Обновление священного соглашения в Шахеме
1Иешуа собрал все исроильские роды в Шахеме. Он созвал старейшин, вождей, судей и начальников Исроила, и они предстали перед Всевышним. 2Иешуа сказал всему народу:
– Так говорит Вечный, Бог Исроила: «Издревле ваши предки – вплоть до Тераха, отца Иброхима и Нахора, – жили за рекой Евфрат и поклонялись другим богам. 3Но Я взял вашего отца Иброхима из земли за Евфратом, водил его по всему Ханону и дал ему множество потомков. Я дал ему Исхока, 4а Исхоку дал Якуба и Эсова. Эсову Я дал нагорья Сеира, но Якуб со своими сыновьями переселился в Египет.
5Я послал Мусо и Хоруна, поразил египтян тем, что Я у них совершил, и вывел вас оттуда. 6Когда Я вывел ваших отцов из Египта, вы пришли к морю. Египтяне гнались за вашими отцами со своими колесницами и всадниками до самого Тростникового моря. 7Но они воззвали к Вечному о помощи, и Он положил тьму между вами и египтянами. Он навёл на них море, и оно покрыло их. Вы своими глазами видели, что Я сделал с египтянами. После этого вы долгое время жили в пустыне.
8Я привёл вас в землю аморреев, которые жили к востоку от Иордана. Они воевали с вами, но Я отдал их в ваши руки. Я истребил их перед вами, и вы завладели их землёй. 9Когда Валак, сын Циппора, царь Моава, готовился к войне с Исроилом, он послал за Валаамом, сыном Беора, чтобы тот проклял вас. 10Но Мне не было угодно послушать Валаама, и он благословлял вас снова и снова, и Я избавил вас от его рук.
11Вы переправились через Иордан и пришли к Иерихону. Жители Иерихона воевали с вами, как воевали и аморреи, перизеи, ханонеи, хетты, гиргашеи, хивеи и иевусеи, но Я отдал их в ваши руки. 12Я послал перед вами шершней24:12 Или: «страх»., которые прогнали от вас двух аморрейских царей. Не мечом и не луком сделали вы это. 13Так Я дал вам землю, над которой вы не трудились, и города, которых вы не строили. И вы живёте в них и едите урожай виноградников и оливковых рощ, которых вы не сажали».
14Итак, чтите Вечного и служите Ему искренне и верно. Отриньте богов, которым поклонялись ваши предки за Евфратом и в Египте, и служите Вечному. 15Но если вы не желаете служить Вечному, то выберите сегодня, кому вы будете служить: богам ли, которым служили за Евфратом ваши предки, или богам аморреев, в земле которых вы живёте; а я и дом мой будем служить Вечному.
16И народ отвечал:
– Да не будет с нами того, чтобы нам оставить Вечного и служить другим богам! 17Это Вечный, наш Бог, Сам вывел нас и наших отцов из Египта, из земли рабства, и совершил у нас на глазах эти великие знамения. Он охранял нас на всём нашем пути и среди всех народов, через земли которых мы шли. 18Вечный прогнал от нас все народы и аморреев, которые жили в этой земле. Мы тоже будем служить Вечному, потому что Он – наш Бог.
19Иешуа сказал народу:
– Вы не сможете служить Вечному. Он святой Бог! Он ревнивый Бог! Он не простит вам вашего отступничества и ваших грехов. 20Если вы оставите Вечного, делавшего вам добро, и станете служить чужим богам, то Он обратится против вас, наведёт на вас беду и истребит вас.
21Но народ сказал Иешуа:
– Нет! Мы будем служить Вечному!
22И Иешуа сказал:
– Вы сами стали свидетелями против себя, выбрав служение Вечному.
– Да, мы свидетели, – ответили они.
23– Тогда, – сказал Иешуа, – отриньте чужих богов, которые у вас есть, и обратите свои сердца к Вечному, Богу Исроила.
24И народ сказал Иешуа:
– Мы будем служить Вечному, нашему Богу, и слушаться Его.
25В тот день от лица народа Иешуа заключил с Вечным священное соглашение, и там, в Шахеме, он дал народу установления и законы. 26Иешуа записал эти слова в книгу Закона Всевышнего. Затем он взял большой камень и поставил его там под дубом, возле святилища Вечного.
27– Смотрите! – сказал он всему народу. – Этот камень будет свидетелем против нас, потому что он слышал все слова, которые сказал нам Вечный. Он будет свидетелем против вас, если вы солжёте вашему Богу.
Смерть и погребение Иешуа
28И Иешуа отпустил народ, каждого в свой надел.
29После этого Иешуа, сын Нуна, раб Вечного, умер в возрасте ста десяти лет. 30Его похоронили в земле его надела, в Тимнат-Серахе, в нагорьях Ефраима к северу от горы Гааш.
31Исроил служил Вечному во всё время жизни Иешуа и старейшин, которые пережили его и которым довелось увидеть всё, что сделал для Исроила Вечный.
32А кости Юсуфа, которые исроильтяне вынесли из Египта, были захоронены в Шахеме на участке земли, что Якуб купил за сто мер серебра24:32 Букв.: «за сто кесит». Кесита – древняя денежная мера неизвестного веса и достоинства. у сыновей Еммора, отца Шахема. Он вошёл в удел потомков Юсуфа.
33Элеазар, сын Хоруна, умер и был похоронен в Гиве, который достался его сыну Пинхасу, в нагорьях Ефраима.
Afscheid van Jozua
1Jozua liet alle Israëlieten in Sichem bij zich komen met hun leiders, legeraanvoerders en rechters. Zij gaven gehoor aan zijn oproep en kwamen bijeen voor God. 2Jozua sprak hen toe: ‘De Here, de God van Israël, zegt: “Uw voorouders hebben lang geleden ten oosten van de Eufraat gewoond. Zij vereerden andere goden, ook Terach, de vader van Abraham en Nachor. 3Ik haalde uw voorvader Abraham weg uit dat land aan de overkant van de rivier, leidde hem naar het land Kanaän en gaf hem door zijn zoon Isaak vele nakomelingen. 4De kinderen die Ik Isaak gaf, waren Jakob en Esau. Esau kreeg van Mij het gebied rond de berg Seïr en Jakob en zijn kinderen gingen naar Egypte. 5Toen stuurde Ik Mozes en Aäron om vreselijke plagen over Egypte te brengen en bevrijdde Ik mijn volk uit dat land. 6Maar toen u bij de Rietzee kwam, achtervolgd door de Egyptenaren met hun strijdwagens en ruiters, riep u Mij te hulp. 7Ik legde duisternis tussen u en de Egyptenaren. De zee liet Ik op die Egyptenaren los, zodat zij verdronken. U zag wat Ik deed. De Israëlieten brachten daarna vele jaren door in de woestijn. 8Ten slotte bracht Ik u naar het land van de Amorieten aan de overzijde van de Jordaan. Zij vielen u aan, maar Ik vernietigde hen en gaf hun land aan u.
9Toen verklaarde koning Balak van Moab u de oorlog en hij vroeg Bileam, de zoon van Beor, of hij u wilde vervloeken. 10Maar Ik weigerde naar hem te luisteren. In plaats daarvan zorgde Ik ervoor dat hij u zegende, zo redde Ik Israël uit zijn macht. 11Daarna stak u de Jordaan over en bereikte Jericho. De mannen van Jericho streden tegen u, evenals vele anderen, de Perizzieten, de Kanaänieten, de Hethieten, de Girgasieten, de Chiwwieten en de Jebusieten. Eén voor één bonden zij de strijd met u aan, maar Ik vernietigde hen allemaal. 12Ik stuurde horzels voor u uit die de twee Amoritische koningen en hun onderdanen verdreven. Het waren niet uw eigen wapens die u de overwinning bezorgden! 13Ik gaf u land, waarvoor u niet had gewerkt en steden die u niet zelf had gebouwd, dezelfde steden waarin u nu woont. Ik gaf u wijngaarden en tuinen met olijfbomen om u van voedsel te voorzien, ook al plantte u ze niet.”
14Heb daarom diep ontzag voor de Here en dien Hem oprecht en trouw. Doe de afgodsbeelden die uw voorouders aan de Eufraat en in Egypte vereerden, voor altijd weg. Aanbid alleen de Here. 15Maar als u de Here niet wilt gehoorzamen, besluit dan vandaag nog wie u wel wilt gehoorzamen. Zullen dat de goden van uw voorouders aan de overzijde van de Eufraat zijn of de goden van de Amorieten in dit land? Maar ik en mijn gezin, wij zullen de Here dienen.’
16Het hele volk antwoordde: ‘Wij zullen de Here nooit verlaten om andere goden te gaan vereren! 17Want de Here is onze God. Hij heeft onze voorouders uit de slavernij in Egypte bevrijd. Hij is de God die machtige wonderen heeft gedaan voor de ogen van Israël, toen wij door de woestijn trokken. Hij heeft ons ook beschermd tegen onze vijanden, toen wij door hun land reisden. 18De Here verdreef de Amorieten en de andere volken uit dit land. Ja, wij kiezen voor de Here, want alleen Hij is onze God.’
19Maar Jozua antwoordde daarop: ‘U kunt de Here niet dienen, want Hij is heilig en wil u geheel en al, Hij zal uw opstandigheid en zonden niet vergeven. 20Als u Hem de rug toekeert en andere goden gaat vereren, zal Hij Zich tegen u keren en u vernietigen, ook al heeft Hij al die tijd nog zo goed voor u gezorgd.’ 21Maar het volk verklaarde opnieuw: ‘Wij kiezen voor de Here!’ 22‘U hebt het uzelf horen zeggen,’ zei Jozua, ‘u hebt ervoor gekozen de Here te dienen.’ ‘Ja,’ antwoordden zij, ‘wij zijn er getuigen van.’
23‘Goed,’ zei hij, ‘dan moet u alle afgodsbeelden die u bezit, vernietigen en voortaan de Here, de God van Israël, gehoorzamen.’ 24Het volk herhaalde opnieuw: ‘Ja, wij zullen alleen de Here dienen en gehoorzamen.’ 25Daarom sloot Jozua die dag bij Sichem een overeenkomst met hen, waarbij zij zich verbonden tot het houden van de wetten en rechten die Jozua vaststelde. 26Jozua schreef het antwoord van het volk in het wetboek van God, nam een grote steen als gedenkteken en plaatste die onder de eik die naast de tabernakel stond. Dit was een heilige plaats voor de Here. 27Toen zei Jozua tegen het hele volk: ‘Deze steen heeft alles gehoord wat de Here zei, daarom zal hij tegen u getuigen als u uw woord niet houdt.’ 28Daarna stuurde Jozua de mensen terug naar hun eigen woonplaats.
29Korte tijd later overleed Jozua op de leeftijd van honderdtien jaar. 30Hij werd begraven in zijn eigen gebied bij Timnath-Serach, in het bergland van Efraïm, aan de noordkant van de berg Gaäs.
31Israël gehoorzaamde de Here gedurende het hele leven van Jozua en van de leiders die hem overleefden, die persoonlijk getuige waren geweest van de machtige dingen die de Here voor Israël had gedaan. 32De beenderen van Jozef, die het volk Israël uit Egypte had meegenomen, werden begraven in Sichem, in het stuk grond dat Jakob voor honderd zilverstukken had gekocht van de zonen van Chamor. Dat stuk grond lag in het gebied dat was toegewezen aan de stam van Jozef.
33Ook Aärons zoon Eleazar stierf, hij werd begraven in het bergland van Efraïm op de berg die aan zijn zoon Pinechas was gegeven.
