Обновление священного соглашения
1Вот условия священного соглашения, которое Вечный повелел Мусо заключить с исроильтянами в Моаве, в дополнение к священному соглашению, которое Он заключил с ними у горы Синай29:1 Букв.: «у Хорива». Хорив – другое название горы Синай..
2Мусо призвал исроильтян и сказал им:
Ваши глаза видели всё, что Вечный сделал в Египте с фараоном, со всеми его приближёнными и со всей его землёй. 3Вы своими глазами видели те великие кары, знамения и великие чудеса. 4Но до этого дня Вечный не давал вам ума, который понимает, глаз, которые видят, и ушей, которые слышат. 5За сорок лет, что Я вёл вас через пустыню, не ветшали ваши одежды, не изнашивались сандалии у вас на ногах. 6Вы не ели хлеба и не пили ни вина, ни пива. Я заботился о вас, чтобы вы знали, что Я – Вечный, ваш Бог.
7Когда вы добрались до этого места, Сигон, царь Хешбона, и Ог, царь Бошона, вышли сразиться с вами, но вы разбили их. 8Вы взяли их земли и дали их в наследие родам Рувима, Гада и половине рода Манассы.
9Прилежно выполняйте условия этого священного соглашения, чтобы преуспевать во всех своих делах. 10Все вы стоите сегодня в присутствии Вечного, вашего Бога, – ваши вожди и начальники, старейшины и надзиратели и все остальные мужчины Исроила, 11вместе с детьми, жёнами и чужеземцами, живущими в вашем лагере, которые рубят вам дрова и носят воду. 12Вы стоите сегодня здесь, чтобы вступить в священное соглашение с Вечным, вашим Богом. Это священное соглашение Вечный заключает сегодня с вами и скрепляет клятвой, 13чтобы сделать вас Своим народом, и чтобы Ему быть вашим Богом, как Он обещал вам и клялся вашим предкам: Иброхиму, Исхоку и Якубу. 14Я заключаю это священное соглашение, скреплённое клятвой, не только с вами, 15стоящими здесь сегодня в присутствии Вечного, нашего Бога, но и с теми, кого здесь нет.
16Вы сами знаете, как мы жили в Египте и как проходили через страны по дороге сюда. 17Вы видели у них отвратительные образы и идолов из дерева и камня, из серебра и золота. 18Пусть же не будет среди вас мужчины или женщины, клана или рода, чьё сердце уклонится от Вечного, нашего Бога, чтобы идти и служить богам этих народов. Смотрите, чтобы среди вас не было такого корня, из которого произрастает горькое, ядовитое растение.
19Когда такой человек услышит слова этой клятвы, он призовёт на себя благословение, думая: «Я буду в безопасности, несмотря на то что продолжаю ходить своим собственным путём». Это наведёт беду на всех: на него и на весь остальной народ29:19 Букв.: «Это приведёт к уничтожению как орошаемой, так и сухой земли».. 20Вечный никогда не захочет простить его. Его гнев и ревность воспламенятся против такого человека. Все проклятия, записанные в этом свитке, падут на него, и Вечный сотрёт память о нём из-под небес. 21Вечный выделит его из всех родов Исроила для бедствия, в соответствии со всеми проклятиями священного соглашения, записанными в этом свитке Закона.
22Ваши дети, которые будут после вас в грядущих поколениях, и чужеземцы, которые придут из далёких земель, увидят бедствия, постигшие эту землю, и недуги, которыми Вечный поразил вас. 23Вся земля будет горящей пустошью из соли и серы – ничто не будет сеяться, ничто не прорастёт, никакой растительности на ней не будет. Это будет подобно уничтожению Содома и Гоморры, Адмы и Цевоима, которые Вечный низвергнул в Своём страшном гневе29:23 См. Нач. 18:20–19:29. Помимо Содома и Гоморры были уничтожены и города Адма и Цевоим, упомянутые здесь (см. Нач. 14:2).. 24Все народы спросят: «Почему Вечный поступил так с этой землёй? За что этот страшный, пылающий гнев?»
25Ответ будет таков: «За то, что этот народ оставил священное соглашение Вечного, Бога их предков, священное соглашение, которое Он заключил с ними, когда вывел их из Египта. 26Они ушли служить другим богам, поклонялись богам, которых не знали, богам, которых Он им не назначал. 27Поэтому гнев Вечного вспыхнул на эту землю, чтобы навести на неё все проклятия, записанные в этом свитке. 28В ярости, негодовании и великом гневе Вечный искоренил их из их земли и бросил в другую землю, как это и есть сейчас».
29Тайное принадлежит Вечному, нашему Богу, а открытое принадлежит нам и нашим детям навеки, чтобы мы следовали всем словам этого Закона.
รื้อฟื้นพันธสัญญา
1ทั้งหมดนี้คือเงื่อนไขของพันธสัญญาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสให้ทำกับชนชาติอิสราเอลในดินแดนโมอับ เพิ่มเติมจากพันธสัญญาที่พระองค์ได้ทรงทำกับพวกเขาที่ภูเขาโฮเรบ
2โมเสสได้เรียกชาวอิสราเอลทั้งปวงมาประชุมและกล่าวแก่พวกเขาว่า
ท่านได้เห็นทุกสิ่งกับตาแล้วว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำอะไรบ้างในอียิปต์ ทั้งต่อฟาโรห์ ต่อข้าราชการทั้งปวง และต่อดินแดนทั้งสิ้นของเขา 3ท่านได้เห็นภัยพิบัติครั้งใหญ่ หมายสำคัญและปาฏิหาริย์อันยิ่งใหญ่เหล่านั้นด้วยตาของท่านเอง 4แต่จนทุกวันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ยังไม่ได้ประทานจิตใจที่จะเข้าใจ หรือตาที่มองเห็น หรือหูที่ได้ยินแก่ท่าน 5เรานำเจ้าผ่านถิ่นกันดารมาตลอดสี่สิบปี เสื้อผ้าของเจ้าไม่ได้ขาดวิ่น รองเท้าไม่ได้สึกไป 6เจ้าไม่ได้รับประทานขนมปังและดื่มเหล้าองุ่นหรือสุรา เราทำเช่นนี้เพื่อเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
7เมื่อท่านมาถึงที่นี่ กษัตริย์สิโหนแห่งเฮชโบนและกษัตริย์โอกแห่งบาชานออกมารบกับพวกเรา แต่พวกเราชนะพวกเขา 8เรายึดครองดินแดนของพวกเขาและยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเผ่ารูเบน เผ่ากาด และเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า
9จงใส่ใจปฏิบัติตามข้อกำหนดของพันธสัญญานี้ทุกประการ เพื่อท่านจะเจริญรุ่งเรืองในทุกสิ่งที่ท่านทำ 10ในวันนี้ท่านทุกคนมาพร้อมหน้ากันที่นี่ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ทั้งผู้นำ หัวหน้าประชากร ผู้อาวุโส เจ้าหน้าที่ และชายทั้งปวงของอิสราเอล 11พร้อมทั้งลูกๆ และภรรยาของท่าน และคนต่างด้าวในค่ายของท่านซึ่งตัดฟืนและหาบน้ำให้ท่าน 12ท่านยืนอยู่ที่นี่เพื่อเข้าร่วมในพันธสัญญากับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เป็นพันธสัญญาซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำกับท่านในวันนี้ และทรงประทับตราด้วยคำปฏิญาณ 13เพื่อยืนยันกับท่านในวันนี้ในฐานะที่ท่านเป็นประชากรของพระองค์ว่า พระองค์จะทรงเป็นพระเจ้าของท่านตามที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับท่านและตามที่พระองค์ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่านคืออับราฮัม อิสอัค และยาโคบ 14ข้าพเจ้าทำพันธสัญญานี้ด้วยคำปฏิญาณไม่เฉพาะกับท่าน 15ซึ่งยืนอยู่กับเราที่นี่ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราในวันนี้เท่านั้น แต่ทำกับบรรดาผู้ที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันนี้ด้วย
16ท่านเองย่อมรู้ว่าเราอยู่กันอย่างไรในอียิปต์และเราเดินทางผ่านดินแดนของชาติต่างๆ มาถึงที่นี่ได้อย่างไร 17ท่านได้เห็นเทวรูปและรูปเคารพอันน่าชิงชังซึ่งทำจากไม้ หิน เงิน และทองในหมู่พวกเขา 18ในวันนี้จงระวังอย่าให้มีคนใด ไม่ว่าชายหรือหญิง ตระกูลหรือเผ่าใดในพวกท่าน เอาใจออกห่างจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราไปกราบไหว้นมัสการพระของชนชาติอื่นๆ จงระวังอย่าให้มีรากที่แพร่พิษร้ายขมขื่นในหมู่พวกท่าน
19เมื่อคนเช่นนั้นได้ยินถ้อยคำปฏิญาณนี้ เขาอวยพรตนเองและคิดว่า “ฉันจะยังคงปลอดภัยแม้จะดึงดันดำเนินตามทางของฉันต่อไป” พวกเขาจะนำภัยพิบัติมายังดินแดนที่ชุ่มชื้นและที่แห้งแล้ง29:19 หรือดำเนินตามทางของฉันต่อไป เพื่อเพิ่มความมึนเมาขึ้นจากความกระหาย” 20องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงอภัยโทษเขา พระพิโรธและความหึงหวงของพระองค์จะเผาผลาญผู้นั้น คำสาปแช่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้จะตกอยู่แก่ผู้นั้น และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลบชื่อเขาออกจากใต้ฟ้าสวรรค์ 21องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแยกผู้นั้นออกจากเผ่าทั้งปวงของอิสราเอลเพื่อลงโทษด้วยภัยพิบัติตามคำสาปแช่งทั้งสิ้นของพันธสัญญาซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือบทบัญญัตินี้
22แล้วบุตรหลานของท่านในชั่วอายุต่อมา และคนต่างชาติจากแดนไกลจะเห็นหายนะในแผ่นดิน และโรคภัยซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ทรมานพวกเขา 23ดินแดนทั้งหมดจะถูกเผาผลาญกลายเป็นถิ่นร้าง มีแต่เกลือและกำมะถัน เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีพืชผลผักหญ้างอกขึ้น เช่นเดียวกับหายนะของเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงล้มล้างด้วยพระพิโรธอันรุนแรง 24ชนชาติทั้งหลายจะถามว่า “ทำไมองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำต่อดินแดนนี้ถึงเพียงนี้? เหตุใดพระองค์ทรงพระพิโรธรุนแรงขนาดนี้?”
25คำตอบก็คือ “เพราะชนชาตินี้ละทิ้งพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา พันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงทำกับพวกเขาเมื่อครั้งพระองค์ทรงนำพวกเขาออกมาจากอียิปต์ 26พวกเขาหลงเตลิดไปกราบไหว้นมัสการพระอื่นๆ พระที่พวกเขาไม่รู้จัก พระที่พระองค์ไม่ได้ประทานให้พวกเขา 27ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญดินแดนนี้เพื่อพระองค์จะทรงนำคำสาปแช่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือนี้ลงมาเหนือดินแดนของเขา 28โดยพระพิโรธอันร้อนแรงและความเกรี้ยวกราดอันใหญ่หลวง องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขุดรากถอนโคนเขาออกจากแผ่นดิน และเหวี่ยงทิ้งไปในดินแดนอื่นดังที่เป็นอยู่ขณะนี้”
29สิ่งลี้ลับทั้งหลายเป็นของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา แต่สิ่งต่างๆ ที่ทรงสำแดงเป็นของเรากับลูกหลานตลอดไป เพื่อเราจะปฏิบัติตามถ้อยคำทั้งสิ้นของบทบัญญัตินี้
