Песнь 12
1Дирижёру хора. Песнь Давуда.
2Как долго, Вечный? Неужели забыл Ты меня навеки?
Как долго Ты будешь скрывать от меня Своё лицо?
3Как долго будет переживание терзать мою душу
и боль – ежедневно сокрушать моё сердце?
Как долго врагу моему надо мной кичиться?
4Посмотри на меня и ответь, Вечный, мой Бог.
Глаза мои просветли,
чтобы мне не уснуть смертным сном,
5чтобы враг не сказал: «Я его превозмог»,
и когда я паду, не радовались бы недруги мои.
6Я уповаю на Твою милость,
моё сердце возрадуется спасению Твоему.
Вечному буду петь,
потому что Он благ ко мне.
1Een psalm van David voor de koordirigent.
2Here, help ons!
Gelovigen
zijn er niet meer te vinden.
Het begrip trouw
zegt de mensen niets meer.
3Men is oneerlijk tegen elkaar,
spreekt met dubbele tong
en bedriegt de ander.
4Vernietig dat soort mensen maar, Here,
ieder die zo handelt,
5al die mensen die zeggen:
‘Ik praat me overal uit,
laat mij het maar zeggen—
wie doet me wat?’
6De Here zegt:
‘Ter wille van de onderdrukten
en het hulpgeroep van de armen
ga Ik nu optreden.
Ieder die naar Mij uitziet,
zal Ik in veiligheid brengen.’
7Het woord van de Here
is betrouwbaar,
zo puur als zevenmaal gezuiverd zilver.
8Ik weet, Here,
dat U uw woord altijd nakomt
en dat U ons zult beschermen
tegen deze onbetrouwbare mensen.
9De ongelovigen
schijnen de overhand te hebben
en het lijkt wel
of alle mensen God ongehoorzaam zijn.