Песнь 62
1Песнь Давуда, когда он был в Иудейской пустыне62:1 См. 1 Цар. 23–24; 2 Цар. 15:13–17:29..
2Аллах, Ты – мой Бог!
Тебя с ранней зари я ищу.
Душа моя жаждет Тебя,
тело моё по Тебе томится
в краю сухом и бесплодном,
где нет воды.
3Я смотрел на Тебя в святилище
и видел силу Твою и славу.
4Уста мои будут славить Тебя,
потому что Твоя милость лучше жизни.
5Прославлю Тебя, пока я жив,
и руки во имя Твоё вознесу.
6Словно лучшими яствами душа моя насыщается,
и уста Тебя славят радостно,
7когда вспоминаю Тебя на ложе своём
и думаю в час ночной о Тебе,
8потому что Ты – моя помощь,
и в тени Твоих крыльев я возрадуюсь.
9Душа моя льнёт к тебе;
Ты правой рукой поддерживаешь меня.
10Те, кто желает моей смерти,
сойдут в нижний мир.
11От меча падут они,
став добычей шакалов.
12Царь же возликует об Аллахе,
и все, кто клянётся Аллахом, восхвалят Его,
а уста лжецов умолкнут.
زەبووری 62
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بۆ یەدوتون، زەبوورێکی داود.
1گیانم تەنها بە خودا ئارام دەبێت،
ڕزگاریشم لەلای ئەوەوە دێت.
2تەنها ئەو تاشەبەرد و ڕزگاریمە،
پەناگای منە، هەرگیز نالەقێم.
3هەتا کەی هێرش دەکەنە سەر مرۆڤێک؟
ئایا هەمووتان وەک دیوارێکی لار تێکی دەدەن،
وەک شوورایەکی داڕووخاو؟
4تەنها پیلان بۆ ئەوە دەگێڕن
کە ئەو لەو پلەوپایەیە بخەن،
خۆشییان لە درۆوە دێت.
بە دەم داوای بەرەکەت دەکەن،
بەڵام لە دڵەوە نەفرەت.62:4 لە دەقی عیبری لێرە و لە ئایەتی 8، وشەی سەلاە هەیە کە لەوانەیە ئاماژەیەکە بۆ وەستانی مۆسیقا و خوێندنەوە.
5ئەی گیانی من، تەنها بە خودا ئارام بە،
چونکە ئومێدی من لەلای ئەوەوە دێت.
6تەنها ئەو تاشەبەرد و ڕزگاریمە،
پەناگای منە، نالەقێم.
7ڕزگاری و شکۆمەندی من بە خوداوە بەندە،
تاشەبەردی بەهێزمە، پەناگای منە.
8هۆ خەڵکینە، هەموو کاتێک پشت بەو ببەستن،
دڵی خۆتانی لەبەردەم هەڵبڕێژن،
چونکە خودا پەناگای ئێمەیە.
9ئادەمیزاد تەنها هەناسەیەکە،
مرۆڤ تەنها درۆیەکە،
ئەگەر بخرێنە تای تەرازوو هیچ نین،
هەموو پێکەوە تەنها هەناسەیەکن.
10پشت بە زۆرداری مەبەستن،
پۆز بە ماڵی دزراوەوە لێمەدەن.
ئەگەر سامانتان زیادی کرد،
دڵی خۆتانی پێوە مەبەستن.
11جارێک خودا فەرموویەتی،
دوو جار بیستوومە62:11 شێوازێکی دەربڕینی ئەدەبیانەی عیبرییە، بە مەبەستی ئەوەی یەکەمیان گرنگە و دووەمیان لەو گرنگترە.:
کە هێز هەر هی خودایە،
12هەروەها کە خۆشەویستی نەگۆڕ هەر هی تۆیە، ئەی پەروەردگار.
بێگومان تۆش، هەرکەسێک
بەپێی کردەوەی خۆی پاداشت دەدەیتەوە.
