1Так говорит Вечный:
– Я поднимаю губительный вихрь51:1 Или: «Я возбуждаю дух губителя».
на Вавилон и его жителей51:1 Букв.: «и жителей Лев-Камая». Лев-Камай – криптограмма, обозначающая Вавилон..
2Я пошлю в Вавилон иноземцев;
они развеют его и разграбят его землю,
обступят его со всех сторон
в день бедствий.
3Не давайте лучнику натянуть лук,
не давайте надеть кольчугу.
Не щадите юношей Вавилона,
полностью истребите его войско.
4Падут они мёртвыми в Вавилоне,
смертельно ранеными на его улицах.
5Ведь Исраил с Иудеей не оставлены
их Богом, Вечным, Повелителем Сил,
хотя их земля51:5 Или: «а земля вавилонян». и полна греха
перед святым Богом Исраила.
6Бегите из Вавилона!
Спасайтесь бегством,
чтобы не погибнуть за его грехи!
Настало время возмездия Вечного;
Он воздаст Вавилону по заслугам.
7Вавилон был золотым кубком в руке Вечного;
он напоил всю землю.
Народы пили его вино,
и вот они безумствуют.
8Вавилон внезапно падёт и погибнет.
Рыдайте о нём!
Принесите бальзам для его ран,
может быть, он исцелится.
9– Мы лечили Вавилон,
но нет ему исцеления.
Оставим его, и пусть каждый идёт в свою землю,
так как его кара достигла небес,
поднялась до облаков.
10– Вечный оправдал нас!
Пойдём и поведаем на Сионе
о делах Вечного, нашего Бога.
11Точите стрелы,
готовьте щиты!
Вечный распалил царей Мидии,
потому что решил погубить Вавилон.
Это возмездие Вечного!
Это возмездие за Его храм!
12Поднимите боевое знамя против стен Вавилона!
Усильте охрану,
расставьте дозорных,
устройте засаду!
Что Вечный задумал, то Он и сделает,
что Он сказал о жителях Вавилона, то и исполнит.
13Ты живёшь у великих вод,
богат сокровищами,
но близок твой конец,
пришло твоё время.
14Клянётся Собой Вечный, Повелитель Сил:
«Непременно наполню тебя войсками, Вавилон,
как пожирающей саранчой,
и они поднимут против тебя победный клич».
15Он создал землю Своим могуществом,
утвердил мир Своей мудростью,
распростёр небеса Своим разумом.
16Когда Он возвышает голос, шумят небесные воды;
Он поднимает тучи с края земли.
Он посылает молнии среди ливня
и выпускает ветер из Своих кладовых.
17Все люди глупы и нет у них знания;
всякий плавильщик позорит себя своими идолами.
Его изваяния лживы,
и нет в них дыхания.
18Они ничтожны и смешны;
пробьёт их час, и они будут разрушены.
19Но Вечный, Удел Якуба, не таков, как они,
потому что Он – Творец всего,
и Исраил – народ Его наследия;
Вечный, Повелитель Сил, – вот Его имя.
20– Ты, Вавилон, – Моя булава,
оружие для сражений;
тобой Я сокрушу народы,
тобой Я погублю царства;
21тобой Я сокрушу и коня, и всадника,
тобой Я сокрушу и колесницу, и возничего;
22тобой Я сокрушу и мужчин, и женщин,
тобой Я сокрушу и стариков, и юных,
тобой Я сокрушу и юношей, и девушек;
23тобой Я сокрушу и пастуха, и стадо,
тобой Я сокрушу и пахаря, и волов,
тобой Я сокрушу и правителей, и наместников.
24– На ваших глазах Я воздам Вавилону и всем, кто живёт в землях вавилонян, за всё то зло, какое они причинили Иерусалиму51:24 Букв.: «Сиону»., – возвещает Вечный.
25– Я против тебя, гора погибели,
что губит всю землю, –
возвещает Вечный. –
Я простру на тебя Свою руку
и низвергну тебя со скал;
Я сделаю тебя обгорелой горой.
26Не возьмут из тебя ни камня на угол,
ни камня на фундамент;
ты будешь пребывать в вечном запустении, –
возвещает Вечный. –
27Поднимите боевое знамя над страной!
Трубите в рог среди народов!
Подготовьте народы к войне с Вавилоном;
созовите эти царства, чтобы восстать против него:
Арарат и Минни с Ашкеназом.
Поставьте военачальника против него;
пошлите конницу, как стаю саранчи.
28Приготовьте народы к войне с Вавилоном:
царей Мидии,
их наместников, их начальников
и все подвластные им края.
29Земля содрогается и трепещет;
сбываются замыслы Вечного о Вавилоне –
превратить вавилонский край в пустыню,
где никто не будет жить.
30Перестали сражаться вавилонские воины
и сидят в своих крепостях.
Они истощены,
стали трусливы, как женщины.
Дома Вавилона сожжены,
засовы его ворот сломаны.
31Гонец сменяет гонца,
и вестник идёт за вестником,
чтобы возвестить царю Вавилона,
что весь его город взят,
32что броды уже захвачены,
что укрепления горят
и воины в ужасе.
33Так говорит Вечный, Повелитель Сил, Бог Исраила:
– Дочь Вавилона подобна гумну,
когда люди обмолачивают на нём зерно;
скоро настанет время её жатвы.
34– Навуходоносор, царь Вавилона, пожирал нас,
привёл нас в замешательство,
сделал нас пустым кувшином.
Он глотал нас, как дракон;
набивал свой живот нашими сластями,
но потом извергнул нас.
35Пусть воздастся Вавилону за жестокость против нас51:35 Или: «против нас и наших детей»., –
скажут жители Сиона. –
Пусть воздастся за нашу кровь живущим в стране вавилонян, –
скажут жители Иерусалима.
36Поэтому так говорит Вечный:
– Я заступлюсь за вас
и отомщу за вас.
Я осушу вавилонские реки
и иссушу его источники.
37Вавилон станет грудой развалин,
логовом шакалов,
ужасом и посмешищем,
необитаемой землёй.
38Заревут его жители вместе, как львы,
зарычат, словно львята.
39Когда они разгорячатся,
Я устрою им пир и напою их,
чтобы они развеселились
и потом уснули вечным сном,
и не проснулись больше, –
возвещает Вечный. –
40Сведу их, как ягнят, на убой,
как баранов с козлами.
41О, как будет взят Вавилон51:41 Букв.: «Шешах». См. сноску на 25:26.,
захвачена слава всей земли!
Каким ужасом явится Вавилон
среди народов!
42Море поднимется над Вавилоном,
и ревущие волны покроют его.
43Его города станут пустынями,
иссохшей и безлюдной землёй,
землёй, где никто не живёт,
по которой никто не ходит.
44Я накажу Бела51:44 См. сноску на 50:2. в Вавилоне
и заставлю его извергнуть проглоченное.
Не будут больше стекаться к нему народы,
и падут вавилонские стены.
45Выходи, Мой народ, из Вавилона!
Спасайся бегством от Моего пылающего гнева!
46Не падай духом,
не бойся слухов,
что ходят в стране;
в этом году – один слух,
в следующем – другой;
слухи о зверствах в стране,
о ссорах правителей.
47Ведь непременно настанут дни,
когда Я накажу идолов Вавилона.
Вся его земля будет опозорена,
и падут там все поражёнными.
48А небо, земля и всё, что на ней,
будут кричать от радости,
потому что разорители Вавилона
явятся с севера, –
возвещает Вечный. –
49Падёт Вавилон, потому что убивал исраильтян
и другие народы по всей земле.
50Уцелевшие от меча,
уходите, не мешкайте!
Помните Вечного в дальнем краю
и думайте об Иерусалиме.
51– Мы устыдились,
когда услышали оскорбления,
и позор покрыл наши лица,
когда иноземцы вошли
в святыни дома Вечного.
52– Но наступают дни, – возвещает Вечный, –
когда Я накажу идолов Вавилона,
и по всей его земле застонут раненые.
53Даже если поднимется Вавилон до небес
и укрепит свои высокие крепости,
Я пошлю на него разорителей, –
возвещает Вечный.
54Звук вопля донесётся из Вавилона,
звук великого разрушения – из земли вавилонян.
55Погубит Вечный Вавилон
и заставит его великий шум умолкнуть.
Враги его заревут, как волны могучих вод,
разнесётся шум их голосов.
56Опустошитель придёт в Вавилон;
его воины будут захвачены,
их луки будут сломаны.
Ведь Вечный – это Бог воздаяния,
Он воздаёт сполна.
57– Я напою его вождей и мудрецов,
наместников, начальников и воинов,
и они уснут вечным сном и не проснутся больше, –
возвещает Царь, Чьё имя Вечный, Повелитель Сил.
58Так говорит Вечный, Повелитель Сил:
– Толстые стены Вавилона сровняют с землёй,
а высокие ворота сожгут дотла.
Народы изнуряют себя напрасно,
их труды – лишь пища для огня.
59Вот послание, которое пророк Иеремия вручил главному служащему Серае, сыну Нерии, сыну Махсеи, когда тот уходил в Вавилон с Цедекией, царём Иудеи, в четвёртом году его правления (в 593 г. до н. э.). 60Иеремия записал в свиток все бедствия, которым суждено было случиться с Вавилоном – всё, что было записано о Вавилоне.
61Он сказал Серае:
– Когда придёшь в Вавилон, прочитай все эти слова вслух 62и скажи: «Вечный, Ты сказал, что погубишь этот край, так что не останется в нём ни человека, ни животного, и земля эта будет лежать в вечном запустении». 63Дочитав свиток, привяжи к нему камень и брось в реку Евфрат. 64И скажи: «Так потонет и Вавилон, и он не поднимется больше из-за бедствий, которые Я нашлю на него. И все его жители погибнут».
Здесь кончаются слова Иеремии.
De vernietiging van Babel voorzegd
1De Here zegt: ‘Ik zal een vernietiger Babel en alle inwoners laten overvallen. 2Vreemdelingen zullen komen, haar schudden en wegblazen, van alle kanten zullen zij tegen haar opstaan op de dag van het onheil. 3De vijandelijke schutters zullen hun bogen spannen, zij zullen hun wapenuitrusting aandoen. Niemand zal worden gespaard, jong en oud wordt vernietigd. 4Zij zullen stervend neervallen in het land van de Chaldeeën en worden doodgeslagen in de straten. 5Want de Here, de God van de hemelse legers, heeft Israël en Juda niet vergeten. Hij is nog steeds hun God, ondanks al hun zonden. 6Vlucht uit Babel! Red uzelf! Als u blijft, zult u worden vernietigd wanneer God wraak neemt vanwege alle zonden. 7Babel was eens een gouden beker in de handen van de Here. Een beker waaruit Hij de hele wereld liet drinken en die de volken dronken, ja zelfs waanzinnig maakte. 8Maar nu is Babel plotseling ook gevallen. Huil om haar en geef haar medicijnen, misschien is zij nog te genezen.’ 9Wij zouden haar helpen als wij konden, maar niets kan haar nu nog redden. Laat haar maar gaan. Verlaat haar en ga terug naar uw eigen land, want God veroordeelt en straft haar vanuit de hemel. 10De Here is voor ons opgekomen. Vooruit, laten wij in Jeruzalem alles bekendmaken wat de Here onze God heeft gedaan. 11Scherp de pijlen! Pak uw schilden op! Want de Here heeft de Meden aangezet om naar Babel te marcheren en haar te vernietigen. Dit is zijn wraak op hen die zijn volk onrecht aandeden en zijn tempel onteerden. 12Maak u klaar om Babel aan te vallen! Zet wachtposten uit en leg mannen in hinderlagen, want de Here zal in Babel alles doen wat Hij heeft voorzegd. 13U die een rijke haven hebt en een machtig centrum van de handel bent, uw einde is gekomen, uw levensdraad is doorgesneden. 14De Here van de hemelse legers heeft een eed afgelegd en bij zijn eigen naam gezworen: uw steden zullen worden gevuld met vijanden, als een sprinkhanenplaag. Hun overwinningskreten zullen opstijgen naar de hemel.
15God maakte de aarde door zijn kracht en wijsheid. Hij strekte de hemelen uit door zijn verstand. 16Als Hij spreekt, dondert het in de hemelen. Hij laat overal ter wereld wolken opstijgen, Hij laat het bliksemen tijdens de regen en vanuit zijn voorraadkamers laat Hij de winden waaien. 17Vergeleken met Hem zijn alle mensen stom en dom. Zij hebben totaal geen wijsheid! De goudsmid moet zich schamen om de afgodsbeelden die hij maakt, want daardoor liegt hij. Hij noemt het goden, terwijl er geen sprankje leven in zit! 18Afgodsbeelden zijn waardeloos! Het zijn leugens! Eens zal God komen om te oordelen en dan zal Hij ze allemaal vernietigen. 19Maar de God van Israël is geen afgod! Want Hij is de schepper van alles wat bestaat en Israël is zijn volk: Here van de hemelse legers is zijn naam.
20Medië is Gods hamer, zijn wapen voor in de strijd. ‘Ik heb u gebruikt,’ zegt de Here, ‘om volken in stukken te slaan en vele koninkrijken te vernietigen. 21Met u heb Ik legers verslagen en vernietigende slagen uitgedeeld aan het paard en zijn berijder, aan de strijdwagen en zijn bestuurder, 22en ook aan de burgers, oud en jong, jonge mannen en jonge vrouwen, 23herders en kudden, boeren en ossen, bewindslieden en ambtenaren. 24Maar voor uw ogen zal Ik Babel en alle Chaldeeën het kwaad dat zij mijn volk aandeden, betaald zetten,’ zegt de Here. 25‘Want kijk, Ik keer Mij tegen u, machtige berg Babel, vernietiger van de aarde! Ik grijp u en laat u van uw hoogten laten rollen, dan blijft u achter als een berg van as. 26U zult voor altijd verwoest blijven, zelfs uw stenen zullen nooit meer voor de bouw worden gebruikt. U zult volledig worden weggevaagd.’
27Geef alle volken het teken dat zij zich moeten gereedmaken voor de oorlog tegen Babel! Laat de bazuin schallen, breng de legers van Ararat, Minni en Askenaz op de been. Benoem een aanvoerder en zorg voor een grote hoeveelheid paarden! 28Laten de koningen van de Meden en hun officieren al hun legers in paraatheid brengen samen met die van alle landen waarover zij regeren. 29Babel beeft en kronkelt van angst, want alles wat de Here tegen haar van plan is, zal Hij uitvoeren. Babel zal uitgestorven en verwoest achterblijven. 30Haar beste soldaten vechten niet langer, zij blijven in hun kazernes. Hun moed is verdwenen, zij lijken wel vrouwen. De binnenvallende legers hebben hun huizen verbrand en de stadspoorten afgebroken. 31Van alle kanten komen boodschappers om de koning te vertellen dat de stad is ingesloten. 32Alle vluchtwegen zijn versperd, het riet op de drooggelegde moerassen staat in brand en de soldaten zijn in paniek. 33Want de Here van de hemelse legers, de God van Israël, zegt: ‘Babel is een dorsvloer die zo dadelijk wordt aangestampt, nog even en het oogsten begint.’
34-35 De Judeeërs in Babel zeggen: ‘Koning Nebukadnezar van Babel heeft ons mishandeld en vertrapt, hij heeft onze krachten uitgeput. Als een groot monster heeft hij ons opgeslokt en zijn buik gevuld met onze rijkdommen. Hij heeft ons daarna weer uitgebraakt. Moge Babel boeten voor alles wat zij ons heeft aangedaan, voor al ons bloed dat zij heeft vergoten!’ 36En de Here antwoordt: ‘Ik zal uw pleiter zijn en uw zaak verdedigen. Ik zal u wreken. Ik zal haar rivier, haar watervoorraad, laten opdrogen 37en Babel zal één grote ruïne worden waarin de jakhalzen wonen. Een land, vreselijk om te zien en zonder één inwoner.
38De inwoners van Babel janken als jonge leeuwen. 39Wanneer ze dorst krijgen, zal Ik een feest voor hen klaarmaken. Op dat feest zullen zij drinken en lachen tot zij bewusteloos op de grond vallen om voor eeuwig te slapen en nooit meer op te staan,’ zegt de Here. 40‘Ik zal hen als lammeren naar het slachthuis brengen, als rammen en geiten. 41Wat is Babel gemakkelijk verslagen, het grote Babel waar de hele wereld tegenop keek! De aarde kan haar ogen nauwelijks geloven! 42Een zee van ellende is over Babel heen geslagen en heeft haar overstroomd met bruisende golven. 43Haar steden liggen in puin, zij is een dorre wildernis waarin niemand leeft en waar geen reiziger doorheen trekt. 44Ik zal Bel, de god van Babel, straffen en hem alles laten uitbraken wat hij heeft ingeslikt. De volken zullen niet langer toestromen om hem te vereren, de muur van Babel ligt omver.
45Mijn volk, vlucht uit Babel, red uzelf van de brandende toorn van de Here. 46Maar raak niet in paniek wanneer u de eerste geruchten over geweld en oorlog hoort, want zulke geruchten zult u ieder jaar weer horen. Er zal een burgeroorlog komen, de heersers van Babel nemen het tegen elkaar op.
47Want er zal zeker een tijd komen dat Ik deze machtige stad en haar afgoden zal straffen, dan liggen haar doden in de straten en het hele land zal zich diep schamen. 48Hemel en aarde zullen van vreugde juichen, want uit het noorden zullen vernietigende legers tegen Babel optrekken,’ zegt de Here. 49Net zoals Babel het volk van Israël en andere landen doodde, zo zal zijzelf nu ook worden gedood. 50Ga weg, u die aan de dood ontsnapte! Blijf niet langer staan kijken, vlucht nu het nog kan! Denk aan de Here en keer terug naar het verre Jeruzalem! 51‘Wij schamen ons en zijn beledigd, omdat de tempel van de Here is verontreinigd en onteerd door vreemdelingen uit Babel.’ 52‘Ja,’ zegt de Here. ‘Maar eens zullen de afgodsbeelden van Babel worden vernield. En door het hele land zal het gekerm van gewonden te horen zijn. 53Ook al zou Babel zich verschansen in de hemel en groeide haar macht tot een onmetelijke omvang, toch zal zij worden verwoest,’ zegt de Here.
54Luister, de kreet van de vernietiging schalt door Babel, door het land van de Chaldeeën! 55Want de Here vernietigt Babel, haar stem wordt het zwijgen opgelegd door de donderende golven van vijanden die zich over haar heen werpen. 56Verwoestende legers komen op Babel af en haar moedigste mannen worden gevangengenomen. Hun bogen worden gebroken, want de Here is een God die wraak neemt en Hij geeft Babel haar verdiende loon. 57‘Ik zal hun bestuurders, wijzen, heersers, officieren en soldaten dronken maken. Zij zullen in slaap vallen en nooit meer wakker worden!’ Dat zegt de Koning, de Here van de hemelse legers. 58Want de dikke muren van Babel zullen met de grond gelijkgemaakt worden en haar grote poorten zullen worden verbrand. De bouwers uit talloze landen hebben voor niets gewerkt, hun bouwsels zullen met vuur worden vernietigd!
59Tijdens het vierde regeringsjaar van Zedekia, kreeg Jeremia een boodschap betreffende Seraja, de zoon van Neria, de zoon van Machseja. Deze boodschap ging over Serajaʼs gevangenneming en verbanning naar Babel, samen met koning Zedekia van Juda. Seraja was Zedekiaʼs hofmaarschalk. 60Jeremia had alle vreselijke rampen die God voor Babel in petto had, alles wat hiervoor beschreven staat, op een boekrol geschreven 61-62 en overhandigde die boekrol aan Seraja met de woorden: ‘Wanneer u in Babel bent aangekomen, moet u lezen wat ik heb opgeschreven en zeggen: “Here, U hebt gezegd dat U Babel zult vernietigen, zodat geen enkel levend wezen zal overblijven en het voor altijd onbewoond zal blijven.” 63Daarna, als u de hele boekrol hebt gelezen, moet u er een steen aan binden en hem in de Eufraat gooien met de woorden: 64“Zo zal Babel zinken om nooit meer omhoog te komen door alle rampen die Ik over haar zal brengen. Het hele volk zal omkomen.” ’
Dit was het einde van Jeremiaʼs berichten.
