Женщина и дракон
1На небе появилось поразительное знамение – женщина, одетая в солнце, у которой под ногами была луна, а на голове – венец из двенадцати звёзд12:1 Ср. Нач. 37:9-11.. 2Она была беременна и кричала от боли, потому что у неё начались родовые схватки.
3Потом на небе появилось другое знамение – огромный красный дракон с семью головами, десятью рогами и с семью венцами на головах12:3 Ср. Дан. 7:7-8, 24.. 4Его хвост увлёк с небес третью часть звёзд и сбросил их на землю. Дракон встал перед рожавшей женщиной, чтобы сразу проглотить её ребёнка, как только тот родится. 5Женщина родила младенца мужского пола, которому предстоит править всеми народами железным скипетром, и ребёнок был взят к Аллаху и Его трону. 6А женщина убежала в пустыню, в место, приготовленное для неё Аллахом, и там её кормили в течение тысячи двухсот шестидесяти дней.
7На небе началась война. На одной стороне сражались Микаил12:7 Имеется в виду архангел Микаил (см. Иуда 1:9), один из высших ангелов. и его ангелы, а на другой стороне воевал дракон со своими ангелами12:7 См. Дан. 12:1.. 8Но дракон оказался недостаточно силён, и он, со своими ангелами, потерял своё место на небесах. 9Этот великий дракон – древний змей12:9 См. Нач. 3:1-15., которого называют Иблисом и Шайтаном; он, обольщающий весь мир, был вместе со своими ангелами сброшен на землю. 10Я тогда услышал в небе громкий голос, который произнёс:
– Наступило спасение, могущество и Царство нашего Бога!
Власть теперь у Его Помазанника!
Обвинитель наших братьев,
обвинявший их день и ночь перед Аллахом,
низвержен!
11Они победили его кровью Ягнёнка
и словом своего свидетельства.
Они не жалели жизни
и не страшились смерти.
12Поэтому радуйтесь, небеса
и те, кто живёт на них!
Но горе земле и морю,
потому что к вам сошёл Иблис!
Он полон ярости,
так как знает, что ему осталось уже немного времени.
13Когда дракон увидел, что он сброшен на землю, то стал преследовать женщину, родившую мальчика. 14Женщине были даны два огромных орлиных крыла, чтобы она смогла улететь в место, приготовленное для неё в пустыне12:14 См. Исх. 19:4; Втор. 32:11-12.. Там её будут кормить в течение года, двух лет и ещё полугода12:14 Другими словами, это 3,5 года, о которых Иохан также говорит как о 42 месяцах, или 1 260 днях (см. 11:2, 3). См. Дан. 7:25; 12:7., вне досягаемости дракона.
15Змей выпустил из своей пасти поток воды, словно реку, чтобы женщину унесло этой рекой. 16Но земля помогла женщине: она раскрылась и проглотила реку, которую дракон выпустил из своей пасти. 17Дракон пришёл в ярость из-за женщины и пошёл войной на остальных её детей – тех, кто соблюдает повеления Аллаха и несёт людям свидетельство Исы12:17 Или: «живёт в соответствии со свидетельством Исы»..
Znaki na niebie
1Potem na niebie ukazał się niezwykły obraz: Kobieta, której ubraniem było słońce, podnóżkiem—księżyc, a wieńcem okrywającym głowę—dwanaście gwiazd. 2Oczekiwała ona dziecka i krzyczała z bólu, czekając na poród.
3Nagle na niebie pojawił się kolejny obraz: Ogromny czerwony smok o siedmiu głowach i dziesięciu rogach. Na każdej głowie miał koronę. 4Swoim ogonem zmiótł z nieba jedną trzecią gwiazd i zrzucił je na ziemię. Następnie stanął przed kobietą, aby pożreć jej dziecko, gdy tylko je urodzi.
5I urodziła Syna, który będzie potężnym przywódcą, rządzącym wszystkimi narodami. Chłopiec ten został zabrany do Boga, przed Jego tron. 6Kobieta zaś uciekła na pustynię, gdzie Bóg przygotował jej schronienie, w którym będzie mogła bezpiecznie przebywać przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
7Potem wybuchła w niebie wojna. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem oraz jego aniołami. 8-9Potężny smok przegrał jednak walkę i musiał opuścić niebo. Razem ze swoim aniołami został strącony na ziemię. Smok ten, zwany diabłem oraz szatanem, jest tym pradawnym wężem, który od samego początku zwodził cały świat.
10I usłyszałem z niebios donośny głos, mówiący:
„Teraz nadszedł czas zbawienia!
Bóg okazał swoją potęgę i objął władzę,
a Jego Mesjasz zaczął panować.
Strącony został natomiast ten,
który dniem i nocą oskarżał wierzących,
i krytykował ich przed Bogiem.
11Oni jednak pokonali go
dzięki przelanej krwi Baranka
i dzięki temu, że przekazywali innym prawdę,
oraz byli gotowi oddać za nią życie.
12Jest to radość dla całego nieba
i dla wszystkich jego mieszkańców!
Marny jest jednak los lądu i morza,
na ziemię zstąpił bowiem diabeł,
który wie, że zostało mu niewiele czasu,
dlatego ogarnia go wielki gniew”.
13Gdy smok uświadomił sobie, że został zrzucony na ziemię, zaczął prześladować kobietę, która urodziła Syna. 14Ona jednak otrzymała dwa skrzydła—jak u wielkiego orła—i odleciała na przygotowane dla niej miejsce na pustyni, gdzie przez trzy i pół roku miała opiekę i ochronę przed wężem.
15Wtedy wąż wyrzucił ze swojej paszczy strumień wody, chcąc, aby woda pochłonęła kobietę. 16Z pomocą przyszła jej jednak ziemia, która wchłonęła wodę wyrzuconą z paszczy smoka. 17Wtedy smok, rozgniewany na kobietę, odszedł i stanął na brzegu morza, aby walczyć z jej dziećmi, które przestrzegają Bożych przykazań i są wierne Jezusowi.
