Иосия – царь Иудеи
(4 Цар. 22:1-2; 23:4-20)
1Иосии было восемь лет, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме тридцать один год. 2Он делал то, что было правильным в глазах Вечного, и ходил путями своего предка Давуда, не уклоняясь ни вправо, ни влево.
3На восьмом году своего правления, ещё юношей, он начал искать Бога своего предка Давуда. На двенадцатом году своего правления он начал очищать Иудею и Иерусалим от капищ на возвышенностях, столбов Ашеры, резных и литых идолов. 4Под его руководством были разрушены жертвенники Баала. Он разбил жертвенники для благовоний, которые находились над ними, и уничтожил столбы Ашеры, резных и литых идолов. Он разбил их на куски и разбросал над могилами тех, кто некогда приносил им жертвы. 5Он сжёг кости жрецов на их жертвенниках и так очистил Иудею и Иерусалим. 6В городах родов Манассы, Ефраима и Шимона, до самой земли Неффалима и в их опустошённых окрестностях 7он разрушил жертвенники и столбы Ашеры, растолок идолов в пыль и разбил все жертвенники для благовоний по всему Исраилу. После этого он вернулся в Иерусалим.
Иосия восстанавливает храм
(4 Цар. 22:3-7)
8На восемнадцатом году своего правления, ещё при очищении страны и храма, Иосия послал Шафана, сына Ацалии, и правителя Маасею с летописцем Иоахом, сыном Иоахаза, чтобы восстановить храм Вечного, своего Бога.
9Они пришли к главному священнослужителю Хилкии и отдали ему деньги, принесённые в храм Аллаха, которые левиты-привратники собрали у народа Манассы, Ефраима, и у всех остальных исраильтян, и у всего народа Иудеи, Вениамина, и у жителей Иерусалима. 10Они передали их людям, которые были назначены наблюдать за работами при храме Вечного. Эти люди платили рабочим, которые ремонтировали и восстанавливали храм. 11Они давали деньги и плотникам со строителями на покупку тёсаного камня и дерева для брусьев и балок в зданиях, которым цари Иудеи позволили прийти в упадок.
12Эти люди работали честно. Над ними были поставлены Иахат и Авдий – левиты из потомков Мерари, и Закария с Мешулламом из потомков Каафа. Другие левиты, все, кто был искусен в игре на музыкальных инструментах, 13стояли над носильщиками и руководили всеми работниками при каждом задании. Некоторые из левитов были писарями, начальниками и привратниками.
Книга Закона найдена в храме
(4 Цар. 22:8-20)
14Когда выносили деньги, которые были принесены в храм Вечного, священнослужитель Хилкия нашёл книгу Закона Вечного, который был дан через Мусу34:14 Вероятно, главный священнослужитель нашёл весь Таурат, но, возможно, это было лишь Второзаконие, последняя книга Таурата (см. Втор. 31:24-26).. 15Хилкия сказал писарю Шафану:
– Я нашёл в храме Вечного книгу Закона.
Он отдал её Шафану, 16и тот отнёс свиток царю и доложил ему:
– Твои рабы делают всё, что им было поручено. 17Они взяли деньги, какие нашлись в храме Вечного, и отдали их тем, кто наблюдает за работами, и работникам.
18Затем писарь Шафан известил царя: «Священнослужитель Хилкия дал мне книгу» – и прочитал её перед царём. 19Услышав слова Закона, царь разорвал на себе одежду. 20Он приказал Хилкии, Ахикаму, сыну Шафана, Ахбору34:20 Букв.: «Авдону»; в 4 Цар. 22:12 он назван Ахбором., сыну Михея, писарю Шафану и царскому слуге Асаи:
21– Пойдите и вопросите Вечного за меня и за оставшийся народ в Исраиле и в Иудее о том, что написано в найденной книге. Велик гнев Вечного, который обрушился на нас из-за того, что наши отцы не сохранили слова Вечного: они не поступали так, как предписывает эта книга.
22Хилкия и те, кого послал царь, пошли к пророчице Олдане, жене Шаллума, сына Тиквы, внука Хархаса34:22 Букв.: «сына Токхата, внука Хасры»; в 4 Цар. 22:14 они названы Тиквой и Хархасом., хранителя одежд. Олдана жила в новой части Иерусалима. Хилкия и приближённые царя рассказали ей о том, что произошло. 23Она сказала им:
– Так говорит Вечный, Бог Исраила: «Скажите человеку, который послал вас ко Мне: 24„Так говорит Вечный: Я наведу на это место и на его обитателей беду – все проклятия, записанные в книге, которую читали перед царём Иудеи. 25Из-за того, что они оставили Меня, возжигали благовония другим богам и вызывали Мой гнев идолами, которые сделали их руки34:25 Или: «всем, что они сделали»., Мой гнев обрушится на это место и не угаснет“. 26Скажите царю Иудеи, который послал вас вопросить Вечного: „Так говорит Вечный, Бог Исраила, о словах, которые ты слышал: 27Так как твоё сердце смягчилось и ты смирил себя перед Аллахом, услышав сказанное Им против этого места и его обитателей, и так как ты смирил себя предо Мной, разорвал на себе одежду и плакал предо Мной, то и Я услышал тебя, – возвещает Вечный. – 28Поэтому Я возьму тебя к твоим предкам, и тебя похоронят в мире. Твои глаза не увидят всей той беды, которую Я наведу на это место и на его обитателей“».
И они передали её ответ царю.
Обновление священного соглашения с Аллахом
(4 Цар. 23:1-3)
29Тогда царь созвал всех старейшин Иудеи и Иерусалима. 30Он пошёл в храм Вечного с народом Иудеи, жителями Иерусалима, священнослужителями и левитами – со всем народом, от великого до малого. Он прочитал им вслух все слова книги священного соглашения, которую нашли в храме Вечного. 31Царь встал на своё место и заключил перед Вечным соглашение, обещая следовать Вечному, исполнять Его повеления, заповеди и установления от всего сердца и от всей души, чтобы соблюсти слова соглашения, записанные в этой книге. 32Он велел всем жившим в Иерусалиме и в земле Вениамина дать такое же обещание, и жители Иерусалима стали делать то, что требовало соглашение с Аллахом, Богом их предков.
33Иосия убрал всех отвратительных идолов из всех земель, которые принадлежали исраильтянам, и велел всем, кто находился в Исраиле, служить Вечному, их Богу, и всё время, что он был жив, они не уклонялись от того, чтобы следовать Вечному, Богу их предков.
โยสิยาห์ทรงปฏิรูป
(2พกษ.22:1-7; 23:4-20)
1เมื่อโยสิยาห์ขึ้นเป็นกษัตริย์ พระองค์ทรงมีพระชนมายุแปดพรรษา และทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม 31 ปี 2โยสิยาห์ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงดำเนินตามแบบอย่างของดาวิดผู้เป็นบรรพบุรุษโดยไม่หันเหไปทางขวาหรือทางซ้าย
3ในปีที่แปดแห่งรัชกาลของพระองค์ เมื่อยังทรงพระเยาว์ ก็ทรงเริ่มแสวงหาพระเจ้าของดาวิดผู้เป็นบรรพบุรุษ และในปีที่สิบสองแห่งรัชกาลทรงเริ่มชำระยูดาห์และเยรูซาเล็ม กำจัดสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลาย เสาเจ้าแม่อาเชราห์ รูปเคารพแกะสลัก และรูปเคารพหล่อทั้งปวง 4พระองค์ทรงสั่งให้ทุบแท่นบูชาพระบาอัลทิ้งและทำลายแท่นเผาเครื่องหอมเหนือแท่นบูชา ทุบเสาเจ้าแม่อาเชราห์และรูปเคารพทั้งหลาย แล้วนำไปโปรยบนหลุมศพของบรรดาผู้ที่ถวายเครื่องบูชาแก่พระเหล่านั้น 5พระองค์ทรงเผากระดูกของบรรดาปุโรหิตของพระเหล่านั้นบนแท่นบูชาของพวกเขาเอง เป็นการชำระยูดาห์และเยรูซาเล็ม 6นอกจากนี้ในเมืองต่างๆ ของมนัสเสห์ เอฟราอิม และสิเมโอนไปจนถึงนัฟทาลี และในซากปรักหักพังโดยรอบ 7พระองค์ทรงรื้อทำลายแท่นบูชา เสาเจ้าแม่อาเชราห์ บดขยี้รูปเคารพเป็นผุยผง ทุบแท่นเผาเครื่องหอมทั่วแดนอิสราเอล แล้วเสด็จกลับมายังกรุงเยรูซาเล็ม
8ในการชำระดินแดนและพระวิหารในปีที่สิบแปดแห่งรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์ โยสิยาห์ทรงแต่งตั้งชาฟานบุตรอาซาลิยาห์และมาอาเสอาห์ผู้ปกครองเมืองกับอาลักษณ์โยอาห์บุตรโยอาฮาส ให้ซ่อมแซมพระวิหารของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์
9คนเหล่านี้ไปพบมหาปุโรหิตฮิลคียาห์และมอบเงินที่คนนำมาถวายในพระวิหารของพระเจ้าให้เขา ชนเลวีที่เป็นยามประตูได้รับเงินเหล่านี้จากชาวมนัสเสห์ ชาวเอฟราอิม และประชาชนที่ยังเหลืออยู่ในอิสราเอลทั้งหมด ตลอดจนชาวยูดาห์ ชาวเบนยามิน และผู้คนที่อาศัยในกรุงเยรูซาเล็ม 10แล้วพวกเขานำเงินนี้ไปมอบให้ผู้ควบคุมการซ่อมแซมพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อจ่ายให้คนงานที่มาซ่อมแซมบูรณะพระวิหาร 11และให้ช่างไม้และช่างก่อไปซื้อหินที่สกัดและแต่งแล้ว กับซุง กระดาน ไม้คาน สำหรับอาคารต่างๆ ที่บรรดากษัตริย์ยูดาห์ปล่อยทิ้งไว้ในสภาพปรักหักพัง
12คนงานทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ ผู้สั่งการได้แก่ ยาหาทกับโอบาดีห์ ชนเลวีจากตระกูลเมรารี เศคาริยาห์กับเมชุลลามจากตระกูลโคฮาท ส่วนคนเลวีซึ่งเชี่ยวชาญในการบรรเลงดนตรี 13มีหน้าที่ดูแลสั่งการคนงานให้ทำงานแต่ละอย่าง คนเลวีบางคนทำหน้าที่เลขานุการ อาลักษณ์ และยามประตู
พบหนังสือธรรมบัญญัติ
(2พกษ.22:8-20; 23:1-3)
14วันหนึ่งขณะที่พวกเขานำเงินซึ่งประชากรถวายเข้าพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าออกมา ปุโรหิตฮิลคียาห์พบม้วนหนังสือพระบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งประทานผ่านทางโมเสส 15ฮิลคียาห์กล่าวกับราชเลขาชาฟานว่า “ข้าพเจ้าได้พบหนังสือพระบัญญัติในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า” แล้วมอบหนังสือม้วนนั้นแก่ชาฟาน
16ชาฟานจึงนำไปถวายแด่กษัตริย์ และทูลรายงานว่า “บรรดาเจ้าหน้าที่ทำทุกอย่างตามที่ได้รับมอบหมาย 17พวกเขานำเงินออกมาจากพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า มอบให้แก่หัวหน้าผู้ดูแลและคนงาน” 18แล้วราชเลขาชาฟานทูลกษัตริย์ว่า “ปุโรหิตฮิลคียาห์ได้มอบหนังสือนี้แก่ข้าพระบาท” ชาฟานจึงอ่านหนังสือนั้นต่อหน้ากษัตริย์
19เมื่อกษัตริย์ได้ทรงฟังเนื้อความในหนังสือบทบัญญัตินั้นก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ 20และทรงบัญชาฮิลคียาห์ อาหิคัมบุตรชาฟาน อับโดนบุตรมีคาห์34:20 มีอีกชื่อหนึ่งว่าอัคโบร์บุตรมีคายาห์ ราชเลขาชาฟาน และมหาดเล็กอาสายาห์ว่า 21“จงไปทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้าให้เราและให้ชนหยิบมือที่เหลือในอิสราเอลและยูดาห์เกี่ยวกับสิ่งที่บันทึกไว้ในหนังสือที่ได้พบนี้ พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ตกแก่เรานั้นใหญ่หลวงนัก เพราะบรรพบุรุษของเราไม่ได้ยึดพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ได้ปฏิบัติตามสิ่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือนี้เลย”
22ฮิลคียาห์กับคนที่กษัตริย์ส่งมาด้วยจึงไปพบผู้เผยพระวจนะหญิงฮุลดาห์ซึ่งอาศัยอยู่ที่เยรูซาเล็มแขวงสอง นางเป็นภรรยาของชัลลูมบุตรทกหาท34:22 มีอีกชื่อหนึ่งว่าทิกวาห์บุตรของหัสราห์34:22 มีอีกชื่อหนึ่งว่าฮารฮัส ชัลลูมเป็นผู้ดูแลเครื่องทรงในพระวิหาร
23นางกล่าวกับพวกเขาว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงแจ้งผู้ที่ใช้เจ้ามาหาเราว่า 24‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะนำหายนะมายังที่แห่งนี้และมายังประชากรตามคำสาปแช่งทั้งปวงที่เขียนไว้ในหนังสือซึ่งอ่านกันต่อหน้ากษัตริย์ยูดาห์ 25เพราะพวกเขาได้ทอดทิ้งเราไปเผาเครื่องหอมถวายเทพเจ้าอื่นๆ และยั่วโทสะของเราด้วยทุกอย่างที่มือของพวกเขาได้ทำขึ้น34:25 หรือด้วยทุกสิ่งที่พวกเขาได้ทำขึ้น เราจะระบายความโกรธลงเหนือที่แห่งนี้และจะระงับไม่ได้’ 26จงบอกกษัตริย์ยูดาห์ซึ่งใช้พวกเจ้ามาทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้านั้นว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสเกี่ยวกับข้อความที่เจ้าได้ยินดังนี้ว่า 27เนื่องจากจิตใจของเจ้าน้อมรับ และเจ้าได้ถ่อมตัวลงต่อหน้าพระเจ้าเมื่อได้ยินสิ่งที่เรากล่าวไว้เกี่ยวกับสถานที่นี้และประชากร และเพราะเจ้าถ่อมตัว ฉีกเสื้อผ้า และร่ำไห้ต่อหน้าเรา เราได้ยินแล้ว องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ 28เราจะรวบรวมเจ้าไปอยู่กับบรรพบุรุษและเจ้าจะถูกฝังอย่างสงบสุข ไม่ต้องเห็นหายนะทั้งปวงซึ่งเราจะนำมายังสถานที่นี้และประชาชนเหล่านี้’ ”
พวกเขาจึงนำคำตอบของนางกลับไปทูลกษัตริย์
29กษัตริย์โยสิยาห์จึงทรงเรียกผู้อาวุโสของยูดาห์และเยรูซาเล็มทุกคนมารวมกัน 30พระองค์เสด็จไปยังพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าพร้อมชาวยูดาห์ ชาวเยรูซาเล็ม ปุโรหิต และคนเลวีคือประชากรทั้งปวง ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด กษัตริย์ทรงอ่านทุกถ้อยคำในหนังสือพันธสัญญาซึ่งพบในพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าต่อหน้าพวกเขา 31พระองค์ประทับยืนอยู่ข้างเสา ทรงรื้อฟื้นพันธสัญญาต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าที่ว่าจะติดตามองค์พระผู้เป็นเจ้า และปฏิบัติตามพระบัญชา กฎระเบียบ และกฎหมายของพระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจ และที่จะเชื่อฟังถ้อยคำแห่งพันธสัญญาที่เขียนไว้ในหนังสือนี้
32แล้วโยสิยาห์ทรงให้ทุกคนในเยรูซาเล็มและเบนยามินปฏิญาณตนต่อพันธสัญญานั้น ชาวเยรูซาเล็มก็ทำเช่นนี้ตามพันธสัญญาของพระเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา
33โยสิยาห์ทรงกำจัดรูปคารพอันน่าชิงชังทั้งปวงไปจากดินแดนทั้งหมดที่เป็นของชนอิสราเอล และทรงเรียกร้องให้คนทั้งปวงในอิสราเอลปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา พวกเขาติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขาตลอดรัชกาลของโยสิยาห์
