Горе Ниневии
1Горе кровавому городу,
полному лжи,
в котором не прекращаются
воровство и грабёж!
2Слышны щёлканье кнута,
стук колёс,
топот лошадей
и грохот колесниц!
3Несётся конница,
сверкают мечи,
блестят копья!
Множество поражённых,
целые груды трупов,
мёртвым телам нет числа,
люди спотыкаются об эти тела.
4И всё это – за великое распутство блудницы Ниневии,
пленительной и искусной в чарах,
покоряющей народы своим распутством
и племена – своим колдовством.
5– Я против тебя, – возвещает Вечный, Повелитель Сил, –
Я задеру твой подол тебе на лицо,
Я покажу народам твою наготу
и царствам – твои срамные места.
6Я забросаю тебя грязью,
буду относиться к тебе с презрением
и выставлю тебя на всеобщее обозрение.
7И будет так, что каждый, кто увидит тебя,
побежит от тебя и скажет:
«Ниневия в руинах, кто будет её оплакивать?»
Нет того, кто утешит тебя!
8Разве ты лучше города Фивы3:8 Букв.: «Но-Амон». Ассирия завоевала Фивы в 663 г. до н. э.,
расположенного на Ниле
и окружённого водой?
Река была его защитою,
и вода – его стеною.
9Эфиопия и Египет были его безграничной силой,
Пут и Ливия были в числе его союзников.
10Но он всё же был взят в плен
и отправлен в изгнание.
Его младенцы разбиты о камни
на перекрёстках всех улиц.
О его знатных людях бросали жребий,
и всех их заковали в цепи.
11Так и ты – опьянеешь, скроешься
и будешь искать защиты от врага.
12Твои крепости подобны инжиру
со спелыми плодами:
если тряхнуть их,
то они упадут прямо в рот тому, кто хочет есть.
13Взгляни на свои войска –
они трусливы, как женщины!
Ворота твоей земли распахнуты настежь для твоих врагов,
а их засовы пожрал огонь.
14Начерпай воды и запасись ею на время осады,
укрепи свою оборону.
Иди, намеси глины и сделай кирпичи,
чтобы укрепить ими свои стены.
15Огонь поглотит тебя,
меч сразит тебя
и, как саранча, пожрёт тебя.
Размножайся, как кузнечик,
размножайся, как саранча!
16Торговцев у тебя стало больше,
чем звёзд на небе,
но, подобно саранче,
они опустошат землю и улетят.
17Твоя охрана, как саранча,
твои военачальники, как полчища саранчи,
которые располагаются на стенах в холодные дни,
но как пригреет солнце, разлетаются,
а куда – никто не знает.
18Царь Ассирии, спят твои правители3:18 Букв.: «пастухи».,
отдыхают твои приближённые.
Твои люди рассеяны по горам,
и некому их собрать.
19Твоя рана неизлечима,
твоё ранение смертельно.
Все, кто услышит новость о твоём падении,
будут ей рукоплескать,
ведь кто не испытал на себе
твою бесконечную жестокость?!
وای بر نينوا
1وای بر نينوا، شهری که از دروغ و قتل و غارت پر است. 2به صدای ضربه‌های تازيانه‌ها که بر پيکر اسبان وارد می‌آيد گوش کنيد! غرش چرخها، تاخت و تاز اسبها و صدای مهيب عرابه‌ها را بشنويد! 3به شمشيرهای درخشان و نيزه‌های براق سواران نگاه کنيد. اجساد کشته‌شدگان در همه جا روی هم انباشته شده‌اند و مردم در حين راه رفتن روی آنها می‌افتند.
4اين همه بدان سبب است که نينوای زناکار و جادوگر، مانند يک زن افسونگر با زيبايی خود قومها را به دام می‌انداخت و آنگاه به آنها ياد می‌داد خدايان دروغينش را بپرستند.
5خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «ای نينوا، من بر ضد تو برخاسته‌ام و اکنون تمام قومها برهنگی و رسوايی تو را خواهند ديد. 6تو را با کثافت می‌پوشانم و به مردم جهان نشان می‌دهم که تو چقدر فاسد هستی. 7هر که تو را ببيند از تو فرار کرده، فرياد خواهد زد: ”نينوا بکلی ويران شده است!“ ولی هرگز کسی از سرنوشت تو تأسف نخواهد خورد.»
8ای نينوا آيا تو از شهر تبس، پايتخت مصر بهتر هستی که آبهای رود نيل از هر طرف آن را در بر گرفته، مانند حصاری آن را محافظت می‌نمود؟ 9او بر حبشه و تمام سرزمين مصر فرمان می‌راند و فوط و ليبی متفقين نيرومندش بودند و در مواقع ضروری به ياری او می‌شتافتند. 10با وجود اين، تبس سقوط کرد. دشمنان، اهالی آن را به اسارت درآوردند و فرزندانشان را بر سنگفرش خيابانها کوبيده، کشتند. رهبرانش را به زنجير کشيدند و آنها را به حکم قرعه بين خودشان تقسيم کرده، به خدمت خود درآوردند.
11ای نينوا، تو نيز مانند اشخاص مست، گيج و مبهوت خواهی شد و پناهگاهی جستجو خواهی کرد تا خود را از چنگ دشمن پنهان کنی. 12تمام قلعه‌های تو مانند درختان انجيری هستند که ميوه‌هايشان رسيده باشد. وقتی درختان انجير را تکان دهند نوبر رسيدهٔ آنها در دهان تکانندگان می‌افتد. 13سربازانت همچون زنان، ضعيف و درمانده می‌شوند. دروازه‌های سرزمينت به روی دشمن باز شده به آتش کشيده می‌شوند. 14برای محاصره شدن آماده شو! آب کافی ذخيره کن! قلعه‌هايت را تقويت نما! خشتهای زيادی برای تعمير ديوارهايت آماده کن! به گودالها داخل شده، گل را پا بزن و آن را در قالبهای خشت‌سازی بريز!
15ولی بدان که در حين آماده شدن، آتش تو را می‌بلعد و شمشير، تو را قطعه‌قطعه می‌کند. دشمن، تو را مثل ملخهايی که هر چه بر سر راهشان قرار گيرد می‌خورند، خواهد بلعيد. هر چند مثل ملخ زياد شوی باز هم راه فراری نداری. 16تاجران تو که از ستارگان آسمان زيادتر بودند، تو را با ثروت بی‌حساب پر می‌کردند، ولی دشمنانت مانند مور و ملخ هجوم آورده، ثروت تو را با خود خواهند برد. 17بزرگان و سردارانت مثل ملخهايی هستند که در سرما، روی ديوارها دور هم جمع می‌شوند، اما همينکه آفتاب برمی‌آيد و هوا گرم می‌شود، پرواز می‌کنند و ناپديد می‌گردند.
18ای پادشاه آشور، رهبران سرزمينت در خاک و خون غلطيده‌اند! قوم تو در کوهها پراکنده شده‌اند! ديگر رهبری نمانده که جمعشان کند! 19درمانی برای زخمهايت پيدا نمی‌شود و جراحت تو عميقتر از آنست که شفا يابد. همهٔ کسانی که از سرنوشت تو باخبر شوند از شادی دست خواهند زد، چون کسی را نمی‌توان يافت که از ظلم و ستم تو در امان بوده باشد.
