Езекиил 47 – CARST & HTB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Езекиил 47:1-23

Река, текущая из храма

1Затем провожатый привёл меня обратно к входу в храм, и я увидел воду, текущую из-под храмового порога к востоку (фасад храма был обращён на восток). Вода текла из-под южной части храма, южнее жертвенника. 2Он вывел меня через северные ворота и провёл меня снаружи к внешним воротам, что смотрят на восток, а вода текла с южной стороны.

3Затем он пошёл на восток с измерительной верёвкой в руках и отмерил пятьсот метров47:3 Букв.: «тысяча локтей»; также в ст. 4-5., а потом перевёл меня через воду, которая была мне по лодыжки. 4Отмерив ещё пятьсот метров, он перевёл меня через воду, которая была мне по колено. Отмерив ещё пятьсот метров, он перевёл меня через воду, которая была мне по пояс. 5Он отмерил ещё пятьсот метров, но теперь это была река, которую я не мог перейти, потому что вода поднялась так высоко, что нужно было плыть; вброд эту реку не перейти.

6Он спросил меня:

– Смертный, видишь это?

Он привёл меня назад на берег. 7Придя туда, я увидел великое множество деревьев на обоих берегах.

8Он сказал мне:

– Эта вода течёт к восточным землям и нисходит в Иорданскую долину, где впадает в Мёртвое море. Она впадает в море, и морская вода становится пресной. 9Там, где течёт река, будет кишеть всякая живность. Там будет много рыбы, потому что воды реки делают солёную воду пресной: где течёт река, там будет жизнь. 10На побережье появятся рыбаки. От Ен-Геди до Ен-Эглаима будут места для закидывания сетей. Там будет обитать великое множество всевозможных видов рыб, как и в Средиземном море47:10 Букв.: «в Великом море»; также в ст. 15, 19, 20 и 48:28.. 11Но болота и лужи не станут пресными. Они останутся источниками соли. 12На обоих берегах реки будут расти плодовые деревья разных видов. Листья на них не будут вянуть, а плоды – падать. Каждый месяц они будут плодоносить, ведь к ним течёт вода из святилища. Их плоды будут пригодны в пищу, а листья будут целебными.

Новые границы страны

13Так говорит Владыка Вечный:

– Вот границы, по которым вы разделите землю в наследие двенадцати родам Исроила. Юсуф получит двойную часть. 14Разделите её между родами поровну. Так как Я поклялся с поднятой рукой отдать её вашим предкам, эта земля будет вашей.

15Вот границы страны:

На севере она протянется от Средиземного моря по Хетлонской дороге мимо Лево-Хамата47:15 Или: «перевала в Хамат»; также в ст. 20 и 48:1. к Цедаду, 16Бероте и Сивраиму47:15-16 Или: «по Хетлонской дороге в Цедад, Хамат, 16 Бероту и Сивраим». (он лежит на границе между Дамаском и Хаматом) до самого Хацер-Тихона, что на границе с Хаураном. 17Граница протянется от моря к Хацар-Енану, по северной границе Дамаска, с границей Хамата к северу. Такова северная граница.

18На востоке граница протянется между Хаураном и Дамаском, по Иордану между Галаадом и землёй Исроила, к Мёртвому морю47:18 Букв.: «к восточному морю». и до самого Тамара47:18 Или: «…Исроила. Вы будете мерить до Мёртвого моря».. Такова восточная граница.

19На юге она протянется от Тамара до самых вод Меривы-Кадеша, а оттуда по руслу речки на границе Египта к Средиземному морю. Такова южная граница.

20На западе Средиземное море будет границей до места напротив Лево-Хамата. Такова западная граница.

21– Разделите землю между собой по родам Исроила. 22Определите наделы себе и чужеземцам, которые поселились у вас и имеют детей. Относитесь к ним как к уроженцам Исроила: пусть им выделят в наследие наделы среди родов Исроила наравне с вами. 23В каком бы роду чужеземец ни поселился, там и дайте ему наследие, – возвещает Владыка Вечный.

Het Boek

Ezechiël 47:1-23

Het water dat leven brengt

1Toen bracht de man mij terug naar de ingang van de tempel. Ik zag water van onder de ingang van de tempel wegstromen in oostelijke richting. Het water liep rechts langs de zuidkant van het altaar naar beneden. 2Hij bracht mij daarna via de noordelijke poort buiten de muur en leidde mij naar de oostelijke poort, waar ik het water zag opborrelen aan de zuidkant (van de oostelijke poort). 3Al metend nam hij mij over een afstand van vierhonderdvijftig meter mee langs de stroom en zei mij mee over te steken. Op die plaats kwam het water tot aan mijn enkels. 4Hij telde nog eens vierhonderdvijftig meter uit en daar reikte het water al tot mijn knieën. 5Nog eens vierhonderdvijftig meter verderop reikte het water tot mijn middel. Bij het volgende meetpunt na vierhonderdvijftig meter was het water zo diep dat ik moest zwemmen om te kunnen oversteken. Lopen was niet mogelijk. 6Hij zei mij te onthouden wat ik had gezien en nam mij mee terug langs de oever.

7Toen ik aan de oever terugkwam, zag ik aan beide zijden van de stroom talloze bomen staan! 8Hij vertelde mij toen: ‘Deze rivier stroomt in oostelijke richting door de woestijn en door het Jordaandal naar de Dode Zee, waar het het zoute water zal genezen en weer fris en helder zal maken. 9Alles wat met het water van deze rivier in aanraking komt, zal leven. De Dode Zee zal wemelen van vis, omdat haar water weer zuiver zal zijn. Waar dit water ook stroomt, zal het leven brengen. 10Vissers zullen langs de kusten van de Dode Zee staan en vis vangen van Engedi tot aan En-Eglaïm. Overal langs de kust zullen visnetten in de zon liggen te drogen. Alle soorten vis zullen in de Dode Zee rondzwemmen, net als in de Middellandse Zee! 11Alleen de moerassen en poelen zullen niet worden genezen, zij zullen zout blijven. 12Langs de rivieroevers zullen allerlei soorten vruchtbomen groeien. De bladeren zullen nooit verdorren en afvallen. Er zullen altijd vruchten aan zitten. Elke maand zal er een nieuwe oogst zijn, zonder ook maar één misoogst! Want de bomen krijgen voortdurend water van de rivier die in de tempel zijn bron heeft. Het fruit zal als voedsel dienen en de bladeren zullen geneeskrachtig zijn.

13De Oppermachtige Here zegt: “Dit zijn de aanwijzingen voor de verdeling van het land onder de twaalf stammen van Israël: de stam van Jozef (Efraïm en Manasse) zal twee gedeelten krijgen. 14Verder zal elke stam een even groot gedeelte krijgen. Ik heb plechtig gezworen dat Ik het land aan uw voorouders zou geven en nu zult u het erven. 15De noordgrens zal vanaf de Middellandse Zee naar Hethlon lopen, vandaar naar Sedad, 16dan via Hamath, Beroth en Sibraïm, plaatsen op de grens tussen Damascus en Hamath, ten slotte naar Hazer, dat op de grens van Hauran ligt. 17Zo zal de noordgrens lopen van de Middellandse Zee tot aan Hazar-Enon op de grens, de omgeving van Damascus en Hamath in het noorden. 18De oostgrens zal vanaf Hazar-Enon in zuidelijke richting naar de berg Hauran lopen, waar hij naar het westen in de richting van de Jordaan zal afbuigen tot aan de zuidelijke punt van het Meer van Galilea. Vandaar loopt hij verder langs de Jordaan en voorbij de Dode Zee naar Tamar, op die manier Israël van Gilead scheidend. 19De zuidgrens zal vanaf Tamar in westelijke richting naar de bronnen bij Meribath-Kades lopen en vanaf dat punt verder de loop van de beek van Egypte volgen tot aan de Middellandse Zee. 20In het westen zal uw land worden begrensd door de Middellandse Zee, vanaf de zuidgrens tot aan het punt op de kust tegenover Hamath. 21Verdeel het land binnen deze grenzen onder de stammen van Israël. 22Neem het land als een erfenis voor uzelf en voor de buitenlanders die met hun gezinnen bij u wonen. Alle kinderen die in het land worden geboren, ook als hun ouders buitenlanders zijn, moeten worden beschouwd als Israëlitische burgers door geboorte en hebben dezelfde rechten als uw eigen kinderen. 23Al deze immigranten moet land worden gegeven, bij welke stam zij ook verblijven.” ’