Иоахаз – царь Исраила
1На двадцать третьем году правления иудейского царя Иоаша, сына Охозии, царём Исраила стал Иоахаз, сын Иеву, и правил в Самарии семнадцать лет. 2Он делал зло в глазах Вечного, следуя грехам Иеровоама, сына Невата, к которым тот склонил Исраил, и не отворачивался от них. 3Гнев Вечного вспыхнул на Исраил, и долгое время Он держал их во власти Хазаила, царя Сирии, и его сына Бен-Адада13:3 Это Бен-Адад III, правивший Сирией в начале VIII в. до н. э..
4Но Иоахаз взмолился Вечному, и Вечный услышал его, ведь Он видел, как жестоко царь Сирии притесняет Исраил. 5Вечный дал Исраилу избавителя, и Исраил вышел из-под власти Сирии. Исраильтяне стали жить в мире, как и прежде. 6И всё же они не отвернулись от грехов дома Иеровоама, к которым тот склонил Исраил, но оставались в них. Да и столб Ашеры13:6 Столб Ашеры – культовый символ вавилонско-ханаанской богини Ашеры. Ашера считалась матерью богов и людей, владычицей моря и всего сущего. продолжал стоять в Самарии.
7От войска Иоахаза не осталось ничего, кроме пятидесяти всадников, десяти колесниц и десяти тысяч пеших воинов, потому что царь Сирии истребил остальных, уподобив их пыли во время молотьбы.
8Прочие события царствования Иоахаза, всё, что он сделал, и его свершения записаны в «Книге летописей царей Исраила». 9Иоахаз упокоился со своими предками и был похоронен в Самарии. И царём вместо него стал его сын Иоаш.
Иоаш – царь Исраила
10На тридцать седьмом году правления Иоаша, царя Иудеи, царём Исраила стал Иоаш, сын Иоахаза, и правил в Самарии шестнадцать лет. 11Он делал зло в глазах Вечного и не отвернулся ни от одного из грехов Иеровоама, сына Невата, к которым тот склонил Исраил. Он оставался в них.
12Прочие события царствования Иоаша, всё, что он сделал, и его свершения, включая войну против Амасии, царя Иудеи, записаны в «Книге летописей царей Исраила».
13Иоаш упокоился со своими предками, и Иеровоам сменил его на престоле. Иоаш был похоронен в Самарии с царями Исраила.
Смерть Елисея
14Елисей был смертельно болен. Иоаш, царь Исраила, пришёл навестить его и плакал над ним.
– Отец мой! Отец мой! – восклицал он. – Колесница и конница Исраила!
15Елисей сказал:
– Достань лук и стрелы, – и он сделал это.
16– Возьми лук в руки, – сказал он царю Исраила.
Когда тот взял лук, Елисей положил руки на руки царя Исраила.
17– Открой восточное окно, – сказал он, и тот открыл его.
– Стреляй! – сказал Елисей, и тот выстрелил.
– Стрела победы Вечного, стрела победы над Сирией! – сказал Елисей. – Ты будешь бить сирийцев при городе Афеке, пока не разобьёшь их.
18Затем он сказал:
– Возьми стрелы, – и царь взял их.
Елисей сказал ему:
– Бей ими по земле.
Он ударил три раза и остановился.
19Пророк разгневался на него и сказал:
– Ты должен был бы ударить по земле пять или шесть раз, тогда ты побил бы Сирию полностью. А теперь ты разобьёшь её только три раза.
20Елисей умер и был похоронен.
Позже разбойники из Моава повадились вторгаться в страну каждую весну. 21Однажды во время похорон одного человека исраильтяне увидели банду разбойников и бросили покойника в гробницу Елисея. Когда мёртвое тело коснулось костей Елисея, тот человек ожил и встал на ноги.
Исполнение последнего пророчества Елисея
22Хазаил, царь Сирии, притеснял Исраил во все дни царствования Иоахаза. 23Но Вечный был милостив к ним, жалел их и заботился о них ради священного соглашения с Ибрахимом, Исхаком и Якубом. Он и теперь не хотел истребить их или прогнать от Себя.
24Хазаил, царь Сирии, умер, и его сын Бен-Адад стал царём вместо него. 25И Иоаш, сын Иоахаза, отнял у Бен-Адада, сына Хазаила, те города, которые тот отвоевал у его отца Иоахаза. Три раза Иоаш разбивал его и возвращал исраильские города.
Israël aanbidt afgoden
1Koning Joahaz, de zoon van Jehu, begon zijn zeventien jaar durend bewind over Israël in het drieëntwintigste regeringsjaar van koning Joas van Juda. 2Hij was echter een slechte koning en volgde het voorbeeld van Jerobeam, die heel Israël in de zonde had meegesleept. 3Daarom kwam de toorn van de Here over Israël en Hij stond toe dat koning Hazaël van Syrië en diens zoon Benhadad voortdurend overwinningen op Israël behaalden. 4Maar Joahaz bad om hulp van de Here en de Here luisterde naar hem. Hij zag namelijk heel goed hoe erg Israël te lijden had onder de voortdurende aanvallen van de koning van Syrië. 5De Here gaf Israël een bevrijder die het volk zou redden van de tirannie van de Syriërs. Daarna konden de Israëlieten weer een rustig en veilig bestaan leiden, zoals dat ook in vroeger dagen was geweest. 6Maar voorlopig gingen zij door met zondigen, in navolging van de goddeloze Jerobeam. Zij bleven ook de godin Astarte in Samaria aanbidden. 7Ten slotte dunde de Here Joahazʼ leger uit tot hij nog maar vijftig ruiters, tien strijdwagens en tienduizend man voetvolk over had. De rest was door de koning van Syrië vernietigd alsof het stof onder zijn voeten was.
8De rest van de geschiedenis van koning Joahaz is beschreven in de Kronieken van de koningen van Israël. 9-10 Na zijn dood werd Joahaz in Samaria begraven en zijn zoon Joas regeerde daarna zestien jaar vanuit Samaria. Hij besteeg de troon in het zevenendertigste regeringsjaar van koning Joas van Juda. 11Maar ook hij was een goddeloze koning, want evenals Jerobeam moedigde hij zijn onderdanen aan de afgoden te aanbidden en gaf hij zijn volk een slecht voorbeeld. 12De overige gegevens over de regering van Joas, inclusief zijn oorlogen tegen koning Amazia van Juda, staan beschreven in de Kronieken van de koningen van Israël. 13Joas stierf en werd in Samaria bij de andere koningen van Israël begraven. Jerobeam de Tweede werd de nieuwe koning.
14De profeet Elisa kreeg een dodelijke ziekte en koning Joas bracht hem een bezoek. De koning kon zijn tranen niet bedwingen en zei treurig: ‘Mijn vader, mijn vader! De Wagens en Ruiters van Israël! U bent de steun en toeverlaat van Israël.’ 15Elisa zei tegen hem: ‘Pak een boog en een paar pijlen.’ Joas deed dat 16-17 en Elisa zei: ‘Open dat oostelijke raam.’ Daarna zei hij de koning de boog te spannen en hij legde zijn eigen handen op de handen van de koning. ‘Schiet!’ beval Elisa en de koning liet de pees van de boog los. Toen zei Elisa: ‘Dit is een pijl van verlossing door de Here, een pijl van overwinning op Syrië. U zult de Syriërs bij Afek namelijk volledig verslaan. 18Pak nu die andere pijlen en sla ermee op de vloer.’ De koning pakte ze op en sloeg er driemaal mee op de vloer. 19De profeet werd boos op hem. ‘U had vijf- of zesmaal op de vloer moeten slaan,’ riep hij, ‘want dan had u Syrië echt vernietigend verslagen, nu zult u slechts driemaal de overwinning behalen!’
20-21 Korte tijd later stierf Elisa en werd begraven. In die tijd gebeurde het nogal eens dat Moabitische bandieten in de lente invallen in Israël deden. Op een keer zagen enkele mannen die net een vriend aan het begraven waren, een bende bandieten naderen en in hun haast om weg te komen, gooiden zij het lijk in de graftombe van Elisa. Zodra het lijk in aanraking kwam met de beenderen van Elisa, kwam de dode man weer tot leven en sprong overeind!
22Israël had tijdens het hele bewind van koning Joahaz te lijden gehad van voortdurende aanvallen van koning Hazaël van Syrië. 23De Here toonde echter genade voor de Israëlieten, zodat zij niet volledig werden vernietigd. God had medelijden met hen en hield zich ook nog steeds aan zijn verbond met Abraham, Isaak en Jakob. En dat is tot nu toe nog steeds zo. 24Koning Hazaël van Syrië stierf en zijn zoon Benhadad volgde hem op. 25Koning Joas van Israël, de zoon van Joahaz, had driemaal succes bij de herovering van de steden die zijn vader aan Benhadad had verloren.
