Всевышний воспитывает нас
1Итак, нас окружает целое облако свидетелей! Поэтому давайте сбросим с себя всё, что мешает нам бежать, а также грех, легко запутывающий нас в свои сети, и будем терпеливо преодолевать отмеренную нам дистанцию. 2Будем неотрывно смотреть на Исо. От начала до конца наша вера зависит от Него. Он ради12:2 Или: «вместо». предстоящей радости претерпел смерть на кресте, пренебрёгши позором, и сейчас сидит по правую сторону от престола Всевышнего12:2 См. Заб. 109:1.. 3Подумайте о Нём, испытавшем такую вражду со стороны грешников, и это поможет вам не изнемочь душою и не потерять присутствия духа.
4Вам ещё не приходилось сражаться с грехом до крови. 5Вы забыли слова ободрения, обращённые к вам как к сыновьям:
«Сын мой, не относись легко к наказанию от Вечного
и не теряй присутствия духа, когда Он тебя обличает,
6ведь Вечный наказывает того, кого любит,
и бьёт каждого, кого принимает как сына»12:5-6 Мудр. 3:11-12..
7Переносите страдания как часть вашего воспитания. Всевышний относится к вам как к сыновьям. Разве есть такой сын, которого бы отец не наказывал? 8Если вы не бывали наказаны (а каждый подвергается наказанию), то вы незаконные дети, а не подлинные сыновья. 9У нас у всех были земные отцы, которые наказывали нас, и мы уважали их. Насколько же больше мы должны быть послушны Небесному Отцу, ведь это послушание даёт нам жизнь! 10Наши отцы воспитывали нас некоторое время и так, как им это казалось правильным, но Всевышний воспитывает нас ради нашего блага, чтобы нам стать участниками Его святости. 11Любое наказание кажется нам скорее причиняющим боль, чем несущим радость. Но впоследствии те, кто был научен наказанием, пожинают урожай праведности и мира.
12Поэтому укрепите опустившиеся руки и дрожащие колени12:12 См. Ис. 35:3.. 13Идите по прямому пути12:13 См. Мудр. 4:26., чтобы тому, кто хромает, не покалечиться больше, но опять стать здоровым.
Призыв не отвергать Всевышнего
14Старайтесь жить в мире со всеми людьми и быть святыми: без святости никто не увидит Вечного Повелителя. 15Смотрите, чтобы никто из вас не был лишён благодати Всевышнего, и чтобы никто не причинил бы вам вреда, подобно горькому корню, который пророс среди вас, и чтобы им не осквернились многие12:15 См. Втор. 29:18.. 16Смотрите, чтобы никто из вас не предавался распутству и не был таким далёким от Всевышнего, как Эсов, который за одну миску еды продал свои права старшего сына12:16 См. Нач. 25:29-34. Права старшего сына включали в себя двойное наследство (см. Втор. 21:15-17) и особое отцовское благословение (см. Нач. 27:1-40).. 17Вы знаете, что потом он хотел унаследовать благословение, но был отвергнут; он не смог изменить решение отца, хотя и просил об этом со слезами12:17 Или: «И хотя он горько плакал, было слишком поздно для раскаяний»..
18Вы подошли не к горе, как исроильтяне к Синаю, к которой можно притронуться и которая пылает огнём, не ко тьме, не к мраку и не к буре. 19Они слышали звук трубы и голос, говорящий такие слова, что слушающие просили о том, чтобы больше он не говорил им. 20Люди были не в силах вынести то, что им было повелено: «Если и животное прикоснётся к этой горе, оно должно быть побито камнями»12:20 Исх. 19:12-13.. 21Это было так ужасно, что даже Мусо сказал: «Я в страхе и трепете»12:18-21 См. Исх. 19:9-25; Втор. 4:11-12; 5:22-26; 9:19..
22Нет! Вы пришли к горе Сион, к городу живого Бога, к Небесному Иерусалиму! Вы пришли к тысячам ангелов, собранным на радостное торжество. 23Вы пришли в собрание первенцев12:23 Собрание первенцев – имеются в виду все верующие, последователи Исо Масеха. В древние времена первенец занимал самое высокое положение в семье после отца (см. Нач. 49:3) и принадлежал Всевышнему (см. Исх. 13:2, 12-13). Верующие в Исо имеют то же положение в глазах Всевышнего., чьи имена записаны на небесах. Вы пришли к Всевышнему, Судье всех людей, и к духам праведников, ставших совершенными. 24Вы пришли к Исо, посреднику нового священного соглашения, и к окропляющей крови, которая очищает, а не взывает о мести, как кровь Авеля12:24 Букв.: «и к крови кропления, говорящей лучше, чем Авелева». См. Нач. 4:10; Евр. 9:13-14..
25Смотрите, не отвергайте Всевышнего, Который обращается к вам. Если исроильтяне, отказавшись слушать Мусо, который говорил на земле, не избежали своего наказания, то тем более не избежим его и мы, к которым Сам Всевышний обращается с небес. 26Тогда Его голос потрясал землю, но сейчас Он обещает: «Я ещё раз сотрясу землю, и не только землю, но и небеса»12:26 Агг. 2:6.. 27Слова «ещё раз» говорят о том, что всё, что может быть сотрясено, всё сотворённое, временное, исчезнет, останется только то, что непоколебимо.
28Поэтому, получая Царство, которое не может быть поколеблено, будем благодарны и в благодарности будем поклоняться Всевышнему так, как Ему приятно, в почтении и страхе, 29потому что наш Бог подобен огню пожирающему12:29 См. Втор. 4:24; 9:3; Ис. 33:14..
परमेसर अपन संतान के ताड़ना करथे
1एकरसेति, जब हमर चारों कोति अइसने बहुंते गवाह हवंय, त आवव, हमन हर ओ बाधा देवइया चीज अऊ फंसा लेवइया पाप ले दूरिहा रहन अऊ ओ दऊड़ ला मन लगाके दऊड़न, जऊन ह हमर आघू म रखे हवय। 2आवव, हमन यीसू कोति अपन धियान लगाय रखन, जऊन ह सुरू ले लेके आखिरी तक हमर बिसवास के आधार ए अऊ जऊन ह अपन आघू म रखे आनंद खातिर कुरुस के मिरतू ला सहिस। ओह एकर दुवारा बेजत्ती होय के चिंता नइं करिस अऊ परमेसर के सिंघासन के जेवनी हांथ कोति बईठ गीस। 3एकरसेति, यीसू ऊपर अपन मन लगावव, जऊन ह पापी मनखेमन ले अइसने बिरोध सहिस, ताकि तुमन निरास झन होवव अऊ हिम्मत झन हारव।
4पाप के बिरूद्ध लड़ई म, तुमन अभी तक ओ जगह म नइं आय हवव, जिहां तुमन ला अपन खून बहाना पड़े हवय। 5अऊ तुमन उत्साह के ओ बचन ला भुला गे हवव, जऊन म परमेसर ह तुमन ला बेटा सहीं कहिथे:
“हे मोर बेटा, परभू के ताड़ना ला हल्का झन समझ,
अऊ जब ओह तोला दबकारथे, त हिम्मत झन हार,
6काबरकि परभू ह ओमन के ताड़ना करथे, जऊन मन ला ओह मया करथे,
अऊ ओह हर ओ मनखे ला दंड देथे, जऊन ला ओह बेटा बना लेथे।”
7दुःख-तकलीफ ला ताड़ना समझके सह लेवव; परमेसर ह तुमन ला अपन बेटा जानके तुम्हर संग बरताव करत हवय। काबरकि का अइसने कोनो बेटा हवय, जेकर ताड़ना ओकर ददा ह नइं करय? 8हर एक झन के ताड़ना होथे, पर कहूं तुम्हर ताड़ना नइं होईस, त तुमन नजायज संतान अव, अऊ सही के बेटा नो हव। 9हमन के हर एक के सारीरिक ददा हवंय, जऊन मन हमर ताड़ना करथें अऊ हमन एकर खातिर ओमन के आदर करथन। तब हमन ला हमर आतमा के ददा के अधीन, अऊ जादा रहना चाही ताकि हमन जीयत रहन। 10हमर ददामन थोरकन समय बर हमर ताड़ना करथें, जइसने ओमन उचित समझथें; पर परमेसर ह हमर भलई बर ताड़ना करथे ताकि हमन ओकर पबितरता म भागीदार होवन। 11ओतकीच बेरा, कोनो घलो किसम के ताड़ना बने नइं लगय, पर पीरा देथे। पर बाद म, एह ओमन के जिनगी म धरमीपन अऊ सांति के फर लाथे, जऊन मन ए ताड़ना म ले होके गुजर चुके होथें।
12एकरसेति, अपन कमजोर हांथ अऊ कमजोर माड़ी मन ला मजबूत करव। 13अपन गोड़ खातिर डहारमन ला समतल करव, ताकि खोरवा ह अपंग झन होवय, पर ओह चंगा हो जावय।
ओमन के बिरोध म चेतउनी, जऊन मन परमेसर ला इनकार करथें
14जम्मो मनखेमन संग सांति ले रहे के पूरा कोसिस करव अऊ पबितर बने बर घलो पूरा कोसिस करव, काबरकि बिगर पबितरता के, कोनो परभू ला नइं देख सकय। 15एकर धियान रखव कि हर एक झन ला परमेसर के अनुग्रह मिलय अऊ ओमन म कोनो किसम के कड़वाहट झन पनपे, जऊन ह समस्या खड़े करथे अऊ बहुंते झन ला असुध करथे। 16एकर घलो धियान रखव कि कोनो छिनारी झन करय या एसाव के सहीं भक्तिहीन झन होवय, जऊन ह एक बखत के भोजन खातिर अपन पहिलांत के अधिकार ला बेंच दीस। 17जइसने कि तुमन जानत हव, बाद म, जब ओह ए आसिस ला पाय चाहिस, त ओला नइं मिलिस। हालाकि ओह रो-रोके ओ आसिस ला पाय के कोसिस करिस, पर ओकर करा अपन ददा के मन ला बदले के अऊ कोनो आने उपाय नइं रिहिस।
18तुमन अब तक ओ जगह म नइं आय हवव अऊ अनुभव नइं करे हवव जइसने इसरायलीमन सीनै पहाड़ म अनुभव करे रिहिन, जिहां आगी बरत रिहिस; अंधियार, धुंधलापन अऊ आंधी-तूफान रिहिस; 19अऊ जिहां तुरही के अवाज अऊ एक झन के अइसने गोठियाय के अवाज आवत रिहिस, जऊन ला सुनके मनखेमन बिनती करे लगिन कि ओमन ले अऊ कोनो बात झन कहे जावय 20काबरकि ओमन ओ हुकूम ले घबरा गीन, जेम ए कहे गे रिहिस, “अऊ त अऊ कहूं कोनो पसु घलो पहाड़ ला छुवय, त ओला पत्थरवाह करके मार डारे जावय।”12:20 निरगमन 19:12, 13 21ओ दरसन ह अइसने भयानक रिहिस कि मूसा ह कहिस, “मेंह डर के मारे कांपत हवंव।”
22पर तुमन सियोन पहाड़, जीयत परमेसर के सहर, स्वरगीय यरूसलेम करा आ गे हवव। तुमन हजारों-हजार स्वरगदूतमन के संग आनंद के सभा, 23अऊ पहिलांतमन के कलीसिया म आय हवव, जेमन के नांव स्वरग म लिखे गे हवय। तुमन परमेसर करा आय हवव, जऊन ह जम्मो मनखेमन के नियाय करथे, अऊ तुमन ओ धरमीमन के आतमामन करा आ गे हवव, जऊन मन सिद्ध बनाय गे हवंय। 24तुमन यीसू करा आ गे हवव, जऊन ह एक नवां करार के मध्यस्थ ए अऊ तुमन ओ छिड़काय लहू करा आ गे हवव, जऊन ह हाबिल के लहू ले घलो अऊ उत्तम बात कहिथे।
25ए बात ला धियान देवव कि जऊन ह गोठियाथे, ओकर बात ला सुनव। काबरकि ओ मनखेमन बच नइं सकिन, जऊन मन ओकर बात ला नइं सुनिन, जऊन ह धरती म ओमन ला चेतउनी देवत रिहिस, त फेर हमन कइसने बच सकबो, कहूं हमन ओकर बात ला नइं सुनन, जऊन ह हमन ला स्वरग ले चेतउनी देथे? 26ओ समय ओकर अवाज ह धरती ला कंपा दीस, पर अब ओह ए वायदा करे हवय, “एक बार फेर, मेंह सिरिप धरती ला ही नइं, पर अकासमन ला घलो हलाहूं।”12:26 हाग्गै 2:6 27ए सबद “एक बार फेर” ए बात ला बताथे कि जऊन चीजमन हलाय जा सकथें, ओमन ला हटाय जाही, काबरकि एमन सिरजे गय चीज अंय, ताकि जऊन चीजमन हलाय नइं जा सकंय, ओमन अटल बने रहंय।
28एकरसेति, जब हमन ला एक अइसने राज मिलत हवय, जऊन ला हलाय नइं जा सकय; त आवव, हमन धनबाद देवन, अऊ आदर अऊ भय के संग परमेसर के अइसने अराधना करन, जेकर ले ओह खुस होवय, 29काबरकि हमर परमेसर ह एक भसम करइया आगी अय।
