Начало 43 – CARSA & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Начало 43:1-34

Якуб отпускает Вениамина в Египет

1В той земле по-прежнему свирепствовал голод. 2Когда они съели всё зерно, привезённое из Египта, отец сказал им:

– Вернитесь и купите нам ещё немного еды.

3Но Иуда сказал ему:

– Тот человек нас строго предупредил: «Не показывайтесь мне на глаза, если с вами не будет вашего брата». 4Если ты отпустишь с нами брата, то мы пойдём и купим для тебя еды. 5Но если ты не отпустишь его, мы не пойдём, потому что тот человек сказал нам: «Не показывайтесь мне на глаза, если с вами не будет вашего брата».

6– Зачем вы навели на меня эту беду, зачем сказали тому человеку, что у вас есть ещё один брат? – спросил Исраил.

7Они ответили:

– Тот человек подробно расспрашивал нас о нас самих и о нашей семье: «Жив ли ещё ваш отец? Нет ли у вас ещё одного брата?» Мы просто отвечали на его вопросы. Откуда нам было знать, что он скажет: «Приведите сюда вашего брата»?

8Иуда сказал Исраилу, своему отцу:

– Отпусти мальчика со мной, и мы тотчас же отправимся, чтобы все мы выжили и не погибли: и мы, и ты, и наши дети. 9Я лично буду за него порукой; с меня лично ты спросишь за него. Если я не приведу его к тебе и не поставлю здесь перед тобой, я буду виноват перед тобой до самой смерти. 10Если бы мы не медлили, то могли бы пойти и вернуться уже дважды.

11Тогда их отец Исраил сказал им:

– Если этого не избежать, то сделайте вот что: положите в ваши сумки лучшие плоды этой земли и отнесите в дар тому человеку – бальзам и мёд, специи и мирру, фисташки и миндаль. 12Возьмите вдвое больше серебра, чтобы вам принести с собой и то, что было положено обратно в ваши мешки: возможно, это была ошибка. 13Возьмите и вашего брата и, не медля, идите снова к тому человеку. 14Пусть Бог Всемогущий дарует вам милость перед ним, чтобы он позволил и другому вашему брату, и Вениамину вернуться с вами. Что же до меня, то если мне суждено лишиться детей, пусть я лишусь.

Второе прибытие братьев Юсуфа в Египет

15Они взяли подарки и вдвое больше серебра, затем взяли Вениамина, немедля отправились в Египет и предстали перед Юсуфом. 16Когда Юсуф увидел, что Вениамин с ними, он сказал своему управляющему:

– Отведи этих людей ко мне в дом, заколи что-нибудь из скота и приготовь обед; они будут есть со мной в полдень.

17Человек сделал, как ему было велено, и привёл их в дом Юсуфа. 18Они испугались, когда их привели к нему в дом, потому что подумали: «Нас привели сюда из-за серебра, которое вернулось в наши мешки в первый раз. Он хочет напасть на нас, и одолеть, и взять в рабство, и забрать наших ослов».

19Они подошли к управляющему Юсуфа и заговорили с ним у входа в дом:

20– Послушай, господин, – сказали они, – мы уже приходили сюда один раз купить еды, 21но когда мы остановились на ночь и развязали мешки, каждый из нас нашёл там своё серебро полным весом; поэтому мы принесли его обратно. 22Мы принесли с собой и ещё серебра, чтобы купить еды, и мы не знаем, кто в прошлый раз положил наше серебро к нам в мешки.

23Он ответил:

– Всё в порядке, не бойтесь. Ваш Бог – Бог вашего отца – положил это сокровище в ваши мешки, а я получил ваше серебро.

Затем он вывел к ним Шимона.

24Управляющий привёл братьев в дом Юсуфа, дал им воды вымыть ноги и дал корма их ослам. 25Они приготовили подарки к прибытию Юсуфа в полдень, потому что им сказали, что они будут там обедать.

26Когда Юсуф пришёл домой, они преподнесли ему подарки и склонились перед ним до земли. 27Он спросил их о здоровье, потом сказал:

– А как ваш престарелый отец, о котором вы говорили мне? Жив ли он ещё?

28Они ответили:

– Раб твой, наш отец, ещё жив и здоров.

И почтительно поклонились ему. 29Он оглянулся и увидел своего брата Вениамина, сына своей матери.

Он спросил:

– Это ваш младший брат, тот, о котором вы говорили мне? Аллах да будет милостив к тебе, мой сын.

30Глубоко тронутый видом брата, он поспешно ушёл и искал укромного места. Он вошёл к себе в комнату и там разрыдался. 31Затем, умыв лицо, он вновь вышел к гостям и, взяв себя в руки, сказал:

– Подавайте еду.

32Ему подали отдельно, братьям отдельно и египтянам, которые ели с ним, отдельно, потому что египтяне не могли есть с евреями, это было мерзко для египтян. 33Братьев усадили перед ним по возрасту, от первенца до младшего; и они глядели друг на друга в изумлении. 34Им подавали кушанья со стола Юсуфа, и доля Вениамина была впятеро больше, чем у других. Они пировали и пили с ним вволю.

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 43:1-34

Mibalik sa Ehipto ang mga Igsoon ni Jose

1Misamot pa gayod ang kagutom sa Canaan. 2Nahurot na sa pamilya ni Jacob ang pagkaon nga nadala nila gikan sa Ehipto. Busa miingon si Jacob sa iyang mga anak, “Balik kamo didto sa Ehipto ug pagpalit kamog bisan gamay lang nga pagkaon.” 3Apan miingon si Juda kaniya, “Gipasidan-an kami sa gobernador nga dili magpakita kaniya kon dili namo kauban ang among igsoon nga si Benjamin. 4Kon paubanon mo siya kanamo mobalik kami didto aron pagpalit ug pagkaon. 5Apan kon dili, dili usab kami mobalik didto kay miingon ang gobernador nga dili magpakita kaniya kon dili namo kauban ang among igsoon.”

6Miingon si Jacob,43:6 Jacob: sa Hebreo, Israel. “Nganong gihatagan man ninyo ako ug dakong problema? Nganong gisultihan pa man ninyo ang gobernador nga may usa pa kamo ka igsoon?” 7Mitubag sila, “Unsaon nga nagsige man siya ug pangutana bahin sa atong pamilya. Nangutana siya kon buhi pa ba ang among amahan ug may lain pa ba kaming igsoon. Busa gitubag namo siya. Kinsa goy maghunahuna nga ingnon niya kami nga dad-on namo ngadto kaniya ang among igsoon?”

8Busa miingon si Juda sa ilang amahan, “Tay, paubana na lang kanamo si Benjamin aron makalakaw na dayon kami aron dili kitang tanan mangamatay sa kagutom. 9Igarantiya ko ang akong kinabuhi alang kang Benjamin. Ako ang manubag kon unsa unya ang mahitabo kaniya. Kon dili ko siya madala pagbalik kanimo nga buhi, akoy basola sa tibuok kong kinabuhi. 10Kon wala pa unta kita maglangay-langay, kaduha na unta tingali kami makabalik didto.”

11Miingon ang ilang amahan, “Kon mao kana, panglakaw na kamo. Sudli sa labing maayo nga mga produkto gikan dinhi sa atong dapit ang inyong mga sudlanan aron igasa sa gobernador sa Ehipto: mga tambal, dugos, lamas, pahumot, ug mga bunga sa pistasyo ug almond. 12Dobleha ninyo ang kantidad sa inyong dala nga kuwarta kay kinahanglan ninyong iuli ang kuwarta nga gibutang pagbalik sa inyong mga sako. Basig nasayop lang sila niadto. 13Dad-a ninyo ang inyong igsoon nga si Benjamin ug balik dayon kamo ngadto sa gobernador sa Ehipto. 14Hinaut pa nga tandogon sa Makagagahom nga Dios ang kasingkasing sa gobernador aron malooy siya ug ibalik niya kaninyo si Simeon ug si Benjamin. Apan kon dili sila makabalik, dawaton ko na lang kini sa kinasingkasing.”

15Busa gidala sa managsoon ang mga gasa ug gidoble usab nila ang ilang kuwarta. Unya milakaw sila ngadto sa Ehipto kauban si Benjamin, ug miatubang kang Jose. 16Sa pagkakita ni Jose nga kauban nila si Benjamin, gisugo niya ang iyang sinaligan, “Dad-a kining mga tawhana sa balay. Pag-ihaw ug paghikay, kay maniudto sila uban kanako.” 17Gituman sa sinaligan ang gisugo kaniya, ug gidala niya ang managsoon sa balay ni Jose.

18Nahadlok ang managsoon sa dihang gidala sila sa balay ni Jose. Miingon sila, “Basin gidala kita dinhi tungod sa kuwarta nga gibalik sa atong mga sako sa una natong pag-anhi. Basig dakpon nila kita, ug kuhaon ang atong mga asno ug himuon kita nga mga ulipon.” 19Busa giduolan nila ang sinaligan ug nakigsulti sila niini didto sa pultahan sa balay. 20Miingon sila, “Kadyot una, sir, may isulti kami kanimo. Mianhi kami sa una aron sa pagpalit ug pagkaon. 21Sa among pagpauli, nagpalabay kami sa kagabhion sa usa ka dapit. Ug didto giablihan namo ang among mga sako ug nakita namo sa sulod ang mao gayong kantidad nga gibayad namo sa pagkaon. Gani ania, among gidala pagbalik aron iuli. 22Wala kami masayod kon kinsa ang nagbutang niini sa among mga sako. Nagdala pa kami ug dugang nga kuwarta aron ipalit ug pagkaon.” 23Mitubag ang sinaligan, “Wala kadtoy kaso, ug ayaw kamo kahadlok. Ang inyong Dios, nga Dios usab sa inyong amahan, mao tingali ang nagbutang niadtong kuwartaha sa inyong mga sako. Nadawat ko ang inyong gibayad.” Unya gidala niya si Simeon ngadto kanila.

24Gipasulod sa sinaligan ang managsoon sa balay ni Jose ug gihatagan ug tubig aron makapanghugas sila sa ilang mga tiil. Gihatagan usab niya ug pagkaon ang ilang mga asno. 25Giandam sa managsoon ang ilang mga gasa kang Jose samtang gihulat nila siya nga mopauli nianang pagkaudto, kay giingnan man sila nga adto maniudto sa balay ni Jose.

26Pag-abot ni Jose, miyukbo sila sa iyang atubangan ug gihatag nila ang ilang mga gasa. 27Nangutana si Jose kanila kon kumusta na sila. Unya nangutana usab siya, “Kumusta na man ang inyong tigulang na nga amahan, sumala sa inyong gisulti kanako? Buhi pa ba siya?” 28Mitubag sila, “Buhi pa ang among amahan ug maayo usab ang iyang kahimtang.” Unya miyukbo sila pag-usab kaniya agig pagtahod.

29Sa pagkakita ni Jose kang Benjamin nga iyang igsoon sa inahan, miingon siya, “Mao ba kini ang inyong kamanghorang igsoon nga giingon ninyo kanako?” Unya giingnan niya si Benjamin, “Hinaut pa nga panalanginan ka sa Dios, anak.” 30Unya midali-dali ug gawas si Jose kay kahilakon na gayod siya tungod sa iyang kamingaw sa iyang manghod. Misulod siya sa iyang kuwarto ug didto mihilak. 31Pagkahuman, nanghilam-os siya ug mibalik didto kanila nga nagpugong sa iyang pagbati. Unya nagmando siya nga magsukad na ug pagkaon.

32Lahi ang gikan-an ni Jose, lahi ang sa iyang mga igsoon, ug lahi usab ang iya sa mga Ehiptohanon nga didto naniudto. Kay dili mokaon ang mga Ehiptohanon uban sa mga Hebreo, kay mangil-ad kini alang kanila. 33Diha sa atubangan ni Jose ang gikan-an sa iyang mga igsoon. Nagtinan-away ang iyang mga igsoon kay natingala sila nga gipasunod gikan sa kamagulangan hangtod sa kamanghoran ang pagpalingkod kanila. 34Gisilbihan sila ug pagkaon gikan sa atubangan ni Jose apan ang pagkaon nga gihatag kang Benjamin lima gayod ka pilo ang gidaghanon kay sa gihatag sa uban. Nangaon sila ug nagainom uban ni Jose.