Снятие первых шести печатей
1Я видел, как Ягнёнок открыл первую из семи печатей, и затем услышал, как одно из четырёх живых существ сказало громоподобным голосом:
– Подойди!
2Я посмотрел и увидел белого коня. На нём сидел вооружённый луком всадник, которому был дан венец. Он выехал как победитель, и чтобы победить6:2 Ср. Зак. 1:8-17; 6:1-8..
3Когда Ягнёнок снял вторую печать, я услышал, как второе живое существо сказало:
– Подойди!
4И вышел другой конь, огненно-рыжий. На нём сидел вооружённый длинным мечом всадник, которому была дана власть лишить землю мира, чтобы люди на ней убивали друг друга.
5Когда Ягнёнок снял третью печать, я услышал как третье живое существо сказало:
– Подойди!
Я увидел вороного коня. Сидящий на нём всадник держал в руке весы. 6И я услышал со стороны четырёх живых существ голос, говорящий:
– Полкилограмма6:6 Букв.: «хиникс», т. е. примерно 1 л (600 г муки). пшеничной муки – за заработок целого дня6:6 Букв.: «за динарий». Динарий – римская монета, примерно равная дневному заработку наёмного работника (см. Мат. 20:2)., и полтора килограмма6:6 Букв.: «три хиникса». ячменной муки – за заработок целого дня.
А всаднику:
– Неся свой суд, масла и вина не трогай!
7Когда Ягнёнок снял четвёртую печать, я услышал голос четвёртого существа. Оно сказало:
– Подойди!
8Я увидел мертвенно-бледного коня. Его всадника звали Смерть, а за ним следовал ад6:8 Букв.: «мир мёртвых».. Им была дана власть над четвёртой частью земли, чтобы губить людей мечом, голодом, эпидемиями и дикими зверями.
9Когда Ягнёнок снял пятую печать, я увидел у подножия жертвенника души тех, кто был убит за слово Аллаха и за своё свидетельство. 10Они громко закричали:
– До каких пор, святой и истинный Владыка, Ты не будешь судить и мстить живущим на земле за нашу кровь?
11Каждому из них была дана белая одежда, и им было сказано подождать ещё некоторое время, пока число их сотрудников и братьев, которые будут убиты так же, как и они, не достигнет своей полноты.
12Потом я увидел, как Ягнёнок снял шестую печать. Тогда вдруг произошло сильное землетрясение6:12 Ср. Езек. 38:19-20; Агг. 2:6., и солнце стало чёрным, как траурное одеяние, а луна стала красной, как кровь6:12 См. Ис. 13:10; Езек. 32:7-8; Иоиль 2:10; 3:15.. 13Небесные звёзды упали на землю, как незрелый инжир падает с деревьев от сильного порыва ветра6:13 См. Мк. 13:24-26.. 14Небо свернулось, как свиток6:13-14 См. Ис. 34:4., и все горы и острова были сдвинуты со своих мест. 15Цари земли, высокопоставленные чиновники, полководцы, богатые и власть имущие, рабы и свободные – все попрятались в пещерах и расщелинах гор6:15 См. Ис. 2:10..
16– Упадите на нас, – умоляли они горы и скалы, – спрячьте нас6:16 См. Ос. 10:8. от лица Сидящего на троне и от гнева Ягнёнка! 17Наступил великий день Их гнева, и кто может устоять?
Złamanie sześciu pieczęci
1Następnie zobaczyłem, że Baranek złamał pierwszą pieczęć, i usłyszałem, jak jedna z czterech istot zawołała: „Ruszaj!”. Okrzyk ten był tak głośny, jak huk pioruna. 2I zobaczyłem jeźdźca na białym koniu. Na głowie miał wieniec, a w ręku trzymał łuk. Wyruszył, aby odnieść kolejne zwycięstwo.
3Gdy Baranek złamał drugą pieczęć, usłyszałem głos drugiej istoty: „Ruszaj!”. 4I pojawił się koń ognistoczerwony. Jego jeździec dostał do ręki miecz i wyruszył, aby odebrać ziemi pokój i sprawić, że ludzie będą się nawzajem zabijać.
5Gdy Baranek złamał trzecią pieczęć, usłyszałem, jak trzecia istota powiedziała: „Ruszaj!”. I zobaczyłem czarnego konia oraz jego jeźdźca, który trzymał w ręku wagę. 6Następnie usłyszałem głos dobiegający od czterech istot: „Dzień pracy to bochenek chleba lub trzy kilo mąki. Nie marnuj oliwy i wina”.
7Gdy złamał czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartej istoty: „Ruszaj!”. 8I zobaczyłem sinozielonego konia. Ten, który na nim siedział, miał na imię Śmierć i reprezentował krainę zmarłych. Dano mu władzę nad jedną czwartą ziemi, aby zsyłał na ludzi śmierć. Jedni mieli zginąć w walce, inni—umrzeć z głodu lub z powodu epidemiami, jeszcze inni—rozszarpani przez dzikie zwierzęta.
9Gdy Baranek złamał piątą pieczęć, zobaczyłem ołtarz, a poniżej niego—dusze ludzi, którzy zostali zamordowani za to, że byli posłuszni słowu Bożemu i opowiadali innym o Chrystusie. 10Głośno wołali oni: „Święty Panie, jedyny i prawdziwy Władco, kiedy ukarzesz tych, którzy nas zamordowali?!”. 11Wszystkim im dano białe szaty i powiedziano, żeby odpoczęli i przez krótki czas zaczekali, aż dołączą do nich ich przyjaciele, którzy również służą Panu, i—podobnie jak oni—również zostaną zamordowani.
12Gdy zobaczyłem, że Baranek złamał szóstą pieczęć, rozpoczęło się ogromne trzęsienie ziemi. Słońce straciło swój blask, jakby ktoś zasłonił je czarną płachtą, a księżyc stał się krwawoczerwony. 13Gwiazdy zaś spadały na ziemię jak owoce z targanego wichurą drzewa. 14Nagle zniknęło niebo—jakby było zwojem papirusu, który został przez kogoś zwinięty. Góry i wyspy zostały przesunięte ze swoich miejsc. 15Przywódcy i władcy świata, wybitni dowódcy, najbogatsi i najbardziej wpływowi ludzie—wszyscy oni, razem z niewolnikami, poukrywali się w jaskiniach i grotach, 16marząc tylko o tym, aby zasypały ich przewracające się góry i spadające skały. W ten sposób chcieli bowiem ukryć się przed obliczem Tego, który zasiada na tronie, oraz przed gniewem Baranka. 17Nadszedł bowiem wielki dzień Ich gniewu i nikt nie był w stanie uciec przed Ich sądem.
