Аюб 22 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Аюб 22:1-30

Третья речь Елифаза

1Тогда ответил Елифаз из Темана:

2– Может ли человек принести пользу Всевышнему?

Даже самый разумный – может ли принести Ему пользу?22:2 Или: «принесёт пользу лишь самому себе».

3Что за радость Всемогущему

от твоей праведности?

Что за выгода Ему

от твоей безгрешности?

4За благочестие ли Он тебя осуждает

и вступает с тобою в суд?

5Должно быть, порочность твоя велика,

и проступкам твоим нет конца.

6Ты брал без причины с братьев залог,

ты снимал одежду с полунагих.

7Ты усталому не давал воды

и отказывал в пище голодному,

8хотя ты был властным человеком и владел землёй,

и знатный на ней селился.

9Ты и вдов отсылал ни с чем,

и сирот оставлял с пустыми руками.

10Потому и сети вокруг тебя,

потому и внезапный ужас страшит,

11потому и глаза тебе застилает тьма,

и разлив многих вод тебя захлестнул.

12Разве Всевышний не превыше небес?

Взгляни на звёзды, как они высоки!

13Но ты говоришь: «Что знает Всевышний?

Разве может судить Он сквозь мглу?

14Сокрыт облаками, Он нас не видит,

проходя по своду небес».

15Неужели ты держишься пути,

по которому издревле шли беззаконники?

16Они были до срока истреблены,

их основания унёс поток.

17Они говорили Всевышнему: «Оставь нас!

Что может сделать нам Всемогущий?» –

18а Он наполнял добром их дома.

Итак, помыслы нечестивых мне отвратительны.

19Увидев их гибель, ликуют праведные;

непорочные смеются над ними, говоря:

20«Поистине, истреблён наш враг,

и огонь пожирает его добро».

21Примирись же со Всевышним – и обретёшь мир;

так придёт к тебе благополучие.

22Прими наставление Его уст

и в сердце слова Его сохрани.

23Если ты вернёшься к Всемогущему

и удалишь неправду от своего шатра,

то будешь восстановлен.

24Если пылью сочтёшь ты золото,

камнями речными – золото из Офира,

25то Всемогущий станет твоим золотом,

твоим серебром отменным.

26Ты возликуешь о Всемогущем

и поднимешь к Всевышнему свой взор.

27Когда ты помолишься, Он услышит,

и ты исполнишь свои обеты.

28Как ты задумаешь, так и сбудется,

и на пути твоём воссияет свет.

29Если кто унижен будет, а ты скажешь: «Возвысь!» –

то Всевышний спасёт павшего духом.

30Он спасёт даже виновного,

спасёт ради чистоты твоих рук.

Ang Pulong Sang Dios

Job 22:1-30

Naghambal si Elifaz

1Dayon nagsabat si Elifaz nga taga-Teman, 2“May mabulig bala ang tawo sa Dios, ukon bisan ang maalam nga tawo? 3Mapalipay mo bala ang Makagagahom nga Dios kon matarong ka? May makuha bala siya sa imo kon wala sing kasawayan ang imo kabuhi? 4Ginasabdong ka sang Dios kag ginasentensyahan indi tungod kay nagatahod ka sa iya, 5kundi tungod kay puwerte na gid ang imo kalautan kag wala na sang untat ang imo pagpakasala. 6Kay ginakuha mo nga wala sing kaluoy ang bayo sang imo isigkatawo bilang garantiya sa iya utang sa imo. 7Wala mo ginahatagan sang tubig ang mga ginauhaw, kag wala mo man ginahatagan sang pagkaon ang mga ginagutom. 8Ginagamit mo ang imo pagkagamhanan kag pagkadungganon sa pag-angkon sang duta. 9Kon magpangayo sa imo sang bulig ang mga balo nga babayi, ginapapauli mo sila nga wala sing dala. Pati ang mga ilo wala mo ginatratar sing maayo. 10Amo ina kon ngaa ginalibutan ka sang mga siod, kag nagaabot sa imo ang gulpi nga kahadlok. 11Amo ina kon ngaa nadulman ka kag indi makakita, kag ginalapawan sang baha.

12“Ang Dios ara sa pinakaibabaw sang langit, labaw pa sa pinakamataas nga mga bituon. 13Amo ina kon ngaa nagasiling ka, ‘Wala nakahibalo ang Dios sa akon ginahimo. Natabunan siya sang gal-om, paano siya makahukom? 14Ginalikupan siya sang madamol nga mga panganod, gani indi niya kita makita samtang nagalakat siya sa ibabaw sang langit.’

15“Magpadayon ka bala sa pagsunod sa pagginawi nga dugay na nga ginasunod sang malaot nga mga tawo? 16Nagkalamatay sila sa wala pa ang ila tion; pareho sila sa pundasyon sang balay nga gin-anod sang baha. 17Nagsiling sila sa Makagagahom nga Dios, ‘Pabay-i lang kami! Ano bala ang mahimo mo para sa amon?’ 18Pero ang Dios amo ang nagpuno sang ila mga balay sang maayo nga mga butang. Gani kon ano man ang ilaygay sining malaot nga mga tawo, indi gid ako magpamati.

19“Kon makita sang matarong kag inosente nga mga tawo ang pagkalaglag sang malaot nga mga tawo, magakalipay sila kag magakadlaw sa ila. 20Magasiling sila, ‘Nalaglag gid ang aton mga kaaway, kag ginlamon sang kalayo ang ila pagkabutang.’

21Job, magpasakop ka sa Dios kag magpakighusay sa iya agod pakamaayuhon niya ikaw. 22Batuna ang iya mga pagtudlo kag tipigi ang iya mga pulong sa imo tagipusuon. 23Kon magbalik ka sa Makagagahom nga Dios, kag kuhaon mo ang kalautan sa imo panimalay, ibalik niya ang imo maayo nga kahimtangan. 24Indi paghatagi sang bili ang imo mga bulawan; kabiga ina nga daw sa balas lang ukon daw sa mga bato lang sa suba. 25Dayon ang Makagagahom nga Dios mangin pareho sang bulawan kag malahalon nga pilak sa imo. 26Dayon masapwan mo ang kalipay nga nagahalin sa Makagagahom nga Dios, kag indi ka mahuya sa pagpalapit sa iya. 27Magapangamuyo ka sa iya kag pamatian ka niya, kag pagatumanon mo ang imo mga promisa sa iya. 28Ano man ang ginaplano mo nga himuon, matuman ini, kag mangin masanag ang imo alagyan. 29Kon may ara sang tawo nga nagakaluya, kag kon magpangamuyo ka sa Dios nga pabakuron siya, buligan niya ang amo nga tawo. 30Bisan ang tawo nga nakasala luwason niya paagi sa imo matarong nga kabuhi.”