Иоиль 2 – CARST & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Иоиль 2:1-32

Нашествие армий

1Трубите в рог на Сионе,

бейте тревогу на Моей святой горе.

Пусть трепещут все жители земли,

потому что наступает день Вечного.

Этот день уже близок –

2день тьмы и мрака,

день туч и мглы:

подобно утренней заре распространяется по горам

многочисленный и сильный народ.

Такого народа не бывало с древних времён

и не будет в грядущих поколениях.

3Перед ними – пожирающее пламя,

а позади – опаляющий огонь.

До них земля – как Эдемский сад,

а после них – как выжженная пустыня,

и никому не будет спасения от этого народа.

4Они похожи на лошадей,

и несутся они, словно конница.

5Скачут они по вершинам гор

с шумом, как от колесниц,

с треском, как от пожирающего солому пламени.

Они как могучий народ, готовящийся к битве.

6При виде воинов этой армии затрепещут народы,

и у всех побледнеют лица.

7Они нападают, подобно бойцам,

взбираются на стены, подобно воинам.

Все они выступают ровно,

не отклоняясь от выбранного направления.

8Они не толкают друг друга,

и каждый идёт своей дорогой;

прорываются сквозь оборону,

не нарушая строя.

9Они врываются в город,

пробегают вдоль стен,

забираются в дома

через окна, как воры.

10Перед ними трепещет земля

и колеблется небо,

меркнут солнце и луна

и не сияют звёзды.

11Подобно грому, прозвучит голос Вечного

перед Его войском.

Его армия бесчисленна,

и сильны исполнители Его воли.

Велик и очень страшен день Вечного!

Кто выдержит его?

Призыв к покаянию

12– Даже сейчас, – возвещает Вечный, –

обратитесь ко Мне всем сердцем

в посте, плаче и рыдании.

13Разорвите ваши сердца,

а не одежды,

и вернитесь к Вечному, вашему Богу,

потому что Он милостив и милосерден2:13 Бог милостив и милосерден – это выражение основано на словах Таврота (см. Исх. 34:6) и является родственным арабскому выражению «бисмиллях-ир-рахман-ир-рахим», которое переводится как: «Во имя Аллаха милостивого и милосердного». В доисламской Аравии христиане государства Набатея использовали похожее выражение, переняв его из иудейской традиции.,

долготерпелив и богат любовью,

и не хочет насылать бедствие.

14Кто знает, не сжалится ли Он

и не оставит ли вам благословения –

и будут в достатке у вас хлебное приношение

и жертвенное возлияние Вечному, вашему Богу.

15Трубите в рог на Сионе,

объявите священный пост,

созовите собрание.

16Соберите народ

и освятите собравшихся,

созовите старцев,

позовите детей и младенцев.

Пусть даже жених и невеста

выйдут из брачных покоев.

17Пусть священнослужители Вечного

плачут между притвором храма и жертвенником.

Пусть взывают: «Вечный, пощади Свой народ!

Не дай насмехаться над Своим наследием,

не дай чужим народам править нами2:17 Или: «не дай нам быть посмешищем среди чужих народов»..

Зачем им говорить:

„Где их Бог?“»

Ответ Вечного

18И тогда Вечный возревнует о Своей земле

и сжалится над Своим народом.

19И отвечая Своему народу, Вечный скажет:

– Я посылаю вам хлеб, молодое вино и масло

для того, чтобы вы насытились,

и больше Я не позволю другим народам

насмехаться над вами.

20Я удалю от вас северное войско2:20 Это может быть ассирийская (см. Соф. 2:13) или вавилонская (см. Иер. 25:9) армия, или же армия Гога и Магога (см. Езек. 38:2, 14-15; Отк. 20:7).

и изгоню его в сухие и бесплодные земли.

Его передние ряды Я сброшу в Мёртвое море,

а задние – в Средиземное море2:20 Букв.: «в восточное море… в западное море»..

И пойдёт от них зловоние,

и поднимется от них смрад,

потому что они сделали много зла.

21Не бойся, земля,

радуйся и веселись,

потому что Вечный совершил великие дела!

22Не бойтесь, дикие животные,

потому что зеленеют степные пастбища,

деревья приносят свои плоды,

инжир и виноградная лоза одаривают обильными плодами.

23Радуйся, народ Иерусалима2:23 Букв.: «дети Сиона».,

веселись о Вечном, твоём Боге!

Он даст тебе осенний дождь по Своей праведности;

Он пошлёт тебе обильные дожди,

осенние и весенние, как бывало прежде.

24И наполнятся гумна зерном,

и переполнятся давильни молодым вином и маслом.

25– Я воздам вам за те годы,

в которые пожрали урожай налетевшие стаи саранчи.

Это было Моё великое воинство,

которое Я послал на вас.

26Досыта будете есть, и насыщаться,

и славить имя Вечного, вашего Бога,

Который совершил чудеса для вас.

И Мой народ больше не испытает позора!

27Тогда вы узнаете, что Я среди Моего народа Исроила,

и что Я – Вечный, ваш Бог,

и нет другого.

И Мой народ больше не испытает позора!

Излияние Духа в день Вечного

28– И после этого

Я изолью Духа Моего на всех людей.

Ваши сыновья и дочери будут пророчествовать,

вашим старцам будут сниться пророческие сны,

и ваши юноши будут видеть видения.

29Даже на рабов и рабынь

Я изолью в те дни Моего Духа.

30Я покажу чудеса на небесах и на земле:

кровь, огонь и клубы дыма.

31Солнце превратится во тьму,

а луна – в кровь

перед тем, как наступит великий и страшный день Вечного.

32И каждый, кто призовёт имя Вечного,

будет спасён.

На горе Сионе и в Иерусалиме будет спасение,

как сказал Вечный, –

спасение для уцелевших,

кого Вечный призовёт.

Ang Pulong Sa Dios

Joel 2:1-32

Ang Adlaw sa Pagsilot sa Ginoo sama sa Pagdagsang sa mga Dulon

1Patingoga ninyo ang budyong sa pagpasidaan sa mga tawo sa Zion,2:1 Zion: mao usab ang Jerusalem. ang balaang bungtod sa Ginoo. Tanan kamong nagapuyo sa Juda, magkurog kamo sa kahadlok, kay haduol na gyud ang adlaw ang Ginoo. 2Ngitngit ug dulom kanang adlawa. Ug sama sa pagdan-ag sa adlaw kon magbanagbanag na, magkatag sa mga bukid ang makadaot nga mga dulon nga labihan kadaghan. Wala gayoy nahitabo nga sama niini sukad pa kaniadto, ug dili na mahitabo pa ang sama niini sa umaabot nga panahon.

3Nagpuli-puli sa pag-ataki ang mga dulon nga daw kalayo.2:3 Nagpuli-puli… kalayo: sa literal, Sa ilang atubangan ug sa likod may kalayo nga nagapangsunog. Tingali ang buot ipasabot, sa atubangan ug likod sa usa ka panon sa mga dulon adunay laing mga panon sa mga dulon. Tan-awa ang 1:4 ug 2:20. Sa wala pa sila moataki ang yuta daw hardin sa Eden, apan sa dihang miataki na sila nahisama na kini sa disyerto. Wala gayoy tanom nga nakalingkawas kanila. 4Morag kabayo ang ilang hitsura ug paspas sila sama sa mga kabayo nga panggira. 5Ang kasaba sa ilang paglukso-lukso sa ibabaw sa mga bukid sama sa nagadagan nga karwahe o lagitik sa gisunog nga dagami. Sama sila sa kusgan nga mga sundalo nga andam na sa pakig-gubat. 6Ang mga tawo nga makakita kanila mangahadlok ug mangluspad. 7-8Moataki sila ug mokatkat sa mga paril sama sa mga sundalo. Diretso sila kon molakaw ug dili motipas sa ilang agianan. Dili sila magtinukloray, ug bisan matagbo nila ang mga armas dili sila makatag. 9Gi-ataki nila ang siyudad ug ginasaka nila ang paril. Gi-saka nila ang mga kabalayan ug moagi sila sa mga bintana sama sa kawatan. 10Mauyog ang kalibotan ug ang kalangitan sa ilang pag-abot. Ug mongitngit ang adlaw ug ang bulan ug wala nay mosidlak nga mga bitoon.

11Ang Ginoo nagamando niining labihan kadaghang mga dulon, ug nagatuman sila sa iyang sugo. Makalilisang gayod ang adlaw nga magasilot ang Ginoo; wala gayoy makaagwanta niini.

Gipabalik sa Ginoo diha Kaniya ang Iyang mga Katawhan

12Miingon ang Ginoo nga panahon na nga mobalik kamo kaniya sa kinasingkasing inubanan sa pagpuasa, paghilak, ug pagsubo. 13Paghinulsol kamo nga kinasingkasing ug dili pagpakaaron-ingnon nga paghinulsol pinaagi sa paggisi sa inyong mga bisti. Balik na kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay maloloy-on siya ug mabalak-on. Mahigugmaon siya ug dili daling masuko. Andam siyang magbag-o sa iyang hunahuna nga dili na magpadala ug kalaglagan. 14Basin pa lang mausab ang hunahuna sa Ginoo nga inyong Dios, ug panalanginan niya ang inyong mga abot, aron makahalad na kamo kaniya ug mga trigo ug bino.

15Patingoga ninyo ang budyong sa Zion aron sa pagpahibalo sa mga tawo nga magtigom sila ug magpuasa. 16Pagtigom kamong tanan, bata man o tigulang, ug himoa ninyo ang seremonya sa paghinlo. Apil ang mga masuso dad-on usab, ug bisan ang bag-ong kinasal moapil sa tigom. 17Ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo pahilaka taliwala sa halaran ug sa balkonahe sa templo. Paampoa sila ug sama niini: “Ginoo, kaloy-i ang imong katawhan nga imong gipanag-iya. Ayaw tugoti nga pakaulawan sila ug tamayon2:17 tamayon: o, dumalahan. sa ubang mga nasod pinaagi sa pag-ingon, ‘Asa na ba ang inyong Dios?’ ”

Panalanginan Pag-usab sa Ginoo ang Yuta sa Juda

18Nabalaka gayod ang Ginoo sa iyang yuta, ug nalooy siya sa iyang katawhan. 19Ug isip tubag sa ilang pag-ampo magaingon siya kanila, “Hatagan ko kamo ug mga trigo, bag-ong bino, ug lana; ug matagbaw gayod kamo. Dili ko na tugotan nga biay-biayon pa kamo sa ubang mga nasod. 20Ipalayo ko ang mga mosulong kaninyo nga gikan sa amihan, ug dad-on ko sila ngadto sa disyerto. Ang nauna nilang panon abugon ko ngadto sa Patay nga Dagat2:20 Patay nga Dagat: sa Hebreo, dagat sa sidlakan. ug ang ulahi nila nga panon abugon ko ngadto sa Dagat sa Mediteraneo.2:20 Dagat sa Mediteraneo: sa Hebreo, dagat sa kasadpan. Didto manimaho ang ilang mga patayng lawas.”

Tinuod nga katingalahan ang mga gihimo sa Ginoo. 21Dili angayng mahadlok ang yuta sa Juda, kondili magsadya hinuon kini kay katingalahan ang mga gihimo sa Ginoo. 22Dili usab angayng mahadlok ang mga mananap, kay lunhaw na ang mga sabsabanan ug nagapamunga na ang mga kahoy apil ang igos. Nagapamunga na usab ang mga ubas.

23Kamong mga katawhan sa Zion, paglipay kamo sa gihimo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Kay gihatagan niya kamo sa nahaunang ulan sa pagpakita nga matarong siya. Gipadad-an niya kamo sa nahaunang ulan ug sunod pang ulan sama kaniadto. 24Mapuno sa mga trigo ang mga giokanan ug mag-awas ang duga sa ubas ug lana sa mga pug-anan niini. 25Kay nagaingon ang Ginoo, “Ibalik ko ang mga nawala kaninyo sa mga katuigan nga giataki ang inyong mga tanom sa sunod-sunod nga mga panon sa mga dulon. Ako ang nagpadala kaninyo niining daghang mga dulon nga akong mga sundalo. 26Karon modaghan na ang inyong mga kalan-on ug mabusog kamo pag-ayo. Ug tungod niini, pagadaygon ninyo ako nga inyong Dios, nga naghimo ug katingalahang mga butang kaninyo. Ug kamo nga akong katawhan dili na gayod maulawan hangtod sa kahangtoran. 27Unya mahibaloan ninyo nga anaa ako kaninyong mga taga-Israel, ug ako lang, ang Ginoo, ang inyong Dios ug wala nay lain pa. Ug kamo nga akong katawhan dili na gayod maulawan hangtod sa kahangtoran.”

Ang mga Espirituhanon nga mga Panalangin

28“Sa kaulahian ihatag ko ang akong Espiritu sa tanan nga matang sa mga tawo. Ang inyong mga anak nga lalaki ug babaye magasugilon sa akong mga mensahe. Ang inyong tigulang nga mga lalaki akong padamgohon. Ang inyong batan-ong mga lalaki makakita ug mga panan-awon. 29Nianang mga adlawa ihatag ko ang akong Espiritu bisan sa mga sulugoon2:29 mga sulugoon: Sa ubang mga kopya sa Septuagint, akong mga sulugoon. nga lalaki ug babaye. 30Magpakita ako ug mga milagro sa langit ug sa yuta: May makitang dugo, kalayo, ug bagang aso. 31Mongitngit ang adlaw sa paghukom ug mopula ang bulan nga daw sa dugo. Kini mahitabo sa dili pa moabot ang makalilisang gayod nga adlaw sa paghukom sa Ginoo.”

32Apan si bisan kinsa nga modangop sa Ginoo maluwas sa silot nga magaabot. Kay sumala sa giingon sa Ginoo, may mahibilin nga mga Israelinhon sa Jerusalem2:32 sa Jerusalem: sa literal, sa Bukid sa Zion, sa Jerusalem. nga maluwas. Kini sila gipili sa Ginoo.