Наум 3 – CARSA & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Наум 3:1-19

Горе Ниневии

1Горе кровавому городу,

полному лжи,

в котором не прекращаются

воровство и грабёж!

2Слышны щёлканье кнута,

стук колёс,

топот лошадей

и грохот колесниц!

3Несётся конница,

сверкают мечи,

блестят копья!

Множество поражённых,

целые груды трупов,

мёртвым телам нет числа,

люди спотыкаются об эти тела.

4И всё это – за великое распутство блудницы Ниневии,

пленительной и искусной в чарах,

покоряющей народы своим распутством

и племена – своим колдовством.

5– Я против тебя, – возвещает Вечный, Повелитель Сил, –

Я задеру твой подол тебе на лицо,

Я покажу народам твою наготу

и царствам – твои срамные места.

6Я забросаю тебя грязью,

буду относиться к тебе с презрением

и выставлю тебя на всеобщее обозрение.

7И будет так, что каждый, кто увидит тебя,

побежит от тебя и скажет:

«Ниневия в руинах, кто будет её оплакивать?»

Нет того, кто утешит тебя!

8Разве ты лучше города Фивы3:8 Букв.: «Но-Амон». Ассирия завоевала Фивы в 663 г. до н. э.,

расположенного на Ниле

и окружённого водой?

Река была его защитою,

и вода – его стеною.

9Эфиопия и Египет были его безграничной силой,

Пут и Ливия были в числе его союзников.

10Но он всё же был взят в плен

и отправлен в изгнание.

Его младенцы разбиты о камни

на перекрёстках всех улиц.

О его знатных людях бросали жребий,

и всех их заковали в цепи.

11Так и ты – опьянеешь, скроешься

и будешь искать защиты от врага.

12Твои крепости подобны инжиру

со спелыми плодами:

если тряхнуть их,

то они упадут прямо в рот тому, кто хочет есть.

13Взгляни на свои войска –

они трусливы, как женщины!

Ворота твоей земли распахнуты настежь для твоих врагов,

а их засовы пожрал огонь.

14Начерпай воды и запасись ею на время осады,

укрепи свою оборону.

Иди, намеси глины и сделай кирпичи,

чтобы укрепить ими свои стены.

15Огонь поглотит тебя,

меч сразит тебя

и, как саранча, пожрёт тебя.

Размножайся, как кузнечик,

размножайся, как саранча!

16Торговцев у тебя стало больше,

чем звёзд на небе,

но, подобно саранче,

они опустошат землю и улетят.

17Твоя охрана, как саранча,

твои военачальники, как полчища саранчи,

которые располагаются на стенах в холодные дни,

но как пригреет солнце, разлетаются,

а куда – никто не знает.

18Царь Ассирии, спят твои правители3:18 Букв.: «пастухи».,

отдыхают твои приближённые.

Твои люди рассеяны по горам,

и некому их собрать.

19Твоя рана неизлечима,

твоё ранение смертельно.

Все, кто услышит новость о твоём падении,

будут ей рукоплескать,

ведь кто не испытал на себе

твою бесконечную жестокость?!

Ang Pulong Sa Dios

Nahum 3:1-19

Alaot ang Nineve

1Alaot ang siyudad sa dugo, puno sa bakak, puno sa kawat, walay higayon nga walay biktima. 2Ang liki sa witik, ang kagay sa mga ligid, nagdagan nga mga kabayo ug makakurat nga mga karwahi. 3Mihasmag nga mga kabalyero, misilaw nga mga espada, nagpangidlap nga mga bangkaw Daghan ang mga angol, nagbuy-od nga mga patayng lawas, lawas nga dili na maihap, katawhan nangapandol sa mga minatay. 4Tanan tungod sa pagpatuyang sa kaulag, sa buring, nga makadani, kerida sa mubarang. Nagaulipon sa kanasuran ang iyang prostitusyon ug mga tawo sa iyang pangabat.

5Ako batok kanimo, nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum. Akong ipataas ang imong saya sa imong nawong. Ako ipakita sa kanasuran ang imong pagkahubo ug ang mga gingharian sa imong kaulawan. 6Ako kang labayon ug hugaw, itrato ko ikaw nga talamayon ug talan-awon sa kaulawan. 7Ang tanan nga makakita kanimo mopahilayo ug moingon; Ang Nineve nalumpag na kinsa man ang magbangutan alang kaniya? Asa man ko mangita ug usa nga mohupay kanimo?

8Mas maayo pa ba ikaw sa Tebes, nahimutang Nil, uban sa tubig nga nagpalibut kaniya? Ang sapa maoy iyang panalipod, ug ang tubig maoy iyang paril. 9Kusi ug ang Ehipto mao ang iyang walay Kinutobang kusog; Ang Put ug ang Libya mao ang mga kaanib. 10Apan gidala siya nga binilanggo, ug mibiya sila nga binihag; ang iyang mga masuso gidugmok nga pino sa matag eskinita. Giripahan ang iyang mga tinamod, ug ang tanan niyang bantugan gipang-kadinahan. 11Ikaw usab mahimong hubog; motago ikaw ug mangita ug dalangpanan batok sa kaaway. 12Ang tanan nimong kota mahisama sa kahoyng igera uban sa ilang nahaunang hinog nga mga bunga; kon kini paga-uyogon, nga mangahulog sa baba sa makaon niini. 13Lantawa ang imong mga tropa sila puros walay kusog. Ang ganghaan sa imong kayutaan bukas alang sa imong mga kaaway; ang kalayo milamoy sa mga rehas sa imong ganghaan.

14Pagkuhag tubig ug pangandam sa paglikos; lig-ona ang imong depensa! Trabahoa ang kolonon, igiok ang hulmahan, ayoha ang batong tisa. 15Didto ang kalayo mout-ot nimo; ug ang espada moputol kanimo. Sila molamoy sama sa duot sa mga dulon. Mosanay sama sa mga apan-apan, mosanay sama sa mga dulon.

Midaghan kamo sama sa mga dulon! 16Imong gipasanay ang gidaghanon sa mga tigpatigayon hangtud nga midaghan sila labaw pa sa mga kabituonan sa kalangitan, apan sama sa mga dulon, huboan nila ang yuta ug molupad sila pahilayo. 17Ang imong mga gwardiya sama sa dulon, ang imong mga opisyales sama sa panon sa dulon nga nagpahiluna sa mga paril sa mabugnaw nga adlaw apan sa dihang mipakita ang adlaw manglupad sila, ug walay usa ang nasayud hain sila.

18Hari sa Asiria, ang imong mga magbalantay nangatulog lang; ang imong mga halangdon mihigda sa pagpahulay, ang imong katawhan nagkatibulaag sa kabukiran ng walay usa nga motigom kanila. 19Walay makatambal kanimo; kay ang imong samad makamatay. Ang tanan nga makadungog sa balita mopakpak sailang mgakamot sa imong pagtumba; kay kinsa man ang wala makabati sa imong walay kinutoban nga kabangis.