1Так говорит Вечный:
– Моав грех добавляет ко греху –
не отвращу от него Мой гнев.
За то, что он пережёг в известь
кости царя Эдома,
2Я пошлю огонь на Моав,
и он пожрёт крепости Кериота2:2 Или: «крепости его городов»..
И погибнет Моав среди смуты,
среди криков боевых,
при звуке рога.
3Я правителя его погублю,
а с ним убью и его приближённых, –
говорит Вечный.
4Так говорит Вечный:
– Иудея грех добавляет ко греху –
не отвращу от неё Мой гнев.
За то, что они отвергли Закон Вечного
и установлений Его не сохранили,
что лжебоги, за которыми ходили их предки,
сбили их с пути –
5Я пошлю огонь на Иудею,
и он пожрёт крепости Иерусалима.
Суд над Исроилом
6Так говорит Вечный:
– Исроил грех добавляет ко греху –
Я не отвращу от него Мой гнев.
Они продают праведного за серебро
и нищего – за пару сандалий.
7Они попирают головы бедных,
как земную пыль,
и отталкивают кротких.
Отец и сын спят с одной и той же девицей,
оскверняя Моё святое имя.
8На одежде, взятой в залог2:8 По Закону одежда, взятая в залог, должна была быть возвращена её владельцу к ночи (см. Исх. 22:26-27).,
они возлежат у каждого жертвенника.
Они пьют вино, взятое с обвинённых,
в доме их бога.
9А Я погубил перед ними аморреев2:9 Аммореи, как наиболее сильный из всех народов, которые были изгнаны перед исроильтянами при завоевании Ханона, символизируют тут всех их (см. Чис. 21:21-31).,
хотя они были высоки, как кедр,
и крепки, как дуб.
Я погубил плод их вверху
и корни их внизу.
10И Я вывел вас из Египта
и водил вас сорок лет по пустыне,
чтобы дать вам землю аморреев.
11Ещё Я воздвигал пророков из ваших сыновей
и назореев2:11 Назореи – исроильтяне, которые целиком посвящали себя Всевышнему, принеся клятву не пить хмельных напитков, не стричь волос и не прикасаться к мёртвому телу (см. Чис. 6:1-21). из ваших юношей.
Разве это не так, народ Исроила? –
возвещает Вечный. –
12Но вы заставляли назореев пить вино
и приказывали пророкам не пророчествовать.
13И вот Я раздавлю вас,
как давит повозка, нагруженная снопами.
14Быстрый не ускользнёт,
сильный не соберётся с силами,
и воин не спасёт свою жизнь.
15Лучник не устоит,
быстроногий воин не скроется,
и всадник не спасёт свою жизнь.
16Даже храбрейшие воины
убегут нагими в тот день, –
возвещает Вечный.
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เนื่องจากโมอับทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง
เราจึงไม่หายโกรธ
เพราะเขาเผากระดูกกษัตริย์เอโดม
ราวกับจะให้เป็นปูน
2เราจะส่งไฟมายังโมอับ
ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเคริโอท2:2 หรือของเมืองต่างๆ ของเขา
โมอับจะล่มจมท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวาย
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องออกศึกและเสียงแตรดังสนั่น
3เราจะทำลายผู้ปกครอง
และฆ่าบรรดาข้าราชบริพารไปพร้อมกับเขาด้วย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
4องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เนื่องจากยูดาห์ทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง
เราจึงไม่หายโกรธ
เพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และไม่ได้ประพฤติตามกฎหมายของพระองค์
เพราะพระเท็จเทียมทั้งหลายได้ชักนำพวกเขาให้หลงเตลิดไป
บรรดาพระ2:4 หรือคำมุสาต่างๆซึ่งบรรพบุรุษของเขาหลงตามไป
5เราจะส่งไฟมายังยูดาห์
ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเยรูซาเล็ม”
คำพิพากษาอิสราเอล
6องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เนื่องจากอิสราเอลทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง
เราจึงไม่หายโกรธ
เขาขายผู้ชอบธรรมแลกกับเงิน
และขายคนขัดสนแลกกับรองเท้าคู่เดียว
7เขาเหยียบย่ำศีรษะของผู้ยากไร้
เหมือนเดินย่ำฝุ่น
และไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้ถูกกดขี่
พ่อลูกเข้าหาผู้หญิงคนเดียวกัน
เป็นเหตุให้นามอันศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกลบหลู่ดูหมิ่น
8เขาเอนตัวลงนอนข้างแท่นบูชาทุกแท่น
สวมเสื้อผ้าที่ยึดมาเป็นของประกัน
และเขาดื่มเหล้าองุ่นซึ่งยึดมาเป็นค่าปรับ
ในวิหารพระของเขา
9“เราได้ทำลายชาวอาโมไรต์ต่อหน้าเขา
ทั้งๆ ที่อาโมไรต์สูงตระหง่านเหมือนสนซีดาร์
และแข็งแกร่งเหมือนต้นโอ๊ก
เราทำลายผลซึ่งอยู่ข้างบน
และรากเหง้าซึ่งอยู่ข้างล่าง
10เราพาเจ้าออกมาจากอียิปต์
และนำเจ้าผ่านถิ่นกันดารตลอดสี่สิบปี
เพื่อยกดินแดนของชาวอาโมไรต์ให้แก่เจ้า
11“ทั้งเราได้ตั้งบุตรชายบางคนของพวกเจ้าให้เป็นผู้เผยพระวจนะ
และเลือกสรรคนหนุ่มบางคนของพวกเจ้าให้เป็นนาศีร์
นี่เป็นความจริงไม่ใช่หรือ ประชากรอิสราเอลเอ๋ย?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12“แต่เจ้าก็บังคับให้นาศีร์ดื่มเหล้าองุ่น
และสั่งผู้เผยพระวจนะไม่ให้เผยพระวจนะ
13“ฉะนั้นบัดนี้เราจะขยี้เจ้า
เหมือนเกวียนที่บรรทุกข้าวเต็มบดขยี้
14คนที่ว่องไวจะหนีไม่พ้น
คนที่แข็งแรงจะไม่อาจฮึดสู้
และนักรบก็จะเอาชีวิตไม่รอด
15พลธนูจะไม่อาจยืนหยัดอยู่ได้
ทหารราบจะหนีไปไม่พ้น
และพลม้าจะเอาชีวิตไม่รอด
16แม้แต่นักรบกล้าหาญที่สุด
ก็จะหนีตัวล่อนจ้อนไปในวันนั้น”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
