Езекиил 17 – CARST & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Езекиил 17:1-24

Притча о двух орлах и виноградной лозе

1Было ко мне слово Вечного:

2– Смертный, предложи народу Исроила загадку и расскажи притчу. 3Скажи им: Так говорит Владыка Вечный: «Большой орёл с сильными крыльями, с длинными перьями, с богатым, разноцветным оперением прилетел на Ливан. Он схватился за верхушку кедра, 4отломил его верхний побег и унёс в купеческую страну, и посадил там в городе торговцев.

5Он взял немного из семян этой земли и посадил в плодородную почву. Он посадил семя, которое выросло подобно иве у больших вод, 6оно выросло и стало виноградной лозой, раскидистой, но низкой. Ветви её клонились к орлу, а корни остались там, где были. Так выросла лоза; она пустила побеги и покрылась листвой.

7Но был ещё один большой орёл с сильными крыльями и пышным оперением. И вот эта лоза простёрла к нему корни; она протянула к нему ветви, чтобы он её напоил. 8Она была пересажена на хорошую почву у больших вод, чтобы пускать побеги, приносить плоды и быть великолепной лозой!»

9Скажи: Так говорит Владыка Вечный: «Разве она приживётся и будет расти? Разве её не выдернут с корнем и не оберут с неё плодов так, что она засохнет? Засохнет вся её свежая поросль. Не нужна будет крепкая рука сильного войска, чтобы выдернуть её с корнем. 10Даже если её пересадят, разве она приживётся и будет расти? Разве она не засохнет окончательно, когда подует на неё восточный ветер, разве не засохнет там, где растёт?»

11Было ко мне слово Вечного:

12– Скажи этому мятежному народу: «Разве вы не знаете, что это значит?» Скажи им: «Вот вавилонский царь Навуходоносор17:12 Навуходоносор II, самый великий царь Нововавилонской империи, правил с 605 по 562 гг. до н. э. пришёл в Иерусалим, взял его царя Иоакима с приближёнными и увёл к себе в Вавилон. 13Он взял одного из членов царского рода и заключил с ним соглашение, связав его клятвой. Он также увёл и знать страны, 14чтобы царство склонило голову, не способное подняться впредь, и существовало бы, лишь соблюдая его договор. 15Но царь Иерусалима пытался восстать против царя Вавилона, отправив послов в Египет, чтобы добыть коней и большое войско. Разве он преуспеет? Разве тот, кто сделал это, уцелеет? Разве он уцелеет, нарушив договор?

16Верно, как и то, что Я живу, – возвещает Владыка Вечный, – что он умрёт в Вавилоне, в стране царя, который возвёл его на престол, клятву которому он нарушил и договор с которым он расторг. 17Фараон с сильным войском, огромной ордой, не поможет ему в войне, когда армия царя Вавилона станет делать насыпи и возводить осадные валы, чтобы погубить множество жизней. 18За то, что он пренебрёг клятвой и расторг соглашение, за то, что он подал руку в знак обещания и всё-таки сделал по-своему, ему не спастись».

19Поэтому так говорит Владыка Вечный: «Верно, как и то, что Я живу, – Я обрушу ему на голову Мою клятву, которой он пренебрёг, и Моё соглашение, которое он расторг. 20Я раскину ему Мою сеть, и он попадётся в Мою западню. Я приведу его в Вавилон и там буду судить за измену, которую он совершил против Меня. 21Его лучшие17:21 Или: «побежавшие». воины падут от меча, а уцелевшие будут развеяны по всем ветрам. Тогда вы узнаете, что Я, Вечный, говорил».

22Так говорит Владыка Вечный: «Я сам возьму росток с самой верхушки кедра и посажу его. Я отломлю нежный росток с верхних его побегов и посажу на высокой и величественной горе. 23На горных высотах Исроила Я посажу его; он пустит ветви, и принесёт плод, и станет благородным кедром. Разные птицы станут вить на нём гнёзда; в тени его ветвей они найдут приют. 24Все деревья в лесу узнают, что Я, Вечный, сделал низким высокое дерево и возвысил дерево низкое. Я иссушаю зелёное дерево, а сухое дерево делаю цветущим.

Я, Вечный, сказал это и сделаю».

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 17:1-24

Ang Sambingay bahin sa mga Agila ug sa Ubas

1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, isugilon kini nga sambingay ngadto sa katawhan sa Israel, 3ug ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini: May usa ka dakong agila nga milupad paingon sa Lebanon. Lapad ang iyang mga pako ug baga ang iyang mga balhibo nga lain-lain ug kolor. Mitugdon kini sa tumoy sa kahoy nga sedro, 4ug giputol niini ang udlot sa kinatumyan nga sanga. Unya gidala niya kini sa dapit sa mga negosyante ug gitanom didto.

5“Pagkahuman nagkuha ang agila ug liso gikan sa yuta sa Israel ug gitanom kini sa tambok nga yuta sa daplin sa suba diin paspas kini nga mitubo. 6Mitubo kini nga usa ka tanom nga mokatay. Ang mga sanga niini mikatay paingon sa agila, ug nanggamot kini ug lawom. Nahimo kini nga bagon ug nananga pa kini pag-ayo ug milabong.

7“Apan may lain nga dakong agila nga miabot. Lagpad kini ug mga pako ug baga usab ang iyang balhibo. Ang mga gamot ug mga sanga sa tanom mikatay paingon niini nga agila aron matubigan kini sa agila labaw pa sa yuta nga gitamnan niini. 8Gihimo kini sa tanom bisan ug natanom na kini sa maayo nga yuta, diin may abundang tubig nga makahatag kaniyag maayo nga pagtubo, makapabunga, ug magpatahom kaniya.

9“Karon, ako, ang Ginoo nga Dios mangutana, ‘Makapadayon ba kini sa pagtubo? Dili! Ibton kini ug kuhaon ang iyang mga bunga, ug pasagdan nga malaya. Dili na magkinahanglan ug kusgan nga tawo o daghang mga tawo sa pag-ibot niini. 10Bisan itanom pa kini pag-usab sa laing dapit dili gihapon kini motubo. Malaya kini sa hingpit kon huypon sa init nga hangin gikan sa sidlakan. Malaya kini diha sa iyang gituboan.’ ”

Ang Kahulogan sa Sambingay

11Unya miingon ang Ginoo kanako, 12“Pangutan-a kini nga masinupakon nga katawhan sa Israel kon nahibalo ba sila kon unsa ang kahulogan niadtong sambingay. Ingna sila nga mao kini ang kahulogan: Miadto ang hari sa Babylon ngadto sa Jerusalem ug gibihag niya ang hari ug mga opisyal niini, ug gidala sa Babylon. 13Nagpili siyag usa sa mga kaliwat sa hari sa Juda ug naghimo siyag kasabotan kaniya ug gipapanumpa niya kini nga mag-alagad kaniya. Gibihag usab niya ang mga kadagkoan sa Juda 14aron kini nga gingharian dili na makabangon pag-usab ug dili na makasukol kaniya. Makahimo lang sa pagpabilin kini nga gingharian kon padayon kini nga motuman sa iyang kasabotan sa Babylon. 15Apan misukol ang hari sa Juda sa hari sa Babylon pinaagi sa pagpadala ug mga tawo ngadto sa Ehipto sa paghangyog mga kabayo ug daghang mga sundalo. Molampos ba siya? Makaikyas ba siya ug makalingkawas gikan sa silot sa iyang paglapas sa iyang kasabotan sa Babylon? 16Dili! Kay ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga kini nga hari sa Juda sigurado gayong mamatay sa Babylon, kay gilapas niya ang kasabotan nga iyang gipanumpaan ngadto sa hari sa Babylon nga mao ang naghimo kaniya nga hari. 17Dili makatabang kaniya sa pagpakiggubat ang hari sa Ehipto17:17 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. ug ang daghan ug gamhanan niini nga mga sundalo kon mosulong na17:17 kon mosulong na: sa literal, kon magpundok na ug yuta nga sakaanan sa paril ug maghimog mga tore-tore. ang mga taga-Babylon sa pagpamatay sa daghang mga tawo. 18Tungod kay gibale-wala niya ang iyang gipanumpaan, ug wala niya tumana ang kasabotan, dili gyud siya makalingkawas.

19“Busa ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga silotan ko gyud siya tungod kay gilapas niya ang akong kasabotan nga iyang gipanumpaan sa akong ngalan. 20Lit-agon ko siya ug dad-on sa Babylon, ug didto silotan ko siya tungod sa iyang pagbudhi kanako. 21Ang mga sundalo niya nga nagaikyas, mangamatay. Ang mga mahibilin magkatibulaag sa bisan asang dapit. Unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Ang Maayong Ugma nga Gisaad sa Dios

22-23Mipadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Magkuha akog udlot sa kinatumyan sa sanga sa usa ka kahoy nga sedro, ug itanom ko kini didto sa kinatumyan sa kinatas-ang bukid sa Israel. Mananga kini ug mamunga, ug mahimo nga usa ka matahom nga kahoy nga sedro. Magasalag sa maong kahoy ang tanang matang sa langgam, ug makasilong sila sa landong sa mga sanga niini. 24Ug ang tanang mga kahoy sa yuta makahibalo nga ako mao ang Ginoo nga nagaputol sa tag-as nga mga kahoy ug nagapataas sa mga mugbong kahoy. Ako usab ang nagapalaya sa labong nga mga kahoy ug nagabuhi pag-usab sa mga layang kahoy. Ako, ang Ginoo, ang nagasaad niini, ug tumanon ko gyud kini.”