Гнев Вечного против Исраила
1Когда Ефраим говорил, люди дрожали.
Он был возвышен в Исраиле,
но стал повинен в поклонении Баалу и погиб.
2Теперь они грешат всё больше и больше:
они делают для себя идолов из своего серебра,
мастерски отлитые истуканы;
всё это – изделия ремесленников.
Они говорят людям:
«Приносите жертвы
и целуйте идолов-тельцов».
3Поэтому они будут как утренний туман,
как роса, что вскоре исчезает,
словно мякина от зерна, сдуваемая ветром,
как дым, выходящий через дымоход.
4– Но Я – Вечный, ваш Бог,
Который вывел вас из Египта.
Вы не должны признавать другого Бога, кроме Меня,
и никакого спасителя, кроме Меня.
5Я заботился о вас в пустыне,
в обжигающей зноем земле.
6Когда Я кормил вас13:6 Или: «Когда у вас были пастбища»., вы насыщались,
а насытившись, становились гордыми;
поэтому вы забыли обо Мне.
7Итак, Я настигну вас, как лев,
как барс в ожидании, притаюсь у дороги.
8Как медведица, лишённая своих медвежат,
Я нападу на вас и раздеру вам грудь.
Как львица, Я буду поедать вас,
и, как дикое животное, буду раздирать вас на части.
9Я уничтожу тебя, Исраил,
потому что ты против Меня,
против своего Помощника.
10Где теперь твой царь?
Пусть он спасёт тебя во всех твоих городах!
Где твои судьи, о которых ты просил:
«Дай нам царя и вождей»?
11В Своём негодовании Я дал тебе царя,
и в гневе Своём Я забрал его.
12Беззаконие Ефраима завязано в узел,
грехи его хранятся.
13Его настигнут муки, как у женщины при родах,
но он – неразумное дитя;
ему пришло время родиться,
а он упирается, желая остаться в утробе.
14Я избавлю их от власти мира мёртвых,
Я искуплю их от смерти.
О смерть! Где твоё бедствие?
О мир мёртвых! Где твоё разрушение?
Я не пожалею об этом.
15Хотя Ефраим13:15 Букв.: «он». процветает среди своих братьев,
придёт восточный ветер от Вечного,
задует из пустыни,
и иссохнет родник его,
иссякнет источник его;
унесёт все его драгоценности
из сокровищницы.
พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า
1เมื่อเอฟราอิมกล่าว ผู้คนก็สั่นสะท้าน
เขาเป็นที่ยกย่องในอิสราเอล
แต่เขาก็มีความผิดและตายไปเพราะกราบไหว้พระบาอัล
2บัดนี้ เขายิ่งทำบาปมากขึ้น
เขาใช้เงินทำรูปเคารพเพื่อตัวเขาเอง
เป็นเทวรูปที่ปั้นแต่งขึ้นอย่างชาญฉลาด
ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นผลงานของช่างฝีมือ
ผู้คนกล่าวถึงคนเหล่านี้ว่า
“พวกเขาใช้มนุษย์เป็นเครื่องบูชา
และจูบ13:2 หรือมนุษย์ผู้ถวายบูชา / จูบเทวรูปลูกวัว”
3ฉะนั้นเขาจะเป็นเหมือนหมอกในยามเช้า
เหมือนน้ำค้างยามรุ่งอรุณซึ่งหายลับไป
เหมือนแกลบปลิวจากลานนวดข้าว
เหมือนควันที่ลอยออกไปทางหน้าต่าง
4“แต่เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
ผู้นำเจ้าออกมาจากอียิปต์13:4 หรือพระเจ้าของเจ้า / ตั้งแต่ครั้งที่เจ้าอยู่ในอียิปต์
เจ้าจะไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเรา
และไม่มีผู้ช่วยให้รอดอื่นใดยกเว้นเรา
5เราฟูมฟักดูแลเจ้าในทะเลทราย
ในดินแดนอันร้อนระอุ
6เมื่อเราเลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็อิ่มหนำ
เมื่ออิ่มหนำแล้ว พวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้น
และลืมเรา
7ดังนั้นเราจึงจู่โจมเข้าใส่พวกเขาเหมือนสิงโต
เราจะซุ่มอยู่ริมทางเหมือนเสือดาว
8เหมือนแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป
เราจะเข้าโจมตีและฉีกพวกเขาออก
เราจะเป็นดั่งราชสีห์ที่กลืนกินพวกเขา
สัตว์ป่าจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ
9“อิสราเอลเอ๋ย เจ้าถูกทำลายล้าง
เพราะเจ้าต่อสู้เราผู้ที่ช่วยเหลือเจ้า
10ไหนล่ะกษัตริย์ของเจ้า ผู้ที่จะช่วยเจ้าได้?
ไหนล่ะเจ้าเมืองทั้งปวง
ที่เจ้าพูดว่า
‘ให้เรามีกษัตริย์และเจ้านายเถิด’?
11ฉะนั้นเราจึงให้กษัตริย์แก่เจ้าด้วยโทสะของเรา
และเราก็พรากเขาไปด้วยความกริ้วโกรธของเรา
12ความผิดของเอฟราอิมถูกสะสมไว้
และบาปของเขาถูกบันทึกไว้
13เขาเจ็บปวดเหมือนหญิงใกล้คลอด
แต่เขาเป็นเด็กไร้สติปัญญา
เมื่อถึงเวลาแล้ว
เขาก็ไม่ยอมคลอดออกมา
14“เราจะไถ่ตัวพวกเขาจากอำนาจของแดนผู้ตาย
เราจะไถ่เขาจากความตาย
ความตายเอ๋ย ไหนล่ะพิษสงของเจ้า?
แดนผู้ตายเอ๋ย ไหนล่ะหายนะของเจ้า?
“เราจะไม่มีความเมตตาสงสารเลย
15ถึงแม้ว่าเขารุ่งโรจน์อยู่ในหมู่พี่น้อง
แต่ลมตะวันออกจากองค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึง
พัดกระหน่ำมาจากทะเลทราย
น้ำพุของเขาจะไม่ไหล
บ่อน้ำของเขาจะเหือดแห้ง
และคลังของเขาจะถูกปล้นชิง
เอาทรัพย์สมบัติไปหมด
16ชาวสะมาเรียต้องรับโทษความผิดของตน
เพราะพวกเขากบฏต่อพระเจ้าของพวกเขา
พวกเขาจะล้มลงด้วยดาบ
ลูกอ่อนของพวกเขาจะถูกจับฟาดกับพื้น
และหญิงมีครรภ์ของพวกเขาจะถูกผ่าท้อง”
