Вторая речь Элиху
1Затем Элиху продолжал:
2– Послушайте, мудрые, мою речь;
внимайте мне, умные люди.
3Ведь ухо разбирает слова,
как язык различает вкус пищи.
4Так давайте решим, где правда,
и рассудим, что есть добро.
5Аюб сказал: «Я невинен,
но лишил меня Аллах правосудия.
6И хоть я прав,
меня считают лжецом.
Хоть я без греха,
моя рана от Его стрелы неисцелима».
7Есть ли ещё такой человек, как Аюб,
кто кощунство, как воду, пьёт?
8Он дружит с нечестивыми
и общается со злодеями.
9Ведь он говорит: «Нет выгоды человеку,
который старается угодить Аллаху».
10Имеющие разум, послушайте меня!
Не может быть у Аллаха неправды,
чужд Всемогущий злу.
11Воздаёт он смертному по делам
и обходится с ним по его заслугам.
12Истинно, Аллах не делает зла,
Всемогущий не извращает суд.
13Кто отдал землю Ему во власть?
Кто поставил Его над всем миром?
14Если бы Он решил забрать Свой дух
и отозвал бы Своё дыхание,
15то погибла бы разом любая плоть,
и возвратился бы смертный во прах.
16Имеешь ты разум, так слушай это;
внимай моей речи.
17Неужели Тот, Кто управляет миром, ненавидит правосудие?
Обвинишь ли ты Справедливого и Могучего,
18Который говорит царю: «Негодяй!» –
и вельможам: «Вы беззаконники!»,
19Который вождям не выказывает пристрастий
и не ставит богатого выше бедного,
ведь все они – творение Его рук?
20Они умирают мгновенно, в полночь;
мечутся люди и угасают;
сильных сражают не руки смертных.
21Он смотрит на пути людей
и видит каждый их шаг.
22Нет ни мрака, ни тьмы кромешной,
где могли бы спрятаться беззаконники.
23Ведь Аллаху нет нужды назначать время человеку,
чтобы предстать на суд перед Ним.
24Без допроса сокрушает Он сильных
и других на их место ставит.
25Истинно, ведая их дела,
низлагает их ночью – и им конец.
26На глазах у людей
Он карает их за грехи,
27ведь они от Него отступили,
не познали Его путей.
28И дошёл до него крик бедных,
Он услышал крик страдальцев.
29Если Он промолчит, кто Его укорит?
Если скроет Он лицо Своё, кто сможет Его увидеть?
Он и над народом, и над человеком,
30чтобы не царствовали безбожники,
став сетью для народа.
31Лучше скажи Аллаху:
«Я пострадал, но больше не согрешу.
32Научи меня, если что-то не знаю;
если я согрешил, то впредь зарекусь».
33Но должен ли Аллах тебя удостоить награды,
когда ты отказываешься раскаяться?
Ты должен решать, а не я.
Говори же, что знаешь.
34Люди разумные скажут мне,
мудрецы, кто услышит меня:
35«От невежества говорит Аюб,
нет в его речи разума».
36О, когда бы до конца был испытан Аюб
за ответы, достойные беззаконных!
37К греху своему приложил он бунт;
насмехаясь над нами, он бьёт в ладоши
и слова против Аллаха множит.
1แล้วเอลีฮูกล่าวว่า
2“ฟังข้าพเจ้าเถิด ท่านผู้มีปัญญา
โปรดฟังข้าพเจ้า ท่านผู้รอบรู้
3เพราะหูลิ้มลองถ้อยคำ
เหมือนลิ้นลิ้มรสอาหาร
4ขอให้พวกเราแยกแยะเองว่าอะไรถูก
ขอให้พวกเราเรียนรู้ด้วยกันว่าสิ่งใดดี
5“โยบกล่าวว่า ‘ข้าไม่มีความผิด
แต่พระเจ้าไม่ให้ความยุติธรรมแก่ข้า
6แม้ข้าเองเป็นฝ่ายถูก
ก็ยังถูกหาว่าโกหก
แม้ข้าไม่ได้ทำผิด
ก็ยังถูกลงโทษเป็นแผลรักษาไม่หาย’
7มีใครบ้างที่เป็นเหมือนโยบ
ผู้ดื่มด่ำความเย้ยหยันเหมือนดื่มน้ำ?
8เขาเข้าเป็นพวกกับคนชั่ว
เขาคบค้ากับคนเลว
9เพราะเขาพูดว่า ‘มนุษย์ไม่ได้ประโยชน์อะไร
จากการพยายามทำให้พระเจ้าพอพระทัย’
10“ดังนั้นจงฟังข้าพเจ้าเถิด ท่านผู้มีความเข้าใจ
ไม่มีวันที่พระเจ้าจะทำชั่ว
หรือองค์ทรงฤทธิ์จะทำผิด
11พระองค์ทรงสนองแก่มนุษย์ตามสิ่งที่เขาได้ทำ
ทรงให้เขาได้รับสมกับความประพฤติของเขา
12เป็นไปไม่ได้ที่พระเจ้าจะทรงกระทำผิด
หรือองค์ทรงฤทธิ์จะบิดเบือนความยุติธรรม
13ใครหนอแต่งตั้งพระองค์ไว้เหนือโลก?
ใครหนอให้พระองค์ควบคุมดูแลโลกทั้งหมด?
14ถ้าหากพระองค์ตั้งพระทัย
จะถอนจิตวิญญาณ34:14 หรือพระวิญญาณและลมปราณของพระองค์ไปเสีย
15มวลมนุษยชาติก็จะพินาศสิ้น
มนุษย์จะกลับกลายเป็นฝุ่นธุลีดังเดิม
16“หากท่านมีความเข้าใจ
ขอจงฟังถ้อยคำของข้าพเจ้า
17ผู้ที่ชังความยุติธรรมจะปกครองได้หรือ?
ท่านจะกล่าวโทษองค์ผู้เที่ยงธรรมและทรงฤทธิ์หรือ?
18ไม่ใช่พระองค์หรือที่ตรัสกับกษัตริย์ว่า ‘พวกเจ้าไม่มีค่า’
และตรัสกับบรรดาเจ้านายว่า ‘พวกเจ้าชั่วช้า’?
19พระองค์ไม่ได้ลำเอียงเข้าข้างเจ้านาย
หรือเห็นแก่คนรวยมากกว่าคนจน
เพราะพวกเขาล้วนเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์
20กลางดึกพวกเขาตายอย่างฉับพลัน
ผู้คนสั่นสะท้านแล้วตายจากไป
บรรดาผู้เกรียงไกรถูกคร่าไป ไม่ใช่ด้วยน้ำมือมนุษย์
21“พระเนตรของพระเจ้าเฝ้าดูวิถีทางของมนุษย์
ทรงเห็นทุกย่างก้าวของพวกเขา
22ไม่มีที่มืดและเงาทึบใดๆ
ที่คนชั่วจะซ่อนตัวได้
23พระเจ้าไม่จำเป็นต้องใช้เวลาสอบสวนมนุษย์อีก
พวกเขาจึงไม่ต้องมาต่อหน้าพระองค์เพื่อรับการตัดสิน
24พระองค์ทรงทำลายผู้เกรียงไกรลงโดยไม่ต้องไต่สวน
และทรงตั้งคนอื่นแทนพวกเขา
25เพราะทรงสังเกตเห็นการกระทำของพวกเขา
ทรงคว่ำพวกเขาลงในชั่วข้ามคืน และพวกเขาก็ถูกขยี้แหลกลาญ
26พระองค์ทรงลงโทษพวกเขาต่อหน้าทุกๆ คน
โทษฐานที่ทำความชั่ว
27เพราะพวกเขาหันเหจากการติดตามพระเจ้า
ไม่สนใจวิถีทางใดๆ ของพระองค์
28พวกเขาทำให้เสียงร่ำร้องของผู้ยากไร้มาถึงพระเจ้า
พระองค์จึงทรงได้ยินเสียงร้องของผู้ขัดสน
29แต่หากพระองค์ทรงนิ่งอยู่ ใครจะกล่าวโทษพระองค์ได้?
หากทรงซ่อนพระพักตร์ไว้ ใครเล่าจะเห็นพระองค์?
แต่พระองค์ทรงอยู่เหนือมนุษย์และเหนือประชาชาติด้วย
30เพื่อทรงป้องกันไม่ให้คนอธรรมขึ้นปกครอง
ไม่ให้เขาวางตาข่ายดักประชาชน
31“หากผู้หนึ่งทูลพระเจ้าว่า ‘ข้าพระองค์ผิดไปแล้ว
แต่จะไม่ทำผิดอีก
32ที่ยังไม่รู้ว่าผิดตรงไหน ก็ขอทรงชี้แนะสั่งสอน
หากข้าพระองค์ได้ทำผิดไป จะไม่ทำเช่นนั้นอีก’
33แล้วควรหรือที่พระเจ้าจะตอบสนองตามที่ท่านกำหนด
ในเมื่อท่านไม่ยอมกลับใจสำนึกผิด?
ท่านต้องเป็นฝ่ายตัดสินใจ ไม่ใช่ข้าพเจ้า
ฉะนั้นโปรดบอกสิ่งที่ท่านทราบแก่ข้าพเจ้า
34“บรรดาผู้ที่มีความเข้าใจ
คนมีปัญญาที่ได้ฟังข้าพเจ้า พูดกับข้าพเจ้าว่า
35‘โยบพูดโดยขาดความรู้
คำพูดของโยบขาดความเข้าใจที่ลึกซึ้ง’
36ขอให้โยบถูกทดสอบจนถึงที่สุดเถิด
เพราะเขาตอบเหมือนคนชั่วร้าย!
37นอกเหนือจากทำบาปแล้ว เขายังกบฏอีก
เขาตบมือเยาะเย้ยอยู่ในหมู่พวกเรา
และพรั่งพรูคำพูดต่อว่าพระเจ้า”
