Забур 127 – CARSA & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Забур 127:1-6

Песнь 127

Песнь восхождения.

1Благословен всякий, кто боится Вечного

и ходит Его путями!

2Ты будешь есть плоды своего труда;

благословение и процветание будут у тебя.

3Жена твоя будет как плодовитая лоза

в твоём доме,

твои дети будут как ветви маслин

вокруг твоего стола.

4Так будет благословлён человек,

боящийся Вечного.

5Да благословит тебя Вечный с Сиона,

да увидишь ты процветание Иерусалима

во все дни своей жизни

6и да увидишь своих внуков.

Мир Исраилу!

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 127:1-5

Salmo 127

Pagdayaw sa Kaayo sang Dios

1Kon wala ang bulig sang Ginoo,

wala sing pulos ang pagpatindog sang balay ukon ang pagbantay sang siyudad,

2kag wala man sing pulos ang pagbugtaw sing aga pa kag ang pagtulog sing gab-i na sa pagtrabaho agod may makaon.

Kay ang Ginoo amo ang nagahatag sang mga kinahanglanon sang iya mga ginahigugma, bisan pa nga nagakatulog sila.

3Ang mga anak bugay kag regalo halin sa Ginoo.

4Ang mga anak nga natawo sang bataon pa ang ila amay pareho sang mga pana sa kamot sang isa ka soldado.127:4 Ang buot silingon, bintaha para sa amay nga may mga kabataan siya sang bataon pa siya sang sa tigulang na siya.

5Bulahan ang tawo nga may madamo nga mga anak,127:5 anak: sa literal, pana.

kay mabuligan siya kon mag-atubangay sila sang iya mga kaaway sa hukmanan.