1Перед Аллахом и Исой аль-Масихом, Который будет судить живых и мёртвых, когда вернётся, чтобы править как Царь, я заклинаю тебя: 2возвещай слово, будь настойчив и в удобное, и в неудобное время, исправляй, обличай, ободряй и терпеливо учи. 3Потому что наступит такое время, когда люди не будут выносить здравого учения. Они будут приглашать и жадно слушать тех учителей, которые будут говорить им лишь то, что они сами желают услышать. 4Они перестанут слушать истину и обратятся к мифам. 5Но ты во всём будь трезв, переноси трудности, совершай труд возвещающего Радостную Весть, исполняй своё служение.
6А моя жизнь уже проливается как жертвенное возлияние4:6 Жертвенное возлияние – иллюстрация, понятная как иудеям, так и язычникам: на жертвенник возливали вино, воду и др. как дар Аллаху или языческим богам (см. Нач. 35:14; Исх. 29:40-41; Чис. 15:1-10; Иер. 7:18)., и мне осталось совсем немного. 7Я хорошо боролся, я пробежал всю дистанцию и сохранил веру, 8и сейчас для меня приготовлен венец праведности, который Повелитель, праведный Судья, даст мне в день Его возвращения, и не только мне, но и всем, кто с нетерпением ожидает Его прихода.
Личные советы и просьбы
9Постарайся прийти ко мне поскорей, 10потому что Димас оставил меня. Он предпочёл блага этого мира и ушёл в Фессалоники; Крейск ушёл в Галатию, а Тит – в Далматию. Со мной остался один лишь Лука. 11Возьми и приведи с собой Марка, он хорошо помогает мне в моём служении. 12Тихика Я послал в Эфес. 13Когда будешь идти ко мне, принеси, пожалуйста, мой плащ, я оставил его в Троаде у Карпа, и захвати книги, особенно написанные на пергаменте.
14Кузнец Искандер причинил мне много вреда. Вечный Повелитель Сам воздаст ему по его делам4:14 См. 2 Цар. 3:39; Мудр. 24:12.. 15Ты тоже остерегайся его, потому что он сильно противился тому, о чём мы возвещаем.
16Когда я в первый раз выступал в свою защиту на суде, никто не пришёл, чтобы меня поддержать, все меня оставили. Пусть это не будет вменено им в вину. 17Но Повелитель был рядом со мной и дал мне силы возвещать Радостную Весть так, чтобы её могли услышать все язычники и чтобы я был избавлен от неминуемой смерти4:17 От неминуемой смерти – букв.: «из львиной пасти». Это выражение уходит своими корнями в Книгу Пророков (см. Дан. 6:21-23), но в этом контексте его нужно понимать как метафору смертельной опасности.. 18Повелитель и в дальнейшем избавит меня от всякого зла и спасёт для Своего Небесного Царства. Пусть же Ему будет слава вовеки! Аминь.
Заключительные приветствия
19Передай привет Прискилле и Акиле, а также семье Онисифора. 20Эраст остался в Коринфе, а Трофима я оставил в Милете больного. 21Постарайся прибыть сюда до зимы. Тебе передают привет Эвбул, Пуд, Лин, Клавдия и все братья.
22Пусть Повелитель будет с твоим духом. Благодать с вами.
Przestroga Pawła
1Gdy Chrystus Jezus powróci w chwale, aby ustanowić swoje królestwo, wtedy będzie sądził wszystkich ludzi—zarówno żywych, jak i umarłych. Stojąc przed obliczem Boga i Chrystusa, proszę cię więc: 2Głoś słowo Boże i bądź gotowy w każdej sytuacji—bez względu na okoliczności. Ostrzegaj ludzi, zwracaj im uwagę na ich grzechy, ale również podnoś ich na duchu, okazując im cierpliwość i nauczając ich. 3Przyjdzie bowiem czas, że ludzie nie będą chcieli słuchać zdrowej nauki, ale według swoich własnych upodobań będą dobierać sobie nauczycieli, którzy powiedzą im to, co chcą usłyszeć. 4Przestaną słuchać prawdy, ale będą skłonni wierzyć w różne niedorzeczne historie. 5Bądź więc ostrożny i wytrwale znoś cierpienia. Pamiętaj też o powierzonym ci zadaniu głoszenia dobrej nowiny i wywiąż się z tego, czego się podjąłeś.
6Mówię o tym, bo nadchodzi dla mnie czas złożenia ofiary Bogu i zbliża się chwila mojego odejścia. 7Dobrze walczyłem dla Pana. Ukończyłem bieg i zachowałem wiarę. 8Teraz zaś w niebie czeka na mnie wieniec, który Pan—sprawiedliwy Sędzia—wręczy mi w dniu swojego przyjścia. Zresztą nie tylko ja otrzymam tę nagrodę, ale wszyscy, którzy z utęsknieniem czekają na Jego powrót.
Osobiste polecenia
9Tymoteuszu, postaraj się szybko do mnie przybyć, 10bo jestem tu prawie sam. Demas pokochał ten świat i opuścił mnie, udając się do Tesaloniki. Krescens odszedł do Galacji, a Tytus—do Dalmacji. 11Pozostał ze mną tylko Łukasz. Wyruszając do mnie, zabierz ze sobą Marka, gdyż potrzebuję jego pomocny. 12Tychika sam wysłałem do Efezu. 13Przynieś ze sobą mój płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa, oraz moje księgi, zwłaszcza pergaminy.
14Aleksander, kowal, wyrządził mi wiele złego—Pan go za to ukarze. 15Uważaj jednak na niego, gdyż ostro sprzeciwiał się naszej nauce.
16Podczas mojej pierwszej rozprawy w sądzie nikt nie udzielił mi pomocy. Wszyscy mnie opuścili. Mam nadzieję, że Bóg im to wybaczy. 17Ale Pan był ze mną i dodał mi sił, abym mógł dokończyć dzieło, którego się podjąłem, i by wszyscy poganie mogli usłyszeć dobrą nowinę. Można więc powiedzieć, że zostałem wyrwany z samej paszczy lwa. 18Pan zawsze wybawia mnie z każdej opresji i w końcu doprowadzi mnie do swojego królestwa w niebie. Jemu niech będzie wieczna chwała. Amen!
Końcowe pozdrowienia
19Pozdrów ode mnie Pryscyllę i Akwilę oraz domowników Onezyfora. 20Erast pozostał w Koryncie, a Trofima, ze względu na chorobę, zostawiłem w Milecie.
21Postaraj się przybyć tu przed zimą.
Pozdrowienia przesyłają ci: Eubulos, Pudens, Linus, Klaudia i wszyscy inni wierzący.
22Niech Pan będzie blisko ciebie i niech obdarza cię swoją łaską!
