Своих последователях

20– Я молюсь не только о них, но и о тех, кто поверит в Меня по их слову, 21чтобы все они были одно. Как Ты, Отец, во Мне, и Я – в Тебе, пусть и они будут в Нас, чтобы мир поверил, что Ты послал Меня. 22Я наделил их славой, которую Ты дал Мне, чтобы они были одно, как и Мы с Тобой одно: 23Я в них, а Ты – во Мне. Пусть же они будут в совершенном единстве, чтобы мир узнал, что Ты послал Меня и что Ты полюбил их, как и Меня.

24Отец, Я хочу, чтобы те, кого Ты дал Мне, были со Мной там, где Я буду. Хочу, чтобы они увидели Мою славу, которую Ты дал Мне, потому что Ты полюбил Меня ещё до создания мира. 25Праведный Отец, хотя мир и не знает Тебя, но Я знаю Тебя, и Мои последователи знают, что Ты послал Меня. 26Я открыл им Твоё имя и ещё открою, чтобы та любовь, которой Ты полюбил Меня, была и в них, и чтобы Я был в них.

Ang Pulong Sang Dios

Juan 17:1-26

Nagpangamuyo si Jesus Para sa Iya mga Sumulunod

1Pagkahambal sadto ni Jesus, nagtangla siya sa langit kag nagsiling, “Amay, nag-abot na ang tion. Padunggi ang imo Anak agod padunggan ka man sang imo Anak. 2Kay ginhatagan mo ako sing awtoridad nga maggahom sa tanan nga tawo, agod mahatagan ko sang kabuhi nga wala sing katapusan ang tanan nga tawo nga imo ginhatag sa akon. 3Kag amo ini ang kabuhi nga wala sing katapusan: nga ang mga tawo magkilala sa imo nga amo lamang ang matuod nga Dios kag magkilala man sa akon nga imo ginpadala. 4Ginpadunggan ko ikaw diri sa kalibutan tungod kay natapos ko na ang imo ginpahimo sa akon. 5Gani karon Amay, padunggi ako dira sa imo presensya. Ihatag sa akon ang dungog nga akon man anay sang dira pa ako sa imo sa wala mo pa matuga ang kalibutan.

6“Ginpakilala ko ikaw sa mga tawo nga imo ginpili sa kalibutan kag ginhatag sa akon. Imo sila anay kag ginhatag mo sila sa akon, kag gintuman nila ang imo mga sugo. 7Karon nahibaluan na nila nga ang tanan nga imo ginhatag sa akon sa imo naghalin. 8Kon ano ang imo gintudlo sa akon amo man ang akon gintudlo sa ila, kag ginbaton nila ini. Kag nahibaluan nila nga matuod gid man nga sa imo ako naghalin. Kag nagapati sila nga ikaw ang nagpadala sa akon.

9“Nagapangamuyo ako para sa ila. Ini nga pangamuyo indi para sa mga tawo sang kalibutan, kundi para sa mga tawo nga imo ginhatag sa akon, tungod kay ini sila imo. 10Ang tanan nga tawo nga akon, imo, kag ang tanan nga imo, akon man. Kag ginapadunggan nila ako. 11Karon mabalik na ako sa imo kag indi na ako magtiner sa sini nga kalibutan. Pero sila mabilin pa diri sa kalibutan. O balaan nga Amay, paagi sa imo gahom nga imo ginhatag sa akon bantayi ini nga mga tawo agod sila tanan mangin isa pareho nga ikaw kag ako isa. 12Sang kaupod pa nila ako ginbantayan ko sila paagi sa imo gahom nga ginhatag mo sa akon. Ginbantayan ko sila, kag wala gid sing may nadula sa ila, luwas lang sa tawo nga madula gid man agod matuman ang Kasulatan. 13Karon mabalik na ako dira sa imo. Ini nga mga butang ginasugid ko na nga daan sa ila samtang diri pa ako sa kalibutan agod malipay gid sila pareho sa akon. 14Gintudlo ko sa ila ang imo ginpatudlo sa akon. Gindumtan sila sang mga tawo sang kalibutan. Kay indi na sila iya sang kalibutan, pareho man sa akon nga indi iya sang kalibutan. 15Wala ako nagapangamuyo nga kuhaon mo na sila diri sa kalibutan, kundi nga apinan mo sila kontra kay Satanas. 16Indi sila iya sang kalibutan, pareho man sa akon nga indi iya sang kalibutan. 17Iseparar sila para mangin imo paagi sa kamatuoran; ang imo pulong amo ang kamatuoran. 18Ginpadala mo ako diri sa kalibutan, gani ginapadala ko man sila nga magpanudlo sa mga tawo diri sa kalibutan. 19Tungod sa ila ginahalad ko sa imo ang akon kaugalingon, agod mangin imo man sila paagi sa kamatuoran.

20“Indi lang ang ini nga mga tawo nga nagatuo sa akon ang akon ginapangamuyuan, kundi pati man ang mga tawo nga magatuo sa akon sa ulihi paagi sa mga pagpanudlo sang mga nagatuo sa akon. 21Ginapangamuyo ko sa imo nga sila tanan mangin isa, pareho man sa aton nga isa lang. Kag kon paano nga ikaw, Amay, ari sa akon kag ako ara sa imo, kabay pa nga sila ari man sa aton agod ang mga tawo sang kalibutan magatuo nga ikaw amo ang nagpadala sa akon. 22Ginhatagan ko sila sing kadungganan nga pareho man sang ginhatag mo sa akon, agod mangin isa sila pareho man sa aton nga isa lang. 23Ako ara sa ila kag ikaw ari sa akon, agod nga mangin isa gid sila, kag sa sini nga paagi mahibaluan sang mga tawo sang kalibutan nga ikaw amo ang nagpadala sa akon. Kag mahibaluan man nila nga ginapalangga mo ang mga tumuluo pareho sang imo pagpalangga sa akon.

24“Amay, gusto ko nga ang ini nga mga tawo nga imo ginhatag sa akon mangin kaupod ko kon diin ako, agod makita man nila ang akon gahom, ang gahom nga imo ginhatag sa akon, tungod kay palangga mo ako bisan sa wala pa matuga ang kalibutan. 25Matarong nga Amay, ang mga tawo sang kalibutan wala makakilala sa imo. Pero ako nakakilala sa imo, kag ini sila nga akon mga kaupod nakahibalo nga ikaw amo ang nagpadala sa akon. 26Ginpakilala ko ikaw sa ila, kag ipakilala ko pa gid ikaw agod ang imo paghigugma sa akon mangin ara man sa ila, kag agod ako man mangin ara sa ila.”