Дополнительные установления о празднике Освобождения
1Вечный говорил с Мусой в Синайской пустыне в первый месяц (ранней весной) второго года после выхода из Египта. Он сказал:
2– Пусть исраильтяне отмечают праздник в память об их освобождении из-под египетского гнёта в назначенное время. 3Празднуйте его в назначенное время, вечером, в четырнадцатый день первого месяца, по всем правилам и обычаям.
4Муса велел исраильтянам отмечать праздник в память об их освобождении из-под египетского гнёта, 5и они сделали это в Синайской пустыне вечером, в назначенное время. Исраильтяне сделали всё точно так, как повелел Мусе Вечный.
6Но некоторые из них не смогли отметить праздник Освобождения в тот день, потому что осквернились, прикоснувшись к мёртвому телу. В тот же день они пришли к Мусе и Харуну 7и сказали Мусе:
– Мы осквернились, прикоснувшись к мёртвому телу, но зачем отрешать нас от общего жертвоприношения Вечному в назначенное время?
8Муса ответил им:
– Ждите, пока я не узнаю, что повелит о вас Вечный.
9Вечный сказал Мусе:
10– Скажи исраильтянам: «Если кто из вас или ваших потомков осквернится, прикоснувшись к покойнику, или будет в дальней дороге, он всё же может отмечать праздник Освобождения, установленный Вечным. 11Пусть он празднует его в четырнадцатый день второго месяца, вечером. Пусть он съест ягнёнка с пресным хлебом и горькими травами, 12не оставляя ничего от него до утра и не ломая ни одной из костей. Отмечая праздник Освобождения, пусть он соблюдает его установления. 13Но если человек, который чист и не находится в пути, не отметит праздник Освобождения, он будет исторгнут из своего народа, потому что не принёс Вечному приношения в назначенное время. Он подлежит наказанию.
14Если живущий у вас чужеземец захочет отмечать праздник Освобождения, установленный Вечным, то пусть он исполняет все правила и обычаи праздника. Пусть у вас будут одинаковые правила и для поселенца, и для уроженца страны».
Облако над священным шатром
15В тот день, когда был поставлен священный шатёр – шатёр соглашения, – его покрыло облако. С вечера до утра пребывало оно над священным шатром и было похоже на огонь. 16Так было всегда: облако покрывало его днём, а по ночам оно походило на огонь. 17Когда облако поднималось от шатра, исраильтяне трогались в путь. Там, где облако останавливалось, исраильтяне разбивали лагерь. 18По повелению Вечного исраильтяне трогались в путь и по Его повелению разбивали лагерь. Пока облако стояло над священным шатром, они оставались в лагере. 19Даже если облако оставалось над священным шатром длительное время, исраильтяне слушались Вечного и не трогались в путь. 20Иногда облако было над священным шатром лишь несколько дней. Лишь по повелению Вечного они стояли лагерем и по Его повелению трогались в путь. 21Иногда облако стояло только с вечера и до утра, а когда утром оно поднималось, они трогались в путь. Днём или ночью, когда бы облако ни поднималось, они трогались в путь. 22Два дня, месяц или дольше – сколько бы облако ни стояло над священным шатром, исраильтяне оставались в лагере и не трогались в путь. Но когда оно поднималось, они трогались в путь. 23По повелению Вечного они разбивали лагерь и по Его повелению трогались в путь. Они слушались Вечного, исполняя повеления, которые Вечный давал через Мусу.
Aanwijzingen voor viering van Pesach
1De Here gaf Mozes de volgende instructies, terwijl hij en de Israëlieten verbleven in de woestijn op het Sinaï-schiereiland in de eerste maand van het tweede jaar na de uittocht uit Egypte: 2-3 ‘Het volk Israël moet Pesach, het Paasfeest, jaarlijks vieren op de veertiende dag van de eerste maand. Het feest begint ʼs avonds. Zorg ervoor dat u al mijn opdrachten voor dit feest nauwgezet uitvoert.’ 4-5 Dus kondigde Mozes aan dat Pesach op de avond van de veertiende dag daar in de Sinaï zou beginnen, net zoals de Here hem had opgedragen en zo gebeurde het. 6Het geval deed zich voor dat enkele mannen onrein waren omdat zij een dode hadden aangeraakt. Zij konden Pesach dus niet meevieren en niet van het lam eten. 7Zij legden hun probleem aan Mozes en Aäron voor en vertelden dat zij zich tekort gedaan voelden omdat zij hun offers niet op de vastgestelde tijd mochten brengen. 8Mozes zei dat hij God om raad zou vragen 9en dit was het antwoord dat hij van de Here ontving: 10‘Als de Israëlieten—nu of in de toekomst—op het moment van Pesach, het Paasfeest, onrein zijn doordat zij een dode hebben aangeraakt of omdat zij op reis zijn, mogen zij Pesach wel vieren, maar dan een maand later. 11Zij doen dit dan op de veertiende van de tweede maand, beginnend in de avond. Zij moeten dan het lam eten met ongezuurd brood en bittere kruiden. 12Zij mogen niets laten liggen tot de volgende morgen, geen enkel bot van het lam breken en de gegeven aanwijzingen voor Pesach nauwkeurig opvolgen. 13Maar iemand die niet onrein of onderweg is en weigert Pesach op de aangegeven tijd te vieren, moet uit het volk Israël worden verbannen, omdat hij weigert de Here op de vastgestelde tijd een offer te brengen, hij moet zijn schuld dragen. 14Als er een buitenlander bij u woont die Pesach, het Paasfeest voor de Here, wil meevieren, moet hij dezelfde instructies opvolgen. Er is één wet voor allen, zowel voor uw volksgenoten als voor vreemdelingen.’
15Op de dag dat de tabernakel werd opgezet, bedekte de wolk deze en ʼs nachts veranderde de wolk in een zuil van vuur die de hele nacht zichtbaar bleef. 16Zo ging het voortdurend: overdag een wolk en ʼs nachts een vuurzuil. 17Wanneer de wolk opsteeg, braken de Israëlieten op, volgden hem naar de plaats waar hij stopte en sloegen daar het kamp op. 18Op die manier reisden zij op bevel van de Here, stopten waar Hij het wilde en bleven daar tot de wolk weer verder ging. 19-20 Als hij lang bleef, bleven zij ook lang. Maar als hij maar enkele dagen bleef, bleven zij ook maar enkele dagen, want dat had de Here hun opgedragen. 21Soms bleef de vuurzuil slechts één nacht stilstaan om de volgende morgen verder te trekken. Maar of het nu dag of nacht was, wanneer de wolk zich bewoog, braken de Israëlieten op en volgden hem. 22Als de wolk twee dagen, een maand of een jaar boven de tabernakel bleef, bleven de Israëlieten ook zolang, maar zo gauw hij weer bewoog, trokken zij verder. 23Op aanwijzing van de Here sloegen zij hun kamp op en op zijn bevel trokken zij weer verder. Zij volgden precies alle aanwijzingen op die de Here hun door Mozes gaf.
